matematyka - Instytut Matematyki
Transkrypt
matematyka - Instytut Matematyki
Wydział Matematyczno-Fizyczny Politechnika Śląska PRZEWODNIK PO STUDIACH NA WYDZIALE MATEMATYCZNO-FIZYCZNYM W SYSTEMIE PUNKTOWYM ECTS KIERUNEK STUDIÓW MATEMATYKA GLIWICE 2004 Spis treści Informator o zasadach studiowania na Wydziale MatematycznoFizycznym Politechniki Śląskiej 5 Struktura organizacyjna Wydziału Matematyczno-Fizycznego Politechniki Śląskiej 17 Programy studiów Studia dzienne magisterskie . . . . . . . . . . Tematyka wykładów . . . . . . . . . . . Studia zawodowe . . . . . . . . . . . . . . . . Tematyka wykładów . . . . . . . . . . . Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie Tematyka wykładów . . . . . . . . . . . Studia podyplomowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 23 35 109 129 165 169 177 INFORMATOR O ZASADACH STUDIOWANIA NA WYDZIALE MATEMATYCZNO-FIZYCZNYM POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Informator o zasadach studiowania 7 Wprowadzenie W informatorze przedstawione są wybrane zagadnienia z Regulaminu Studiów na Politechnice Śląskiej obowiązującego od dnia 1 października 2000 roku (zwanego dalej Regulaminem), oraz decyzje Rady Wydziału Matematyczno-Fizycznego i Dziekana w zakresie delegacji wskazanych Regulaminem oraz niektóre inne zagadnienia związane z organizacją studiów. Wszystkie sprawy nie objęte informatorem podlegają rozstrzygnięciu zgodnie z Regulaminem i innymi przepisami. Organizacja studiów Rok akademicki rozpoczyna się 1 października i trwa do 30 września roku następnego i obejmuje semestr zimowy zakończony sesją egzaminacyjną zimową, semestr letni kończący się sesją egzaminacyjną letnio-jesienną, okresy wakacji i praktykę programową zgodnie z planem studiów. Zajęcia dydaktyczne na poszczególnych semestrach są przedstawione w planie studiów. Studenci I roku są zobowiązani do uczestniczenia w zajęciach zgodnie z planem studiów, studenci lat starszych mają obowiązek zapisania się na wybrane przedmioty, w sposób umożliwiający im zaliczenie okresu rozliczeniowego. Zaleca się wybór przedmiotów zgodny z planem studiów. Rozkład zajęć przedstawiany przed rozpoczęciem semestru przez Wydział jest dopasowany do planu studiów. Na pierwszym roku studiów okresem rozliczeniowym jest semestr, na latach następnych okresem rozliczeniowym jest rok akademicki. Zaliczenie okresu rozliczeniowego umożliwia rejestrację na kolejny okres rozliczeniowy. Niezarejestrowanie na kolejny okres rozliczeniowy skutkuje skreśleniem z listy studentów. Ponowne przyjęcie na studia osoby, która nie została zarejestrowana na drugi semestr następuje na ogólnych zasadach rekrutacji na studia, pozostałe osoby mają prawo wznowić studia po spełnieniu warunków określonych przez Dziekana, po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego o możliwości podjęcia studiów. W szczególnych przypadkach Dziekan może dopuścić indywidualną organizację studiów zgodnie z Regulaminem (w tych przypadkach nie wszystkie postanowienia zawarte w informatorze mają zastosowanie). 8 Wydział Matematyczno-Fizyczny System punktowy i warunki zaliczania okresów rozliczeniowych Zaliczenie okresu rozliczeniowego odbywa się w systemie punktowym ECTS (European Credit Transfer System). Każdy przedmiot w planie studiów ma określoną liczbę punktów ECTS, warunkiem jej uzyskania jest zaliczenie przedmiotu zgodnie z planem studiów (egzamin lub zaliczenie) na ocenę co najmniej dostateczną. Plan studiów umożliwia uzyskanie 30 punktów w każdym semestrze. Okres rozliczeniowy jest zaliczony gdy 1. łączna liczba punktów uzyskanych przez studenta od początku studiów jest nie mniejsza niż: liczba semestrów od początku studiów × 24, 2. student ma zaliczone wszystkie przedmioty obowiązkowe (rygory) z opóźnieniem nie większym niż jeden rok w stosunku do planu studiów. Ocenę średnią z przebiegu studiów oblicza się według wzoru średnia = X ocena × punkty X punkty , gdzie sumowania wykonywane są po wszystkich ocenach wpisanych do indeksu. Czasu przebywania na urlopie nie wlicza się do okresu studiowania. W przypadku studenta wznawiającego studia rejestracji dokonuje się na okres rozliczeniowy wyznaczony według powyższych warunków. Dziekan określa warunki odbywania części studiów poza macierzystym wydziałem, kierunkiem lub specjalnością oraz zasady transferu punktów. Wybór rodzaju studiów i specjalności Wydział prowadzi następujące rodzaje studiów: – kierunek elektronika i telekomunikacja: • dzienne zawodowe (inżynierskie), Informator o zasadach studiowania 9 – kierunek fizyka techniczna: • dzienne magisterskie, • podyplomowe, – kierunek matematyka: • dzienne magisterskie, • dzienne zawodowe (inżynierskie), • wieczorowe zawodowe (inżynierskie), • wieczorowe uzupełniające magisterskie, • podyplomowe, Zasady systemu punktowego odnoszą się do studiów dziennych magisterskich i inżynierskich oraz wieczorowych inżynierskich, z uwzględnieniem paragrafu 39′ Regulaminu. Na pozostałych rodzajach studiów do rejestracji na następny semestr wymagane jest zaliczenie w terminie wszystkich przedmiotów zgodnie z planem studiów; w szczególnych sytuacjach Dziekan może warunkowo zezwolić na kontynuację studiów. Student studiów dziennych kierunku matematyka wybiera po pierwszym semestrze rodzaj studiów (dzienne magisterskie, dzienne inżynierskie lub wieczorowe inżynierskie). Po zaliczeniu następnych okresach rozliczeniowych student studiów dziennych magisterskich może zmienić rodzaj studiów na inżynierskie dzienne lub wieczorowe, a student studiów inżynierskich dziennych na studia inżynierskie wieczorowe, z zachowaniem liczby punktów, mając obowiązek uzupełnienia przedmiotów rygorowych w ciągu jednego roku. Dziekan w każdym roku akademickim, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych studentów decyduje o uruchomieniu specjalności w roku następnym zgodnie z planem studiów. Student ma prawo do wyboru specjalności spośród ustalonych przez Dziekana. O ostatecznym przyjęciu na specjalność decyduje Dziekan. Dziekan w każdym roku akademickim, po zasięgnięciu opinii studentów decyduje o liście przedmiotów do wyboru w roku następnym zgodnie z planem studiów. 10 Wydział Matematyczno-Fizyczny Regulamin zaliczania przedmiotów na Wydziale Matematyczno-Fizycznym (wyciąg) Zgodnie z Regulaminem Studiów w Politechnice Śląskiej (§ 14, p. 3) ustalony został następujący regulamin zaliczania przedmiotów na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. I. Ocena z przedmiotu zależy od sumy punktów uzyskanych z zajęć (aktywność na ćwiczeniach, laboratoriach, odpowiedzi ustne, frekwencja, sprawdziany), kolokwiów, egzaminów i w przypadku zajęć laboratoryjnych projektów. II. W ciągu semestru z każdego przedmiotu student może uzyskać 100 punktów. Ocena końcowa jest ustalana w zależności od liczby punktów, według następującej tabeli: Liczba punktów ponad 90 do ponad 80 do ponad 70 do ponad 55 do ponad 40 do 30 do 40 poniżej 30 100 90 80 70 55 Ocena wpisywana do indeksu bardzo dobry (5) plus dobry (4,5) dobry (4) plus dostateczny (3,5) dostateczny (3) niedostateczny (2) Ocena w skali ECTS A B C D E F (FX) F III. Zasady przydziału punktów na kierunkach Elektronika i telekomunikacja oraz Fizyka techniczna: Punkty dla przedmiotów z wykładem i ćwiczeniami, kończących się egzaminem: 1. ćwiczenia w wymiarze 2 lub więcej godzin tygodniowo, według schematu 10 + (15 + 15) + 60, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, ocena za 2 kolokwia: po 0 − 15 punktów każde, ocena z egzaminu: 0 − 60 punktów, Informator o zasadach studiowania 11 2. ćwiczenia w wymiarze 1 godziny tygodniowo, według schematu 10 + 30 + 60, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, ocena za 1 kolokwium: 0 − 30 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 60 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem i ćwiczeniami, nie kończących się egzaminem: 1. ćwiczenia w wymiarze 2 lub więcej godzin tygodniowo, według schematu 20 + (15 + 15) + 50, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena za 2 kolokwia: po 0 − 15 punktów każde, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 50 punktów, 2. ćwiczenia w wymiarze 1 godziny tygodniowo, według schematu 20 + 30 + 50, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena za 1 kolokwium: 0 − 30 punktów, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 50 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem i zajęciami laboratoryjnymi, kończących się egzaminem, według schematu 10 + 30 + 60, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, ocena za sprawozdania: 0 − 30 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 60 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem i zajęciami laboratoryjnymi, nie kończących się egzaminem, według schematu 20 + 30 + 50, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena za sprawozdania: 0 − 30 punktów, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 50 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem i zajęciami seminaryjnymi, kończących się egzaminem, według schematu 10 + 30 + 60, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, 12 Wydział Matematyczno-Fizyczny ocena za wystąpienia: 0 − 30 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 60 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem i zajęciami seminaryjnymi, nie kończących się egzaminem, według schematu 20 + 30 + 50, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena za wystąpienia: 0 − 30 punktów, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 50 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem kończących się egzaminem, według schematu 20 + 80, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 80 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem, nie kończących się egzaminem, według schematu 30 + 70, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 30 punktów, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 70 punktów. Punkty dla przedmiotów z zajęciami laboratoryjnymi, nie kończących się egzaminem, według schematu 20 + 80, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 20 punktów, ocena za sprawozdania: 0 − 80 punktów. Punkty dla przedmiotów z zajęciami seminaryjnymi, nie kończących się egzaminem, według schematu 30 + 70, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 30 punktów, ocena za wystąpienia: 0 − 70 punktów. Punkty dla przedmiotów z ćwiczeniami, kończących się egzaminem, według schematu 10 + (20 + 20) + 50, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, ocena za 2 kolokwia: po 0 − 20 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 50 punktów. Informator o zasadach studiowania 13 Punkty dla przedmiotów z ćwiczeniami, nie kończących się egzaminem, według schematu 10 + (30 + 30 + 30), to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 10 punktów, ocena za 3 kolokwia: po 0 − 30 punktów. Punkty dla przedmiotów z ćwiczeniami i laboratorium, kończących się egzaminem, według schematu: (25 + 25) + 50, to znaczy: ocena z ćwiczeń: 0 − 25 punktów, ocena z laboratorium: 0 − 25 punktów, ocena z egzaminu: 0 − 50 punktów. W tym przypadku poszczególne grupy punktów zawierają, wymienioną wcześniej oddzielnie, „ocenę z zajęć”. Sposób przydziału tych punktów określa osoba odpowiedzialna za przedmiot. IV. Zasady przydziału punktów na kierunku Matematyka: Punkty dla przedmiotów kończących się egzaminem, bez zajęć laboratoryjnych: 1. ćwiczenia w wymiarze 4 godziny tygodniowo, według schematu 15 + (15 + 15 + 15) + 40, to znaczy: ocena z zajęć – do 15 punktów, trzy kolokwia oceniane po 0 − 15 punktów, ocena z egzaminu 0 − 40 punktów; 2. ćwiczenia w wymiarze 2 lub 3 godziny tygodniowo, według schematu 10 + (20 + 20) + 50, to znaczy: ocena z zajęć – do 10 punktów, dwa kolokwia oceniane po 0 − 20 punktów, ocena z egzaminu – 0 − 50 punktów; 3. ćwiczenia w wymiarze 1 godziny tygodniowo, według schematu 10 + (40) + 50, to znaczy: ocena z zajęć – do 10 punktów, jedno kolokwium oceniane 0 − 40 punktów, ocena z egzaminu 0 − 50 punktów. 14 Wydział Matematyczno-Fizyczny Punkty dla przedmiotów nie kończących się egzaminem, bez zajęć laboratoryjnych i seminaryjnych: 1. ćwiczenia w wymiarze 2 lub 3 godziny tygodniowo, według schematu 20 + (40 + 40), to znaczy: ocena z zajęć – do 20 punktów, dwa kolokwia oceniane po 0 − 40 punktów; 2. ćwiczenia w wymiarze 1 godziny tygodniowo, według schematu 30 + (70), to znaczy: ocena z zajęć – do 30 punktów, jedno kolokwium oceniane 0 − 70 punktów. Punkty dla przedmiotów kończących się egzaminem, z wykładem i zajęciami laboratoryjnymi, bez ćwiczeń, według schematu 20 + [20 + 20] + 40, to znaczy: ocena z zajęć – do 20 punktów, dwa projekty z dokumentacją oceniane po 0 − 20 punktów, egzamin oceniany 0 − 40 punktów. Punkty dla przedmiotów z wykładem, nie kończących się egzaminem, według schematu 30 + 70, to znaczy: ocena z zajęć: 0 − 30 punktów, ocena z 1 sprawdzianu z wykładu: 0 − 70 punktów. Punkty dla przedmiotów nie kończących się egzaminem, z wykładem i zajęciami laboratoryjnymi, bez ćwiczeń, według schematu 20 + (30) + [25 + 25], to znaczy: ocena z zajęć – do 20 punktów, jedno kolokwium oceniane 0 − 30 punktów, dwa projekty z dokumentacją oceniane po 0 − 25 punktów. Punkty dla przedmiotów, z zajęciami laboratoryjnymi, bez wykładu i ćwiczeń, według schematu 20 + [40 + 40], to znaczy: ocena z zajęć – do 20 punktów, dwa projekty z dokumentacją oceniane po 0 − 40 punktów. Informator o zasadach studiowania 15 Punkty dla przedmiotów kończących się egzaminem, z ćwiczeniami i zajęciami laboratoryjnymi, według schematu 10 + 10 + [20 + 20] + 40, to znaczy: ocena z zajęć laboratoryjnych – do 10 punktów, ocena z ćwiczeń – do 10 punktów, dwa projekty z dokumentacją oceniane po 0 − 20 punktów, egzamin oceniany 0 − 40 punktów. Dla zajęć seminaryjnych, według schematu 40 + 60, to znaczy: ocena z zajęć – do 40 punktów, ocena wystąpień – 0 − 60 punktów. V. Ponadto stosuje się jeszcze następujące zasady: – jeżeli student ma trzy nieobecności nieusprawiedliwione na zajęciach, to prowadzący przedmiot jest zobowiązany zgłosić ten fakt niezwłocznie Dziekanowi, Dziekan podejmuje decyzję o możliwości dalszego uczestniczenia studenta w zajęciach z tego przedmiotu; – studentowi, za każdą nieusprawiedliwioną nieobecność, począwszy od drugiej, oraz wszystkie następne odejmuje się po 5 punktów; – dla studentów nie uczestniczących w planowym kolokwium z powodu choroby lub innej istotnej przyczyny organizowane są kolokwia dodatkowe; – nie ma zwolnień z egzaminu, ponieważ przedmioty kończące się egzaminem są wyżej punktowane punktami ECTS; – po każdym egzaminie ocenę wyznaczoną według tabeli wpisuje się do indeksu; – warunkiem otrzymania oceny pozytywnej z przedmiotu kończącego się egzaminem jest osiągnięcie na egzaminie co najmniej 30% punktów możliwych do uzyskania na tym egzaminie, niespełnienie tego warunku skutkuje oceną niedostateczną na danym terminie egzaminu niezależnie od liczby uzyskanych uprzednio punktów; 16 Wydział Matematyczno-Fizyczny – w przypadku zajęć laboratoryjnych prowadzący może zmienić (po uzgodnieniu ze studentami) podział punktów za projekty wprowadzając sprawdzian, test komputerowy lub inną formę weryfikacji umiejętności. Warunki dopuszczenia do egzaminu dyplomowego Warunkiem dopuszczenia do egzaminu dyplomowego jest: • zaliczenie wszystkich przedmiotów rygorowych dla danej specjalności zgodnie z planem studiów, • dla studentów studiujących w systemie punktowym zdobycie 210 punktów na studiach inżynierskich i 300 punktów na studiach magisterskich, • dla studentów studiów dziennych zaliczenie praktyki zgodnie z planem studiów, • dla studentów studiów dziennych zaliczenie co najmniej dwóch semestrów zajęć z wychowania fizycznego, • przedłożenie w regulaminowym terminie pracy dyplomowej, • uzyskanie od kierującego pracą oceny co najmniej dostatecznej z pracy dyplomowej. W przypadkach szczególnych decyzję podejmuje Dziekan zgodnie z Regulaminem. STRUKTURA ORGANIZACYJNA WYDZIAŁU MATEMATYCZNO-FIZYCZNEGO POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Struktura organizacyjna Wydział Matematyczno-Fizyczny Dziekan: dr hab. Stanisław Kochowski, prof. Pol. Śl. Prodziekan ds. Nauki: Dr hab. inż. Jerzy Bodzenta, prof. Pol. Śl. Prodziekan ds. Studenckich: dr hab. inż. Radosław Grzymkowski, prof. Pol. Śl. Dziekanat Kierownik: Marianna Konkol Adres: ul. Kaszubska 23, 44-101 Gliwice, tel./fax: 237 20 29 email: matfi[email protected] Instytut Fizyki Dyrektor: prof. dr hab. Andrzej Zastawny Z-ca Dyrektora ds. Dydaktyki: dr hab. inż. Marian Urbańczyk, prof. Pol. Śl. Z-ca Dyrektora ds. Nauki: dr hab. inż. Andrzej Bluszcz, prof. Pol. Śl. Adres: ul. Krzywoustego 2, 44-101 Gliwice, tel./fax: 237 22 16 email: inst fi[email protected]fiz.polsl.gliwice.pl 19 20 Wydział Matematyczno-Fizyczny Zakład Fizyki Ciała Stałego Kierownik: prof. dr hab. inż. Marian Nowak Zakład Fizyki Stosowanej Kierownik: dr hab. inż. Jerzy BODZENTA, prof. Pol. Śl. Zakład Mikroelektroniki Kierownik: prof. dr hab. inż. Jacek Szuber Zakład Optoelektroniki Kierownik: dr hab. inż. Tadeusz Pustelny, prof. Pol. Śl. Zakład Zastosowań Radioizotopów Kierownik: prof. dr hab. Anna Pazdur Instytut Matematyki Dyrektor: dr hab. inż. Radosław Grzymkowski, prof. Pol. Śl. Z-ca Dyrektora ds. Dydaktyki: dr inż. Piotr Gawron Z-ca Dyrektora ds. Nauki: dr hab. Olga Macedońska-Nosalska, prof. Pol. Śl. Adres: ul. Kaszubska 23, 44-101 Gliwice, tel./fax: 237 28 64 email: matfi[email protected] Struktura organizacyjna Zakład Algebry Kierownik: dr hab. Olga Macedońska-Nosalska, prof. Pol. Śl. Zakład Analizy Matematycznej Kierownik: prof. dr hab. Wiktor Kułyk Zakład Matematyki Dyskretnej i Informatyki Kierownik: prof. dr hab. Wital Suszczański Zakład Metod Algebraicznych Kierownik: prof. dr hab. Ernest Płonka Zakład Metod Matematycznych w Technice Kierownik: dr hab. Andrzej Nowak Zakład Metod Probabilistycznych i Ekonometrii Kierownik: dr hab. Mykola Bratiychuk Zakład Równań Różniczkowych i Funkcyjnych Kierownik: dr hab. Stefan Czerwik, prof. Pol. Śl. Zakład Zastosowań Matematyki Kierownik: dr hab. inż. Radosław Grzymkowski, prof. Pol. Śl. 21 22 Wydział Matematyczno-Fizyczny PROGRAMY STUDIÓW STUDIA DZIENNE MAGISTERSKIE Rok I, Semestr 1 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 01MD1 03MD1 04MD1 02MD1 Godziny tygodniowo Przedmiot Wstęp do matematyki wyższej Analiza matematyczna I Algebra liniowa i geometria I Filozofia Razem l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 3 4 4 2 2 4 2 2 75 120 90 60 E E E Z 13 10 345 E 3/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N 7 10 9 4 30 Rok I, Semestr 2 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 5 03MD2 04MD2 05MD2 06MD2 07MD2 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna II Algebra liniowa i geometria II Matematyka dyskretna Podstawy informatyki Wychowanie fizyczne w ćw 4 4 2 2 4 2 2 l 2 2 12 10 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 120 90 60 60 30 E E E Z Z 360 E 3/Z 2 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N N 10 9 7 4 0 30 25 26 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok II, Semestr 3 Kod kursu 1 2 3 03MD3 10MD3 08MD3 4 5 6 7 11MD3 09MD3 12MD3 07MD3 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna III Algebra I Logika matematyczna i teoria mnogości Analiza funkcjonalna i topologia I Informatyka I Język angielski Wychowanie fizyczne w ćw 3 2 2 2 2 2 2 1 2 l 2 4 2 10 14 2 s p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin Egz./Zal. 75 60 60 E Z E T T T 7 5 5 60 45 60 30 E Z Z Z T N N N 7 4 2 0 390 E 3/Z 5 30 06MD2 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok II, Semestr 4 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 5 6 7 03MD4 10MD4 11MD4 13MD4 09MD4 14MD4 12MD4 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna IV Algebra II Analiza funkcjonalna i topologia II Teoria grafów i sieci Informatyka II Teoria liczb Język angielski w ćw 2 2 2 2 1 1 2 2 2 2 10 13 l 2 1 4 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 60 60 60 60 45 30 60 E E E Z Z Z E 375 E 4/Z 3 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N N N N 6 6 6 3 4 2 3 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 09MD3 30 27 28 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok III, Semestr 5 Kod kursu 1 2 17MD5 18MD5 3 4 5 6 15MD5 16MD5 19MD5 12MD5 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Równania różniczkowe i całkowe I Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka I Analiza zespolona Metody optymalizacji Metody numeryczne I Język angielski l Egz./Zal. ćw 2 3 2 2 60 75 E Z T T 6 5 2 2 2 2 2 60 60 60 60 E E Z Z T N N N 6 6 5 2 375 E 3/Z 4 2 11 12 2 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 4 s Liczba godzin 30 09MD4 12MD4 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok III, Semestr 6 Lp. Kod kursu 1 2 17MD6 18MD6 3 4 5 6 21MD6 20MD6 19MD6 12MD6 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Równania różniczkowe i całkowe II Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka II Teoria gier Matematyka współczesna Metody numeryczne II Język angielski l Egz./Zal. ćw 3 2 2 2 75 60 E E T T 7 6 2 2 2 2 2 60 60 60 60 E Z Z E N N N N 6 4 4 3 375 E 4/Z 2 2 11 12 2 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 4 s Liczba godzin Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 19MD5 12MD5 30 29 30 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok IV, Semestr 7 Kod kursu 1 2 3 4 5 6 26MD7 29MD7 30MD7 31MD7 22MD7 23MD7 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 1/I Przedmiot do wyboru 1 Przedmiot do wyboru 2 Przedmiot do wyboru 3 Fizyka I Laboratorium informatycznych I metod w ćw 2 2 2 2 2 1 2 2 2 2 2 11 10 Liczba godzin Egz./Zal. 2 60 60 60 60 60 45 Z E E E Z Z 2 345 E 3/Z 3 l s p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T N N N N N 5 6 6 6 4 3 30 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok IV, Semestr 8 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 5 26MD8 32MD8 33MD8 22MD8 23MD8 6 37MD8 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 1/II Przedmiot do wyboru 4 Przedmiot do wyboru 5 Fizyka II Laboratorium informatycznych II Seminarium I w ćw 2 2 2 2 2 2 2 2 8 8 metod l s 2 2 4 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin Egz./Zal. 60 60 60 90 30 E E E E Z T N N N N T 2 60 Z 2 360 E 4/Z 2 6 6 6 6 3 22MD7 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 4 30 4 tygodnie praktyki specjalistycznej po semestrze 8. 