CHO_022_Usługi Asystenckie w systemie wsparcia osób
Transkrypt
CHO_022_Usługi Asystenckie w systemie wsparcia osób
Usługi Asystenckie w systemie wsparcia osób n iepełnosprawnych Tekst Grzegoz Zymła W Polsce, zawód asystenta osoby niepełnosprawnej jest oznaczony symbolem 341201, zgodnie z rozporządzeńem ministra edukacji narodowej z dniaZ3 gradnia2Dll r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Pomimo takowego umocowania w klasyfikacji zawodów, oddziaływanie asystentów na środowisko osób niepełnosprawnych jest niewielkie, co Ęie oznacza, że osoby niepełnosprawne nie mają potrzeb w tyrn zakresie. Brak jednoznacznych regulacji prawnych, które umożliwiĄby skorzystanie z usług asystenckich orazwskarywały źródło finansowania jest powodem, że usługa taka jest niedostępna dla osób, któryrn ind}.widualne dysfunkcje uniemożliwiają pełne uczestnictwo w życitl społeczno - zawodowlrn. Pomimo braku wskazań ustawowych nieliczne jednostki samorządu terytorialnego oraz organizacje pozarządowe inicjują działania um ożllńające uzy skanie przez osoby niepełnosprawne pomocy asystenta. Niepełnosprawnośćstanowi i stanowić będzie istotny problem w globalnej i lokalnej polityce społeczno - zawodowej, gdzie dzisiaj zgodnie z zapisami ustawy o pomocy społecznej możliwe jest uzyskanie wsparcia w pewn}rrn sensie pokre]ivnego z usługami asystenckimi w postaci: usług opiekuńczych - polegających na świadczeniu pomocyw codziennych cąmnościach Ęiowych, np. sprzątaniu, gotowaniu, robieniu zakupów Ę., usług pielęgnaryjnych - obejmujących czynności higieniczne i pielęgniarskie, zlecone przezlekarza, jak codzienne mycie, kąpanie, ubieranie, podawanie lekarstw, zapobieganie odleĄnom, ścielenie łóżka itp., Thka pomoc ma charakter doraźnej pomocy opiekuńczo pielęgnacyjnej, która ma ograniczoną formę, jeżeli chodzi o sferę szeroko pojętej integracji społecznej. Polecenia i wola podejmowania autonomicznych decyzjiprzez osoby niepełnosprawne zmierzać ma do ich społecznej i zawodowej ak$tzacji poprzez wsparcie profesjonalnie przygotowanych asystentów. Mają oni za zadanie umożliwić osobie niepełnosprawnej akĘwne uczestnictwo w życiu społecznym. Asystent nie jest opiekunem, choć może być wykonawcą usług opiekuńczychw środowisku rodzinnym, nie wyręczarodziny, choć jej pomaga. }ego usługa polega na pomocy w wykorywaniu ściśleokreślonych zadń i czyn- ności, o których decyduje sama osoba niepełnosprawna, Osoby niepełnosprawne mają takie same prawa jak inni obl,watele oraz powinni mieć zapewniony swobodny dostęp do wszystkich insĘtucji i świadczeń społecznych, w tym także edukacji i rlmku pracy. W tym celu powinni mieć zapewnioną swobodę poruszania się i wszelki dostęp architektoniczny. Osoby niepełnosprawne mają prawo do korzystania z własnej autonomii i niezależności, a talóe,,odpocąmku' od swoich najbliższychbądźrodzin, o ile jest to ich życzeniem. Asystentów osobisĘch, aktywnych zawodowo zatrld- nionych przezpodmioĘ realiaĄące tego typu usługi st niewielu. Naj czę ści ej dziaŁaj ą pr zy or ganizacj ach pozarządovq,ch, które reŃĄąswoje zadania w ramach je programu finansowanego z funduszy europejskich bądź nazlecenie jednostki samorządu terytorialnego. Ich rola sprowadza się do asystowania i pomocy w codzienryrm funkcjonowaniu osoby