Poczet Piastów śląskich

Poczet książąt śląskich w średniowieczu
Literatura:
Temat I. Śląsk w latach 1138 – 1202.
Biogramy:
·
·
·
·
·
·
Władysław Wygnaniec,
Bolesław Kędzierzawy,
Bolesław Wysoki,
Mieszko Laskonogi (alias Plątonogi),
Mieszko III Stary,
Jarosław, ks. opolski i bp wrocławski,
Literatura:
·
·
A. Jureczko, Testament Krzywoustego, Kraków 1988, s. 13 – 32.
·
·
B. Zientara, Henryk Brodaty i jego czasy, Warszawa 1997, s. 123 – 135.
·
·
R. Grodecki, Dzieje polityczne Śląska do r. 1290, w: Historia Śląska: od najdawniejszych czasów do roku 1400,
Kraków 1936, s. 166 – 186.
E. Rymar, Interwencja niemiecka na Śląsku w 1172 r., a walka potomstwa Władysława II Wygnańca o polski
pryncypat w latach 1163 – 1180, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, r. XLIX, 1994, nr 3 – 4, s. 175 –
189.
J. Rajman, Książę Mieszko Plątonogi jako twórca księstwa opolskiego, w: Sacra Silentii provincia. 800 lat
dziedzicznego księstwa opolskiego (1202 – 2002), pod red. A. Pobóg – Lenartowicz, Opole 2003, s. 83 – 91.
J. Bieniak, Powstanie księstwa opolsko – raciborskiego jako wyraz przekształcania się Polski w dzielnicową
poliarchię, w: Sacra Silentii provincia..., s. 37 – 81.
Temat II. Dzielnica opolska w latach 1211 – 1245. Kazimierz I Opolski, Wiola i Mieszko II Otyły.
Biogramy:
·
·
·
Kazimierz I Opolski,
Wiola, ks. bułgarska, żona Kazimierza I,
Mieszko II Otyły.
Literatura:
·
·
·
·
*dla chętnych
W. Dziewulski, Bułgarka księżną opolską, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, r. XXIV, 1969, nr 2,
s. 159 – 183.
W. Swoboda, Księżna kaliska Bułgarką? Przyczynek do rozbioru krytycznego „Annalium” Długosza, „Studia i
Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza”, nr XIII, 1980, s. 61 – 78.
B. Zientara, Henryk Brodaty i jego czasy, Warszawa 1997, s. 303 – 323.
R. Rosin, Panowanie książąt opolskich w Rudzkiem w pierwszej połowie XIII w., w: Annales Universitatis Mariae
Curie – Skłodowska, Historia, vol. XLV, Lublin 1990, s. 119 – 127.
·
·
·
W. Ślęzak, Bytom za panowania Piastów, Bytom 1996, s. 25 – 28.
·
J. Horwat, Formowanie się miast księstwa opolsko – raciborskiego do połowy XIV w., Gliwice – Rzeszów 1996,
s. 11 – 22.
·
Tenże, Księstwo opolskie i jego podziały do 1532 r. Książęta, miasta, Kościół, urzędy, własność prywatna,
Rzeszów 2002, s. 28 – 36.
J. Rajman, Mieszko II Otyły. Książę opolsko – raciborski, „Kwartalnik Historyczny”, nr C, 1993, z. 3, s. 19 –37.
A. Pobóg – Lenartowicz, Działalność fundacyjna książąt opolskich w średniowieczu, w: Milenium Kościoła na
Śląsku. Materiały sympozjum zorganizowanego przez Katedrę Historii Kościoła i Patrologii Wydziału Teologicznego
Uniwersytetu Opolskiego w dniu 31 maja 2000 roku, pod red. J. Kopca, Sympozja 38, Opole 2000, s. 89 – 103.
1
Temat III. Stosunki Władysława Opolskiego z innymi książętami piastowskimi w II poł. XIII w.
i polityka gospodarcza Władysława I Opolskiego (1246 – 1281).