31 32 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok V, Semestr 9 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 27MD9 34MD9 35MD9 23MD9 5 6 7 37MD9 24MD9 36MD9 Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 2 Przedmiot do wyboru 6 Przedmiot do wyboru 7 Laboratorium metod informatycznych III Seminarium II Wykład monograficzny I Przedmiot kształcenia ogólnego Razem w ćw 3 2 2 2 2 2 l Egz./Zal. 75 60 60 30 E E E Z T N N N 7 6 6 2 2 30 60 30 Z Z Z N N N 3 4 2 2 345 E 3/Z 3 s p 2 2 2 2 11 8 2 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin 30 Lp. Kod kursu 1 2 28MD0 23MD0 3 4 5 37MD0 24MD0 39MD0 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 3 Laboratorium informatycznych IV Seminarium III Wykład monograficzny II Praca dyplomowa II w ćw 2 2 metod l Egz./Zal. 60 30 E Z T N 7 4 2 30 60 180 Z Z Z N N N 4 6 9 2 360 E 1/Z 3 s 2 2 2 12 4 16 2 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin p 30 Wydział Matematyczno-Fizyczny Rok V, Semestr 10 Studentów specjalności „Nauczanie matematyki” obowiązuje zamiast przedmiotów głównych zaliczenie bloku następujących przedmiotów dydaktyczno-metodycznych: Rok IV, Semestr 7 Lp. Kod kursu 1 26aMD7 Godziny tygodniowo Przedmiot Psychologia Razem l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 2 2 60 Z 2 2 60 E 0/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T 5 5 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok IV, Semestr 8 Lp. Kod kursu 1 26bMD8 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Teoria i metodyka wychowania l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 2 2 60 E 2 2 60 E 1/Z 0 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T 6 6 33 34 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Rok V, Semestr 9 Lp. Kod kursu 1 2 27aMD9 27BMD9 Godziny tygodniowo Przedmiot Metodyka nauczania matematyki Socjologia wychowania Razem w ćw l 1 1 1 1 1 2 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 45 30 E Z 75 E 1/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T 4 3 7 Rok V, Semestr 10 Kod kursu 1 28aMD0 2 28bMD0 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Dydaktyka z metodyką umysłowej Technologia kształcenia pracy w ćw 2 2 2 2 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin Egz./Zal. 60 E T 5 1 15 Z T 2 1 75 E 1/Z 1 l s p 7 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Tematyka wykładów 37 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Algebra Sem. Kod kursu 3 4 10MD3 10MD4 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Grupy, podgrupy, homomorfizmy grup. Podgrupy normalne, konstrukcja grup ilorazowych. Twierdzenia o izomorfiźmie. Grupy skończone, Twierdzenie Lagrange’a, Twierdzenia Sylowa. Grupy izometrii, grupy symetryczne, alternujące. Twierdzenie Cayley’a. Grupy cykliczne, abelowe rozwiązalne. Twierdzenie o strukturze skończonych grup abelowych. Pierścienie, podpierścienie, homomorfizmy pierścieni. Ideały pierścieni, konstrukcja pierścieni ilorazowych. Ideały pierwsze i maksymalne pierścieni przemiennych. Ideały główne, pierścienie ideałów głównych. Pierścienie wielomianów, macierzy, szeregów formalnych. Wielomiany symetryczne, wzory Viete’a. Ciała. Konstrukcja pierścienia ułamków. Ciała liczbowe. Zasadnicze Twierdzenie Algebry. Ciała algebraicznie domknięte. Liczby algebraiczne i przestępne. Ciało liczb algebraicznych. Elementy Teorii Galois. Liczby konstruowalne. Ciało liczb konstruowalnych. Literatura: [1] A. Białynicki-Birula, Zarys algebry, PWN, 1987. [2] A. I. Kostrikin, Wstęp do algebry, PWN, Warszawa 1982. [3] E. Płonka, Wykłady z algebry wyższej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [4] M. Bryński, Elementy teorii Galois, Wydawnictwa „Alfa”, Warszawa 1985. [5] S. Lang, Algebra, PWN, Warszawa 1984. [6] J. Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN, Warszawa 2000. 38 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Algebra liniowa i geometria Sem. Kod kursu 1 2 04MD1 04MD2 Godziny tygodniowo w ćw 4 4 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 6 6 E E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 9 9 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Działania w zbiorach. Struktury algebraiczne. Grupy, pierścienie, ciała. Grupy permutacji. Pierścienie liczb całkowitych modulo n. Ciało liczb zespolonych. Pierścień wielomianów. Pierścień macierzy. Wyznaczniki. Przekształcenia elementarne wierszy macierzy, algorytm Gaussa. Układy równań liniowych. Geometria analityczna w przestrzeniach R2 i R3 . Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego. Przestrzenie i podprzestrzenie liniowe. Baza i wymiar przestrzeni liniowej. Przekształcenia liniowe i ich macierzowe reprezentacje. Wartości i wektory własne. Postać Jordana macierzy. Przekształcenia dwuliniowe. Formy kwadratowe. Przestrzenie euklidesowe. Przekształcenia ortogonalne. Grupy izometrii i podobieństw. Wybrane zagadnienia geometrii elementarnej. Przegląd geometrii nieeuklidesowych. Literatura: [1] H.S.M. Coxeter, Wstęp do geometrii dawnej i nowej, PWN, Warszawa 1967. [2] J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra dla studentów, WNT, Warszawa 1999. [3] A.I. Kostrikin, J.I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN, Warszawa 1993. [4] F. Leja, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1969. [5] M. Kordos, O różnych geometriach, Wydawnictwa „Alfa”, Warszawa 1987. [6] M. Moszyńska, J. Święcicka, Geometria z algebrą liniową, PWN, Warszawa 1987. [7] E. Płonka, Wykłady z algebry wyższej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. 39 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie [8] B. Gdowski, E. Pluciński, Zadania z rachunku wektorowego i geometrii analitycznej, PWN, Warszawa 1982. [9] R. Grzymkowski. R. Wituła, Metody rachunkowe w algebrze, Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2000. [10] A.I. Kostrikin (red.), Zbiór zadań z algebry, PWN, Warszawa 1995. [11] S. Przybyło, A. Szlachtowski, Algebra i wielowymiarowa geometria analityczna w zadaniach, WNT, Warszawa 1992. Nazwa kursu: Analiza funkcjonalna i topologia Sem. Kod kursu 3 4 11MD3 11MD4 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 E E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 7 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Przestrzenie topologiczne. Odwzorowania ciągłe i homomorfizmy. Iloczyn kartezjański dowolnej ilości przestrzeni topologicznych; twierdzenie Tichonowa o zwartości. Przestrzeń metryczna: ciągi Cauchy’ego, zupełność, twierdzenie Cantora, twierdzenie Baire’a. Przestrzenie metryczne ośrodkowe, własność Lindelöfa. Przestrzenie spójne. Przestrzenie unormowane. Podstawowe przestrzenie Banacha. Nierówności Höldera, Minkowskiego. Przestrzenie unitarne i przestrzenie Hilberta. Nierówność Schwartza. Twierdzenie o rzucie ortogonalnym. Twierdzenie Riesza o postaci funkcjonału liniowego ciągłego. Układy ortonormalne, zupełne. Szeregi Fouriera. Nierówność Bessela, równość Parsevala. Układy trygonometryczne i szeregi Fouriera. Operatory i funkcjonały liniowe i ciągłe, norma operatora, jego postać. 40 Wydział Matematyczno-Fizyczny Literatura: [1] A. Alexiewicz, Analiza funkcjonalna, PWN, Warszawa 1969. [2] R. Engelking, Zarys topologii ogólnej, PWN, Warszawa 1965. [3] K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa 1973. [4] J. Musielak, Wstęp do analizy funkcjonalnej, PWN, Warszawa 1989. [5 R. Duda, Wprowadzenie do topologii, PWN, Warszawa 1986. Nazwa kursu: Analiza matematyczna Sem. Kod kursu 1 2 3 4 03MD1 03MD2 03MD3 03MD4 Godziny tygodniowo w ćw 4 4 3 2 4 2 2 l s p 8 Razem godzin E 8 5 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS T E E E 10 T T T Wymagania 10 7 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Aksjomatyczna teoria liczb rzeczywistych, kresy zbiorów. Funkcje, składanie i odwracanie, obrazy i przeciwobrazy zbiorów. Ciągi liczbowe i podciągi. Granica ciągu. Działania na ciągach. Ciągi monotoniczne. Twierdzenie BolzanoWeierstrassa. Rozbieżność do nieskończoności. Granice ekstremalne. Granica funkcji liczbowych. Równoważność definicji Heinego i Cauchy’ego. Ciągłość. Własności funkcji ciągłych na przedziałach domkniętych i ograniczonych. Ciągłość funkcji elementarnych. Rachunek różniczkowy funkcji zmiennej rzeczywistej. Fizyczna i geometryczna interpretacja pochodnej. Rachunek pochodnych. Twierdzenia o wartości średniej i twierdzenie Taylora. Reguła de l’Hospitala. Ekstrema lokalne, globalne, monotoniczność, wypukłość, asymptoty. Szeregi liczbowe. Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 41 Szeregi o wyrazach dodatnich. Kryteria zbieżności. Szeregi zbieżne bezwzględnie i warunkowo. Mnożenie szeregów. Ciągi i szeregi funkcyjne. Zbieżność punktowa, jednostajna i niemal jednostajna. Ciągłość i różniczkowanie granic ciągów funkcyjnych i sum szeregów. Szeregi potęgowe. Różniczkowanie szeregów potęgowych. Rozwijanie funkcji elementarnych w szeregi potęgowe. Rzeczywista funkcja analityczna. Przykład funkcji klasy C ∞ nierozwijalnej w szereg potęgowy. Twierdzenie o aproksymacji funkcji ciągłej wielomianami i funkcjami przedziałami liniowymi. Całki. Całki nieoznaczone. Technika obliczania całek. Całka Riemanna. Własności całki. Liniowość i addytywność. WKW na całkowalność. Warunki dostateczne na całkowalność. Całka, a funkcja pierwotna. Twierdzenia o wartości średniej. Miara Jordana. Zastosowania fizyczne i geometryczne całki oznaczonej. Całki niewłaściwe. Kryteria istnienia. Kryterium całkowe zbieżności szeregów. Całkowanie granic ciągów funkcyjnych i sum szeregów funkcyjnych. Elementy geometrii różniczkowej. Krzywizna. Przestrzenie metryczne. Metryki równoważne. Przykłady. Przestrzenie euklidesowe. Zbieżność, punkt skupienia. Zbiory otwarte i domknięte. Wnętrze i domknięcie zbioru. Zbiory zwarte i spójne. Przestrzenie zupełne. Granica i ciągłość funkcji. Własności funkcji ciągłych na zbiorach zwartych. Twierdzenie Banacha o punkcie stałym. Rachunek różniczkowy w przestrzeni Rk . Pochodna w sensie Frécheta. Płaszczyzna styczna. Pochodne cząstkowe i kierunkowe. Odwzorowania klasy C r . Gradient. Różniczka. Różniczki wyższych rzędów. Wzór Taylora. Ekstrema lokalne i globalne. Macierz Jacobiego i jakobian. Odwzorowania regularne i dyfeomorfizmy. Twierdzenie o odwzorowaniu odwrotnym i funkcji uwikłanej. Powierzchnie. Ekstrema warunkowe. Całki wielokrotne. Całka Riemanna w Rk . Całki iterowane i wzór Fubiniego. Całki w obszarze normalnym. Twierdzenie o całkowaniu przez podstawianie. Zastosowanie całek wielokrotnych do obliczania objętości i pól powierzchni. Całki krzywoliniowe zorientowane i niezorientowane. Całka krzywoliniowa w polu potencjalnym. Rotacja. Wzór Greena. Całki powierzchniowe. Twierdzenie Gaussa-Ostrogradzkiego i wzór Stokesa. Zastosowania fizyczne. Formy różniczkowe. 42 Wydział Matematyczno-Fizyczny Całka Lebesgue’a. Algebry, -algebry, zbiory borelowskie. Ogólne pojęcie miary. Miara zupełna, −skończona i skończona. Miara zewnętrzna Lebesgue’a. Twierdzenie Carathéodory’ego. Miara Lebesgue’a. Charakteryzacja zbiorów mierzalnych w sensie Lebesgue’a. Funkcje mierzalne. Funkcje proste. Całka Lebesgue’a. Całka względem dowolnej miary. Całka jako miara. Twierdzenia o zbieżności monotonicznej i ograniczonej. Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o całkowaniu przez podstawianie. Związek z całką Riemanna. WKW na całkowalność w sensie Riemanna. Literatura: [1] W. Rudin, Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1982. [2] K. Kuratowski, Rachunek różniczkowy i całkowy, funkcje jednej zmiennej, PWN Warszawa, 1977. [3] R. Sikorski, Rachunek różniczkowy i całkowy, funkcje wielu zmiennych, PWN Warszawa, 1967. [4] R. Rudnicki, Wykłady z analizy matematycznej, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2001. [5] S. Łojasiewicz, Wstęp do teorii funkcji rzeczywistych, PWN, Warszawa 1976. Nazwa kursu: Analiza zespolona Sem. Kod kursu 5 15MD5 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcia wstępne: liczby zespolone, płaszczyzna zespolona otwarta, domknięta, obszary, zbiory zwarte, zbiory spójne, ciągi i szeregi liczbowe. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej, ciągłość, pochodna zespolona, równania Cauchy-Riemanna. Funkcje elementarne: logarytm i potęga, gałąź argumentu, Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 43 logarytmu i potęgi, homografia. Ciągi i szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe. Twierdzenie Abela. Funkcje wykładnicze i trygonometryczne. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej, łuk Jordana, krzywa Jordana, krzywa regularna. Całka krzywoliniowa. Funkcja pierwotna. Funkcje holomorficzne, funkcje całkowite. Twierdzenie całkowe Cauchy’ego dla trójkątów, obszarów wypukłych i dla obszarów jednospójnych. Wzór całkowy Cauchy’ego. Wzory na pochodne wyższych rzędów. Rozwijanie funkcji holomorficznej w szereg potęgowy. Nierówności Cauchy’ego. Twierdzenie Liouville’a i jego zastosowanie do dowodu zasadniczego twierdzenia algebry. Twierdzenie Weierstrassa o ciągach funkcji holomorficznych. Twierdzenie Morery. Zera funkcji holomorficznej. Twierdzenie o identyczności. Zasada maksimum. Lemat Schwarza. Szereg Laurenta. Pierścień zbieżności. Punkty osobliwe odosobnione. Rozwinięcie w szereg Laurenta w sąsiedztwie punktu osobliwego. Twierdzenie Casoratiego-Weierstrassa. Twierdzenie Riemanna o osobliwości usuwalnej. Funkcje meromorficzne. Twierdzenie o residuach. Zastosowanie do liczenia całek. Twierdzenie Rouchégo. Twierdzenie o zachowaniu obszaru. Indeks punktu względem krzywej, cykle. Ogólne twierdzenie całkowe Cauchy’ego i wzór całkowy Cauchy’ego. Wnioski dla zbiorów otwartych nie rozcinających płaszczyzny. Literatura: [1] J. Chądzyński, Wstęp do analizy zespolonej, PWN, Warszawa 2000. [2] E. Hille, Analytic function theory, New York, Toronto, Londyn 1963, Blaisdell Publishing Company. [3] J. Krzyż, Zbiór zadań z funkcji analitycznych, PWN, Warszawa 1965. [4] F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1976. [5] W. Rudin, Analiza rzeczywista i zespolona, PWN, Warszawa 1986. [6] S. Saks, A. Zygmund, Funkcje analityczne, Warszawa i Wrocław 1952. 44 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Filozofia Sem. Kod kursu 1 02MD1 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Jednostka: Katedra Stosowanych Nauk Społecznych Tematyka: Przedmiot filozofii. Geneza filozofii. Główne kierunki filozoficzne i ich charakterystyka. Zadania filozofii na przestrzeni wieków. Miejsce filozofii w strukturze nauki. Podstawowe założenia epistemologii. Filozofia wobec nauk szczegółowych. Działy filozofii. Ewolucja podstawowych zagadnień filozoficznych. Literatura: [1] W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, PWN, Warszawa 1988. [2] J. Legowicz, Zarys historii filozofii, WF, Warszawa 1976. [3] B. Kuzniecow, Historia filozofii dla fizyków i matematyków, PWN, Warszawa 1980. [4] E. Glison, T. Langan, A. Maurer, Historia filozofii współczesnej, PAX, Warszawa 1977. [5] J. Broda, W. Pluskiewicz, Filozofia. Wybór tekstów źródłowych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1995. Nazwa kursu: Fizyka Sem. Kod kursu 7 8 22MD7 22MD8 Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 2 2 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 4 6 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N 4 6 Wymagania 22MD7 Jednostka: Instytut Fizyki Tematyka: Fizyka klasyczna. Mechanika w układach inercjalnych. Elementy szczególnej teorii względności. Mechanika w układach nieinercjalnych. 45 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Siły bezwładności. Pola w przyrodzie. Pole grawitacyjne. Pole elektrostatyczne. Pole magnetyczne. Drgania i fale. Fale sprężyste. Fale elektromagnetyczne. Zjawiska falowe. Wybrane działy optyki fizycznej. Fizyka atomowa. Korpuskularnofalowa natura światła. Fale materii. Elementy mechaniki kwantowej. Proste przykłady zastosowania równania Schrödingera. Wybrane zagadnienia z fizyki jądra atomowego. Fizyka statystyczna, Zjawiska transportu. Elementy fizyki ciała stałego. Literatura: [1] J. Orear, Fizyka, t. 1 i 2, WNT, Warszawa 1993. [2] Z. Kleszczewski, Fizyka klasyczna, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1998. [3] Z. Kleszczewski, Fizyka kwantowa, atomowa i ciała stałego, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1998. [4] Z. Kleszczewski, R. Bukowski, A. Klimasek, Zbiór zadań z fizyki klasycznej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [5] J. Białoń, A. Klimasek, S. Kończak, Podstawowe prawa fizyki w zadaniach. Mechanika, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. Nazwa kursu: Informatyka Sem. Kod kursu 3 4 09MD3 09MD4 Godziny tygodniowo w 1 1 ćw l 2 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 3 3 Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N 4 4 Wymagania 06MD2 09MD3 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Użytkowanie systemu Linux. Interfejscy graficzne Linuxa, podstawowe oprogramowanie. Notacja BNF. Programowanie w języku C. Otoczenie programstyczne. Sposoby doboru algorymtów. Przekształcanie algorytmu na program. Funkcje biblioteczne. Struktura modularna programów. Typy danych. 46 Wydział Matematyczno-Fizyczny Matody opisu składni. Programowanie modularne i podział zadań programowania w grupie (całość zadań wykonuje się w środowisku Linuxa). Literatura: [1] A. V. Aho, J. E. Hopccroft, J. D. Ulman, Projektowanie i analiza algorytmów komputerowych, PWN, Warszawa 1979. [2] B. Kernighan, D. Ritchie, Język ANSI C, WNT, Warszawa 1998. [3] H. Schildt, Borland C++, Nakom, Poznań 1998. [4] T. Parker, Linux. Księga eksperta, Helion, Gliwice 1999. Nazwa kursu: Język angielski Sem. Kod kursu 3 4 5 6 12MD3 12MD4 12MD5 12MD6 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 4 4 4 4 Razem godzin Egz./Zal. 4 4 4 4 Z E Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N N 2 3 2 3 Wymagania 12MD3 12MD4 12MD5 Studium Języków Obcych Nazwa kursu: Laboratorium metod informatycznych Sem. Kod kursu 7 8 9 10 23MD7 23MD8 23MD9 23MD0 Godziny tygodniowo w 1 ćw l 2 2 2 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 3 2 2 2 Z Z Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N T 3 3 2 4 Wymagania 47 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Tematyka laboratorium jest corocznie ustalana przez Dyrekcję Instytutu Matematyki. Nazwa kursu: Logika matematyczna i teoria mnogości Sem. Kod kursu 3 08MD3 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Rachunek zdań. Rachunek predykatów. Metody dowodzenia. Analiza rozumowań. Algebry Boole’a. Algebra zbiorów. Aksjomatyka teorii mnogości. Teoria mocy. Zbiory liniowo uporządkowane. Zbiory dobrze uporządkowane. Hipoteza continuum. Literatura: [1] A. Wojciechowska, Elementy logiki i teorii mnogości, PWN, Warszawa 1979. [2] R. C. Lyndon, O logice matematycznej, PWN, Warszawa 1978. Nazwa kursu: Matematyka dyskretna Sem. Kod kursu 2 05MD2 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T 7 Wymagania 48 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka: Relacje: rodzaje relacji, reprezentacje relacji, operacje na relacjach. Elementy teorii grafów. Relacje równoważności, klasy abstrakcji, zbiory ilorazowe. Relacje częściowego porządku, zbiory wypukłe, porządek leksykograficzny. Operatory domknięcia. Elementy teorii półkrat i krat. Wstęp do teorii algebr Boole’a i arytmetyki binarnej. Elementy teorii funkcji booleowskich, ich optymalizacji i teorii sieci. Monoidy, półgrupy, pierścienie, ciała, ciała skończone, wielomiany. Wybrane zagadnienia teorii kongruencji w pierścieniach. Wstęp do teorii kodowania. Literatura: [1] G. Birkhoff, T. C. Bartee, Współczesna algebra stosowana, PWN, Warszawa 1983. [2] J. Browkin, Teoria ciał, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977. [3] Ch. Petzold, Kod, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002. [4] K. A. Ross, Ch. R. B. Wright, Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa 1996. [5] W. Sierpiński, Arytmetyka teoretyczna, PWN, Warszawa 1966. Nazwa kursu: Matematyka współczesna Sem. Kod kursu 6 20MD6 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Na wykładach typu wykładu monograficznego przedstawiane są wybrane kierunki aktualnych badań prowadzonych w Instytucie Matematyki. 49 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Metody numeryczne Sem. Kod kursu 5 6 19MD5 19MD6 Godziny tygodniowo w 2 2 ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z Z N N 5 4 Wymagania 09MD4 19MD5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Analiza błędów. Reprezentacja liczb. Błędy zaokrągleń. Propagacja błędów. Interpolacja. Wielomian interpolacyjny Lagrange ’a i Newtona. Zależności dla węzłów równoodległych. Zjawisko Rungego. Interpolacja przy użyciu wielomianowych funkcji sklejanych (splajnów). Splajny I, II i III typu. Własności zbieżności funkcji sklejanych. Interpolacja trygonometryczna. Podstawowe własności. Szybka transformata Fouriera. Aproksymacja średniokwadratowa. Aproksymacja funkcji na podstawie skończonego ciągu jej wartości - metoda najmniejszych kwadratów. Numeryczne obliczanie całki oznaczonej. Kwadratury Newtona-Cotesa. Kwadratury Gaussa. Kwadratury Czebyszewa. Całki z osobliwościami. Układy równań liniowych. Metoda eliminacji Gaussa. Rozkład LU macierzy. Obliczanie wyznacznika. Obliczanie macierzy odwrotnej. Metody iteracyjne dla układów równań liniowych. Metoda Jacobiego. Metoda Gaussa-Seidla. Wyznaczanie zer i punktów minimalnych metodami iteracyjnymi. Tworzenie metod iteracyjnych. Wielowymiarowa metoda Newtona. Wielowymiarowa metoda siecznych. Zera wielomianów. Równania różniczkowe zwyczajne. Metody jednokrokowe. Metoda Eulera, zmodyfikowana Eulera, Heuna. Rząd metody. Stabilność numeryczna. Metody typu Rungego-Kutty. Metody rzędu czwartego. Zagadnienie doboru kroku metody. Konstrukcja metod wielokrokowych dla równań różniczkowych zwyczajnych. Metody Adamsa-Bashfortha, Adamsa-Moultona. Metody różnicowe. Metody wariacyjne dla zagadnień brzegowych. Metody typu Monte Carlo. Obliczanie całki oznaczonej pojedynczej. Całki wielokrotne. 