niepełnosprawnej tak jak ma to miejsce np. w Warszawie, gdzie usługi zleconeprzez miasto realizowane sąprzez Centrum Usług Socjalirych i Szkolenia Kadr Pomocy Społecznej ,OśrodekNowolipidl Możliwośćkorzystania z takich usług bez względu na organizatora, pozwala osobie niepełnosprawnej na stopniowe uwolnienie od silnej iuzależniającej więzi emocjonalnej ze swoim najbliższym otoczeniem. Fakt ten zmusza do samodzielnego działania, podejmowania decyzjii odpowiedzialnego dokonywania wyborów. Asystent osobisĘ\Ąrpływa i oddziaĘe na niepełnosprawnego klienta, pomimo zakorzenionych barier i przyzwyczajeń lczy funkcjonowania w samodzielniejszym zyciu. Dośćistotry.łn, choć wtórry..rn elementem oddziaływania asystenta jest fakt okresowego oderwania najbliższego otoczenia i rodziny od osoby niepełnosprawnej, która uzyskała pomoc, Najbliżsi muszą zaakceptować taki stan rzeczy dla dobra tej osoby, jej godności, jako człowieka dążącego do rozwoju własnego potencjału oraz malcsymalnego rozwoju osobowości. W takim wypadku mamy do czlmienia z niezależnym dwutoroulłn o ddziabrwaniem insĘrtucji asystenta, a mianowicie najbliższe otoczenie jest zmuszone wypełnić lukę, powstałą przy podzieleniu się obowiązkami z asystentem, Najbliższe osoĘ opiekujące i niosące pomoc osobie z konkretną dysfunkcją są zmuszone nalczyc się ponownie Ęcia dla samych siebie, rozwijania własnych aspiracji i zainteresowań czy zaaflgażowania się \^/ pracę zawodową. Każdy człowiek ma pra\Mo do realizacji i zaspokajania własnych potrzeb, zarówno niższego, jak ivll1ższego rzędu. Ma prawo także do rozwoju osobowościw kontaktach z inryłni lldźmi, co jest istotą naszego czŁowieczeństwa. Asystent osobisĘ otwiera furtkę i motywuje do samo- O asystentach osób niepełnosprawnych pisaliśmy również w numerze 4. ,,Edukatora", Telęst Piotra Kostuchowskiego jest dołępny w elektronicznej wersjikwartąlnika na stronie w w w. n auk ab e zb ar i e r. pl decydowania, samorealizacji i daje poczucie kreafiności w działaniu osobie z niepełnosprawnością.Istnieje pilna potrzeba wprowadzenia usług asystenckich wraz z systemem ich finansowania do systemu wsparcia osób o najwięksąlrn stopniu niepełnosprawności, jako elemen- tu wlrównania ich szans w życiu społecznlłrn i zawodo- wym, Bez wątpienia usługi asystenckie mogą skutecznie zapobiegać wykluczeniu oraz margin a|izacji społecznej i ekonomicznej osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Bezdyskusyjnlrm jest, że osoby niepełnosprawne powinny mieć zapewnioną odpowiednią pomoc indywidualną w miejscu przez nich wybranym, przy czymwyraźnie trzeba zaznaczyć, że osoby niepełnosprawne nie tworzą jednolitej grupy i potrzebująwsparcia różnego rodzaj,,s, i stopnia, które powinno być Im zapewnione, zgodnie z indywidualnymi potrzebami przez kompetentnych i o{powiednio przygotowanych asystentów. Grzegorz Ąmła - pedagog el<spert ds, zatrudniania osób niepełnosprawnych; W latach 2007 -2011 dyrektor ślqskiego i opokkiego oddziałuPFRON; Założycieli dyrektor zakładów aktywności zawodowejw Mikołowie i Rudzie Ślqskiej; Przewodniczqcy Woj ewódzkiej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych przy Marszałku Województwa Ślqskiego, . ].i+,]:] ]:,.-l! j !: -l]:_.1\i.-:il] :i,!] j:,]i: :.;:l i]:l]i l!]l_!-1ł]--lij l],]