Biogram:
· Władysław I Opolski
Literatura:
·
·
J. Rajman, Pogranicze śląsko – małopolskie w średniowieczu, Kraków 1998, s. 176 – 182.
·
J. Horwat, Stosunki między książętami opolskimi a Henrykiem IV Probusem w latach 1278 – 1288, „Rocznik
Muzeum w Gliwicach”, t. VI, 1990, s. 9 – 21.
O. Halecki, Powołanie księcia Władysława Opolskiego na tron krakowski w 1273 r., „Kwartalnik Historyczny”,
nr XXVII, 1913, s. 213 – 284 [213 – 315].
Temat IV. Bolko I Opolski (1281/2 – 1313).
Biogram:
·
Bolko I Opolski.
Literatura:
·
·
S. Zajchowski, Bolko I, Książę Opolski – próba rysu biograficznego, Opole 1964, s. 1 – 62 (maszynopis:
AIHUO, sygn. 302).
M. L. Wójcik, Podział terytorialny Opolszczyzny po śmierci Bolesława I Opolskiego (zm. 1313) w świetle
najstarszej pieczęci księcia niemodlińskiego Bolesława z 1314 r., w: Monastycyzm. Słowiańszczyzna i państwo
polskie. Warsztat badawczy historyka, pod red. K. Bobowskiego. Prace Historyczne VIII, Wrocław 1994, (MB)
Temat V. Władysław Opolczyk (ok. 1330 – 1401).
Biogram:
·
·
Władysław II Opolczyk
Jan Kropidło
Literatura:
·
S. Sroka, Kariera Władysława Opolczyka na dworze węgierskim w drugiej połowie XIV wieku, w: Europa środkowa
i wschodnia w polityce Piastów, pod red. K. Zielińskiej – Melkowskiej, Toruń 1997, s. 265 – 274.
lub
Tenże, Książę Władysław Opolczyk na Węgrzech, w: Władysław Opolczyk jakiego nie znamy. Próba oceny w
sześćsetlecie śmierci, pod red. A. Pobóg – Lenartowicz, Opole 2001, s. 45 – 51.
·
·
·
K. Dola, Rządy Władysława Opolczyka w Księstwie Opolskim, w: Tamże, s. 35 – 44.
·
J. Sperka, Z dziejów wojen Władysława Jagiełły z księciem opolskim Władysławem. Działania wojenne w latach
1393 – 1394, w: Cracovia, Polonia, Europa..., s. 307 – 322.
·
·
·
J. Krzyżaniakowa, J. Ochmański, Władysław II Jagiełło, Wrocław 1990, s. 161 – 167.
J. Laberschek, Wyprawa zbrojna króla Władysława Jagiełły na krakowsko – wieluńskie posiadłości księcia
Władysława Opolczyka w 1391 r., w: Społeczeństwo Polski średniowiecznej, pod red. S. Kuczyńskiego, t. VI,
Warszawa 1994, s. 149 – 160.
M. Goyski, Sprawa zastawu ziemi dobrzyńskiej przez Władysława Opolczyka i pierwsze lata sporu 1391 – 1399,
„Przegląd Historyczny”, t. III, 1906, s. (MB)
J. Zbudniewek, Fundacje Opolczyka dla paulinów, w: Władysław Opolczyk jakiego nie znamy..., s. 61 – 72.
W. Kurpik, Jasnogórska Bogurodzica - splendor najwyższy Władysława Opolczyka, w: Władysław
Opolczyk jakiego nie znamy...,, s. 73 – 84.
Temat VI. Książęta śląscy na lekcji historii (colloquium).
Temat VII. Nekropolia Piastów śląskich (Krzeszów).
*dla chętnych
2
Literatura (biogramy):
·
Książęta i księżne Górnego Śląska, pod red. A. Barciaka, Katowice 1995.
·
K. Jasiński, Rodowód Piastów Śląskich. Piastowie opolscy, cieszyńscy i oświęcimscy, t. III,
Wrocław 1977.
·
Słownik władców polskich, pod red. J. Dobosza, Poznań 1997.
·
Piastowie. Leksykon biograficzny, pod red. S. Szczura i K. Ożoga, Kraków 1999.
·
Polski Słownik Biograficzny.
*dla chętnych
3