50 Wydział Matematyczno-Fizyczny Literatura: [1] Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, WNT, Warszawa 2002. [2] J. Klamka, M. Pawełczyk, J. Wyrwał, Numerical methods, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2001. [3] J. Krupka, Z. Morawski, L. Opalski, Wstęp do metod numerycznych, Wyd. Pol. Warszawskiej, Warszawa 1999. [4] J. Stoer, R. Bulirsh, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987. [5] A. Ralston, Wstęp do analizy numerycznej, PWN Warszawa 1971. Nazwa kursu: Metody optymalizacji Sem. Kod kursu 5 16MD5 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zbiory wypukłe. Funkcje wklęsłe, wypukłe, pseudowklęsłe, quasiwklęsłe i ich rola w programowaniu nieliniowym. Zadanie programowania nieliniowego. Warunek regularności ograniczeń. Warunki konieczne Kuhna-Tuckera. Warunki wystarczające. Funkcja Lagrange’a, punkty siodłowe i teoria dualności. Zadanie programowania liniowego i zadanie dualne dla niego. Degeneracja w zadaniu programowania liniowego. Metoda simplex. Zadanie transportowe i dualne do niego. Metoda potencjałów. Degeneracja w zadaniu transportowym. Programowanie kwadratowe – metoda Wolfe’a. Programowanie hiperboliczne – metoda Charnesa-Coopera. Minimalizacja sumy odchyleń bezwzględnych. Metoda cięć Kelley’a dla problemu programowania wypukłego. Programowanie liniowe w liczbach całkowitych – metoda cięć Gomory’ego. Niektóre metody bezgradientowe i gradientowe wyznaczania rozwiązania zadania programowania nieliniowego. 51 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Literatura: [1] W. I. Zangwill, Programowanie nieliniowe, WNT, Warszawa 1974. [2] W. Grabowski, Programowanie matematyczne, PWE, Warszawa 1980. [3] K. Grysa, Z. Trylski, Zastosowania matematyki w zarządzaniu i ekonomii, cz. III, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 1995. [4] W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki, Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, PWN, Warszawa 1980. [5] Z. Galas, I. Nykowski, Zbiór zadań z programowania matematycznego, PWN, Warszawa 1988. [6] E. Ignasiak, Badania operacyjne, PWE, Warszawa 1996. [7] S. Krawczyk, Programowanie matematyczne. Zbiór zadań, PWE, Warszawa 1978. Nazwa kursu: Podstawy informatyki Sem. Kod kursu 2 06MD2 Godziny tygodniowo w 2 ćw l 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe wiadomości i umiejętność posługiwania się komputerem, podstawy systemów operacyjnych, edytory tekstowe, programy graficzne. Praca w sieci lokalnej. Zasady Internetu – poczta, FTP, WWW, język HTML. Wprowadzenie do TEX’a. Literatura: [1] A. Simpson, Windows XP PL. Biblia, Helion, Gliwice 2003. [2] B. Falk, Internet, Helion, Gliwice 1995. [3] Dokumentacja elektroniczna. 52 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Sem. Kod kursu 5 6 18MD5 18MD6 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Historia rachunku prawdopodobieństwa. Doświadczenie stochastyczne, przestrzeń zdarzeń elementarnych, zdarzenie losowe, działania na zdarzeniach. Prawdopodobieństwo (przeliczalna przestrzeń zdarzeń). Własności. Niezależność zdarzeń. Klasyczna definicja prawdopodobieństwa. Schematy rachunku prawdopodobieństwa. Ciało zdarzeń. Aksjomaty rachunku prawdopodobieństwa. Niezależność ciał zdarzeń. Zmienne losowe. Dystrybuanta. Własności dystrybuant. Typy dystrybuant. Niezależność zmiennych losowych. Ciała generowane przez zmienną losową. Przykłady rozkładów. Rozkłady stabilne. Wielowymiarowe zmienne losowe. Dwuwymiarowa zmienna losowa i jej rozkład. Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych. Prawdopodobieństwo warunkowe. Wzór na prawdopodobieństwo całkowite, wzór Bajesa (ciągły przypadek). Funkcje zmiennych losowych (suma, iloczyn, iloraz zmiennych losowych). Wartość oczekiwana warunkowa. Twierdzenie Radona-Nikodima. Nierówności rachunku prawdopodobieństwa (Markowa, Czebyszewa, Schwartza, Kołmogorowa, Cauchy’ego-Buniakowskiego, Lapunowa). Funkcje charakterystyczne i tworzące. Przykłady. Wzór na odwrócenie dla dystrybuant. Zbieżność zmiennych losowych. Słaba zbieżność dystrybuant. Twierdzenie o ciągłości. Twierdzenia graniczne. Prawo wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne. Twierdzenia Moivre ’a-Laplace ’a (integralne, lokalne) i Poissona. Pojęcie procesu stochastycznego. Klasy procesów. Twierdzenie Kołmogorowa o zgodnych miarach i o dostatecznych warunkach ciągłości procesu. Procesy Markowa. Pojęcie populacji i próby. Szereg 53 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie wariacyjny i rozdzielczy. Rozkłady występujące w statystyce. Twierdzenie Fishera. Charakterystyki liczbowe próbki. Określenie i podstawowe własności estymatorów. Oceny dla wartości średniej i wariancji. Statystyki pozycyjne. Nierówność RaoKramera. Estymatory efektywne. Statystyki dostateczne. Metody wyznaczania estymatorów. Asymptotyczne własności ocen metody empirycznej i metody największej wiarygodności. Estymacja przedziałowa. Hipotezy statystyczne. Konstrukcja testu statystycznego. Lemat Neymana-Pearsona. Weryfikacja hipotez statystycznych. Testy parametryczne, nieparametryczne i zgodności. Testy sekwencyjne. Elementy teorii regresji. Regresja pierwszego i drugiego rodzaju. Prosta i płaszczyzna regresji. Literatura: [1] A. A. Borowkow, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1975. [2] M. Bratyichuk, A. Chydziński, Rachunek prawdopodobieństwa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001. [3] I. I. Gihman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. [4] M. Fisz, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna, PWN, Warszawa 1968. Nazwa kursu: Równania różniczkowe i całkowe Sem. Kod kursu 5 6 17MD5 17MD6 Godziny tygodniowo w ćw 2 3 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 5 E E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 6 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Równania różniczkowe zwyczajne: pojęcie, rozwiązania, problem Cauchy’ego. Niektóre typy równań różniczkowych. Równania liniowe o stałych współczynnikach. Twierdzenie o istnieniu 54 Wydział Matematyczno-Fizyczny i jednoznaczności rozwiązań układu rzędu pierwszego i wyższych. Ciągła zależność od parametrów i warunków początkowych. Układy liniowe, przestrzeń rozwiązań układu jednorodnego, jej wymiar, układ fundamentalny; układy niejednorodne. Równanie liniowe n-tego rzędu. Układy liniowe o stałych współczynnikach. Wyznaczanie układu fundamentalnego, macierzy fundamentalnej i rozwiązania układu niejednorodnego. Elementy teorii stabilności Lapunowa; kryteria stabilności i braku stabilności. Problemy brzegowe dla równań rzędu drugiego. Równania całkowe Volterry i Fredholma. Metoda kolejnych przybliżeń, jądro rozwiązujące. Równania całkowe o jądrach specjalnych. Równania całkowe o jądrach symetrycznych, funkcje własne. Układy równań całkowych. Równania różniczkowe cząstkowe, metoda charakterystyk. Równania cząstkowe drugiego rzędu. Metoda rozdzielonych zmiennych Fouriera. Metody przekształceń całkowych. Metody wariacyjne. Literatura: [1] R. Gutowski, Równania różniczkowe zwyczajne, WNT, Warszawa 1970. [2] G. Muszyński, A. D. Myszkis, Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa 1984. [3] H. Marcinkowska, Wstęp do teorii równań różniczkowych cząstkowych, PWN, Warszawa 1986. [4] A. Pelczar, Wstęp do teorii równań różniczkowych, cz. I, II, PWN, Warszawa 1989. [5] A. Piskorek, Równania całkowe, WNT, Warszawa. [6] J. Wolska-Bochenek, A. Borzymowski, J. Chmaj, M. Tryjarska, Zarys teorii równań całkowych i równań różniczkowych cząstkowych, PWN, Warszawa 1981. Nazwa kursu: Teoria gier Sem. Kod kursu 6 21MD6 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 6 Wymagania 55 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe pojęcia gry. Gra w postaci normalnej, wygrane gwarantowane, strategie ostrożne. Quasi-porządek w zbiorze stanów gry i stany równowagi. Drzewa gry. Postać normalna drzewa gry. Twierdzenie J. von Nemanna. Analiza wsteczna. Gry dwuosobowe o sumie zerowej. Punkty siodłowe. Rozszerzenie gry. Graficzna metoda rozwiązywania małych gier. Twierdzenie Nasha. Gry koalicyjne. Wartość Shapley’a. Literatura: [1] D. Luce, H. Raiffa, Gry i decyzje, PWN, Warszawa 1964. [2] G. Owen, Teoria gier, PWN, Warszawa 1975. [3] E. Płonka, Wykłady z teorii gier, Wyd. Pol. Śląskiej (w przygotowaniu). [4] M. Malawski, A. Wieczorek, H. Sosnowska, Teoria gier, konkurencja i kooperacja w ekonomii i naukach społecznych, PWN, Warszawa 1997. Nazwa kursu: Teoria grafów i sieci Sem. Kod kursu 4 13MD4 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 3 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Definicje: grafu, grafu prostego, grafu pełnego, dopełnienia grafu, podgrafów indukowanych. Izomorfizm grafów. Macierze związane z grafami. Drogi, marszruty i cykle w grafach. Grafy eulerowskie i hamiltonowskie. Drzewa. Drzewa rozpinające. Zliczanie grafów. Twierdzenie Cayleya o drzewach oznaczonych. Grafy skierowane. Planarność i dualność. Twierdzenie Kuratowskiego. Twierdzenie Eulera o grafach płaskich. Kolorowanie grafów. Liczba chromatyczna. Skojarzenia, małżeństwa i twierdzenie Mengera. Sieci. Drzewa ekonomiczne. Drogi ekstremalne. Przepływy w sieciach. Teoria matroidów. Literatura: 56 Wydział Matematyczno-Fizyczny [1] R. J. Wilson, Wprowadzenie do teorii grafów, PWN, Warszawa 1999. [2] B. Korzan, Elementy teorii grafów i sieci. Metody i zastosowania, WNT, Warszawa 1978. [3] L. R. Ford Jr, D. R. Fulkerson, Przepływy w sieciach, PWN, Warszawa 1969. [4] N. Deo, Teoria grafów i jej zastosowania w technice i informatyce, PWN, Warszawa 1980. [5] J.A. Bondy, U.S.R. Murty, Graph theory with applications, North Holland, 1976. Nazwa kursu: Teoria liczb Sem. Kod kursu 4 14MD4 Godziny tygodniowo w ćw 1 1 l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 2 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Konstrukcja liczb naturalnych. Aksjomatyka Peano. Liczby pierwsze i algorytm Euklidesa. Kongruencje. Małe twierdzenie Fermata. Równania diofantyczne. Własności liczb pierwszych. Sita. Funkcje arytmetyczne. Nierozwiązane problemy teorii liczb. Literatura: [1] W. Sierpiński, Teoria liczb, Monografie Matematyczne, Warszawa-Wrocław 1950. [2] W. Narkiewicz, Teoria liczb, PWN, Warszawa 2003. [3] W. Marzantowicz, P. Zarzycki, Elementy teorii liczb, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1999. 57 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Wstęp do matematyki wyższej Sem. Kod kursu 1 01MD1 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin 5 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Liczby naturalne, aksjomaty Peano, indukcja matematyczna. Dwumian Newtona. Znaki sumy i iloczynu. Elementy logiki matematycznej. Rachunek kwantyfikatorów. Algebra zbiorów. Sumy i iloczyny uogólnione zbiorów. Produkty kartezjańskie zbiorów. Relacje. Relacja równoważności, zasada abstrakcji. Funkcje, obrazy i przeciwobrazy wyznaczone przez funkcje. Moce zbiorów. Zbiory równoliczne, liczby kardynalne. Zbiory przeliczalne. Zbiory mocy continuum. Lemat KuratowskiegoZorna, pewnik wyboru. Zbiory uporządkowane. Literatura: [1] H. Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, PWN, Warszawa 2003. [2] W. Marek, J. Onyszkiewicz, Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach, PWN, Warszawa 2004. [3] K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa 1972. Nazwa kursu: Wychowanie fizyczne Sem. Kod kursu 2 4 07MD2 07MD3 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 2 2 Ośrodek Sportu Razem godzin Egz./Zal. 2 2 Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N 0 0 Wymagania 58 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Wykład monograficzny Sem. Kod kursu 9 10 24MD9 24MD0 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin 4 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z Z N N Wymagania 4 6 Instytut Matematyki Przedmioty główne Specjalność: Matematyka teoretyczna Nazwa kursu: Algebra wyższa (przedmiot główny 1) Sem. Kod kursu 7 8 25MD7 25MD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Grupy wolne. Prezentacje grup. Grupy metacykliczne i ich prezentacje. Tożsamości w grupach. Rozmaitości grup. Grupy relatywnie wolne. Grupy rozwiązalne i nilpotentne. Iloczyn prosty i półprosty. Sploty grup. Wybrane zagadnienia teorii reprezentacji grup skończonych. Otwarte problemy teorii grup. Ideały pierścieni przemiennych. Algebra ideałów. Pierścienie ideałów głównych. Pierścienie noetherowskie. Twierdzenie Hilberta o bazie. Dziedziny z jednoznacznym rozkładem. Rozszerzenia całkowite. Pierścienie Dedekinda. Twierdzenie Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie 59 Hilberta o zerach. Zbiory algebraiczne. Moduły i podmoduły. Homomorfizmy modułów. Moduły ilorazowe. Moduły wolne. Moduły cykliczne. Moduły nad dziedzinami ideałów głównych. Pierścienie i algebry grupowe. Grupy elementów odwracalnych pierścieni grupowych. Otwarte problemy teorii pierścieni. Literatura: [1] S. Balcerzyk, T. Józefiak, Pierścienie przemienne, PWN, Warszawa 1985. [2] S. Lang, Algebra, PWN, Warszawa 1984. [3] A. Białynicki-Birula, Algebra, PWN, Warszawa 1987. [4] M.I. Kargapołow, J.I. Mierzliakow, Podstawy teorii grup, PWN, Warszawa 1989. [5] G. Karpilovsky, Unit groups of group rings, Longman Scientific & Technical, New York 1989. [6] H.S.M. Coxeter, W.O.J. Moser, Generators and relations for discrete groups, Springer-Verlag, Berlin Heidelberg New York 1972. [7] A.I. Kostrikin, Wstęp do algebry, PWN, Warszawa 1982. [8] W. Magnus, A. Karrass, D. Solitar, Combinatorial group theory, Interscience Publishers, John Wiley & Sons inc., New York London Sydney 1966. [9] D.S. Passman, Infinite group rings, Marcel Dekker inc., New York 1971. [10] D.J.S. Robinson, A course in the theory of groups, Springer-Verlag, New York Heidelberg Berlin. [11] J-P. Serre, Reprezentacje liniowe grup skończonych, PWN, Warszawa 1988. [12] K. Szymiczek, Zbiór zadań z teorii grup, PWN, Warszawa 1989. 60 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Topologia i analiza funkcjonalna (przedmiot główny 2) Sem. Kod kursu 9 26MD9 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wybrane działy topologii. Metody przestrzeni Hilberta. Operatory liniowe ograniczone i nieograniczone. Operatory kwadratowe. Elementy teorii dystrybucji i jej zastosowania. Literatura: [1] R. Engelking, Zarys topologii ogólnej, PWN, Warszawa 1965. [2] J. Musielak, Wstęp do analizy funkcjonalnej, PWN, Warszawa 1989. [3] A. Alexiewicz, Analiza funkcjonalna, PWN, Warszawa 1969. [4] A. V. Balakrishnan, Analiza funkcjonalna stosowana, PWN, Warszawa 1992. Nazwa kursu: Równania różniczkowe i funkcyjne (przedmiot główny 3) Sem. Kod kursu 10 27MD0 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Elementy teorii równań różniczkowych w przestrzeniach Banacha, poblemy istnienia i jednoznaczności rozwiązań. Teoria stabilności Lapunowa. Równanie z przesuniętym argumentem. Równania funkcyjne Cauchy’ego, Jensena, Poxidera, 61 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie D’Alemberta, równanie funkcjonałów kwadratowych. Równania w klasie multifunkcji. Stabilność Ulama-Hyersa. Literatura: [1] R. Gutowski, Równania różniczkowe zwyczajne, WNT, Warszawa 1970. [2] J. Muszyński, A. D. Myszkis, Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa 1984. [3] A. Pelczar, Wstęp do teorii równań różniczkowych, PWN, Warszawa 1989. [4] S. Czerwik, Functional equations and inequalities in several variables, Worls Scientific, New Jersey, London 2002. Specjalność: Metody informatyczne Nazwa kursu: Matematyczne główny 1) Sem. Kod kursu 7 8 25MD7 25MD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p podstawy Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E informatyki Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T (przedmiot Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zasady arytmetyki teoretycznej, arytmetyka modularna, arytmetyka komputerowa. Pierścienie i ciała skończone. Charakterystyka, konstruowanie ciała skończonego o danej liczbie elementów. Algorytmy obliczeń w ciałach skończonych, problem logarytmu dyskretnego. Algebra liniowa i algebra wielomianów nad ciałami skończonymi. Alebry uniwersalne, generatory algebr uniwersalnych, algebry wolne. Kraty, własności krat. Algebry Boole ’a, twierdzenie Stowna dla skończonych algebr Boole ’a. Algebra funkcji boolowskich, 62 Wydział Matematyczno-Fizyczny domkniętość i zupełność. Twierdzenie Posta. Pojęcie logiki wielowartościowej, logika Łukasiewicza. Funkcje logiki wielowartościowej, problemy domkniętości i zupełności dla algebry funkcji logiki wielowartościowej. Grupy permutacji i półgrupy transformacji. Generator grupy symetrycznej i półgrupy transformacji nad skończonymi zbiorami. Literatura: [1] W. Narkiewicz, Teoria liczb, PWN, Warszawa 2002. [2] A. L. Graham, D. E. Knuth, O. Patashnik, Matematyka konkretna, PWN, Warszawa 1996. [3] M. Ch. Klin, R. Poeschel, K. Rosenbaum, Algebra stosowana dla matematyków i informatyków, WNT, Warszawa 1992. [4] L. Garding, T. Tambor, Algebra for Computer Science, Springer, New York 1988. [5] S. W. Jabłoński, Wstęp do matematyki dyskretnej, PWN, Warszawa 1991. [6] J. Stern, Fondaments Mathematiques de l’informatique, Ediscience Intern., Paris 1994. [7] M. Harrison, Wstęp do teorii sieci przełączających i teorii automatów, PWN, Warszawa 1973. Nazwa kursu: Kombinatoryka (przedmiot główny 2) Sem. Kod kursu 9 26MD8 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zasady zliczania. Funkcje na zbiorach skończonych. Zasada szufladkowa Dirichlet’a. Zasada włączania – wyłączania. Liczba nieporządków na zbiorze. Zależności rekurencyjne. Funkcje tworzące. Liczby Fibonacci. Działanie grupy na 63 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie zbiorze. Zliczanie orbit grupy działającej na zbiorze. Zagadnienia minimaksowe. Twierdzenie Dilwortha. Kwadraty łacińskie. Twierdzenie Halla o systemach reprezentantów. Literatura: [1] M. Ch. Klin, R. Poeschel, K. Rosenbaum, Algebra stosowana dla matematyków i informatyków, WNT, 1992. [2] W. Lipski, W. Marek, Analiza kombinatoryczna, PWN, Warszawa 1986. [2] Z. Palka, A. Ruciński, Wykłady z kombinatoryki, WNT, Warszawa 1998. Nazwa kursu: Teoria informacji i kodowania (przedmiot główny 3) Sem. Kod kursu 10 27MD0 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Problemy kodowanie i dekodowania informacji. Kanały transmisji. Ogólny schemat kodowania. Kodowanie alfabetyczne. Rozpoznawanie kodu jednoznacznie dekodowalnego. Zasady statystyczne teorii informacji. Konstruowanie kodów zwięzłych. Kody liniowe. Kodowanie i dekodowanie kodów liniowych. Kody Hamminga, Reeda-Mullera. Kody cykliczne. BCH kody i ich własności. Literatura: [1] N. Abramson, Teoria informacji i kodowania, PWN, Warszawa 1969. [2] D. Welsh, Codes and Cryptography, Clarendon Press, Oxford 1996. [3] J. H. van Lint, Introduction to Coding Theory, Springer, New York 1992. [4] O. Pretrel, Error Correcting Codes and Finite Fields, Oxford Univ. Press, Oxford 1996. 64 Wydział Matematyczno-Fizyczny [5] G. A. Jones, J. M. Jones, Information and Coding Theory, Springer - Verlag, Berlin, 2000. Specjalność: Modelowanie matematyczne Nazwa kursu: Modelowanie matematyczne (przedmiot główny 1) Sem. Kod kursu 7 8 25MD7 25MD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Równania rekurencyjne. Podstawowe pojęcia teorii procesów stochastycznych. Strumienie zdarzeń, ich własności i klasyfikacja. Procesy Markowa ze stanami dyskretnymi i czasem dyskretnym (łańcuchy Markowa). Procesy Markowa ze stanami dyskretnymi i czasem ciągłym. Elementy teorii obsługi masowej. Niektóre zagadnienia teorii odnowy i matematycznej teorii niezawodności. Podstawy matematyczne teorii procesów kierowania zapasami i procesów kontroli. Literatura: [1] D. Konig, Metody teorii obsługi masowej, WNT, Warszawa 1979. [2] B. W. Gniedenko, J. W. Kowalenko, Wstęp do teorii obsługi masowej, PWN, Warszawa 1971. [3] B. W. Gniedenko, J. K. Bielajew, A. D. Sołowjow, Metody matematyczne teorii niezawodności, WNT, Warszawa 1968. 65 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Teoria sterowania (przedmiot główny 2) Sem. Kod kursu 9 26MD9 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie obiektu sterowanego. Stany początkowe, cel sterowania, czas trwania procesu, zbiór sterowań dopuszczalnych. Problem sterowalności układów. Podstawowe zadania teorii sterowania optymalnego. Metody obliczeniowe. Literatura: [1] Z. Wyderka, Teoria sterowania optymalnego, Wyd. Uniw. Śląskiego, Katowice 1987. [2] W. G. Bołtiański, Matematyczne metody sterowania optymalnego, WNT, Warszawa 1971. [3] G. Leitmann, Wprowadzenie do teorii sterowania optymalnego, WNT, Warszawa 1971. [4] T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, PWN, Warszawa 1993. [5] I. M. Gelfand, Rachunek wariacyjny, PWN, 1970. Nazwa kursu: Teoria chaosu (przedmiot główny 3) Sem. Kod kursu 10 27MD0 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie układu dynamicznego. Układy dynamiczne ciągłe i dyskretne. Punkty stałe i trajektorie. Orbity okresowe 66 Wydział Matematyczno-Fizyczny i nieokresowe. Stabilność punktów stałych i orbit okresowych. Pojęcie bifurkacji. Typy bifurkacji układów ciągłych i dyskretnych. Twierdzenie Szarkowskiego. Twierdzenie Szylnikowa. Istota, cechy i miary chaosu deterministycznego. Wrażliwość na zmianę warunków początkowych. Dziwne atraktory. Mapa Poincarego. Atraktor Henona. Wykładnik Lapunowa. Przekształcenie piekarza. Typowe drogi dojścia do chaosu. Kaskada podwajania okresu. Bifurkacja na torusie. Intermitencja. Diagram bifurkacyjny Feigenbauma. Chaos i hiperchaos. Fraktalna natura dziwnych atraktorów. Wykładnik Lapunowa, a wymiar fraktalny. Chaos deterministyczny, a szum zewnętrzny. Wpływ losowego szumu na model logistyczny. Wzmaganie chaosu. Porządkujące działanie szumu. Kontrolowanie chaosu. Wstęp do chaosu kwantowego. Literatura: Specjalność: [1] J. Kudrewicz, Fraktale i chaos, PWN, 2001. [2] J. R. Dorfman, Wprowadzenie do teorii chaosu w nierównowagowej ,mechanice statystycznej, PWN, 2001. [3] H. O. Peitgen, H. Jürgens, D. Saupe Granice chaosu fraktale, PWN, 2002. [4] F. Morrison, Sztuka modelowania układów dynamicznych deterministycznych chaotycznych stochastycznych, WNT, 1996. [5] H. E. Nusse, J. A. Yorke Dynamika. Badania numeryczne, PWN, 1999. [6] I. Stewart, Czy Bóg gra w kości. Nowa matematyka chaosu, PWN, 1994. [7] M. Orlik, Reakcje oscylacyjne porządek i chaos, WNT, 1996. Nauczanie matematyki Studentów specjalności „Nauczanie matematyki” obowiązuje zaliczenie bloku przedmiotów dydaktyczno-metodycznych. 