PL - consilium

Rada
Unii Europejskiej
Bruksela, 6 października 2014 r.
(OR. en)
13852/14
Międzyinstytucjonalny numer
referencyjny:
2014/0284 (NLE)
PECHE 449
WNIOSEK
Od:
Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej,
podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU
Data otrzymania:
Do:
3 października 2014 r.
Uwe CORSEPIUS, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej
Nr dok. Kom.:
COM(2014) 613 final
Dotyczy:
Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIA RADY ustanawiającej na lata
2015 i 2016 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich
dotyczące niektórych stad ryb głębinowych
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2014) 613 final.
Zał.: COM(2014) 613 final
13852/14
gt
DG B 3B
PL
KOMISJA
EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 3.10.2014 r.
COM(2014) 613 final
2014/0284 (NLE)
Wniosek
ROZPORZĄDZENIE RADY
ustanawiające na lata 2015 i 2016 uprawnienia do połowów dla unijnych statków
rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych
PL
PL
UZASADNIENIE
1.
KONTEKST WNIOSKU
Podstawa i cele wniosku
Stada głębinowe to stada ryb poławiane w wodach położonych poza głównymi łowiskami znajdującymi
się na szelfach kontynentalnych. Występują na stokach kontynentalnych lub w okolicach podmorskich
wzniesień. Obejmują przeważnie gatunki wolno rosnące i długowieczne, a zatem szczególnie wrażliwe
na skutki działalności połowowej. Inny ważny czynnik wrażliwości tych gatunków na działalność
połowową jest związany z możliwością ukierunkowania połowów na lokalne skupiska, zwłaszcza w
okresie tarła. Dotyczy to gardłosza atlantyckiego, molwy niebieskiej i beryksów.
Podobnie jak w przypadku wszystkich dziko żyjących stad ryb, brak ograniczeń dotyczących połowów
głębinowych prowadzi do sytuacji, w której przedsiębiorstwa prowadzące działalność połowową
konkurują między sobą o darmowy zasób, nie zwracając należytej uwagi na zrównoważony charakter
eksploatacji. Niewątpliwie sytuacja taka miała miejsce w odniesieniu do niektórych gatunków
głębinowych przed rozpoczęciem regulacji prawnej przez Unię Europejską w 2003 r. w odniesieniu do
tych stad. Na przykład cenne stada gardłosza atlantyckiego w wodach północno-zachodnich i morlesza
bogara w Zatoce Biskajskiej są obecnie na wyczerpaniu. Dlatego też ograniczenie działalności
połowowej jest konieczną interwencją publiczną mającą na celu zapobieżenie spadkowi dochodu
przedsiębiorstw prowadzących działalność połowową, ukierunkowanie eksploatacji na wyższy odłów w
perspektywie długoterminowej oraz ograniczenie oddziaływania na ekosystem i sieć pokarmową w
następstwie nagłego zmniejszenia się liczebności niektórych populacji ryb. W przypadku gatunków
głębinowych interwencja publiczna ma szczególne znaczenie z uwagi na fakt, iż odbudowa
przetrzebionych stad może trwać bardzo długo lub wręcz zakończyć się niepowodzeniem.
Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) co dwa lata dokonuje szczegółowego przeglądu stanu
biologicznego stad głębinowych. Najnowsza opinia ICES została wydana w maju 2014 r. Podstawę
niniejszego wniosku dotyczącego ustalenia uprawnień do połowów stanowi dalszy przegląd dokonany
przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) w czerwcu 2014 r., po
zakończeniu prac ICES. Zarówno opinie naukowe ICES, jak i STECF wskazują, że większość stad
głębinowych nadal poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych
połowów należy wciąż ograniczać uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich
liczebność wykaże tendencję wzrostową. Stanowi to podstawę do określenia uprawnień do połowów
stad głębinowych zgodnie z zasadą zawartą w art. 3 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 1380/2013, w myśl której proces podejmowania decyzji w ramach wspólnej polityki
rybołówstwa powinien opierać się, między innymi, na naukowych zaleceniach.
Kontekst ogólny
Unia Europejska reguluje od 2003 r. połowy gatunków głębinowych pod względem całkowitego
dopuszczalnego połowu (TAC) dla określonych gatunków i obszarów oraz pod względem
maksymalnego nakładu połowowego rozmieszczonego w północno-wschodnim Atlantyku. Całkowity
dopuszczalny połów niektórych gatunków głębinowych na lata 2013 i 2014 został określony w
rozporządzeniu Rady (UE) nr 1262/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalającym na lata 2013 i 2014
uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych 1.
Ustalanie i podział uprawnień do połowów leży wyłącznie w kompetencjach Unii. Zobowiązania
dotyczące zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych określone są w art. 2 rozporządzenia
(UE) nr 1380/2013. W szczególności art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia ustanawia podejście
ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem (zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 ppkt 8)) i stanowi, że
1
PL
Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 22.
2
PL
wspólna polityka rybołówstwa ma na celu odbudowanie i zachowanie maksymalnego
podtrzymywalnego połowu (MSY). Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 4 tego rozporządzenia, uprawnienia
do połowów należy ustalić zgodnie z celami określonymi w art. 2 ust. 2.
Ponadto uprawnienia do połowów głębinowych powinny być ustanawiane zgodnie z
międzynarodowymi umowami, m.in. porozumieniem Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie
ochrony osiadłych i daleko migrujących stad ryb i zarządzania nimi z 1995 r. (zwanym dalej
„Porozumieniem ONZ o zasobach rybnych z 1995 r.”). Ostrożność jest w szczególności istotna w
przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Zgodnie z art. 6 ust. 2 porozumienia
ONZ o zasobach rybnych z 1995 r. brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być
wykorzystywany jako powód opóźnienia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.
Proponowane TAC są również zgodne z międzynarodowymi wytycznymi dotyczącymi zarządzania
połowami głębinowymi na pełnym morzu Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa Narodów
Zjednoczonych z 2008 r., które zostały potwierdzone przez kolejne rezolucje Zgromadzenia Ogólnego
Narodów Zjednoczonych (rezolucje 61/105 w 2007 r., 64/72 w 2009 r., a ostatnio 66/231 w 2011 r.).
Mimo że również inne państwa prowadzące działalność połowową, w szczególności Norwegia, Islandia,
Wyspy Owcze i Rosja, eksploatują wiele stad głębinowych, i mimo że konieczne jest dążenie do
osiągnięcia porozumienia w sprawie zharmonizowanych środków zarządzania wspólnie z tymi
państwami lub, o ile stada zamieszkują wody międzynarodowe, w ramach Komisji ds. Rybołówstwa
Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC), należy przyjąć jednostronne środki obowiązujące statki
Unii Europejskiej do chwili zawarcia wspomnianych porozumień. Pomoże to uniknąć negatywnych
skutków nieuregulowanych połowów i wyczerpywania się zasobów, jak opisano powyżej.
Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek
Przepisy obowiązujące w dziedzinie, której dotyczy wniosek, zostały ustanowione w rozporządzeniu
(UE) nr 1262/2012 i obowiązują do dnia 31 grudnia 2014 r. Są one powiązane z rozporządzeniem Rady
(WE) nr 2347/2002 ustanawiającym szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane,
mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych 2.
Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii
Proponowane środki opracowano zgodnie z celami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa i są one
spójne z polityką Unii w zakresie zrównoważonego rozwoju.
2.
WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ
OCENY SKUTKÓW
Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Wniosek opracowano na podstawie zasad i wytycznych określonych w komunikacie Komisji
do Rady w sprawie konsultacji dotyczących uprawnień do połowów na 2015 r.
(COM/2014/388 final), w którym Komisja wyjaśniła swoje poglądy i zamiary odnośnie do
wniosku w sprawie uprawnień połowowych na 2015 r. w odniesieniu do wszystkich stad. W
kontekście tego komunikatu Komisja przeprowadza rozległe konsultacje z zainteresowanymi
stronami, przedstawicielami organizacji pozarządowych, państwami członkowskimi i szeroko
rozumianą opinią publiczną.
Szczegółowe omówienie wniosku
2
PL
Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6-11.
