D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Sygn. akt IV U 83/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 lipca 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Jacek Witkowski
Protokolant
stażysta Renata Olędzka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2015r. w S.
odwołania J. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 4 grudnia 2014 r. Nr (...)
w sprawie J. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do
pracy od dnia
1 listopada 2014r. do 30 października 2016r.
Sygn. akt IV U 83/15
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 4.12.2014 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 57
ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440
ze zm.) odmówił ubezpieczonej J. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy
wskazał, iż Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 25.11.2014 r. nie uznała, iż ubezpieczona jest niezdolna do pracy.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła J. M.. Zarzuciła, iż ZUS poczynił błędne ustalenia faktyczne w zakresie stanu
jej zdrowia. Jak wskazała ubezpieczona, cierpi na nadciśnienie płucne, szybko się męczy oraz doskwiera jej duszność,
której napady pojawiają się nawet w chwilach odpoczynku (odwołanie k. 1).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, iż nie wnosi ono do sprawy żadnych
nowych okoliczności, które uzasadniałby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 4-5).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Ubezpieczona J. M., ur. (...), w dniu 18.09.2014 r. złożyła do (...) Oddział w S. wniosek o ponowne ustalenie prawa do
renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k. 69 a. r.). W chwili składania powyższego wniosku, ubezpieczona była
uprawniona, do dnia 31.10.2014 r., do pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja (...) Oddział
w S. o przyznaniu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z dnia 31.10.2011 r. k. 48v a. r.). W toku postępowania
orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u ubezpieczonej nadciśnienie płucne klasy II FC WHO, nadciśnienie
tętnicze zredukowane oraz przewlekłe leczenie przeciwzakrzepowe (k. 19-20 a. l.). Wobec powyższego, w orzeczeniu
z dnia 25.11.2014 r. Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie k. 74
a. r.). Wymienione wyżej orzeczenie stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji (k. 75).
W toku postępowania odwoławczego, Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego lekarza kardiologa (k. 10-11).
Biegły po zaznajomieniu się z dokumentacją medyczną, zdiagnozował u J. M. tętnicze nadciśnienie płucne II
klasy FC WHO leczone sildenafilem, przewlekłą antykoaguloterapię oraz nadciśnienie tętnicze zredukowane. Na
podstawie powyższego, biegły stwierdził, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy w okresie od 1.11.2014
r. do 30.10.2016 r. W uzasadnieniu opinii lekarz kardiolog wskazał m. in., iż wnioskodawczyni ma stwierdzone
od marca 2011 r. idiopatyczne, tętnicze nadciśnienie płucne. Leczona jest pod kontrolą Oddziału Kardiologii
Interwencyjnej Kliniki (...) w W. w ramach programu terapeutycznego NFZ sildenafilem oraz dodatkowo doustnymi
antykoagulantami. Pomimo stosowanej terapii, utrzymuje się istotnie obniżona tolerancja wysiłku. W ocenie biegłego,
stan zdrowia ubezpieczonej od 2011 r. uległ pogorszeniu. J. M. w 2014 r. w czasie testu sześciominutowego
marszu osiągnęła wynik 420 m, zaś w 2011 r. wynik 505 m. Zaobserwowano również pogorszenie parametrów
echokardiograficznych tj. wzrost ciśnień w obrębie serca prawego i krążenia płucnego jak również 20% podwyższenie
naczyniowego oporu płucnego w cewnikowaniu serca prawego.
Pozwany organ rentowy nie złożył zastrzeżeń do opinii biegłych. W ocenie Sądu Okręgowego opinia biegłego
lekarza kardiologa jest miarodajnym i obiektywnym dowodem stanu zdrowia ubezpieczonej. Jej sporządzenie zostało
poprzedzone badaniem J. M. oraz analizą dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie. Biegły w sposób należyty
uzasadnił opinię.
J. M. pracowała w wyuczonym zawodzie sprzedawcy oraz jako barmanka i ekspedientka (umowa o pracę k. 7,
świadectwa pracy k. 9-11 a. r.).
Nie budzi wątpliwości, iż stan zdrowia ubezpieczonej nie pozwala na podjęcie przez nią zatrudnienia w
dotychczasowym charakterze, stosownie do rodzaju jej wykształcenia oraz osiągniętego doświadczenia zawodowego.
Zatrudnienie w charakterze sprzedawcy oraz barmanki wymaga bowiem wydolności na przeciętnym poziomie.
Podkreślić należy, iż ubezpieczona była poprzednio uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy w okresie od
26.09.2011 r. do 31.10.2014 r. Wyniki przeprowadzonych badań z roku 2011 oraz z roku 2014, na co zwrócił uwagę
biegły w opinii, wskazują na pogorszenie stanu zdrowia J. M.. Dlatego też zasadnym jest określenie, iż ubezpieczona
jest nadal częściowo niezdolna do pracy.
Z tych względów Sąd przyjął, że J. M. jest częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS i
niezdolność ta ma charakter okresowy od dnia 1.11.2014 r. do 30.10.2016 r.
W związku z tym spełnia ona przesłanki do uzyskania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na podstawie
art. 57 ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej.
Mając na uwadze powyższe, Sąd stosownie do treści art. 47714 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.