67 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Psychologia Sem. Kod kursu 7 25aMD7 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 5 Jednostka: Ośrodek Badań i Doskonalenia Dydaktyki Tematyka: Pojęcie i struktura osobowości. Koncepcje psychologiczne człowieka. Czynniki rozwoju osobowości. Fazy rozwojowe. Zaburzenia rozwoju i zachowania się uczniów. Formy i rodzaje uczenia się. Psychologiczne uwarunkowania efektywności uczenia się. Poznawanie osobowości uczniów. Osobowość nauczyciela. Wyznaczniki sukcesu w pracy nauczyciela. Sytuacje trudne i sposoby radzenia sobie ze stresem. Literatura: [1] E. Aronson, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Zysk i S-ka, Poznań 1997. [2] G. Mietzel, Wprowadzenie do psychologii, Gdańskie Wyd. Psychologiczne, Gdańsk 1998. Nazwa kursu: Teoria i metodyka wychowania Sem. Kod kursu 8 25bMD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 6 Jednostka: Ośrodek Badań i Doskonalenia Dydaktyki Tematyka: Istota i cele wychowania. Możliwości wszechstronnego doskonalenia osobowości uczniów we współczesnej szkole. Proces wychowania. Sytuacje wychowawcze. Zasady i metody wychowania. Wychowawcze oddziaływanie w toku procesu dydaktycznego. Nauczyciel jako organizator szkolnego uczenia się uczniów. Doskonalenie warsztatu pracy nauczyciela. Literatura: 68 Wydział Matematyczno-Fizyczny [1] K. Konarzewski (red.), Sztuka nauczania. Szkoła, WP, Warszawa 1992. [2] S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, Wyd. Salezjańskie, Warszawa 1993. [3] B. Śliwerski, Współczesne teorie i nurty wychowania, Impuls, Kraków 1998. Nazwa kursu: Metodyka nauczania matematyki Sem. Kod kursu 9 26aMD9 Godziny tygodniowo w ćw l 1 1 1 s p Razem godzin Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS 3 E T Wymagania 4 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Sylwetka osobowa absolwenta, plany i programy nauczania a cele dydaktyczno-wychowawcze poszczególnych lekcji matematyki. Sposoby realizacji tych celów przy wykorzystaniu różnych strategii dydaktycznych i różnych metod nauczania matematyki. Szczegółowy rozkład treści nauczania. Konspekt lekcji. Opracowanie przykładów różnych typów lekcji matematyki. Literatura: [1] G. Lutomski (red.), Uczyć inaczej, Wyd. Fundacji Humaniona, Poznań 1994. [2] M. Taraszkiewicz, Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, CODN, Warszawa 2000. Nazwa kursu: Socjologia wychowania Sem. Kod kursu 9 26bMD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 1 1 l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Ośrodek Badań i Doskonalenia Dydaktyki 3 Wymagania 69 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Tematyka: Wychowanie jako zjawisko społeczne. Proces uspołecznienia i jego determinanty. Rodzaje i rola grup społecznych w wychowaniu. Funkcje rodziny. Klasa szkolna jako środowisko wychowawcze. Grupy rówieśnicze. Środki masowego przekazu. Niedostosowanie społeczne. Patologie społeczne. Poznawanie środowiska wychowawczego. Szkoła w środowisku. Szkoły alternatywne. Literatura: [1] M. Jędrzejewski, Młodzież a subkultury, Żak, Warszawa 1999. [2] J. Turowski, Socjologia. Wielkie struktury społeczne. Małe struktury społeczne, Tow. Nauk. KUL, Lublin 1999. Nazwa kursu: Dydaktyka z metodyką pracy umysłowej Sem. Kod kursu 10 27aMD0 Godziny tygodniowo w ćw 2 1 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 5 Jednostka: Ośrodek Badań i Doskonalenia Dydaktyki Tematyka: Pojęcie, geneza i rozwój nowoczesnego modelu nauczania – uczenia się. Cele, treści, struktura, zasady, metody, środki dydaktyczne, formy organizacyjne, kontrola efektów nauczania – uczenia się. Prakseologiczne aspekty szkolnego uczenia się. Wdrażanie uczniów do właściwej organizacji i racjonalnych metod uczenia się. Niepowodzenia szkolne. Literatura: [1] R. I. Arends, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 1994. [2] E. Brudnik, i in., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, SFS, Kielce 2000. [3] K. Kruszewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, WP, Warszawa 1992. 70 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Technologia kształcenia Sem. Kod kursu 10 28bMD0 Godziny tygodniowo w ćw l s p 1 Razem godzin Egz./Zal. 1 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 2 Jednostka: Ośrodek Badań i Doskonalenia Dydaktyki Tematyka: Komunikacja interpersonalna. Bariery komunikacyjne. Prezentacje wizualne, audiowizualne i komputerowe w odniesieniu do wybranych treści nauczania. Wykorzystanie internetu w nauczaniu matematyki. Umiejętność przekonywania i dyskusji. Negocjacje. Sztuka prezentacji. Asertywność. Twórczość w pracy nauczyciela. Literatura: [1] H. Hamer, Klucz do efektywności nauczania. Poradnik dla nauczycieli, Veda, Warszawa 1994. [2] J. J. Bonstingl, Szkoły jakości, CODN, Warszawa 1999. [3] W. Strykowski, W. Skrzydlewski (red.), Dokąd zmierza technologia kształcenia, Wyd. UAM, Poznań 1993. Specjalność: Przetwarzanie i ochrona informacji Nazwa kursu: Przetwarzanie informacji (przedmiot główny 1) Sem. Kod kursu 7 8 25MD7 25MD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie informacji, ilość informacji, entropia. Kanały transmisji. Kodowanie i dekodowania informacji, kryterium jednoznaczności dekodowania. Kody alfabetyczne, nierówność Krafta, twierdzenie 71 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Krafta-Mc Millena. Podpółgrupy monoidów wolnych i rozpoznawanie kodów jednoznacznie dekodowalnych. Kody zwięzłe i algorytmy ich konstruowania. Kodowanie i dekodowanie za pomocą automatów Mealy’ego. Algebra liniowa nad ciałem skończonym, przestrzeń metryczna skończona. Kody liniowe, ich własności i metody dekodowania. Przykłady kodów liniowych. Kody Hamminga. Algebra wielomianów nad ciałem skończonym i kody cykliczne. Konstrukcje nad kodami liniowymi, kody doskonałe. Ograniczenie na możliwości przetwarzania informacji, twierdzenia Shennona. Kody kombinatoryczne i kody arytmetyczne, ich własności. Literatura: [1] N. Abramson, Teoria informacji i kodowania, PWN, Warszawa 1969. [2] I. Sidler, Nauka o informacji, t. I i II, WNT, Warszawa 1983. [3] D. Welsh, Codes and Cryptography, Clarendon Press, Oxford 1996. [4] J. H. van Lint, Introduction to Coding Theory, Springer, New York 1992. [5] G. A. Jones, J. M. Jones, Information and Coding Theory, Springer Verlag, Berlin 2000. Nazwa kursu: Algorytmika (przedmiot główny 2) Sem. Kod kursu 9 26MD9 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie algorytmu i algorytmiki. Sposoby zapisywania algorytmu. Zasady budowy schematu blokowego. Sytuacje warunkowe. Iteracje. Program. Translacja. Kompilacja. Interpretacja. 72 Wydział Matematyczno-Fizyczny Programowanie strukturalne. Algorytmy sortowania. Sortowanie metodą kopca, bąbelkową, przez wstawianie, przez wybór, przez scalanie, topologiczną. Działania na liczbach. Potęgowanie. NWD oraz NWW. Liczby pierwsze. Wyszukiwanie lidera. Funkcja silnia. Rozkład liczby na czynniki pierwsze. Przeszukiwanie binarne. Operacje na grafach. Algorytm Bellmana-Forda. Algorytm Dijkstry. Algorytm Floyda-Warhalla. Algorytm Prima. Przeszukiwanie grafu wgłąb. Przeszukiwanie grafu wszerz. Algorytmy rekurencyjne. Problem optymalnego wyboru. Dynamiczne struktury informacyjne. Literatura: [1] N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT, Warszawa 1999. [2] L. Banachowski, A. Kreczmar, W. Rytter, Analiza algorytmów i struktur danych, WNT, Warszawa 1987. [3] L. Banachowski, A. Kreczmar, Elementy analizy algorytmów, WNT, Warszawa 1989. [4] R. L. Graham, D. E. Knuth, O. Patashnik, Matematyka konkretna, PWN, Warszawa 1996. [5] V. Bryant, Aspekty kombinatoryki, WNT, Warszawa 1997. [6] T. H. Corner, C. E. Leiserson, Wprowadzenie do algorytmow, WNT, Warszawa 2001. [7] E. M. Reingold, J. Jievergeld, N. Deo, Algorytmy kombinatoryczne, PWN, Warszawa 1985. [8] L. Banachowski, K. Diks, W. Rytter, Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 1989. Nazwa kursu: Ochrona informacji (przedmiot główny 3) Sem. Kod kursu 10 27MD0 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T 7 Wymagania 73 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Tematyka: Zagrożenia dla informacji, znaczenie ochrony, techniki ochrony. Kryptografia i kryptoanaliza. Szyfry symetryczne i asymetryczne, jednokierunkowe funkcje skrótu. Protokoły krytpograficzne. Uwierzytelnianie, podpis cyfrowy, sprawdzenie integralności danych. Protokoły głosowania, podpisy cyfrowe. Zarządzanie kluczami. Łączenie szyfrów blokowych, szyfry strumieniowe. Metody probabilistyczne. Metody kryptograficzne w sieciach, bezpieczeństwo operacji sieciowych. Ochrona dostępu do informacji, kontrola ich przepływu. Literatura: [1] D. E. Denning, Kryptografia i ochrona danych, WNT, Warszawa 1992. [2] J. Stokłosa, T. Bilski, T. Rankowski, Bezpieczeństwo danych w systemach informacyjnych, PWN, Warszawa 2001. [3] A. Grzywak (red.), Bezpieczeństwo systemów komputerowych, WPKJS, Gliwice 2000. Specjalność: Statystyka Nazwa kursu: Metody statystyczne (przedmiot główny 1) Sem. Kod kursu 7 8 25MD7 25MD8 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Elementy statystyki opisowej. Przegląd testów parametrycznych i nieparametrycznych. Testy dla obserwacji związanych. Tablice wielodzielcze. Regresja jedno i wielowymiarowa – wybór zmiennych, techniki tworzenia modeli liniowych i nieliniowych jedno i wielowymiarowych, ich weryfikacja, prognozowanie. Analiza sekwencyjna – przegląd testów, 74 Wydział Matematyczno-Fizyczny funkcja OC, oczekiwana wielkość próby. Metody reorezentacyjne – losowanie indywidualne nieograniczone, warstwowe, systematyczne, zespołowe, wielofazowe; analiza estymatorów. Analiza wariancji i planowanie eksperymentu - model stały krzyżowy i hierarchiczny dla danych ortogonalnych oraz ich kombinacje, wielokrotne przedziały ufności Scheffego, doświadczenia blokowe, kwadraty łacińskie, modele losowe. Testy analizy wariancji w teorii regresji. Analiza dyskryminacji – liniowe i kwadratowe funkcje klasyfikacyjne i dyskryminacyjne oraz ich estymatory. Analiza skupień – algorytmy taksometryczne, algorytmy hierarchiczne. Wielowymiarowa analiza statystyczna – testy dla wektora średnich i macierzy kowariancji, kontrasty, wielowymiarowa analiza wariancji (najprostsze modele), analiza profilowa. Metody selekcji i redukcji informacji – metoda osi głównych, problemy grupowania, algorytmy oparte na wyznacznikach oraz teorii grafów. Literatura: [1] C. Domański, Statystyczne testy nieparametryczne, PWE, Warszawa 1979. [2] J. Greń, Statystyka matematyczna modele i zadania, PWN, Warszawa 1984. [3] R. Magiera, Modele i metody statystyki matematycznej, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2002. [4] T. Marek, C. Noworol, Analiza sekwencyjne w badaniach empirycznych, PWN, Warszawa 1987. [5] W. Oktaba, Metody statystyki matematycznej w doświadczalnicwtie, PWN, Warszawa 1971. [6] D. F. Morrison, Wielowymiarowa analiza statystyczna, PWN, Warszawa 1990. [7] J. Steczkowski, Metoda reprezentacyjna w badaniach zjawisk ekonomiczno-społecznych, PWN, Warszawa, Kraków 1995. [8] T. Grabiński, S. Wydymus, A. Zalisaś, Metody taksonomii numerycznej w modelowaniu zjawisk społeczno-gospodarczych, PWN, Warszawa 1989. [9] T. Marek, Analiza skupień w badaniach empirycznych, PWN, Warszawa 1989. 75 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie [10] W. Sobczak, W. Malina Metody selekcji i redukcji informacji, WNT, Warszawa 1985. Nazwa kursu: Procesy stochastyczne (przedmiot główny 2) Sem. Kod kursu 9 26MD9 Godziny tygodniowo w ćw 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wiadomości wstępne. Pojęcie procesu stochastycznego. Rodzina rozkładów. Twierdzenie Kołmogorowa o zgodnych miarach i o dostatecznych warunkach ciągłości procesu. Procesy stochastycahe ośrodkowe. Kryteria braku nieciągłości drugiego rodzaju. Klasy procesów stochastycznych. Procesy stacjonarne. Przedstawienie funkcji korelacyjnej. Gęstość spektralna. Procesy o przyrostach niezależnych. Proces Wienera. Łańcuchy Markowa. Twierdzenie o ergodyczności. Procesy gałązkowe. Proces Markowa o przeliczalnej ilości stanów. Proces urodzin i śmierci. Całka stochastyczna Ito. Równania stochastyczne różniczkowe. Istnienie i jednoznaczność rozwiązań. Procesy dyfuzji. Topologia Skorochoda. Twierdzenia graniczne dla procesów stochastycznych. Literatura: [1] I. I. Gichman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. 76 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Teoria podejmowania decyzji (przedmiot główny 3) Sem. Kod kursu 10 27MD0 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Definicja użyteczności. Perspektywy. Perspektywy pośrednie. Aksjomaty dotyczące preferencji. Użyteczność perspektyw pośrednich. Użyteczność dowolnych perspektyw. Pieniądze i ich użyteczność. Zakłady. Zakłady uczciwe i nieuczciwe. Subiektywna ocena prawdopodobieństwa (prawdopodobieństwo osobiste). Podejmowanie decyzji bez danych. Działania mieszane. Szkody i straty. Użycie zasady minimaksowej. Rozwiązania bayesowskie. Dominacja i dopuszczalność w zbiorze działań. Rozwiązania minimaksowe a rozwiązania bayesowskie. Podejmowanie decyzji z wykorzystaniem danych. Stan przyrody a dane. Tworzenie funkcji decyzyjnych. Funkcja ryzyka. Problem wyboru funkcji decyzyjnej. Rozkłady a posteriori. Wpływ obserwacji dokonywanych sukcesywnie na podejmowanie decyzji. Wybór działań bayesowskich na podstawie prawdopodobieństw a posteriori. Statystyki i ich dostateczność. Literatura: [1] B. W. Lindgren, Elementy teorii decyzji, WNT, Warszawa 1977. [2] G. Owen, Teoria gier, PWN, Warszawa 1975. [3] T. Szapiro, Co decyduje o decyzji?, PWN, Warszawa 1993. [4] S. Trybuła, Statystyka matematyczna z elementami teorii decyzji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2001. [5] T. Tyszka, Analiza decyzyjna i psychologia decyzji, PWN, Warszawa 1986. 77 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Przedmioty do wyboru Student poczynając od czwartego roku jest zobowiązany do wyboru specjalności oraz zaliczenia sześciu przedmiotów do wyboru. Możliwe jest zastąpienie każdych dwóch przedmiotów do wyboru jednym przedmiotem głównym 1 innej specjalności, lub dowolnego przedmiotu do wyboru przedmiotem głównym 2 lub 3 innej specjalności. Niektóre z przedmiotów do wyboru, za zgodą Dziekana, zamiast ćwiczeń mają laboratoria. Nazwa kursu: Algorytmy genetyczne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Kodowanie chromosomów i operatory genetyczne, algorytm Greya, funkcja przystosowania. Operatory krzyżowania, mutacji i reprodukcji. Zarządzanie populacją, metody selekcji. Metryka przestrzeni genotypu i fenotypu. Programowanie genetyczne i ewolucyjne, symulacja działania strategii. Rodzaje strategii ewolucyjnych, wyżarzanie genetyczne, preselekcja, inicjacja populacji bazowej, implementacje równoległe, metody adaptacji. Modyfikacje algorytmu genetycznego przy uwzględnieniu ograniczeń. Zastosowania algorytmów genetycznych w optymalizacji globalnej i warunkowej. Optymalizacja wielokryterialna i kombinatoryczna. Przykłady zastosowań metody genetycznej w ekonomii i zarządzaniu, w teorii gier i decyzji. Optymalizacja pakietu akcji i przydziałów. Modelowanie nieliniowych zadań optymalizacyjnych programowania kwadratowego metodą algorytmów genetycznych. Rozwiązania optymalne w sensie Pareto dla zadań optymalizacji parametrycznej. Przykłady optymalizacji zadań inwestycyjnych, produkcyjnych, transportowych i sieci czynności z analizą czasowo-kosztową. 78 Wydział Matematyczno-Fizyczny Literatura: [1] D. Goldberger, Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT, Warszawa 1996. [2] Z. Michalewicz, Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, WNT, Warszawa 1996. [3] D. Rutkowska, M. Piliński, L. Rutkowski, Sieci neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte, PWN, Warszawa 1997. [4] J. Arabas, Wykłady z allgorytmów ewolucyjnych, WNT, Warszawa 2001. [5] J. Zieliński, Inteligentne systemy w zarządzaniu. Teoria i praktyka, PWN, Warszawa 2000. [6] T. Gwiazda, Algorytmy genetyczne. Wstęp do teorii, PWN, Warszawa 1995. Nazwa kursu: Algorytmy kombinatoryczne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie algorytmu, jego poprawność i złożoność obliczeniowa. Klasy P i NP. Problemy NP-zupełne. Obliczenia losowe. Reprezentacja danych kombinatorycznych w komputerze. Przegląd podstawowych algorytmów kombinatorycznych: sortowanie, wyszukiwanie, algorytmy grafowe. Algorytmy dopasowania wzorca, wyrażenia regularne. Literatura: [1] T. Cormen, C. Leiserson, R. Rivest, Wprowadzenie do algorytmów, WNT, Warszawa 1997. [2] E. Reingold, J. Nievergelt, N. Deo, Algorytmy kombinatoryczne, PWN, Warszawa 1985. 79 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie [3] D. Knuth, Sztuka programowania, t. 1-3, WNT, Warszawa 2002. [4] D. Harel, Rzecz o istocie informatyki. Algorytmika, WNT, Warszawa 1992. [5] J. Błażewicz, Złożoność obliczeniowa problemów kombinatorycznych, WNT, Warszawa 1988. [6] C. H. Papedimitriou, Złożoność obliczeniowa, WNT, Warszawa 2002. Nazwa kursu: Analiza szeregów czasowych Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Szeregi czasowe. Metody wygładzania. Modele liniowe i nieliniowe. Metody sekwencyjne. Autokorelacja. Estymacja wahań sezonowych. Analiza reszt. Prognozowanie na podstawie modelu. Analiza dyskryminacyjna szeregów czasowych. Literatura: [1] E. Nowak, Zarys metod ekonometrii. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 1991. [2] S. Giembicki, Wybrane problemy analizy ekonomicznej szeregów czasowych, GUS, Warszawa 1974. [3] M. Krzyśko, Analiza dyskryminacyjna, WNT, Warszawa 1990. 80 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Badania operacyjne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe pojęcia badań operacyjnych. Metody rozwiązywania modeli optymalizacyjnych. Modele deterministyczne. Planowanie sieciowe. Modele dynamiczne. Wykorzystanie programowania dynamicznego do wyznaczania wielkości zapasów (produkcji). Zagadnienie alokacji. Problem „wąskich gardeł”. Modele probabilistyczne – problem kolejek. Teoria gier macierzowych. Modele statystyczne. Literatura: [1] W. Sadowski, Teoria podejmowania decyzji, PWG, Warszawa 1960. [2] H. M. Wagner, Badania operacyjne. Zastosowania w zarządzaniu, PWE, Warszawa 1989. [3] E. Ignasiak, Badania operacyjne, PWE, Warszawa 1996. [4] G. M. Mitchell, Badania operacyjne. Metody, przykłady, WNT, Warszawa 1997. Nazwa kursu: Ekonomia matematyczna Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe idee i pojęcia. Elementy teorii popytu. Elementy teorii produkcji. Równowaga konkurencyjna. Model rynku 81 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Arrowa-Hurwitza. Równowaga ogólna. Model Walrasa-Patinkina. Model równowagi ogólnej Walrasa-Walda. Model równowagi Leontiefa-Walrasa, Model gospodarki konkurencyjnej ArrowaDebreugo-McKenziego. Równowaga konkurencyjna. Optimum Pareta. Literatura: [1] E. Panek, Elementy ekonomii matematycznej. Statyka, PWN, Warszawa 1993. [2] E. Panek, Elementy ekonomii matematycznej. Równowaga i wzrost, PWN, Warszawa 1997. [3] E. Panek, Ekonomia matematyczna, WAE, Poznań 2000. Nazwa kursu: Geometria różniczkowa Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie geometrii i jej podział. Transformacje współrzędnych afinicznych i kartezjańskich. Funkcje wektorowe jednej i dwóch zmiennych. Pojęcie krzywej i sposoby jej przedstawiania. Długość łuku i parametr naturalny. Trójścian i wzory Freneta. Interpretacja krzywizny i skręcenia. Podstawowe twierdzenie teorii krzywych. Pojęcie powierzchni i sposoby jej przedstawiania. Krzywe na powierzchni. Metryka na powierzchni. Trójścian i wzory Bonneta-Kowalewskiego. Krzywizny krzywej leżącej na powierzchni. Wzory Gaussa i Weingartena. Pochodna absolutna. Krzywizna geodezyjna i linie geodezyjne. Krzywizny normalne główne i kierunki główne. Twierdzenie Gaussa-Bonneta. Charakterystyka Eulera. Twierdzenie Gaussa. Podstawowe twierdzenie teorii powierzchni. Literatura: [1] M. Kucharzewski, B. Szociński, Wykłady z geometrii różniczkowej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1991. 82 Wydział Matematyczno-Fizyczny [2] B. Gdowski, Elementy geometrii różniczkowej z zadaniami, PWN, Warszawa 1982. [3] A. Goetz, Geometria różniczkowa, PWN, Warszawa 1966. [4] O. Karwowski, Zbiór zadań z geometrii różniczkowej, WNT, Warszawa 1971. Nazwa kursu: Grafika komputerowa Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Ośrodek Geometrii Wykreślnej i Grafiki Inżynierskiej Tematyka: Podstawowe pojęcia z zakresu grafiki komputerowej. Grafika wektorowa. Kreślenie rysunków. Biblioteki krojów pisma, symboli i rysunków. Kolor w grafice komputerowej. Modyfikacja rysunku. Elementy typografii, praca z tekstem. Efekty specjalne, łączenie tekstu i grafiki wektorowej. Grafika rastrowa. Modyfikacja zdjęć fotograficznych. Łączenie grafiki wektorowej i rastrowej. Grafika w Internecie. Literatura: [1] F. D. Coburn, CorelDraw 9, Corel Press, New York 2000. Nazwa kursu: Kryptografia Sem. Kod kursu 7-9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 83 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Tematyka: Systemy kryptograficzne. Pojęcie o funkcjach jednokierunkowych. Systemy kryptograficzne z kluczem publicznym. Protokoły kryptograficzne, identyfikacja. Systemy kryptograficzne oparte na teorii liczb i teorii ciał skończonych. Krzywe eliptyczne i ich zastosowanie w kryptografii. Inne systemy kryptograficzne. Literatura: [1] N. Koblitz, Algebraiczne aspekty kryptografii, WNT, Warszawa 2000. [2] N. Koblitz, Wykład z teorii liczb i kryptografii, WNT, Warszawa 1995. [3] G. J. Simmons (ed.), Contemporary Cryptology, IEE Press, New York 1992. [4] R. Denning, Kryptografia i ochrona danych, WNT, Warszawa 1993. [5] B. Schneier, Kryptografia dla praktyków, WNT, Warszawa 2002. Nazwa kursu: Lingwistyka matematyczna Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Języki formalne i gramatyki formalne. Podstawowe działania na językach. Typy gramatyk, hierarchia Homskiego, języki regularne, wyrażenia regularne, algebra wyrażeń regularnych. Automaty Rabina-Skotta, regularność języków akceptowanych przez automaty Rabina-Skotta. Własności języków regularnych, charakteryzacja klasy języków regularnych. Języki bezkontekstowe a automaty ze stosem. Własności języków bezkontekstowych. Języki kombinatoryczne a maszyny Turinga. Języki czułe na kontekst a liniowo ograniczone maszyny Turinga. Literatura: 84 Wydział Matematyczno-Fizyczny [1] S. Kowalski, A. W. Mostowski, Teoria automatów i lingwistyka matematyczna, PWN, Warszawa 1979. [2] A. Blice, Automaty i gramatyki. Wstęp do lingwistyki matematycznej, PWN Warszawa 1971. [3] J. E. Hoperoft, I. D. Ulman, Wprowadzenie do teorii automatów języków i obliczeń, PWN Warszawa 2003. [4] W. Kuich, A. Saloma, Semirings, automata languages, Springer, Berlin 1986. Nazwa kursu: Matematyka aktuarna Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Teoria oprocentowania, oprocentowanie lokaty i wkładów oszczędnościowych, efektywność oprocentowania. Długi i kredyty – spłaty zgodne i niezgodne, stopy procentowe i dyskontowe. Rachunek rent. Podstawowe wiadomości z demografii, tablice trwania życia. Elementy modelu demograficznego, różnorodne techniki oceny ryzyka śmierci. Istota i zasady konkretnych grup ubezpieczeń, polisy ubezpieczeniowe, renty życiowe. Ryzyko ubezpieczeniowe. Kalkulacja składek netto w ubezpieczeniach długoterminowych. Rezerwy składek netto. Składki i rezerwy brutto. Ubezpieczenia grupowe. Przykłady prognozowania i symulacji. Literatura: [1] W. Chmielowiec, Ryzykow w ubezpieczeniach metody oceny, Akademia Ekonomiczna im. Oskara Lange, 1997. [2] M. Dobija, E. Smaga, Podstawy matematyki finansowej i ubezpieczeniowej, PWN, Warszawa 1995. [3] A. Skałba, Ubezpieczenia na życie, WNT, 2002. 85 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie [4] S. Ostasiewicz, Elementy aktuariatu, Wydawnictwo AE we Wrocławiu 2003. [5] J. Ronka-Chmielowiec, Modelowanie ryzyka w ubezpieczeniach. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo AE we Wrocławiu 2003. Nazwa kursu: Mechanika teoretyczna Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Więzy i ich klasyfikacja. Współrzędne uogólnione. Przestrzeń konfiguracji. Różniczkowe zasady wariacyjne mechaniki analitycznej w przypadku więzów idealnych. Zasada prac przygotowanych. Zasada d’Alemberta, zasada Gaussa i Hertza. Równania ruchu układów holonomicznych. Równania Lagrange’a II rodzaju. Energia kinetyczna i potencjalna we współrzędnych uogólnionych. Potencjał sprężysty i dyssypacyjny. Zasada Hamiltona i równania kanoniczne. Współrzędne Hamiltona. Dynamika układów holonomicznych. Małe drgania układu zachowawczego. Drgania swobodne układów o skończonej liczbie stopni swobody, częstości drgań własnych. Charakterystyka amplitudowo – częstotliwościowa układu. Dynamika układów nieholonomicznych. Równania Appela we współrzędnych uogólnionych. Równania Maggiego. Przekształcenia kanoniczne. Literatura: [1] R. Gutowski, Mechanika analityczna, PWN, Warszawa 1971. [2] F. R. Gantmacher, Wykłady z mechaniki analitycznej, PWN, Warszawa 1972. [3] W. Rubinowicz, W. Królikowski, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa 1967. [4] Z. Osiński, Teoria drgań, PWN, Warszawa 1989. 86 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Metody matematyczne w zarządzaniu Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wprowadzenie do modelowania i symulacji dla celów zarządzania. Metoda Dynamiki Systemowej. Transformata Laplace’a – jej rola w rozwiązywaniu równań różniczkowych opisujących proste systemy ze sprzężeniem zwrotnym. Przykładowe rozwiązania modelowe elementów układów ekonomicznych. Modele matematyczne elementów opóźniających I-go, II-go i III-go rzędu. Przykład modelu systemu ekonomicznego ze sprzężeniem zwrotnym dodatnim. Modele egzogenicznych zdarzeń dyskretnych. Język symulacyjny Dynamo. Literatura: [1] R. G. Coyle, Management System Dynamics, John Weily & Sons, New York 1977. [2] J. W. Forrester, Industrial Dynamics, MIT Press, Massachusetts 1961. [3] E. Kasperska, D. Słota, Metody matematyczne w zarządzaniu w ujęciy Dynamiki Systemowej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [4] R. Łukaszewicz, Dynamika Systemów Zarządzania, PWN, Warszawa 1975. Nazwa kursu: Programowanie komputerów Sem. 7-9 Kod kursu Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 87 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Programowanie w języku C. Analiza typów zmiennych. Algorytmizacja problemów. Iteracja i rekurencja. Modularyzacja programów. Projektowanie programu. Testowanie programów. Sposobu dążenia do niezawodności. Metodyka pracy zespołowej. Programowanie operacji matematycznych. Sieci lokalne i sieci rozległe. Literatura: [1] B. Kernighan, D. Ritchie, Język ANSI C, WNT, Warszawa 1998. [2] N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT, Warszawa 1999. Nazwa kursu: Programowanie matematyczne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Elementy teorii Dubowickiego-Milutina. Warunki konieczne Kuhna-Tuckera. Zasada mnożników Lagrange’a. Warunki wystarczające. Algorytmy optymalizacyjne, metody gradientowe i bezgradientowe. Elementy programowania dynamicznego. Literatura: [1] W. I. Zangwill, Programowanie nieliniowe, WNT, Warszawa 1974. [2] W. Grabowski, Programowanie matematyczne, PWE, Warszawa 1980. [3] B. Martosz, Programowanie nieliniowe, PWN, Warszawa 1983. 88 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Przetwarzanie sygnałów i obrazów Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS 4 E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Metody opisu i analizy sygnałów. Modele sygnałów ciągłych. Modele sygnałów dyskretnych. Przekształcanie sygnałów. Funkcje korelacyjne sygnałów deterministycznych. Obrazy. Dyskretyzacja obrazów. Transformaty. Analiza częstotliwościowa sygnałów deterministycznych. Twierdzenie o próbkowaniu. Matematyka grafiki dwu i trójwymiarowej. Zastosowania. Literatura: [1] C. Marven, G. Ewers, Zarys cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKŁ, Warszawa 1999. [2] T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa 1987. [3] J. Sikora, Algorytmy numeryczne w tomografii impedancyjnej, Oficyna Wyd. Pol. Warszawskiej, Warszawa 1998. [4] A. Wojnar, Teoria sygnałów, WNT, Warszawa 1980. [5] T. Zieliński, Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów, Wydział EAIiE AGH, Kraków 2002. Nazwa kursu: Rachunek wariacyjny Sem. Kod kursu 7-9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 89 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Tematyka: Pojęcie funkcjonału, funkcjonały całkowe. Różniczka wariacyjna funkcjonału, ekstremum bezwarunkowe i warunkowe funkcjonału. Wariacyjne zadanie optymalizacyjne, metoda funkcji Lagrange’a i metoda funkcji kar. Warunki konieczne istnienia ekstremum funkcjonału. Warunki wystarczające istnienia ekstremum funkcjonału. Równania Eulera-Lagrange’a dla zadania z końcami nieruchomymi. Zadanie wariacyjne z końcami ruchomymi. Przykładowe zagadnienia wariacyjne. Zagadnienie brachistochrony D. Bernoulliego. Zagadnienia krzywej łańcuchowej. Zagadnienie izoperymetryczne. Zagadnienia parametryczne Mayera i Bolzy. Zagadnienie wariacyjne brzegowe. Równanie drgań struny i przewodnictwa cieplnego. Metoda Ritza dyskretyzacji zadania brzegowego. Operatory liniowe w przestrzeniach Banacha i Hilberta. Analiza spektralna operatorów. Zagadnienia własne i funkcje własne operatorów całkowych. Literatura: [1] I. M. Gelfand, S. W. Fomin, Rachunek wariacyjny, PWN, Warszawa 1970. [2] L. Elsgolc, Rachunek wariacyjny, WNT, Warszawa 1980. [3] K. Tatarkiewicz, Rachunek wariacyjny, cz. I i II, WNT, Warszawa 1970. [4] K. Maurin, Rachunek wariacyjny, PWN, Warszawa 1973. Nazwa kursu: Równania funkcyjne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Informacje wstępne. Podstawowe równania funkcyjne: Cauchy’ego, Pexidera, Jensena, D’Alemberta, Łobaczewskiego, Abela, Schrödera. Nierówności funkcyjne. Rozwiązania ciągłe, monotoniczne. 90 Wydział Matematyczno-Fizyczny Równanie funkcjonałów kwadratowych. Stabilność UlamaHyersa równań funkcyjnych. Zastosowania. Literatura: [1] S. Czerwik, Functional equations and inequalities in several variables, World Scientific Publ. Co., Singapore 2002. [2] M. Kuczma, An Introduction to the Theory of Functional Equations and Inequalities, PWN, Warszawa 1985. [3] J. Aczel, J. Dhombres, Functional equations containing several variables. Encyclopedia of Mathematics and its Applications, Cambridge Univ. Press, Cambridge 1989. Nazwa kursu: Równania rekurencyjne Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Operator różnicowy. Operator sumowania. Równania rekurencyjne o stałych współczynnikach. Równania liniowe o zmiennych współczynnikach. Równania rekurencyjne nieliniowe. Rozwiązania asymptotyczne równań rekurencyjnych. Układy równań rekurencyjnych. Zastosowanie szeregów potęgowych do rozwiązywania równań rekurencyjnych. Problem stabilności rozwiązań. Literatura: [1] I. Koźniewska, Równania rekurencyjne, PWN, Warszawa 1972. [2] H. Levy, F. Lessman, Równania różnicowe skończone, PWN, Warszawa 1966. 91 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Sieci neuronowe Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie sieci neuronowej, model matematyczny neuronu. Warstwowe sieci perceptronowe, wybór architektury sieci. Sieć Kohonena, Grossberga, sieci rezonansowe i rekurencyjne – sieć Hopfielda. Uczenie sieci neuronowej, reguła DELTA, uczenie z rywalizacją. Modelowanie i tetowanie działania sieci dla danych treningowych. Zastosowanie sieci neuronowych w ekonometrii, w prognozowaniu cen na rynku akcji kapitałowych, w podejmowaniu decyzji i strategii oraz w optymalizacji pakietu akcji. Zastosowania sieci neuronowych w klasyfikacji i identyfikacji sygnałów. Hybrydowa sieć neuronowa z elementami analogowymi, technika modelowania analogowego z zastosowaniem grafów przepływu sygnałów Masona. Modelowanie rozmyto-neuronowe. Rozmyte neuronowe systemy wnioskowania i doradcze. Uczenie sieci neuronowej z zastosowaniem algorytmów genetycznych. Literatura: [1] J. Korbicz, A. Obuchowicz, D. Uciński, Sztuczne sieci neuronowe. Podstawy i zastosowania, PLJ, Warszawa 1994. [2] R. Tadeusiewicz, Sieci neuronowe, PLJ, Warszawa 1993. [3] S. Osowski, Sieci neuronowe, OW Pol. Warszawskiej, Warszawa 1996. [4] Z. Michalewicz, Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, WNT, Warszawa 1996. [5] D. Rutkowska, M. Piliński, L. Rutkowski, Sieci neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte, PWN, Warszawa 1997. [6] J. Zieliński, Inteligentne systemy w zarządzaniu. Teoria i praktyka, PWN, Warszawa 2000. 92 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Stochastyczne równania różniczkowe Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS 4 E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wiadomości wstępne. Pojęcie procesu stochastycznego. Twierdzenie Kołmogorowa. Kryteria braku nieciągłości drugiego rodzaju. Klasy procesów stochastycznych. Procesy Markowa. Procesy o przyrostach niezależnych. Procesy Winera i Poisona. Całka stochastyczna Ito. Różniczka stochastyczna. Wzór Ito. Stochastyczne równania różniczkowe. Rozwiązanie mocne i słabe. Istnienie i jednoznaczność rozwiązań. Proces dyfuzji. Proces dyfuzji jako rozwiązania równania stochastycznego. Zastosowanie równań stochastycznych do analizy dynamiki układów technicznych. Literatura: [1] I. I. Gichman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. [2] K. Sobczyk, Stochastyczne równania różniczkowe, WNT, Warszawa 1996. Nazwa kursu: Struktury algebraiczne Sem. Kod kursu 7-9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 93 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Tematyka: Definicja algebry. Przykłady algebr. Homomorfizmy i izomorfizmy algebr. Kongruencje w algebrach. Konstrukcja algebry ilorazowej. Endomorfizmy i automorfizmy algebr. Wprowadzenie do teorii kategorii. Języki pierwszego stopnia. Twierdzenie o zwartości. Produkty i ultraprodukty. Literatura: [1] A. Białynicki-Birula, Zarys algebry, PWN, Warszawa 1987. [2] S. Lang, Algebra, PWN, Warszawa 1973. [3] G. Gratzer, Universal Algebra, Springer-Verlag, 1979. [4] A.I. Kostrikin, Wstęp do algebry, PWN, Warszawa 1982. [5] A.I. Malcev, Algeraic systems, Springer-Verlag, 1979. [6] Z. Semadeni, A. Wiweger, Wstęp do teorii kategorii i funktorów, PWN, Warszawa 1978. Nazwa kursu: Techniki obliczeniowe Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Metoda kolejnych przybliżeń. Metoda sum skończonych. Metoda kolokacji. Metoda najmniejszych kwadratów. Metoda momentów. Metoda Fredholma-Nyströma. Budowa siatek różnicowych. Aproksymacja operatorów różniczkowych pierwszego oraz drugiego rzędu. Schematy jawne i niejawne. Stabilność oraz zbieżność schematów różnicowych. Metoda odchyłek ważonych. Metoda Galerkina. Elementy skończone i funkcje kształtu. Metoda elementów skończonych. Metoda dekompozycji Adomiana. Zastosowanie do przybliżonego rozwiązywania liniowych i nieliniowych równań operatorowych. Literatura: 94 Wydział Matematyczno-Fizyczny [1] R. Grzymkowski, E. Hetmaniok, D. Słota, Wybrane metody obliczeniowe w rachunku wariacyjnym oraz w równaniach różniczkowych i całkowych, WPKJS, Gliwice 2002. [2] R. Grzymkowski, A. Kapusta, I. Nowak, D. Słota, Metody numeryczne. Zagadnienia brzegowe, WPKJS, Gliwice 2003. Nazwa kursu: Teoria algorytmów Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Algorytmy, uzasadnienie konieczności sprecyzowania pojęcia algorytmu. Maszyny Turinga. Funkcje obliczalne w sensie Turinga. Funkcje rekurencyjne. Zbiory rekurencyjnie przeliczalne. Funkcje obliczalne według Markowa, Herbrandta i Gödla. Równoważność wprowadzonych pojęć obliczalności. Złożoność obliczeniowa. Języki N P -zupełne i problem N P = P . Literatura: [1] A. Kościelski, Teoria obliczeń, Wyd. Uniw. Wrocławskiego, Wrocław 1997. [2] T. H. Cormen, Ch. E. Leiserson, R. L. Rivest, Wprowadzenie do algorytmów, WNT, Warszawa 1997. [3] J. Stern, Fondements Mathematiques de l’informatique, Ediscience Intern., Paris 1994. [4] C. H. Papadimitriou, Złożoność obliczeniowa, WNT, Warszawa 2002. 95 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Teoria automatów Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Automaty deterministyczne. Automaty Rabina-Scotta, automaty z wyjściem Moore’a i Mealy’ego. Automaty skończone, automaty ze stosem. Funkcja odpowiedzi, graf Moore’a, automat spójny. Automat wolny. Homomorfizmy automatów. Krata automatów. Zachowanie automatu. Zbiory regularne, charakteryzacja zachowań automatów skończonych. Wyrażenia regularne i twierdzenia Kleene’go. Automaty minimalne, algorytmy minimalizacji. Literatura: [1] J. E. Hopcroft, J. D. Ulman, Wprowadzenie do teorii automatów, języków i obliczeń, PWN, Warszawa 2003. [2] M. A. Harrison, Wstęp do sieci przełączających i teorii automatów, PWN, Warszawa 1973. [3] S. Kowalski, A. W. Mostowski, Teoria automatów i lingwistyka matematyczna, PWN, Warszawa 1979. [4] B. Mikołajczak (red.), Algebraiczna i strukturalna teoria automatów, PWN, Warszawa-Łódź 1985. Nazwa kursu: Teoria falek i aproksymacje Sem. Kod kursu 7-9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 96 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka: Elementy teorii przestrzeni Hilberta – układy ortogonalne, pojęcie bazy Schaudera. Transformata Fouriera funkcji z przestrzeni L1 i L2 . Pojęcie falki, przykłady zagadnień prowadzących do aproksymacji za pomocą falek. Konstrukcja rozwinięcia falkowego względem falek Haara. Analiza wieloskalowa. Konstrukcja falek związanych z analizą wieloskalową. Falki Meyera i falki z funkcji giętych. Zastosowanie falek w teorii przetwarzania obrazu i do modelowania procesów nieliniowych. Literatura: [1] J. T. Bielecki, Falki i aproksymacje, WNT, Warszawa 2000. [2] W. Rudin, Analiza rzeczywista i zespolona, PWN, Warszawa 1986. [3] P. Wojtaszczyk, Teoria falek, PWN, Warszawa 2000. Nazwa kursu: Teoria fraktali Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zbiór Cantora, trójkąt Sierpińskiego oraz przykłady innych fraktali. Przestrzeń fraktali i jej zupełność. Układy iterowanych odwzorowań. Wymiar pojemnościowy i wymiar HausdorffaBesicovitcha. Zbiory Julii. Zbiór Mandelbrota. 97 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Literatura: [1] M. F. Barnsley, Fractals Everywhere, AP Professional, Boston 1993. [2] J. Kudrewicz, Fraktale i chaos, WNT, Warszawa 1993. [3] G. A. Edgar, Measure, Topology, and Fractal Geometry, Springer Verlag, New York 1990. Nazwa kursu: Teoria funkcji wypukłych Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Funkcje wypukłe na przedziale. Ciągłość i różniczkowalność. Charakteryzacje funkcji wypukłych. Działania na funkcjach wypukłych. Funkcje logarytmicznie wypukłe. Zbiory wypukłe. Twierdzenie Caratheodory’ego. Hiperpłaszczyzny. Punkty ekstremalne. Twierdzenia o rozdzielaniu zbiorów wypukłych. Twierdzenie Kreina-Millmana. Odwzorowania wypukłe w przestrzeniach unormowanych. Ciągłość funkcji wypukłych. Twierdzenie Hahna-Banacha dla odwzorowań wypukłych. Funkcja podpierająca. Różniczkowalność w sensie Gateaux i w sensie Frecheta. Odwzorowania J-wypukłe. Funkcje jensenowskie na proastej. Warunki dostateczne na ciągłość funkcji J-wypukłych. Zastosowania funkcji wypukłych do dowodów pewnych nierówności i w teorii optymalizacji. Literatura: [1] M. Kuczma, An introduction to the theory of functional equations and inequalities, PWN, Uniwersytet Śląski, Warszawa, Kraków, Katowice 1985. [2] A. W. Roberts, D. E. Varberg, Convex functions, Academic Press, New York, London 1973. 98 Wydział Matematyczno-Fizyczny [3] C. Berge, Topological spaces, including treatment of multivalued functions, vector spaces and convexity, Oliver and Boyd, Edinburg, London 1963. Nazwa kursu: Teoria katastrof Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe pojęcia topologii różniczkowej. Wiązka styczna. Różniczkowanie funkcji na rozmaitości różniczkowej. Punkty krytyczne i regularne, tranwersalność. Teoria Morsa. Pola gradientowe. Zastosowanie teorii katastrof do rozwiązywania zagadnień w matematyce, fizyce i biologii. Literatura: [1] R. Duda, Wprowadzenie do topologii, cz. II – Topologia rozmaitości, PWN, Warszawa 1986. [2] W. Sanns, Catastrophe Theory with Mathematica. A Geometric Approach, Der Andere Verlag, Berlin 2000. [3] T. Poston, I. Stewart, Catastrophe Theory and Its Applications, Dover Publ. Inc., New York 1996. [4] R. Gilmore, Catastrophe Theory for Scientists and Engineers, Dover Publ. Inc., New York 1993. 99 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Teoria metody reprezentacyjnej Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zagadnienia teoretyczne związane z reprezentatywnością próby. Różne sposoby uzyskiwania danych – wady i zalety. Losowanie zależne i niezależne – szacowanie średniej i frakcji, problem liczności próby. Wykorzystanie korelacji i regresji. Losowanie proporcjonalne i optymalne – teoria a praktyka. Losowanie zespołowe – przedział ufności dla średniej. Zagadnienia praktyczne. Literatura: [1] J. Greń, Statystyka matematyczna – modele i zadania, PWN, Warszawa 1984. Nazwa kursu: Teoria multifunkcji Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe wiadomości z teorii mnogości i topologii. Metryka Hausdorffa. Multifunkcje i ich podstawowe własności: podstawowe rodzaje zbieżności ciągu multifunkcji, ciągłość, mierzalność, różniczkowalność oraz całkowalność multifunkcji. Aproksymacja w przestrzeniach Musielaka-Orlicza multifunkcji. Zastosowania multifunkcji w teorii sterowania, w rachunku wariacyjnym, w matematyce ekonomicznej oraz w grach 100 Wydział Matematyczno-Fizyczny stochastycznych. Specjalne problemy matematyki ekonomicznej i sterowania. Literatura: [1] Z. Artstein, J. A. Burns, Integration of compact set-valued functions, Pacific Journal of Math. 58 (1975), 297-307. [2] J.-P. Aubin, H. Frankowska, Set-Valued Analysis, Birkhäuser, Boston 1990. [3] S. Hu, N. S. Papageorgiou, Handbook of Multivalued Analysis, vol. 1 i 2, Kluver, Dordrecht 1997/2000. [4] A. Kasperski, Musielak-Orlicz spaces of multifunctions, convergence and approximation, Commentationes Math. 34 (1994), 99-107. [5] A. Kasperski, Notes on approximation in MusielakOrlicz spaces of multifunctions, Commentationes Math. 34 (1994), 109-122. [6] A. Kasperski, Notes on approximation in the MusielakOrlicz spaces of vector multifunctions, Commentationes Math. Univ. Carolinae 35 (1994), 81-93. Nazwa kursu: Teoria obsługi masowej Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wiadomości wstępne. Pojęcie procesu stochastycznego. Proces Poisona. Procesy i łańcuchy Markowa. Proces urodzin i śmierci. Ogólny opis systemów kolejkowych. Charakterystyki systemów kolejkowych, dyscypliny obsługi. Klasyfikacja Kendala. Systemy typu E/E/1/∞. Metoda włożonych łańcuchów Markowa w analizie systemu typu E/G/1/∞ oraz G/E/1/∞. Metoda potencjału w analizie systemów kolejkowych. Systemy z ograniczoną kolejką. Zastosowanie systemów kolejkowych. 101 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Literatura: [1] I. I. Gichman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. [2] G. P. Klimow, Procesy obsługi masowej, WNT, Warszawa 1979. [3] A. A. Borowkow, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1975. Nazwa kursu: Teoria odnowy i niezawodności Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Wiadomości wstępne. Pojęcie procesu stochastycznego. Proces Markowa. Proces Poisona. Łańcuchy Markowa i skokowe procesy Markowa. Równania Kołmogorowa. Proces odnowy. Funkcja odnowy. Równania odnowy. Węzłowe twierdzenie odnowy. Zastosowanie do badania granicznych własności funkcjonałów związanych z procesom odnowy. Pojęcie niezawodności systemów technicznych. Zastosowanie teorii odnowy i skokowych procesów Markowa do analizy niezawodności systemów technicznych. Literatura: [1] I. I. Gichman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. [2] W. Feller, Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1977. [3] A. A. Borowkow, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1975. 102 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Teoria stabilności Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Stabilność w sensie Lapunowa. Stabilność asymptotyczna. Funkcja Lapunowa, Kryteria stabilności i asymptotycznej stabilności. Stabilność układów liniowych. Stabilność równań z przesuniętym argumentem. Literatura: [1] J. Muszyński, A. D. Myszkis, Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa 1984. [2] R. Gutowski, Równania różniczkowe zwyczajne, WNT, Warszawa 1970. Nazwa kursu: Teoria zbiorów rozmytych Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Metody wnioskowania w systemach opartych o wiedzę. Wnioskowanie w warunkach niepewności informacji. Teoria zbiorów rozmytych. Wnioskowanie rozmyte. Regulatory rozmyte. Teoria zbiorów przybliżonych. Przybliżone metody analizy i przetwarzania niepewnej informacji. Literatura: [1] R. R. Yager, D. P. Filev, Podstawy modelowania i sterowania rozmytego, WNT, Warszawa 1995. 103 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie [2] D. Driankov, H. Hellendoorn, M. Reinfrank, Wprowadzenie do sterowania rozmytego, WNT, Warszawa 1996. [3] A. Mrózek, L. Płonka, Analiza danych metodą zbiorów przybliżonych, PLJ, Warszawa 1999. Nazwa kursu: Testowanie hipotez statystycznych Sem. Kod kursu 7-9 Godziny tygodniowo w ćw 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Konstrukcja testów statystycznych. Testy parametryczne i nieparametryczne. Testy sekwencyjne. Testy w analizie regresji i analizie wariancji. Testy statystyki wielowymiarowej. Testy w klasyfikacji i redukcji danych. Literatura: [1] H. Ahrens, J. Lauter, Wielowymiarowa analiza wariancji, PWN, Warszawa 1979. [2] J. Greń, Statystyka matematyczna modele i zadania, PWN, Warszawa 1984. [3] T. Marek, C. Noworol, Analiza sekwencyjna w badaniach empirycznych, PWN, Warszawa 1989. [4] D. Morrison, Wielowymiarowa analiza statystyczna, PWN, Warszawa 1990. Nazwa kursu: Wprowadzenie do teorii operatorów Sem. 7-9 Kod kursu Godziny tygodniowo w ćw 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T/N 6 Wymagania 104 Wydział Matematyczno-Fizyczny Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Geometria i analiza przestrzeni Hilberta. Operatory liniowe. Twierdzenia o odwzorowaniu otwartym, o operatorze odwrotnym, o wykresie domkniętym, o jednostajnej ograniczoności. Operator sprzężony, samosprzężony, nieujemny, normalny, projekcja. Częściowa izometria i trzecie twierdzenie Riesza, pierwsze i drugie twierdzenie Fredholma. Operatory HilbertaSchmidta i śladowe. Zbiory wartości regularnych i widmo operatora, czwarte twierdzenie Riesza. Twierdzenie spektralne dla operatorów zwartych normalnych. Postać kanoniczna operatora zwartego. Literatura: [1] Sz. Rabsztyn, Przestrzenie Hilberta, operatory liniowe zwarte. Materiały do ćwiczeń i wykładów w formie zadań, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [2] W. Kołodziej, Wybrane rozdziały analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1970. [3] W. Mlak, Wstęp do teorii przestrzeni Hilberta, PWN, Warszawa 1982. [4] R. Schatten, Norm ideals of completely continuous operators, Springer, Berlin 1960. Przedmioty kształcenia ogólnego Programy tych przedmiotów są realizowane w zależności od potrzeb studentów. Nazwa kursu: Makroekonomia Sem. Kod kursu 9 35MD9 Godziny tygodniowo w 2 ćw l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 2 Wymagania 105 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Jednostka: Katedra Ekonomii i Finansów Nazwa kursu: Mikroekonomia Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 2 Katedra Ekonomii i Finansów Nazwa kursu: Prawo administracyjne Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 2 Katedra Ekonomii i Finansów Nazwa kursu: Prawo gospodarcze Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w 2 ćw l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Katedra Ekonomii i Finansów Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 2 Wymagania 106 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Psychologia Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 2 Katedra Ekonomii i Finansów Nazwa kursu: Socjologia Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w ćw l s p 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 2 Katedra Ekonomii i Finansów Nazwa kursu: Teoria zarządzania zasobami ludzkimi Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w 2 ćw l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Katedra Ekonomii i Finansów Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 2 Wymagania 107 Kierunek Matematyka. Studia dzienne magisterskie Nazwa kursu: Zarządzanie przedsiębiorstwem Sem. Kod kursu 9 35MD9 Jednostka: Godziny tygodniowo w 2 ćw l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 Z Katedra Ekonomii i Finansów Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 2 Wymagania 108 Wydział Matematyczno-Fizyczny PROGRAMY STUDIÓW STUDIA ZAWODOWE Rok I, Semestr 1 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 01ZD1 03ZD1 04ZD1 02ZD1 Godziny tygodniowo Przedmiot Wstęp do matematyki wyższej Analiza matematyczna I Algebra liniowa i geometria I Filozofia Razem l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 3 4 4 2 2 4 2 2 75 120 90 60 E E E Z 13 9 345 E 3/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N 7 10 9 4 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe 30 Rok I, Semestr 2 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 5 03ZD2 04ZD2 05ZD2 06ZD2 07ZD2 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna II Algebra liniowa i geometria II Matematyka dyskretna Podstawy informatyki Wychowanie fizyczne w ćw 4 4 2 2 4 2 2 l 2 2 12 10 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 120 90 60 60 30 E E E Z Z 360 E 3/Z 2 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T N N N 10 9 7 4 0 30 111 112 Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe Rok II, Semestr 3 Kod kursu 1 2 3 4 5 6 7 03ZD3 08ZD3 11ZD3 09ZD3 10ZD3 12ZD3 07ZD3 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna III Algebra Topologia Teoria grafów i sieci Informatyka I Język angielski Wychowanie fizyczne w ćw 2 3 2 2 2 2 2 2 2 l 2 2 2 11 12 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 60 75 60 60 60 30 30 Z E E E Z Z Z 375 E 3/Z 4 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N N N N 5 7 6 6 4 2 0 30 06ZD2 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok II, Semestr 4 Lp. Kod kursu 1 2 03ZD4 16ZD4 3 4 5 6 7 14ZD4 15ZD4 10ZD4 12ZD4 13ZD4 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna IV Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka I Fizyka Metody optymalizacji Informatyka II Język angielski Teoria liczb 2 2 2 2 60 60 E Z T T 7 5 2 2 1 2 2 2 60 60 45 30 30 E Z E E Z N N N N N 4 5 4 3 2 2 345 E 4/Z 3 10 11 p Egz./Zal. ćw 1 s Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 2 1 l Liczba godzin Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe 10ZD3 12ZD3 30 113 114 Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe Rok III, Semestr 5 Kod kursu 1 2 17ZD5 16ZD5 3 4 5 6 22ZD5 18ZD5 19ZD5 20ZD5 7 12ZD5 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Równania różniczkowe Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka II Przedmiot główny 1 I Teoria gier Metody numeryczne Laboratorium metod informatycznych I Język angielski l Egz./Zal. ćw 2 2 2 2 60 60 E E T T 5 6 2 2 2 2 2 1 2 2 60 45 60 60 Z Z Z Z T N N N 6 3 5 3 30 Z N 4 375 E 2/Z 5 2 9 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 12 s Liczba godzin 2 30 10ZD4 12ZD4 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok III, Semestr 6 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 22ZD6 23ZD6 21ZD6 20ZD6 5 6 7 12ZD6 25ZD6 26ZD6 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 1 II Przedmiot główny 2 Bazy danych Laboratorium metod informatycznych II Język angielski Przedmiot kształcenia ogólnego Seminarium I w ćw 2 3 2 1 2 2 2 l Egz./Zal. 60 75 90 45 E E E Z T T N N 6 7 6 3 2 30 30 30 E Z Z N N N 3 5 3 2 360 E 4/Z 3 s 2 2 2 2 10 8 4 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin p Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe 12ZD5 30 4 tygodnie praktyki specjalistycznej po semestrze 6. 115 116 Kierunek Matematyka. Studia dzienne zawodowe Rok IV, Semestr 7 Lp. Kod kursu 1 2 24ZD7 20ZD7 3 4 27ZD7 26ZD7 Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 3 Laboratorium informatycznych III Praca dyplomowa II Seminarium III Razem w ćw 2 2 metod l Egz./Zal. 60 60 E Z T N 10 5 2 180 30 Z Z N N 10 5 2 330 E 1/Z 3 s p 4 12 2 14 4 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin 30 Matematyka finansowa Metody informatyczne Statystyka Przetwarzanie informacji i ochrona 22ZD Ekonometria Metody statystyczne Przetwarzanie informacji 23ZD 24ZD Rachunkowość Matematyka aktuarna Matematyczne podstawy informatyki Kombinatoryka Teoria informacji i kodowania Procesy stochastyczne Teoria podejmowania decyzji Algorytmika Ochrona informacji Wydział Matematyczno-Fizyczny Przedmioty specjalistyczne dla specjalności Rok I, Semestr 1 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 01ZW1 03ZW1 04ZW1 02ZW1 Godziny tygodniowo Przedmiot Wstęp do matematyki wyższej Analiza matematyczna I Algebra liniowa i geometria I Filozofia Razem l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 2 4 3 2 2 3 2 2 60 105 75 60 E E E Z 11 9 300 E 3/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N 7 10 9 4 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe 30 Rok I, Semestr 2 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 03ZW2 04ZW2 05ZW2 06ZW2 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna II Algebra liniowa i geometria II Matematyka dyskretna Podstawy informatyki w ćw 4 3 2 2 3 2 2 11 7 Liczba godzin Egz./Zal. 2 105 75 60 60 E E E Z 2 300 E 3/Z 1 l s p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T N N 10 9 7 4 30 117 118 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe Rok II, Semestr 3 Kod kursu 1 2 3 4 5 6 03ZW3 07ZW3 10ZW3 08ZW3 09ZW3 11ZW3 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna III Algebra Topologia Teoria grafów i sieci Informatyka I Język angielski w ćw 2 3 2 2 2 2 2 2 1 l 2 2 11 9 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 60 75 60 45 60 30 Z E E E Z Z 330 E 3/Z 3 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N N N 5 7 6 6 4 2 30 06ZW2 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok II, Semestr 4 Lp. Kod kursu 1 2 03ZW4 15ZW4 3 4 5 6 7 13ZW4 14ZW4 09ZW4 11ZW4 12ZW4 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Analiza matematyczna IV Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka I Fizyka Metody optymalizacji Informatyka II Język angielski Teoria liczb 2 2 1 2 45 60 E Z T T 7 5 2 2 1 2 1 2 60 45 45 30 30 E Z E E Z N N N N N 4 5 4 3 2 2 315 E 4/Z 3 10 9 p Egz./Zal. ćw 1 s Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 2 1 l Liczba godzin Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe 10ZW3 12ZW3 30 119 120 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe Rok III, Semestr 5 Kod kursu 1 2 16ZW5 15ZW5 3 4 5 6 21ZW5 17ZW5 18ZW5 19ZW5 7 11ZW5 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Równania różniczkowe Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka II Przedmiot główny 1 I Teoria gier Metody numeryczne Laboratorium metod informatycznych I Język angielski l Egz./Zal. ćw 2 2 2 2 60 60 E E T T 5 6 2 1 2 1 2 1 2 2 60 30 60 45 Z Z Z Z T N N N 6 3 5 3 30 Z N 4 345 E 2/Z 5 2 9 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 10 s Liczba godzin 2 30 10ZW4 12ZW4 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok III, Semestr 6 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 21ZW6 22ZW6 20ZW6 19ZW6 5 6 7 11ZW6 24ZW6 25ZW6 Razem Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 1 II Przedmiot główny 2 Bazy danych Laboratorium metod informatycznych II Język angielski Przedmiot kształcenia ogólnego Seminarium I w ćw 2 3 1 1 2 2 1 l Egz./Zal. 60 75 60 45 E E E Z T T N N 6 7 6 3 2 30 30 30 E Z Z N N N 3 5 3 2 330 E 4/Z 3 s 2 2 2 2 9 7 4 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin p Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe 12ZW5 30 4 tygodnie praktyki specjalistycznej po semestrze 6. 121 122 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe zawodowe Rok IV, Semestr 7 Lp. Kod kursu 1 2 23ZW7 19ZW7 3 4 26ZW7 25ZW7 Godziny tygodniowo Przedmiot Przedmiot główny 3 Laboratorium informatycznych III Praca dyplomowa II Seminarium III Razem w ćw 2 2 metod l Egz./Zal. 60 45 E Z T N 10 5 2 180 30 Z Z N N 10 5 2 315 E 1/Z 3 s p 3 12 2 14 3 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin 30 Matematyka finansowa Metody informatyczne Statystyka Przetwarzanie informacji i ochrona 22ZW Ekonometria Metody statystyczne Przetwarzanie informacji 23ZW 24ZW Rachunkowość Matematyka aktuarna Matematyczne podstawy informatyki Kombinatoryka Teoria informacji i kodowania Procesy stochastyczne Teoria podejmowania decyzji Algorytmika Ochrona informacji Wydział Matematyczno-Fizyczny Przedmioty specjalistyczne dla specjalności Rok I, Semestr 1 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 01ZZ1 03ZZ1 04ZZ1 02ZZ1 Godziny Przedmiot Wstęp do matematyki wyższej Analiza matematyczna I Algebra liniowa i geometria I Filozofia Razem l s p Liczba godzin Egz./Zal. w ćw 2 4 3 2 2 3 2 2 48 84 60 48 E E E Z 11 9 240 E 3/Z 1 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N 7 10 9 4 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe 30 Rok I, Semestr 2 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 03ZZ2 04ZZ2 05ZZ2 06ZZ2 Razem Godziny Przedmiot Analiza matematyczna II Algebra liniowa i geometria II Matematyka dyskretna Podstawy informatyki w ćw 4 3 2 2 3 2 2 11 7 Liczba godzin Egz./Zal. 2 84 60 48 48 E E E Z 2 240 E 3/Z 1 l s p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T N N 10 9 7 4 30 123 124 Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe Rok II, Semestr 3 Kod kursu 1 2 3 4 5 6 03ZZ3 07ZZ3 10ZZ3 08ZZ3 09ZZ3 11ZZ3 Razem Godziny Przedmiot Analiza matematyczna III Algebra Topologia Teoria grafów i sieci Informatyka I Język angielski w ćw 2 3 2 2 2 2 2 2 1 l 2 2 11 9 2 s p Liczba godzin Egz./Zal. 48 60 48 36 48 24 Z E E E Z Z 330 E 3/Z 3 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS T T T N N N 5 7 6 6 4 2 30 06ZZ2 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok II, Semestr 4 Lp. Kod kursu 1 2 03ZZ4 15ZZ4 3 4 5 6 7 13ZZ4 14ZZ4 09ZZ4 11ZZ4 12ZZ4 Razem Godziny Przedmiot Analiza matematyczna IV Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka I Fizyka Metody optymalizacji Informatyka II Język angielski Teoria liczb 2 2 1 2 36 48 E Z T T 7 5 2 2 1 2 1 2 48 36 36 24 24 E Z E E Z N N N N N 4 5 4 3 2 2 252 E 4/Z 3 10 9 p Egz./Zal. ćw 1 s Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 2 1 l Liczba godzin Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe 10ZZ3 12ZZ3 30 125 126 Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe Rok III, Semestr 5 Kod kursu 1 2 16ZZ5 15ZZ5 3 4 5 6 21ZZ5 17ZZ5 18ZZ5 19ZZ5 7 11ZZ5 Razem Godziny Przedmiot Równania różniczkowe Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka II Przedmiot główny 1 I Teoria gier Metody numeryczne Laboratorium metod informatycznych I Język angielski l Egz./Zal. ćw 2 2 2 2 48 48 E E T T 5 6 2 1 2 1 2 1 2 2 48 24 48 36 Z Z Z Z T N N N 6 3 5 3 24 Z N 4 276 E 2/Z 5 2 9 p Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS w 10 s Liczba godzin 2 30 10ZZ4 12ZZ4 Wydział Matematyczno-Fizyczny Lp. Rok III, Semestr 6 Lp. Kod kursu 1 2 3 4 21ZZ6 22ZZ6 20ZZ6 19ZZ6 5 6 7 11ZZ6 24ZZ6 25ZZ6 Razem Godziny Przedmiot Przedmiot główny 1 II Przedmiot główny 2 Bazy danych Laboratorium metod informatycznych II Język angielski Przedmiot kształcenia ogólnego Seminarium I w ćw 2 3 1 1 2 2 1 l Egz./Zal. 48 60 48 36 E E E Z T T N N 6 7 6 3 2 24 24 24 E Z Z N N N 3 5 3 2 264 E 4/Z 3 s 2 2 2 2 9 7 4 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin p Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe 12ZZ5 30 4 tygodnie praktyki specjalistycznej po semestrze 6. 127 128 Kierunek Matematyka. Studia zaoczne zawodowe Rok IV, Semestr 7 Lp. Kod kursu 1 2 23ZZ7 19ZZ7 3 4 26ZZ7 25ZZ7 Godziny Przedmiot Przedmiot główny 3 Laboratorium informatycznych III Praca dyplomowa II Seminarium III Razem w ćw 2 2 metod l Egz./Zal. 48 36 E Z T N 10 5 2 144 24 Z Z N N 10 5 2 252 E 1/Z 3 s p 3 12 2 14 3 Status kursu Rygor Punkty Wymagania Tak/Nie ECTS Liczba godzin 30 Matematyka finansowa Metody informatyczne Statystyka Przetwarzanie informacji i ochrona 22ZZ Ekonometria Metody statystyczne Przetwarzanie informacji 23ZZ 24ZZ Rachunkowość Matematyka aktuarna Matematyczne podstawy informatyki Kombinatoryka Teoria informacji i kodowania Procesy stochastyczne Teoria podejmowania decyzji Algorytmika Ochrona informacji Wydział Matematyczno-Fizyczny Przedmioty specjalistyczne dla specjalności Tematyka wykładów 131 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Nazwa kursu: Algebra Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 08ZD3 3 2 l s p Razem godzin 5 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 07ZW3 3 2 l s p Razem godzin 5 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Grupy, podgrupy, homomorfizmy grup. Podgrupy normalne, konstrukcja grup ilorazowych. Grupy skończone, Twierdzenie Lagrange’a. Grupy izometrii, grupy symetryczne, alternujące. Twierdzenie Cayley’a. Grupy cykliczne, abelowe. Pierścienie, podpierścienie, homomorfizmy pierścieni. Ideały pierścieni, konstrukcja pierścieni ilorazowych. Ideały pierwsze i maksymalne pierścieni przemiennych. Ideały główne, pierścienie ideałów głównych. Pierścienie wielomianów. Wybrane metody poszukiwania zer wielomianów. Ciała. Ciała liczbowe, ciała skończone. Zasadnicze Twierdzenie Algebry. Ciała algebraicznie domknięte. Rozszerzenia ciał. Liczby algebraiczne i przestępne. Ciało liczb algebraicznych. Literatura: [1] A. Białynicki-Birula, Zarys algebry, PWN, Warszawa 1987. [2] E. Płonka, Wykłady z algebry wyższej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [3] A.I. Kostrikin, Wstęp do algebry, PWN, Warszawa 1982. [4] A.W. Mostowski, Rozwiązywanie równań algebraicznych, PZWS, Warszawa 1964. 132 Wydział Matematyczno-Fizyczny [5] J. Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN, Warszawa 2000. [6] A. Turowicz, Geometria zer wielomianów, PWN, Warszwa 1967. Nazwa kursu: Algebra liniowa i geometria Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 2 04ZD1 04ZD2 4 4 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 6 6 E E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 9 9 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 2 04ZW1 04ZW2 3 3 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 5 4 E E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 9 9 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Działania w zbiorach. Struktury algebraiczne. Grupy, pierścienie, ciała. Grupy permutacji. Pierścienie liczb całkowitych modulo n. Ciało liczb zespolonych. Pierścień wielomianów. Pierścień macierzy. Wyznaczniki. Przekształcenia elementarne wierszy macierzy, algorytm Gaussa. Układy równań liniowych. Geometria analityczna w przestrzeniach R2 i R3 . Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego. Przestrzenie i podprzestrzenie liniowe. Baza i wymiar przestrzeni liniowej. Przekształcenia liniowe i ich macierzowe reprezentacje. Wartości i wektory własne. Postać Jordana macierzy. Przestrzenie afiniczne. Przekształcenia dwuliniowe. Formy kwadratowe. Przestrzenie euklidesowe. Przekształcenia ortogonalne i izometrie. Wybrane zagadnienia geometrii elementernej. 133 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Literatura: [1] J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra dla studentów, WNT, Warszawa 1999. [2] H.S.M. Coxeter, Wstęp do geometrii dawnej i nowej, PWN, Warszawa 1967. [3] F. Leja, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1969. [4] M. Moszyńska, J. Święcicka, Geometria z algebrą liniową, PWN, Warszawa 1987. [5] E. Płonka, Wykłady z algebry wyższej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. Nazwa kursu: Analiza matematyczna Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 2 3 4 03ZD1 03ZD2 03ZD3 03ZD4 4 4 2 2 l s p 4 4 2 2 Razem godzin 8 8 4 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E E Z E T T T T Wymagania 10 10 5 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Sem. Kod kursu 1 2 3 4 03ZW1 03ZW2 03ZW3 04ZW4 Godziny w ćw 4 4 2 2 3 3 2 1 l s p Razem godzin 7 7 4 3 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E E E E T T T T Wymagania 10 10 5 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Aksjomatyczna teoria liczb rzeczywistych. Przestrzenie euklidesowe. Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Szeregi liczbowe i funkcyjne. Granica funkcji. Ciągłość funkcji. Pochodna funkcji jednej 134 Wydział Matematyczno-Fizyczny zmiennej. Różniczka funkcji. Całka nieoznaczona. Całka Riemanna. Funkcje rzeczywiste wielu zmiennych rzeczywistych. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. Całka Riemanna funkcji wielu zmiennych. Teoria krzywych. Całka krzywoliniowa i powierzchniowa. Szeregi Fouriera. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej, funkcje analityczne. Odwzorowania konforemne. Szeregi Laurenta i ich zastosowania. Transformata Laplace’a. Literatura: [1] W. Rudin, Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1982. [2] G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, t. 1 i 2, PWN, Warszawa 1965. [3] W. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa 1979. [4] K. Kuratowski, Rachunek różniczkowy i całkowy funkcji jednej zmiennej, PWN, Warszawa 1970. [5] F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1971. Nazwa kursu: Bazy danych Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw l 6 21ZD6 2 2 2 s p Razem godzin 6 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N 6 Wymagania 135 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw l 6 20ZW6 1 1 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N Wymagania 5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Projektowanie relacyjnych baz danych – język SQL. Przykładowa baza danych i jej zastosowania. Wyszukiwanie informacji w serwerze, manipulowanie danymi, tworzenie tabel i przestrzeni tablic. Prawa dostępu z podziałem na role użytkowników serwera baz danych – elementy administracji. Literatura: [1] J. Celko, SQL – zaawansowane techniki programowania, Mikom, Warszawa 1999. [2] C. J. Date, Wprowadzenie do baz danych, WNT, Warszawa 1981. [3] F. Butzen, D. Forbes, Linux. Bazy danych, Mikom, Warszawa 1999. Nazwa kursu: Filozofia Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 02ZD1 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 02ZW1 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N 4 Wymagania 136 Wydział Matematyczno-Fizyczny Jednostka: Katedra Stosowanych Nauk Społecznych Tematyka: Przedmiot filozofii. Geneza filozofii. Główne kierunki filozoficzne i ich charakterystyka. Zadania filozofii na przestrzeni wieków. Miejsce filozofii w strukturze nauki. Podstawowe założenia epistemologii. Filozofia wobec nauk szczegółowych. Działy filozofii. Ewolucja podstawowych zagadnień filozoficznych. Literatura: [1] W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, PWN, Warszawa 1988. [2] J. Legowicz, Zarys historii filozofii, WF, Warszawa 1976. [3] B. Kuzniecow, Historia filozofii dla fizyków i matematyków, PWN, Warszawa 1980. [4] E. Glison, T. Langan, A. Maurer, Historia filozofii współczesnej, PAX, Warszawa 1977. [5] J. Broda, W. Pluskiewicz, Filozofia. Wybór tekstów źródłowych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1995. Nazwa kursu: Fizyka Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 14ZD4 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 13ZW4 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Jednostka: Instytut Fizyki Tematyka: Wstęp do fizyki. Kinematyka punktu materialnego. Dynamika punktu materialnego. Kinematyka i dynamika bryły sztywnej. 