3
PL
W odniesieniu do wszystkich stad objętych niniejszym wnioskiem, z wyjątkiem jednego stada
buławika czarnego, dostępne informacje nie pozwalają naukowcom na pełną ocenę stanu stad,
ani pod względem populacji, ani pod względem śmiertelności połowowej. Dzieje się tak z
wielu powodów: odnośne gatunki są często długowieczne i charakteryzują się wolnym
wzrostem, co skrajnie utrudnia ujęcie stada w strukturę klas wiekowych i dokonanie oceny
wpływu połowów na stado poprzez zmiany w długości ciała ryb lub strukturze wiekowej
połowów. Częstotliwość uzupełniania stad młodymi osobnikami nie jest znana. Stada
występują powszechnie w głębinach, które są trudne do zbadania z powodów praktycznych.
Często dane z badań naukowych nie są dostępne z uwagi na ograniczone znaczenie handlowe
tych stad lub nie obejmują całego obszaru występowania. Działalność połowowa czasami
jedynie częściowo ukierunkowana jest na te gatunki, a niektóre jej rodzaje są stosunkowo
nowe.
Proponowane limity połowowe są zgodne z komunikatem Komisji w sprawie wprowadzenia
zrównoważenia w rybołówstwie UE przy pomocy podejścia opartego na maksymalnie
podtrzymywalnym odłowie (COM(2006)360 final). Są one również spójne z zasadami tzw.
wczesnego prognozowania określonymi w komunikacie Komisji dotyczącym poprawy
konsultacji w zakresie zarządzania rybołówstwem wspólnotowym (COM(2006)246 final)
oraz w komunikacie Komisji dotyczącym konsultacji w sprawie uprawnień do połowów na
2015 r., o którym mowa powyżej. Ten ostatni komunikat określa poglądy Komisji na sposób
ustalania uprawnień do połowów i takie też zasady stosowano podczas opracowywania
niniejszego wniosku w odniesieniu do zawartych w nim 22 pozycji dotyczących TAC, a
mianowicie:
•
jeżeli dostępne są opinie naukowe oparte na kompleksowych danych i analizie
ilościowej oraz prognozy zgodne z ramami ICES dotyczącymi MSY, poziomy TAC
należy ustalać zgodnie z opiniami naukowymi. Tak jest w przypadku proponowanej
pozycji TAC w odniesieniu do buławika czarnego w wodach północno-zachodnich.
•
Jeżeli dostępne są orientacyjne zalecenia naukowe oparte na analizie jakościowej
dostępnych informacji (nawet jeśli są one niekompletne lub zawierają opinię
eksperta), powinny one zostać wykorzystane jako podstawa decyzji w sprawie
poziomów TAC. W związku z tym wniosek zawiera cięcia 5 TAC, zwiększenie 4
TAC i prolongację 2 TAC.
•
Jeżeli opinie naukowe są ograniczone i brak jest ilościowych zaleceń co do
połowów, należy przyjąć podejście ostrożnościowe: dotyczy to 6 pozycji TAC we
wniosku, w tym 3 z przezornościowym poziomem zerowym TAC.
•
W odniesieniu do jednego stada pałasza czarnego STECF nadal nie dostarczył opinii.
W przypadku rekinów głębinowych ICES wyda opinię naukową dopiero w
październiku 2014 r. W związku z tym 3 pozycje TAC dla rekinów głębinowych i
jednego stada pałasza czarnego oznaczono jako „pm” w niniejszym wniosku, i
zostaną one zaktualizowane po jego przyjęciu przez Komisję. Ponadto STECF
zaleca, by odpowiednie środki zarządzania ochroną rekinów głębinowych zostały
rozszerzone tak, by objąć wszystkie obszary występowania tych stad 3 i co za tym
idzie proponuje się, aby obszar TAC dla rekinów głębinowych w wodach UE i
3
PL
Sprawozdanie
z
46.
sesji
plenarnej,
która
odbyła
się
w
lipcu
http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/812327/2014-07_STECF+PLEN+1402_Final+Report_JRCxxx.pdf
4
2014:
r.
PL
wodach międzynarodowych obszarów V, VI, VII, VIII i IX został rozszerzony, tak
aby objąć wody CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim
Atlantyku) wokół Madery, tj. wody Unii obszaru CECAF 34.1.1, 34.1.2 i 34.2.
