Relacja

Seminaria europejskie
koordynatorka: Aleksandra Saczuk
[email protected]
SE(12) 19.04.2010
Kariera w instytucjach europejskich
Gdzie szukać informacji na temat kariery w UE: czym jest EPSO,
jak wygląda procedura selekcji, warunki pracy, podział stanowisk
– od odpowiedzi na te pytania rozpoczęła Aleksandra Saczuk, która
dokonała wprowadzającej prezentacji. Na zakończenie wystąpienia zrobiła
krótki test z przykładowymi pytaniami z unijnego egzaminu wstępnego
(admission tests: verbal, numerical, abstract reasoning tests).
Seminarzyści byli zaskoczeni specyfiką i trudnością nowych testów. Od
tego roku konkursy na unijnych urzędników zostaną przeprowadzone wg
nowej procedury: procedura naboru ma być krótsza (do tej pory
rozciągała się nawet na 2-3 lata); konkursy będą odbywały się co roku
(chodzi o to, by reagować na bieżące zapotrzebowanie kadrowe unijnych
instytucji); podczas testów oceniane będą głównie kompetencje
kandydatów (a nie, jak dotychczas, wiedza teoretyczna).
Z małym opóźnieniem dołączyły do
nas Izabella Cooper z Agencji
FRONTEX oraz Anita Janusz z
MSZ. Pierwsza pracuje dla unijnej
agencji, druga dla administracji
państwowej, ale wytłumaczenie było
jedno: obie zatrzymała praca.
Zaczęła Anita Janusz, która w kilku
zadaniach, rzetelnie i problemowo,
przedstawiła
stan
zatrudnienia
Polaków w instytucjach europejskich.
Na przykładzie Komisji Europejskiej pokazała, jak zmieniała się dynamika
zatrudnienia polskich obywateli. Obecnie w KE pracuje ok. 1300
Polaków (nie licząc pracowników kontraktowych); wciąż – dla wyrównania
umownych parytetów* – brakuje 150 polskich pracowników, szczególnie na
średnich i wyższych poziomach zaszeregowania (zob. prezentacja z zajęć:
Kariera w sercu Europy). W Komisji pracuje ponad 60% wszystkich Polaków
zatrudnionych w instytucjach UE.
Ogółem w UE pracuje ok. 2240 obywateli polskich (w instytucjach – 2000;
w agencjach – blisko 240.) Przedstawicielka MSZ zwróciła uwagę na
korzystną tendencję: liczba Polaków pracujących dla Unii systematycznie
wzrasta (od listopada 2009 do kwietnia 2010 o 1,8%). Zaznaczyła jednak,
że miejsca dla Polaków wciąż nie zostają w pełni wykorzystane
(przykładowo stopień wykorzystania puli w KE wynosi 88%).
Na zakończenie Izabella Cooper wzbogaciła spotkanie o osobiste
doświadczenia i ciekawostki przybliżające specyfikę pracy w unijnej
agencji. Przede wszystkim przełamała mit: nie trzeba „mieć EPSO”, by
pracować dla Unii. Unijne agencje, w przeciwieństwie do instytucji, nie
rekrutują pracowników za pośrednictwem Europejskiego Urzędu Doboru
Kadr (EPSO). Ogłaszają własne konkursy i zatrudniają pracowników na 5letnie kontrakty. – W całej Agencji (chodzi o Frontex) może 2-3 osoby
mają EPSO, przekonywała I. Cooper. Przyznała, że EPSO otwiera drogę do
stabilnej, urzędniczej kariery2, ale zauważyła, że nie koniecznie jest to
atutem. – System kontraktowy mobilizuje do aktywności, nie pozwala na
monotonię, wyliczała zalety i dodała: to dobre rozwiązanie dla
dynamicznych osób, szukających nowych wyzwań.
I. Cooper, odwołując się do własnych doświadczeń, zachęcała
seminarzystów do śmiałego aplikowania bezpośrednio do organizacji.
Sama pracowała dla OBWE i ONZ. Pytana, jak na tle pracy w organizacjach
międzynarodowych wygląda praca w unijnej agencji, powiedziała, że
specyfika zadań jest zupełnie inna, nie da się tego porównać. Pani Cooper
nie tylko pokazała inny (niż EPSO) scenariusz europejskiej kariery, ale
również zarażała pasją i imponowała przebojowością.
Proporcjonalny podział miejsc pracy, w instytucjach europejskich, między obywateli
poszczególnych państw członkowskich.
2
Jeden pracodawca, wiele „prac”, czyli pewna ścieżka kariery, a jednocześnie gwarancja elastyczności i
różnorodności wykonywanej pracy. W ten sposób EPSO zachęca na swojej stronie do pracy w instytucjach UE.
*
Seminaria objęte są patronatem
Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce