Notka biograficzna Prof. J. Kozak

Prof. dr hab. inż. Jerzy Kozak
Instytut Mechaniki i Konstrukcji
Wydział Inżynierii Produkcji
Politechnika Warszawska
Notatka biograficzna
Jerzy Kozak Szkołę Podstawową i Technikum Mechaniczne ukończył w Zielonej Górze. Jest absolwentem
Wydziału Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał stopnie: magistra inżyniera lotnictwa
(1961) oraz doktora nauk technicznych (1969). Rozprawę habilitacyjną nt.: „Kształtowanie powierzchni złożonych
obróbką elektrochemiczną-bezstykową (ECM)” obronił w 1976 na Wydziale Mechanicznym Technologicznym,
uzyskując stopień doktora habilitowanego.
Pracę zawodową rozpoczął w 1961 na stanowisku asystenta na Wydziale .ME i L –PW. Od 1971 roku jest
pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytut Technologii Mechanicznej PW na stanowisku adiunkta i kierownika
Pracowni Obróbek Erozyjnych (1971-1991), a od r.1978 na stanowisku docenta. W latach 1979-82 pracuje w
Instytucie Lotnictwa na stanowisko z-cy dyrektora ds. Naukowych. W 1991r. powołany został na stanowisko
profesora nadzwyczajnego w Politechnice Warszawskiej, a w roku 1992 został mu nadany tytuł profesora. Od 1998
jest profesorem zwyczajnym. W latach 1990-1994 oraz 2000-2002 pracuje jako visiting professor w University of
Nebraska-Lincon w U.S.A., gdzie prowadzi wykłady, prace magisterskie i doktorskie oraz badania nad obróbkami
niekonwencjonalnymi (erozyjnymi) oraz mikrotechnologią w Centrum for Nontaraditional Manufacturing Research.
Główna dziedzina zainteresowań naukowych i technicznych Jerzego Kozaka jest technologia maszyn, a w
szczególności obróbki erozyjne tj. takie nietradycyjne metody kształtowania jak obróbka: elektrochemiczna (ECM),
elektroerozyjna (EDM/WEDM), laserowa (LBM), ścierna przetłoczna (AFM) oraz obróbki hybrydowe. W ostatnim
10-leciu prowadzi prace w zakresie mikrotechnologi i techniki mikrosystemów (MST). Ważne miejsce w jego pracach
zajmuje modelowanie matematyczne i symulacja komputerowa procesów kształtowania oraz mikrokształtowania
elementów konstrukcyjnych i narzędzi, zagadnienia brzegowe oraz wymiany masy i ciepła w warunkach obróbek
erozyjnych.
Wyniki uzyskanie z prac badawczych znalazły odzwierciedlenie w dorobku publikacyjnym w postaci:
- 2 monografie (Kozak J.: Kształtowanie powierzchni złożonych obróbką elektrochemiczną-bezstykową (ECM)”,
Oficyna Wyd. PW, 1976; Davydov A., Kozak J.,: Vysokoskorostnoje elektrokhimiczeskoje formoobrazowanije, Wyd.
Nauka, Moskwa, 1990), współautorstwa American Society of Metal Handbook, 1994,
- 101 recenzowanych artykułów w czasopismach i periodykach naukowych (w tym 51 zagranicznych) oraz 205
recenzowanych publikacji w materiałach konferencyjnych (w tym 121 międzynarodowych).
Za artykuł "Modeling and Analysis of Pulse Electrochemical Machining (PECM)", Transactions of the ASME- Journal
of Engineering for Industry, vol.116, Nr.3, 1994, Komitet ASME przyznał J.Kozakowi i jego współautorom
Rajurkarowi K.P i Bin Wei, prestiżową nagrodę “The 1995 Blackall Machine Tool and Gage Award“, przyznawaną za
najlepszą publikację w USA w dziedzinie technologii maszyn.
Działalność techniczna J. Kozaka związana jest z wprowadzeniem do przemysłu nowych obróbek, a w
szczególności obróbki elektrochemicznych części maszyn i narzędzi. W wyniku w Pracowni Obróbek Erozyjnych
kierowanej przez Jerzego Kozaka skonstruowano 15 obrabiarek i stanowisk badawczych, z nich 12 wykonano w
Zakładzie Doświadczalnym ZOWE, a 5 wykonanych obrabiarek elektrochemicznych zostało wdrożonych do
produkcji w WSK-PZL- Rzeszów, WSK-PZL- Kalisz, ZM- Reszel, ZML w Kętach, oraz PREMA w Kielcach. Udział
w programach CPBP 01.15, 02.04 oraz CPBR 6.1, a następnie w grantach KBN pozwolił zespołowi POE zrealizować
szerokie prace nad wspomaganiem komputerowym projektowania technologii elektrochemicznej części maszyn i
narzędzi.
W ramach działalności dydaktycznej J. Kozak prowadzi wykłady, ćwiczenia laboratoryjne i projektowe, prace
przejściowe oraz sprawuje promotorstwo prac magisterskich i doktorskich. W PW prowadził m.in. wykłady z: Analizy
tolerancji i zamienności części, Obróbek erozyjnych, Technologii silników rakietowych, Obróbek powierzchniowych i
specjalnych, Wybranych problemów techniki, Technik wytwarzania, Podstaw Techniki Mikrosystemów, Mikro i
Nanotechnologii, Modelowania matematycznego procesów materiałowych. Projektowania technologii uzbrojenia,
Mathematical modeling of advanced manufacturing processes (w j.angielskim na studiach doktoranckich WIP).
Podczas pracy w UNL (USA) wykładał: Mathematical Modelling of Advanced Manufacturing Processes,
Manufacturing and Dynamic Systems Modeling oraz Advanced Manufacturing Processes. Jest współautorem wielu
skryptów oraz podręczników internetowych z ECM i EDM w j.polskim: http://www.meil.pw.edu.pl/~ecm/ i
http://www.meil.pw.edu.pl/~edm/ oraz autorem podręcznika ECM i obróbek hybrydowych w j.ang.:
http://www.unl.edu/nmrc/ecm00.htm; http://www.unl.edu/nmrc/hybrid/hybrid_machining.htm.
Był promotorem 8 wyróżnionych rozpraw doktorskich (1 w UNL) oraz ok.60 prac magisterskich (w tym 35 na
stopień MSc w UNL, USA).
Jest członkiem Prezydium KBM-PAN, Sekcji Technologii Maszyn KBM-PAN, SIMP, American Society of
Mechanical Engineers (ASME), American Society of Precision Engineering (ASPE) oraz przewodniczącym Sekcji
Mikro i Nanotechnologii KBM-PAN.