Ponadto z opinii naukowych i ostatnich dyskusji w ramach Komisji ds. Rybołówstwa
Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) wynika, że dane sprawozdawcze dotyczące
znacznych połowów buławika czarnego mogły być nieprawidłowo podane jako połowy
innych gatunków buławikowatych, głównie buławika siwego. W odniesieniu do buławika
siwego nie obowiązują limity połowowe. W tym kontekście należy rozszerzyć pokrycie TAC
na buławika czarnego również na połowy buławika siwego, wraz z obowiązkiem
raportowania połowów dla każdego gatunku oddzielnie. Poprawi to wiedzę o faktycznym
stanie połowów obydwu gatunków oraz pozwoli na ustalenie bardziej odpowiednich limitów
połowowych w ramach przyszłych zmian do niniejszego projektu rozporządzenia lub
przyszłych regulacji.
ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU
Zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące
ustalania i przydziału uprawnień do połowów. Niniejszy wniosek ogranicza się do ustalenia i
przydziału uprawnień do połowów oraz do określenia warunków funkcjonalnie związanych z
wykorzystaniem tych uprawnień.
We wniosku proponuje się zatem, w drodze rozporządzenia Rady, limity połowowe dla
unijnych flot rybackich dotyczące gatunków głębinowych o najwyższej wartości handlowej w
wodach UE i wodach międzynarodowych północno-wschodniego Atlantyku, z zamiarem
osiągnięcia celu wspólnej polityki rybołówstwa polegającego na zagwarantowaniu
zrównoważonej pod względem ekologicznym, gospodarczym i społecznym eksploatacji
łowisk UE. Wniosek jest przedmiotem wyłącznej kompetencji Unii, o której mowa w art. 3
ust. 1 lit. d) TFUE. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.
Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: wspólna
polityka rybołówstwa jest polityką wspólną. Zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE na Radzie
spoczywa obowiązek przyjęcia środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do
połowów.
Uwzględniając art. 16 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, państwa członkowskie mają
swobodę rozdzielania uprawnień do połowów, o ile nie podlegają systemowi
przekazywalnych koncesji połowowych, między regiony lub operatorów zgodnie z art. 16 ust.
7 i kryteriami określonymi w art. 17. Dlatego też państwa członkowskie dysponują
możliwościami w zakresie podejmowania decyzji dotyczących wybranego przez siebie
społeczno-gospodarczego modelu korzystania z przydzielonych im uprawnień do połowów.
Niniejszy wniosek nie ma żadnych nowych konsekwencji finansowych dla państw
członkowskich. Rada przyjmuje przedmiotowe rozporządzenie co dwa lata i istnieją już
publiczne i prywatne środki służące jego wdrażaniu.
PL
5
PL
2014/0284 (NLE)
Wniosek
ROZPORZĄDZENIE RADY
ustanawiające na lata 2015 i 2016 uprawnienia do połowów dla unijnych statków
rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust.
3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
PL
(1)
Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmie środki
dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.
(2)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11
grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa 4 zawiera wymóg przyjęcia
środków ochronnych z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i
ekonomicznych, w tym, w odpowiednich przypadkach, sprawozdań przygotowanych
przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).
(3)
Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału
uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych
warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy
rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, żeby zapewnić każdemu z
państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do
każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa
ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.
(4)
Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii
naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych,
przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych
sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z
zainteresowanymi stronami, w szczególności odpowiednimi regionalnymi komitetami
doradczymi.
(5)
Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i
zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie
4
Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 22.
6
PL
ochrony osiadłych i daleko migrujących stad ryb i zarządzania nimi z 1995 r. 5 oraz
szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych
Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących
zarządzania połowami dalekomorskimi z 2008 r., zgodnie z którymi, w szczególności,
organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy
informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji
naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód odroczenia lub
zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.
(6)
Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz
STECF wskazują, że większość stad głębinowych nadal poławia się w sposób
niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy
ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich
liczebność wykaże tendencję wzrostową. ICES zaleca ponadto, by nie udzielać
zezwoleń na ukierunkowane połowy gardłosza atlantyckiego we wszystkich obszarach
oraz w odniesieniu do niektórych stad morlesza bogara i buławika czarnego.
(7)
W odniesieniu do czterech stad buławika czarnego z opinii naukowych i ostatnich
dyskusji w ramach Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku
(NEAFC) wynika, że dane sprawozdawcze dotyczące połowów tego gatunku mogły
być nieprawidłowo podane jako połowy buławika siwego. W tym kontekście należy
ustanowić TAC obejmujący oba gatunki, wraz z wprowadzeniem raportowania
połowów dla każdego gatunku oddzielnie.
