MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW W WADACH SERCA

8
MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW
W WADACH SERCA
Monika Komar, Piotr Podolec
FORUM KLINICZNE
Do Poradni Wrodzonych Wad Serca zgłosił się
45-letni pacjent z podejrzeniem wrodzonej wady
serca. Chory był w stanie ogólnym dobrym, nie
podawał żadnych dolegliwości. W wywiadzie nie
stwierdzono istotnych obciążeń dziedzicznych.
Wada serca – ubytek przegrody międzyprzedsionkowej – była podejrzewana na podstawie przypadkowo
wykonanego badania echokardiograficznego.
W badaniu echokardiograficznym przezklatkowym stwierdzono prawidłową wielkość jam serca,
zbieżny ruch przegrody międzyprzedsionkowej, nie
stwierdzono cech przeciążenia objętościowego prawego serca ani cech nadciśnienia płucnego. W badaniu echokardiograficznym przezprzełykowym
uwidoczniono niewielki ubytek w środkowej części przegrody międzyprzedsionkowej z przeciekiem
lewo-prawym. W 24-godzinnym monitorowaniu
EKG stwierdzono migotanie przedsionków ze średnią akcją komór 76/minutę bez innych zaburzeń
przewodnictwa i rytmu serca.
Pytania kliniczne: Jak postąpić z tym chorym? Czy
migotanie przedsionków w tym przypadku determinuje dalsze postępowanie?
Ryc. 1.
Ryc. 2.
Badanie echokardiograficzne przezklatkowe u chorego
z podejrzeniem ASD. Projekcja przymostkowa podłużna.
Projekcja M-Mode. Widoczny zbieżny ruch przegrody międzyprzedsionkowej, prawidłowa wielkość prawej komory.
Badanie echokardiograficzne przezklatkowe u chorego
z podejrzeniem ASD. Projekcja koniuszkowa czterojamowa. Prawidłowa wielkość jam serca. Widoczne przejaśnienie w środkowej części przegrody międzyprzedsionkowej.
41
Monika Komar, Piotr Podolec
Ryc. 3.
Badanie echokardiograficzne przezprzełykowe u chorego
z podejrzeniem ASD. Projekcja podłużna wysoka. Badanie
z użyciem doplera kolorowego. Widoczny mały ubytek
przegrody międzyprzedsionkowej o wielkości 6 mm z przeciekiem lewo-prawym.
Ryc. 4.
Monitorowanie 24-godzinne EKG u pacjenta z podejrzeniem ASD. Widoczna
fala migotania przedsionków.
Migotanie przedsionków
w wadach serca wrodzonych
cie z XXXII konferencji w Bethesda z 2000 roku
częstość występowania CHD u dorosłych wynosi
około 2800 na milion osób, a u co najmniej połowy
z nich wada ma charakter umiarkowanie lub bardzo
złożony. Właśnie ta grupa dorosłych z umiarkowanie i bardzo złożonymi postaciami CHD wymaga
systematycznej, specjalistycznej kontroli i leczenia.
Z uwagi na ograniczoną ilość specjalistycznych
ośrodków leczenia GUCH w Polsce chorzy ci trafiają niejednokrotnie do lekarzy podstawowej opieki
zdrowotnej i stanowią prawdziwe wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne.
Wprowadzenie
Wrodzone wady serca (ang. congenital heart diseases – CHD) stwierdza się u 8 na 1000 żywo urodzonych noworodków. Istotny postęp, jaki dokonał się
w ostatnich latach, zarówno w zakresie diagnostyki,
leczenia farmakologicznego, jak i kardiochirurgii
spowodował, że około 80-90% dzieci z CHD dożywa wieku dorosłego. Dane dotyczące liczebności
oraz struktury populacji dorosłych pacjentów z wrodzonymi wadami serca (grown ups with congenital
heart defects – GUCH) są niepełne i można przyjąć,
że będą w przyszłości podlegać ciągłym zmianom.
Istotna poprawa przeżycia pacjentów z CHD doprowadziła do stałego wzrostu liczby osób z GUCH,
szczególnie dotyczy to pacjentów z bardziej złożonymi wadami. Ponadto niektóre wady (np. ubytek
przegrody międzyprzedsionkowej, koarktacja aorty, anomalia Ebsteina oraz wrodzone skorygowane przełożenie wielkich pni tętniczych) mogą być
niejednokrotnie wykryte dopiero u osób dorosłych.
Według szacunkowych danych zawartych w rapor-
Patofizjologia migotania przedsionków
w wadach serca wrodzonych
Zaburzenia rytmu i przewodzenia stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się chorych,
w trybie nagłym, do szpitalnych izb przyjęć, oddziałów ratunkowych i punktów pomocy doraźnej. Mają
tendencję do nawracania i nasilania się, a z upływem czasu ich leczenie staje się mniej skuteczne.
Do ich wystąpienia prowadzi sama anatomia wady,
zaburzenia hemodynamiczne i hipoksemia, a także
operacyjna technika korekcji.
42