137 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Ruch falowy. Kinematyka i dynamika układów nieinercjalnych. Elementy szczególnej teorii względności. Pole grawitacyjne. Pole elektromagnetyczne. Elementy fizyki kwantowej. Literatura: [1] Z. Kleszczewski, Fizyka klasyczna, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1997. [2] B. Jaworski, A. Dietlaf, Kurs fizyki, t. I–III, PWN, Warszawa 1970. [3] J. Orear, Fizyka, t. I i II, WNT, Warszawa 1993. Nazwa kursu: Informatyka Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w 3 4 10ZD3 10ZD4 2 1 ćw l s p 2 2 Razem godzin Egz./Zal. 4 3 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N 4 4 Wymagania 06ZD2 10ZD3 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w 3 4 09ZW3 09ZW4 2 1 ćw l 2 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 2 3 Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N 4 4 Wymagania 06ZW2 09ZW3 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Użytkowanie systemu Linux. Interfejscy graficzne Linuxa, podstawowe oprogramowanie. Notacja BNF. Programowanie w języku C. Otoczenie programstyczne. Sposoby doboru algorymtów. Przekształcanie algorytmu na program. Funkcje biblioteczne. Struktura modularna programów. Typy danych. Matody opisu składni. Programowanie modularne i podział zadań programowania w grupie (całość zadań wykonuje się w środowisku Linuxa). 138 Wydział Matematyczno-Fizyczny Literatura: [1] A. V. Aho, J. E. Hopccroft, J. D. Ulman, Projektowanie i analiza algorytmów komputerowych, PWN, Warszawa 1979. [2] B. Kernighan, D. Ritchie, Język ANSI C, WNT, Warszawa 1998. [3] H. Schildt, Borland C++, Nakom, Poznań 1998. [4] T. Parker, Linux. Księga eksperta, Helion, Gliwice 1999. Nazwa kursu: Język angielski Studia dzienne zawodowe Sem. Kod kursu 3 4 5 6 12ZD3 12ZD4 12ZD5 12ZD6 Godziny w ćw l s p 2 2 2 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 2 2 2 Z E Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N N 2 3 2 3 Wymagania 12ZD3 12ZD4 12ZD5 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Sem. Kod kursu 3 4 5 6 11ZW3 11ZW4 11ZW5 11ZW6 Jednostka: Godziny w ćw 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 2 2 2 2 Z E Z E Studium Języków Obcych Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N N 2 3 2 3 Wymagania 11ZD3 11ZD4 11ZD5 139 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Nazwa kursu: Laboratorium metod informatycznych Studia dzienne zawodowe Sem. Kod kursu 5 6 7 20ZD5 20ZD6 20ZD7 Godziny w ćw 2 1 l s p 2 2 4 Razem godzin Egz./Zal. 4 3 4 Z Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N Wymagania 3 3 5 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Sem. Kod kursu 5 6 7 19ZW5 19ZW6 19ZW7 Godziny w ćw 1 1 l s p 2 2 3 Razem godzin Egz./Zal. 3 3 3 Z Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N N Wymagania 4 4 5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Tematyka laboratorium jest corocznie ustalana przez Dyrekcję Instytutu Matematyki. Nazwa kursu: Matematyka dyskretna Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 2 05ZD2 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N 7 Wymagania 140 Wydział Matematyczno-Fizyczny Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 2 05ZW2 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Relacje: rodzaje relacji, reprezentacje relacji, operacje na relacjach. Elementy teorii grafów. Relacje równoważności, klasy abstrakcji, zbiory ilorazowe. Relacje częściowego porządku, zbiory wypukłe, porządek leksykograficzny. Operatory domknięcia. Elementy teorii półkrat i krat. Wstęp do teorii algebr Boole’a i arytmetyki binarnej. Elementy teorii funkcji booleowskich, ich optymalizacji i teorii sieci. Monoidy, półgrupy, pierścienie, ciała, ciała skończone, wielomiany. Wybrane zagadnienia teorii kongruencji w pierścieniach. Wstęp do teorii kodowania. Literatura: [1] G. Birkhoff, T. C. Bartee, Współczesna algebra stosowana, PWN, Warszawa 1983. [2] J. Browkin, Teoria ciał, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977. [3] Ch. Petzold, Kod, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002. [4] K. A. Ross, Ch. R. B. Wright, Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa 1996. [5] W. Sierpiński, Arytmetyka teoretyczna, PWN, Warszawa 1966. 141 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Nazwa kursu: Metody numeryczne Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw l 5 19ZD5 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N 5 Wymagania 10ZD4 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Sem. Kod kursu 5 18ZW5 Godziny w ćw l 2 2 s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N 5 Wymagania 09ZW4 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie się błędów, problem odwrotny teorii błędów. Podstawy arytmetyki komputerowej: reprezentacja stałopozycyjna i zmiennopozycyjna, zaokrąglanie liczb, dokładność maszynowa, operacje zmiennopozycyjne. Przybliżone rozwiązywanie równań nieliniowych: eliminacja Gaussa, ogólna postać metod iteracyjnych i jako szczególne przypadki metoda Jacobiego i metoda Gaussa-Seidla. Interpolacja: sformułowanie zagadnienia, interpolacja za pomocą wielomianów algebraicznych, wzór interpolacyjny Lagrange’a, metoda Aitkena, oszacowanie błędu interpolacji i zbieżność procesów interpolacyjnych. Aproksymacja: sformułowanie zagadnienia, aproksymacja średniokwadratowa dyskretna i integralna. Całkowanie numeryczne: proste i złożone kwadratury NewtonaCotesa, metoda Monte Carlo. Metody rozwiązywania zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych: metoda Eulera, metody typu Rungego-Kutty. Literatura: [1] J. Stoer, R. Bulirsch, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987. [2] Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, WNT, Warszawa 1993. 142 Wydział Matematyczno-Fizyczny [3] G. Dahlquist, A. Björck, Metody numeryczne, PWN, Warszawa 1983. [4] A. Ralston, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1971. Nazwa kursu: Metody optymalizacji Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 15ZD4 2 l s p 2 Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 5 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Sem. Kod kursu 4 14ZW4 Godziny w ćw 2 1 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Programowanie wypukłe. Zadanie programowania liniowego – metoda simpleks. Zadanie transportowe – metoda potencjałów. Linearyzacja niektórych problemów programowania nieliniowego. Programowanie kwadratowe. Pewne metody gradientowe i bezgradientowe poszukiwania ekstremum. Literatura: [1] W. I. Zangwill, Programowanie nieliniowe, WNT, Warszawa 1974. [2] W. Grabowski, Programowanie matematyczne, PWE, Warszawa 1980. [3] W. Sadowski, Teoria podejmowania decyzji, PWG, Warszawa 1960. 143 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe [4] W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki, Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, PWN, Warszawa 1980. Nazwa kursu: Podstawy informatyki Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w 2 06ZD2 2 ćw l s p 2 Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w 2 06ZW2 2 ćw l 2 s p Razem godzin Egz./Zal. 4 Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N Wymagania 4 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Podstawowe wiadomości i umiejętność posługiwania się komputerem, podstawy systemów operacyjnych, edytory tekstowe, programy graficzne. Praca w sieci lokalnej. Zasady Internetu – poczta, FTP, WWW, język HTML. Wprowadzenie do TEX’a. Literatura: [1] A. Simpson, Windows XP PL. Biblia, Helion, Gliwice 2003. [2] B. Falk, Internet, Helion, Gliwice 1995. [3] A. Diller, LATEX. Wiersz po wierszu, Helion, Gliwice 2001. [4] Dokumentacja elektroniczna. 144 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 5 16ZD4 16ZD5 2 2 2 2 l s p Razem godzin 4 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z E T T Wymagania 5 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 5 15ZW4 15ZW5 2 2 2 2 l s p Razem godzin 4 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z E T T Wymagania 5 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Historia rachunku prawdopodobieństwa. Doświadczenie stochastyczne, przestrzeń zdarzeń elementarnych, zdarzenie losowe, działania na zdarzeniach. Prawdopodobieństwo. Własności. Niezależność zdarzeń. Klasyczna definicja prawdopodobieństwa. Wzór na prawdopodobieństwo całkowite, wzór Bajesa. Schematy rachunku prawdopodobieństwa. Ciało zdarzeń. Aksjomaty rachunku prawdopodobieństwa. Zmienne losowe. Dystrybuanta. Własności dystrybuant. Typy dystrybuant. Niezależność zmiennych losowych. Wielowymiarowe zmienne losowe. Dwuwymiarowa zmienna losowa i jej rozkład. Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych. Prawdopodobieństwo warunkowe. Funkcje zmiennych losowych. Wartość oczekiwana warunkowa. Nierówności rachunku prawdopodobieństwa (Czebyszewa, Schwartza, Cauchy’egoBuniakowskiego). Funkcje charakterystyczne i tworzące. Przykłady. Wzór na odwrócenie dla dystrybuant. Zbieżność zmiennych losowych. Twierdzenie o ciągłości. Twierdzenia graniczne. Prawo wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne. Twierdzenia Moivre ’a-Laplace ’a. Pojęcie populacji i próby. Szereg wariacyjny i rozdzielczy. Rozkłady występujące w statystyce. Twierdzenie Fishera. Charakterystyki liczbowe próbki. Określenie 145 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe i podstawowe własności estymatorów. Oceny dla wartości średniej i wariancji. Nierówność Rao-Kramera. Estymatory efektywne. Metody wyznaczania estymatorów. Asymptotyczne własności ocen metody empirycznej i metody największej wiarygodności. Estymacja przedziałowa. Hipotezy statystyczne. Konstrukcja testu statystycznego. Weryfikacja hipotez statystycznych. Testy parametryczne, nieparametryczne i zgodności. Elementy teorii regresji. Regresja pierwszego i drugiego rodzaju. Prosta i płaszczyzna regresji. Literatura: [1] A. A. Borowkow, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1975. [2] M. Bratyichuk, A. Chydziński, Rachunek prawdopodobieństwa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001. [3] M. Fisz, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna, PWN, Warszawa 1968. Nazwa kursu: Równania różniczkowe Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 17ZD5 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 5 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 16ZW5 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 5 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Równania różniczkowe zwyczajne: pojęcie, rozwiązania, problem Cauchy’ego. Niektóre typy równań różniczkowych. Równania 146 Wydział Matematyczno-Fizyczny liniowe o stałych współczynnikach. Twierdzenie o istnieniu i jednoznaczności rozwiązań zagadnienia początkowego dla układów rzędu pierwszego i wyższych rzędów. Twierdzenie o ciągłej zależności rozwiązań od wartości początkowych i parametrów. Układy równań różniczkowych liniowych 1 -go rzędu. Przestrzeń rozwiązań układu jednorodnego, jej wymiar i układ fundamentalny. Rozwiązanie układu niejednorodnego, jego postać. Układy liniowe o stałych współczynnikach. Równanie liniowe n -go rzędu. Wyznaczanie układu fundamentalnego, macierzy fundamentalnej i rozwiazania układu niejednorodnego. Elementy teorii stabilności Lapunowa, kryteria stabilności. Literatura: [1] R. Gutowski, Równania różniczkowe zwyczajne, WNT, Warszawa 1970. [2] J. Muszyński, A.D. Myszkis, Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa 1984. [3] A. Pelczar, Wstęp do teorii równań różniczkowych, cz.I, II, PWN, Warszawa 1989. Nazwa kursu: Teoria gier Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 18ZD5 2 1 l s p Razem godzin 3 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 3 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 17ZW5 1 1 Jednostka: l s p Razem godzin 2 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N 3 Wymagania 147 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Tematyka: Podstawowe pojęcia teorii gier. Gra w postaci normalnej i jej parametry. Quasi-porządki w zbiorach strategii i w zbiorze stanów gry. Równowaga gry. Punkty siodłowe. Graficzna metoda rozwiązywania małych gier. Rozszerzenie gry o strategie mieszane. Twierdzenie Nasha. Analiza wsteczna. Gry wieloosobowe kooperacyjne. Wartość Shapley’a. Obszary przetargowe. Literatura: [1] M. Malawski, A. Wieczorek, H. Sosnowska, Teoria gier, konkurencja i kooperacja w ekonomii i naukach społecznych, PWN, Warszawa 1997. [2] E. Płonka, Wykłady z teorii gier, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002. [3] T. Tyszka, Konflikty i strategie. Niektóre zastosowania teorii gier, WNT, Warszawa 1978. Nazwa kursu: Teoria grafów i sieci Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 09ZD3 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N Wymagania 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 08ZW3 2 1 l s p Razem godzin 3 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Definicje: grafu, grafu prostego, grafu pełnego, dopełnienia grafu, podgrafów indukowanych. Izomorfizm grafów. Macierze związane z grafami. Drogi, marszruty i cykle w grafach. Grafy eulerowskie i hamiltonowskie. Drzewa. Drzewa rozpinające. Zliczanie grafów. Twierdzenie Cayleya o drzewach oznaczonych. 148 Wydział Matematyczno-Fizyczny Grafy skierowane. Planarność i dualność. Twierdzenie Kuratowskiego. Twierdzenie Eulera o grafach płaskich. Kolorowanie grafów. Liczba chromatyczna. Skojarzenia, małżeństwa i twierdzenie Mengera. Sieci. Drzewa ekonomiczne. Drogi ekstremalne. Przepływy w sieciach. Teoria matroidów. Literatura: [1] R. J. Wilson, Wprowadzenie do teorii grafów, PWN, Warszawa 1999. [2] B. Korzan, Elementy teorii grafów i sieci. Metody i zastosowania, WNT, Warszawa 1978. [3] L. R. Ford Jr, D. R. Fulkerson, Przepływy w sieciach, PWN, Warszawa 1969. [4] N. Deo, Teoria grafów i jej zastosowania w technice i informatyce, PWN, Warszawa 1980. [5] J.A. Bondy, U.S.R. Murty, Graph theory with applications, North Holland, 1976. Nazwa kursu: Teoria liczb Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 13ZD4 1 1 l s p Razem godzin 2 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 2 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 12ZW4 1 1 l s p Razem godzin 2 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 2 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Konstrukcja liczb naturalnych. Aksjomatyka Peano. Liczby pierwsze i algorytm Euklidesa. Kongruencje. Małe twierdzenie Fermata. Równania diofantyczne. Własności liczb pierwszych. 149 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Sita. Funkcje arytmetyczne. Nierozwiązane problemy teorii liczb. Literatura: [1] W. Sierpiński, Teoria liczb, Monografie Matematyczne, Warszawa-Wrocław 1950. [2] W. Narkiewicz, Teoria liczb, PWN, Warszawa 2003. [3] W. Marzantowicz, P. Zarzycki, Elementy teorii liczb, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1999. Nazwa kursu: Topologia Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 11ZD3 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 10ZW3 2 2 l s p Razem godzin 2 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Przestrzenie metryczne. Zbieżność ciągów. Warunek Cauchy ’ego. Przestrzenie zupełne. Przekształcenia ciągłe. Twierdzenie Cantora. Iloczyny kartezjańskie. Przestrzenie topologiczne. Operacje na przestrzeniach topologicznych. Różne rodzaje zbiorów. Przestrzenie: zwarte, zupełne, ośrodkowe, spójne. Literatura: [1] R. Engelking, Zarys topologii ogólnej, PWN, Warszawa 1965. [2] R. Duda, Wprowadzenie do topologii, PWN, Warszawa 1986. [3] K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa 1973. 150 Wydział Matematyczno-Fizyczny Nazwa kursu: Wstęp do matematyki wyższej Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 01ZD1 3 2 l s p Razem godzin 5 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 01ZW1 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Liczby naturalne, aksjomaty Peano, indukcja matematyczna. Dwumian Newtona. Znaki sumy i iloczynu. Elementy logiki matematycznej. Rachunek kwantyfikatorów. Algebra zbiorów. Sumy i iloczyny uogólnione zbiorów. Produkty kartezjańskie zbiorów. Relacje. Relacja równoważności, zasada abstrakcji. Funkcje, obrazy i przeciwobrazy wyznaczone przez funkcje. Moce zbiorów. Zbiory równoliczne, liczby kardynalne. Zbiory przeliczalne. Zbiory mocy continuum. Lemat KuratowskiegoZorna, pewnik wyboru. Zbiory uporządkowane. Literatura: [1] H. Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, PWN, Warszawa 2003. [2] W. Marek, J. Onyszkiewicz, Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach, PWN, Warszawa 2004. [3] K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa 1972. 151 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Nazwa kursu: Wychowanie fizyczne Studia dzienne zawodowe Sem. Kod kursu 3 4 07ZD2 07ZD3 Jednostka: Godziny w ćw l s p 2 2 Razem godzin Egz./Zal. 2 2 Z Z Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS N N Wymagania 0 0 Ośrodek Sportu Przedmioty specjalistyczne Specjalność: Matematyka finansowa Nazwa kursu: Ekonometria (przedmiot specjalistyczny I) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 22ZD5 22ZD6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 6 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 21ZW5 21ZW6 2 2 2 2 Jednostka: l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T 5 7 Wymagania 152 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka: Metody wyboru zmiennych objaśniających. Tworzenie jedno i wielowymiarowych modeli liniowych. Weryfikacja oparta na wskaźnikach oraz testach statystycznych i przedziałach ufności. Modele nieliniowe, sprowadzanie modeli nieliniowych do modeli liniowych, algorytm Gaussa-Newtona, funkcje Törnquista, trend logistyczny. Analiza reszt. Efekt katalizy, współliniowość, autokorelacja. Modele z koincydencją. Uogólniona metoda najmniejszych kwadratów. Prognozowanie. Sezonowość. Analiza procesu produkcyjnego oraz rynku. Modele wielorównaniowe – postacie, klasyfikacja, identyfikowalność. Pośrednia i podwójna metoda najmniejszych kwadratów. Prognozowanie. Przykłady zastosowań. Literatura: [1] A. Welfe, Ekonometria, PWE, Warszawa 1998. [2] A. Goryl, Z. Jędrzejczak, K. Kukuła, J. Osiewalski, A. Walkosz, Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 2003. [3] E. Nowak, Zarys metod ekonometrii, zbiór zadań, PWN, Warszawa 1990. Nazwa kursu: Rachunkowość (przedmiot specjalistyczny II) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 23ZD6 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 22ZW6 2 2 Jednostka: l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T 7 Wymagania 153 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Tematyka: Rodzaje jednostek gospodarczych. Co to jest rachunkowość? Aktywa i pasywa. Koszty osiągnięcia przychodów i przychody. Bilans oraz rachunek zysków i strat. Ewidencja zmian w stanie aktywów i pasywów, kosztów i przychodów. Konta bilansowe i niebilansowe. Prowadzenie ksiąg rachunkowych, poprawianie błędów księgowych. Ewidencja rozrachunków publicznoprawnych. Ewidencja środków pieniężnych. Ewidencja wynagrodzeń. Ewidencja rozrachunków z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Ewidencja materiałów, towarów i usług. Ewidencja reklamacji. Ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ewidencja środków trwałych w budowie. Zużycie środków trwałych. Ewidencja kosztów zwykłej działalności operacyjnej – konta kosztów według rodzajów. Rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ewidencja produktów pracy, ewidencja ich sprzedaży. Wynik działalności jednostki gospodarczej. Fundusze powierzone, wypracowane i specjalnego przeznaczenia. Zamknięcia roczne, rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych. Sprawozdawczość finansowa – jej użytkownicy. Literatura: [1] J. Matuszewicz, P. Matuszewicz, Rachunkowość od podstaw, Warszawa 2002. [2] J. Matuszewicz, P. Matuszewicz, Zbiór zadań do podręcznika „Rachunkowość od podstaw”, Warszawa 2002. [3] I. Olchowicz, Podstawy rachunkowości, Warszawa 2000. [4] A. Kuczyńska-Cesarz, Rachunkowość, Warszawa 2001. Nazwa kursu: Matematyka aktuarna (przedmiot specjalistyczny III) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 24ZD7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T 10 Wymagania 154 Wydział Matematyczno-Fizyczny Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 23ZW7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Teoria oprocentowania, oprocentowanie lokaty i wkładów oszczędnościowych, efektywność oprocentowania. Długi i kredyty – spłaty zgodne i niezgodne, stopy procentowe i dyskontowe. Rachunek rent. Podstawowe wiadomości z demografii, tablice trwania życia. Elementy modelu demograficznego, różnorodne techniki oceny ryzyka śmierci. Istota i zasady konkretnych grup ubezpieczeń, polisy ubezpieczeniowe, renty życiowe. Ryzyko ubezpieczeniowe. Kalkulacja składek netto w ubezpieczeniach długoterminowych. Rezerwy składek netto. Składki i rezerwy brutto. Ubezpieczenia grupowe. Przykłady prognozowania i symulacji. Literatura: [1] W. Chmielowiec, Ryzykow w ubezpieczeniach metody oceny, Akademia Ekonomiczna im. Oskara Lange, 1997. [2] M. Dobija, E. Smaga, Podstawy matematyki finansowej i ubezpieczeniowej, PWN, Warszawa 1995. [3] A. Skałba, Ubezpieczenia na życie, WNT, 2002. [4] S. Ostasiewicz, Elementy aktuariatu, Wydawnictwo AE we Wrocławiu 2003. [5] J. Ronka-Chmielowiec, Modelowanie ryzyka w ubezpieczeniach. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo AE we Wrocławiu 2003. 155 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Specjalność: Metody informatyczne Nazwa kursu: Matematyczne specjalistyczny I) podstawy informatyki (przedmiot Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 22ZD5 22ZD6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 6 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 21ZW5 21ZW6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Arytmetyka komputerowa. Pierścienie i ciała skończone. Algebra nad ciałami skończonymi. Algebry uniwersalne, generatory, algebry wolne. Kraty i algebry Boole’a. Algebra funkcji Boole’owskich. Funkcji logiki wielowartościowej i ich zastosowanie. Grupy permutacji jako grupy symetrii struktur dyskretnych. Literatura: [1] M. Ch. Klin, R. Poeschel, K. Rosenbaum, Algebra stosowana dla matematyków i informatyków, WNT, Warszawa 1992. [2] L. Garding, T. Tambor, Algebra for Computer Science, Springer, New York 1988. [3] S. W. Jabłoński, Wstęp do matematyki dyskretnej, PWN, Warszawa 1991. [4] J. Stern, Fondaments Mathematiques de l’informatique, Ediscience Intern., Paris 1994. 156 Wydział Matematyczno-Fizyczny [5] M. Harrison, Wstęp do teorii sieci przełączających i teorii automatów, PWN, Warszawa 1973. Nazwa kursu: Kombinatoryka (przedmiot specjalistyczny II) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 23ZD6 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 22ZW6 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zasady zliczania. Funkcje na zbiorach skończonych. Zasada szufladkowa Dirichlet’a. Zasada włączania – wyłączania. Liczba nieporządków na zbiorze. Zależności rekurencyjne. Funkcje tworzące. Liczby Fibonacci. Działanie grupy na zbiorze. Zliczanie orbit grupy działającej na zbiorze. Zagadnienia minimaksowe. Twierdzenie Dilwortha. Kwadraty łacińskie. Twierdzenie Halla o systemach reprezentantów. Literatura: [1] M. Ch. Klin, R. Poeschel, K. Rosenbaum, Algebra stosowana dla matematyków i informatyków, WNT, 1992. [2] W. Lipski, W. Marek, Analiza kombinatoryczna, PWN, Warszawa 1986. [3] Z. Palka, A. Ruciński, Wykłady z kombinatoryki, WNT, Warszawa 1998. 157 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe Nazwa kursu: Teoria informacji specjalistyczny III) i kodowania (przedmiot Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 24ZD7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 23ZW7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Półgrupy wolne i źródła wiadomości. Entropia i jej własności. Kodowanie informacji. Klasyfikacja kodów. Konstrukcja kodów dekodowalnych bez opóźnienia. Kod Huffmana. Pierwsze twierdzenie Shannona. Metody algebraiczne w teorii kodowania. Kody korygujące błędy. Kody grupowe. Geometryczne własności przestrzeni wektorowych nad ciałem skończonym. Klasyfikacja i metody doboru kodów grupowych. Kanały informacyjne. Drugie twierdzenie Shannona. Kryptografia. Macierze szyfrujące. Klucze publiczne. Systemy RSA i PGP. Literatura: [1] N. Abramson, Wstęp do teorii informacji i kodowania, WNT, Warszawa 1968. [2] N. Koblitz, Wykład z teorii liczb i kryptografii, WNT, Warszawa 1995. 158 Wydział Matematyczno-Fizyczny Specjalność: Przetwarzanie i ochrona informacji Nazwa kursu: Przetwarzanie informacji (przedmiot główny 1) Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 22ZD5 22ZD6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 6 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 21ZW5 21ZW6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie informacji, ilość informacji, entropia. Kanały transmisji. Kodowanie i dekodowania informacji, kryterium jednoznaczności dekodowania. Kody alfabetyczne, nierówność Krafta, twierdzenie Krafta-Mc Millena. Podpółgrupy monoidów wolnych i rozpoznawanie kodów jednoznacznie dekodowalnych. Kody zwięzłe i algorytmy ich konstruowania. Kodowanie i dekodowanie za pomocą automatów Healy’ego. Algebra liniowa nad ciałem skończonym, przestrzeń metryczna skończona. Kody liniowe, ich własności i metody dekodowania. Przykłady kodów liniowych. Algebra wielomianów nad ciałem skończonym i kody cykliczne. Konstrukcja nad kodami liniowymi, kody doskonałe. Ograniczenie na możliwości przetwarzania informacji. Kody kombinatoryczne i kody arytmetyczne, ich własności. Literatura: [1] N. Abramson, Teoria informacji i kodowania, PWN, Warszawa 1969. [2] I. Siidler, Nauka o informacji, t. I i II, WNT, Warszawa 1983. 159 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe [3] D. Welsh, Codes and Cryptography, Clarendon Press, Oxford 1996. [4] J. H. van Lint, Introduction to Coding Theory, Springer, New York 1992. [5] G. A. Jones, I. M. Jones, Information and Coding Theory, Springer Verlag, Berlin 2000. Nazwa kursu: Algorytmika (przedmiot główny 2) Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 23ZD6 3 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 6 22ZW6 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie algorytmu i algorytmiki. Sposoby zapisywania algorytmu. Zasady budowy schematu blokowego. Sytuacje warunkowe. Iteracje. Program. Translacja. Kompilacja. Interpretacja. Programowanie strukturalne. Algorytmy sortowania. Sortowanie metodą kopca, bąbelkową, przez wstawianie, przez wybór, przez scalanie, topologiczną. Działania na liczbach. Potęgowanie. NWD oraz NWW. Liczby pierwsze. Wyszukiwanie lidera. Funkcja silnia. Rozkład liczby na czynniki pierwsze. Przeszukiwanie binarne. Operacje na grafach. Algorytm Bellmana-Forda. Algorytm Dijkstry. Algorytm Floyda-Warhalla. Algorytm Prima. Przeszukiwanie grafu wgłąb. Przeszukiwanie grafu wszerz. Algorytmy rekurencyjne. Problem optymalnego wyboru. Dynamiczne struktury informacyjne. 160 Wydział Matematyczno-Fizyczny Literatura: [1] N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT, Warszawa 1999. [2] L. Banachowski, A. Kreczmar, W. Rytter, Analiza algorytmów i struktur danych, WNT, Warszawa 1987. [3] L. Banachowski, A. Kreczmar, Elementy analizy algorytmów, WNT, Warszawa 1989. [4] R. L. Graham, D. E. Knuth, O. Patashnik, Matematyka konkretna, PWN, Warszawa 1996. [5] V. Bryant, Aspekty kombinatoryki, WNT, Warszawa 1997. [6] T. H. Corner, C. E. Leiserson, Wprowadzenie do algorytmow, WNT, Warszawa 2001. [7] E. M. Reingold, J. Jievergeld, N. Deo, Algorytmy kombinatoryczne, PWN, Warszawa 1985. [8] L. Banachowski, K. Diks, W. Rytter, Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 1989. Nazwa kursu: Ochrona informacji (przedmiot główny 3) Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 24ZD7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 23ZW7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Zagrożenia dla informacji, znaczenie ochrony, techniki ochrony. Kryptografia i kryptoanaliza. Przegląd klasycznych szyfrów. Szyfry asymetryczne. Stosowanie szyfrów do identyfikacji 161 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe nadawcy, podpis cyfrowy, sprawdzanie integralności danych. Metody kryptograficzne w sieciach, bezpieczeństwo operacji sieciowych. Ochrona dostępu do informacji, kontrola ich przepływu. Literatura: [1] D. E. Denning, Kryptografia i ochrona danych, WNT, Warszawa 1992. [2] J. Stokłosa, T. Bilski, T. Rankowski, Bezpieczeństwo danych w systemach informacyjnych, PWN, Warszawa 2001. [3] A. Grzywak (red.), Bezpieczeństwo systemów komputerowych, WPKJS, Gliwice 2000. Specjalność: Statystyka Nazwa kursu: Metody statystyczne (przedmiot specjalistyczny I) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 22ZD5 22ZD6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 6 6 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 5 6 21ZW5 21ZW6 2 2 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 4 Z E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T T Wymagania 5 7 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Elementy statystyki opisowej. Przegląd testów parametrycznych i nieparametrycznych. Testy dla obserwacji związanych. 162 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tablice wielodzielcze. Regresja jedno i wielowymiarowa – wybór zmiennych, techniki tworzenia modeli liniowych i nieliniowych jedno i wielowymiarowych, ich weryfikacja, prognozowanie. Analiza sekwencyjna – przegląd testów, funkcja OC, oczekiwana wielkość próby. Metody reorezentacyjne – losowanie indywidualne nieograniczone, warstwowe, systematyczne, zespołowe, wielofazowe; analiza estymatorów. Analiza wariancji i planowanie eksperymentu - model stały krzyżowy i hierarchiczny dla danych ortogonalnych oraz ich kombinacje, wielokrotne przedziały ufności Scheffego, doświadczenia blokowe, kwadraty łacińskie, modele losowe. Testy analizy wariancji w teorii regresji. Analiza dyskryminacji – liniowe i kwadratowe funkcje klasyfikacyjne i dyskryminacyjne oraz ich estymatory. Analiza skupień – algorytmy taksometryczne, algorytmy hierarchiczne. Wielowymiarowa analiza statystyczna – testy dla wektora średnich i macierzy kowariancji, kontrasty, wielowymiarowa analiza wariancji (najprostsze modele), analiza profilowa. Metody selekcji i redukcji informacji – metoda osi głównych, problemy grupowania, algorytmy oparte na wyznacznikach oraz teorii grafów. Literatura: [1] C. Domański, Statystyczne testy nieparametryczne, PWE, Warszawa 1979. [2] J. Greń, Statystyka matematyczna modele i zadania, PWN, Warszawa 1984. [3] R. Magiera, Modele i metody statystyki matematycznej, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2002. [4] T. Marek, C. Noworol, Analiza sekwencyjne w badaniach empirycznych, PWN, Warszawa 1987. [5] W. Oktaba, Metody statystyki matematycznej w doświadczalnicwtie, PWN, Warszawa 1971. [6] D. F. Morrison, Wielowymiarowa analiza statystyczna, PWN, Warszawa 1990. [7] J. Steczkowski, Metoda reprezentacyjna w badaniach zjawisk ekonomiczno-społecznych, PWN, Warszawa, Kraków 1995. [8] T. Grabiński, S. Wydymus, A. Zalisaś, Metody taksonomii 163 Kierunek Matematyka. Studia zawodowe numerycznej w modelowaniu zjawisk społeczno-gospodarczych, PWN, Warszawa 1989. [9] T. Marek, Analiza skupień w badaniach empirycznych, PWN, Warszawa 1989. [10] W. Sobczak, W. Malina Metody selekcji i redukcji informacji, WNT, Warszawa 1985. Nazwa kursu: Procesy stochastyczne (przedmiot specjalistyczny II) Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 24ZD7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 23ZW7 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcie procesu stochastycznego. Rodzina rozkładów. Twierdzenie Kołmogorowa. Kryteria braku nieciągłości drugiego rodzaju. Klasy procesów stochastycznych. Procesy Markowa i procesy o przyrostach niezależnych. Procesy Winera i Poisiona. Łańcuchy Markowa. Skokowe procesy Markowa. Procesy gałązkowe i proces narodzin i śmierci. Procesy stacjonarne. Błądzenie losowe. Metoda funkcji tworzących w zagadnieniach brzegowych dla błądzeń losowych. Topologia Skorochoda. Zbieżność procesów stochastycznych. Literatura: [1] I. I. Gichman, A. W. Skorochod, Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa 1968. 164 Wydział Matematyczno-Fizyczny [2] W. Feller, Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1977. [3] A. A. Borowkow, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1975. Nazwa kursu: Teoria podejmowania specjalistyczny III) decyzji (przedmiot Studia dzienne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 PS3MI 3 3 l s p Razem godzin Egz./Zal. 6 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Studia wieczorowe i zaoczne zawodowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 7 PS3MI 2 2 l s p Razem godzin Egz./Zal. 4 E Status kursu Rygor Punkty Tak/Nie ECTS T Wymagania 10 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Użyteczność. Perspektywy i perspektywy pośrednie. Aksjomaty dotyczące preferencji. Podejmowanie decyzji bez danych. Zasada minimaksowa. Rozwiązanie bayesowskie. Porównanie rozwiązań bayesowskich i minimaksowych. Wykorzystanie danych. Stan przyrody. Problem wyboru funkcji decyzyjnej. Działania minimaksowe i bayesowskie. Literatura: [1] B. W. Lindgren, Elementy teorii decyzji, WNT, 1977. [2] G. Owen, Teoria gier, PWN, Warszawa 1975. [3] T. Szapiro, Co decyduje o decyzji?, PWN, Warszawa 1993. [4] T. Tyszka, Analiza decyzyjna i psychologia decyzji, PWN, Warszawa 1986. PROGRAMY STUDIÓW STUDIA WIECZOROWE UZUPEŁNIAJĄCE MAGISTERSKIE Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie dla absolwentów studiów zawodowych matematycznych lub równoważnych. Specjalność: zgodna ze specjalnością ukończonych studiów. Lp. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Przedmiot Analiza matematyczna Logika matematyczna i teoria mnogości Algebra Analiza zespolona Metody numeryczne Topologia Równania różniczkowe cząstkowe i całkowe Analiza funkcjonalna Seminarium Praca dyplomowa Razem Semestr Liczba godzin 1 w ćw 90 60 60 60 45 60 60 60 60 75 3 2 3 2 630 5 2 l egz. w ćw 2 2 1 2 2 3 l egz. w ćw 2 2 2 2 4 l egz. w ćw 2 2 l egz. E E E E 2 E E 2 E 2 5 5 2 5 4 2 2 4 4 2 2 2 7 2 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe magisterskie uzupełniające 1 167 168 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka wykładów Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie 171 Nazwa kursu: Algebra Godziny Sem. Kod kursu w ćw 2 03MU2 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 12 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Elementy teorii grup. Twierdzenia Sylowa. Twierdzenie o strukturze skończonych grup abelowych. Grupy rozwiązalne. Elementy teorii pierścieni. Pierścienie wielomianów macierzy, szeregów formalnych. Konstrukcja pierścienia ułamków. Wielomiany symetryczne. Elementy teorii Galois. Ciało liczb konstruowalnych. Literatura: [1] A. Białynicki-Birula, Zarys algebry, PWN, Warszawa 1987. [2] A. I. Kostrikin, Wstęp do algebry, PWN, Warszawa 1982. [3] E. Płonka, Wykłady z algebry wyższej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2000. [4] M. Bryński, Elementy teorii Galois, Wydawnictwa „Alfa”, Warszawa 1985. [5] S. Lang, Algebra, PWN, Warszawa 1984. [6] J. Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN, Warszawa 2000. Nazwa kursu: Analiza funkcjonalna Godziny Sem. Kod kursu w ćw 4 08MU4 2 2 Jednostka: l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T 12 Wymagania 172 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka: Przestrzenie unormowane i Banacha. Klasyczne przestrzenie Banacha. Nierówności Höldera, Cauchy’ego, Minkowskiego. Przestrzenie unitarne i Hilberta. Nierówność Schwarza. Rzut ortogonalny. Układy ortogonalne, zupełne. Szeregi Fouriera. Nierówność Bessela, równość Parsevala. Układy trygonometryczne rzeczywiste i zespolone. Operatory i funkcjonały liniowe. Postać operatora i funkcjonału ciągłego. Twierdzenie Riesza. Norma operatora. Literatura: [1] A. Alexiewicz, Analiza funkcjonalna, PWN, Warszawa 1969. [2] J. Musielak, Wstęp do analizy funkcjonalnej, PWN, Warszawa 1989. Nazwa kursu: Analiza zespolona Godziny Sem. Kod kursu w ćw 2 04MU2 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 12 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Pojęcia wstępne: liczby zespolone, płaszczyzna zespolona otwarta, domknięta, obszary, zbiory zwarte, zbiory spójne, ciągi i szeregi liczbowe. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej, ciągłość, pochodna zespolona, równania Cauchy-Riemanna. Funkcje elementarne: logarytm i potęga, gałąź argumentu, logarytmu i potęgi, homografia. Ciągi i szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe. Twierdzenie Abela. Funkcje wykładnicze i trygonometryczne. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej, łuk Jordana, krzywa Jordana, krzywa regularna. Całka krzywoliniowa. Funkcja pierwotna. Funkcje holomorficzne, funkcje całkowite. Twierdzenie całkowe Cauchy’ego dla trójkątów, obszarów wypukłych i dla obszarów jednospójnych. Wzór całkowy Cauchy’ego. Wzory na pochodne wyższych 173 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie rzędów. Rozwijanie funkcji holomorficznej w szereg potęgowy. Nierówności Cauchy’ego. Twierdzenie Liouville’a i jego zastosowanie do dowodu zasadniczego twierdzenia algebry. Twierdzenie Weierstrassa o ciągach funkcji holomorficznych. Twierdzenie Morery. Zera funkcji holomorficznej. Twierdzenie o identyczności. Zasada maksimum. Lemat Schwarza. Szereg Laurenta. Pierścień zbieżności. Punkty osobliwe odosobnione. Rozwinięcie w szereg Laurenta w sąsiedztwie punktu osobliwego. Twierdzenie Casoratiego-Weierstrassa. Twierdzenie Riemanna o osobliwości usuwalnej. Funkcje meromorficzne. Twierdzenie o residuach. Zastosowanie do liczenia całek. Twierdzenie Rouchégo. Twierdzenie o zachowaniu obszaru. Indeks punktu względem krzywej, cykle. Ogólne twierdzenie całkowe Cauchy’ego i wzór całkowy Cauchy’ego. Wnioski dla zbiorów otwartych nie rozcinających płaszczyzny. Literatura: [1] J. Chądzyński, Wstęp do analizy zespolonej, PWN, Warszawa 2000. [2] E. Hille, Analytic function theory, New York, Toronto, Londyn 1963, Blaisdell Publishing Company. [3] J. Krzyż, Zbiór zadań z funkcji analitycznych, PWN, Warszawa 1965. [4] F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1976. [5] W. Rudin, Analiza rzeczywista i zespolona, PWN, Warszawa 1986. [6] S. Saks, A. Zygmund, Funkcje analityczne, Warszawa i Wrocław 1952. Nazwa kursu: Logika matematyczna i teoria mnogości Godziny Sem. Kod kursu w ćw 1 02MU1 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T 12 Wymagania 174 Wydział Matematyczno-Fizyczny Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Rachunek zdań. Rachunek predykatów. Metody dowodzenia. Analiza rozumowań. Algebry Boole’a. Algebra zbiorów. Aksjomatyka teorii mnogości. Teoria mocy. Zbiory liniowo uporządkowane. Zbiory dobrze uporządkowane. Hipoteza continuum. Literatura: [1] A. Wojciechowska, Elementy logiki i teorii mnogości, PWN, Warszawa 1979. [2] R. C. Lyndon, O logice matematycznej, PWN, Warszawa 1978. Nazwa kursu: Metody numeryczne Godziny Sem. Kod kursu w ćw 2 05MU2 1 2 l s p Razem godzin 3 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS Z N Wymagania 6 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Metoda kolejnych przybliżeń. Metoda sum skończonych. Metoda kolokacji. Metoda najmniejszych kwadratów. Metoda momentów. Budowa siatek różnicowych. Aproksymacja operatorów różniczkowych pierwszego oraz drugiego rzędu. Schematy jawne i niejawne. Stabilność oraz zbieżność schematów różnicowych. Metoda odchyłek ważonych. Metoda Galerkina. Elementy skończone i funkcje kształtu. Metoda elementów skończonych. Literatura: [1] R. Grzymkowski, E. Hetmaniok, D. Słota, Wybrane metody obliczeniowe w rachunku wariacyjnym oraz w równaniach różniczkowych i całkowych, WPKJS, Gliwice 2002. [2] R. Grzymkowski, A. Kapusta, I. Nowak, D. Słota, Metody numeryczne. Zagadnienia brzegowe, WPKJS, Gliwice 2003. 175 Kierunek Matematyka. Studia wieczorowe uzupełniające magisterskie Nazwa kursu: Równania różniczkowe cząstkowe i całkowe Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 07MU3 2 2 l s p Razem godzin 4 Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T Wymagania 12 Jednostka: Instytut Matematyki Tematyka: Równania różniczkowe cząstkowe, pojęcia podstawowe. Metoda charakterystyk dla równania rzędu pierwszego. Równania cząstkowe drugiego rzędu; metoda charakterystyk. Metoda rozdzielonych zmiennych Fouriera. Metody przekształceń całkowych. Metody wariacyjne. Równania całkowe typu Volterry i Fredholma. Metoda kolejnych przybliżeń; jądro rozwiązujące. Równania całkowe o jądrach specjalnych. Równania o jądrach symetrycznych, funkcje własne. Literatura: [1] H. Marcinkowska, Wstęp do teorii równań różniczkowych cząstkowych, PWN, Warszawa 1986. [2] A. Piskorek, Równania całkowe, WNT, Warszawa. [3] J. Wolska-Bochenek, A. Borzymowski, J. Chmaj, M. Tryjarska, Zarys teorii równań całkowych i równań różniczkowych cząstkowych, PWN, Warszawa 1981. Nazwa kursu: Topologia Godziny Sem. Kod kursu w ćw 3 06MU3 2 2 Jednostka: l s p Razem godzin 4 Instytut Matematyki Status kursu Rygor Punkty Egz./Zal. Tak/Nie ECTS E T 12 Wymagania 176 Wydział Matematyczno-Fizyczny Tematyka: Przestrzenie metryczne, przykłady. Zbieżność ciągów, ciągi Cauchy’ego. Przekształcenia ciągłe, jednostajnie ciągłe. Przestrzenie topologiczne. Iloczyn kartezjański przestrzeni topologicznych. Operacje na przestrzeniach topologicznych. Przestrzenie ośrodkowe, zwarte. Przekształcenia ciągłe, homeomorfizmy. Przestrzenie zupełne. Twierdzenie Cantora, tw. Baire’a. Przestrzenie zwarte, własność Borela-Lebesque ’a. Przestrzenie ośrodkowe, własność Lindelöfa. Spójność. Literatura: [1] R. Engelking, Zarys topologii ogólnej, PWN, Warszawa 1965. [2] R. Duda, Wprowadzenie do topologii, PWN, Warszawa 1986. [3] K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii, PWN, Warszawa 1973. STUDIA PODYPLOMOWE Studia podyplomowe 179 Wykaz prowadzonych studiów podyplomowych Aktualnie na Wydziale Matematyczno-Fizycznym prowadzone są następujące studia podyplomowe: • Nauczanie informatyki w szkołach – trzysemestralne, • Nauczanie matematyki w szkołach – trzysemestralne, 180 Studia podyplomowe. Nauczanie informatyki w szkołach Lp. Nauczanie technologii internetowych Podstawy informatyki, algorytmika Systemy operacyjne Sieci komputerowe: lokalne i internet Internet i technologie informacyjne Oprogramowanie użytkowe: edytory tekstu, arkusze kalkulacyjne, bazy danych Grafika komputerowa Metodologia programowania Metodyka nauczania informatyki Technologia kształcenia z uwzględnieniem technologii informacyjnej Języki programowania Praca semestralna Seminarium dyplomowe Razem Liczba godzin 20 30 32 30 24 48 30 28 22 20 34 20 14 352 1 w egz. 20 20 16 20 E Semestr 2 w egz. 2 10 16 10 10 16 16 14 10 10 14 10 E 16 3 w egz. 14 16 14 14 10 20 20 E E E E 14 104 2 126 2 122 2 Wydział Matematyczno-Fizyczny 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Przedmiot Studia podyplomowe Studia podyplomowe. Nauczanie matematyki w szkołach Lp. Przedmiot Liczba godzin 1 w 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Wstęp do matematyki Matematyka dyskretna Analiza matematyczna Algebra Geometria Rachunek prawdopodobieństwa Podstawy informatyki Metodyka nauczania matematyki Technologia kształcenia Wykład monograficzny Razem 32 16 72 36 36 36 48 48 16 12 32 16 24 16 16 352 108 4 l s egz. E 12 Semestr 2 w l s egz. 24 20 20 16 4 24 3 w l s 24 egz. E E E 20 4 24 12 E 12 16 12 12 1 108 12 2 84 12 16 2 181 182 Wydział Matematyczno-Fizyczny