(8)
Ze względu na migracyjny charakter rekinów głębinowych oraz ich powszechne
występowanie w całym północno-wschodnim Atlantyku STECF zaleca, aby środki
zarządzania tymi gatunkami zostały rozszerzone na wody Unii obszaru CECAF
(Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) wokół Madery.
(9)
Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębinowych, w rozumieniu art. 2 lit.
a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającego
szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do
połowów zasobów głębokowodnych 6 ustalane są na dwuletnie okresy. Wyjątek
stanowią jednak stada argentyny wielkiej i stada molwy niebieskiej. Jeśli chodzi o tę
ostatnią, to większa część połowów molwy niebieskiej jest związana z corocznymi
negocjacjami z Norwegią; w trosce o uproszczenie wszystkie TAC dla molwy
niebieskiej powinny być ustalane zgodnie z jednym i tym samym aktem prawnym. W
związku z tym uprawnienia do połowów dla stad argentyny wielkiej oraz molwy
niebieskiej, o których mowa powyżej, należy ustalać w innym właściwym corocznym
rozporządzeniu ustalającym uprawnienia do połowów.
(10)
Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r.
wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym
dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami 7 zasoby, które są przedmiotem różnych
środków, o których w nim mowa, powinny być zidentyfikowane. TAC
przezornościowe należy stosować w odniesieniu do zasobów, dla których nie istnieje
5
Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza
z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania międzystrefowymi zasobami
rybnymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 16).
Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6.
Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3.
6
7
PL
7
PL
żadna ocena naukowa w zakresie możliwości połowowych w odniesieniu do roku, w
którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się
stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF odnośnie do stad
głębinowych, w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do stad, dla których nie jest
dostępna naukowa ocena odpowiednich uprawnień do połowów, należy zastosować
TAC przezornościowy.
(11)
Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym
środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1
stycznia 2015 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno
wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustala na lata 2015 i 2016 roczne uprawnienia do połowów stad
niektórych gatunków ryb głębinowych dostępne dla statków Unii na wodach Unii oraz
niektórych wodach poza terytorium Unii, na których konieczne są limity połowowe.
Artykuł 2
Definicje
1)
2)
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
a)
„unijny statek rybacki” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa
członkowskiego i zarejestrowany w Unii;
b)
„wody Unii” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw
członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w
załączniku II do Traktatu;
c)
„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość, która może zostać
odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego ze stad ryb;
d)
„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu;
e)
„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub
jurysdykcji żadnego z państw.
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:
a)
8
PL
obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary
geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 8;
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie
przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku
danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).
8
PL
b)
obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim
Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do
rozporządzenia (WE) nr 216/2009 9.
Artykuł 3
TAC i jego przydziały
TAC dla gatunków głębinowych, poławianych przez statki Unii na wodach Unii lub na
niektórych wodach poza terytorium Unii, przydział tych TAC poszczególnym państwom
członkowskim oraz warunki funkcjonalnie z nimi związane, w stosownych przypadkach,
określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów
1)
2)
9
10
11
PL
Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym
rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:
a)
wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr
1380/2013;
b)
odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 37
rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 10 lub na podstawie art. 10 ust. 4
rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 11;
c)
dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 4 rozporządzenia
(WE) nr 847/96;
d)
potrąceń dokonywanych na podstawie art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE)
nr 1224/2009.
Jeżeli w załączniku do niniejszego rozporządzenia nie stwierdzono inaczej, art. 3
rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje
TAC przezornościowy, mając na uwadze że art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 wspomnianego
rozporządzenia stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje TAC
analityczny.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie
przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż
północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy
system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L
343 z 22.12.2009, s. 1).
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do
prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi
Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (Dz.U. L 286 z
29.10.2008, s. 33).
9
PL
Artykuł 5
Warunki wyładunku połowów i przyłowów
Ryby ze stad, w odniesieniu do których ustalono TAC, zatrzymuje się na statku lub
wyładowuje jedynie wówczas, jeżeli połowów dokonały statki pływające pod banderą
państwa członkowskiego posiadającego kwotę połowową i kwota ta nie została wyczerpana.
Artykuł 6
Przekazywanie danych
Państwa członkowskie, przedkładając Komisji zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr
1224/2009, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad
określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 7
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
PL
10
PL