PSO wiolonczela I st.
Transkrypt
PSO wiolonczela I st.
Przedmiotowy System Oceniania WIOLONCZELA PSM I stopnia klasy I-VI cyklu sześcioletniego Sekcja instrumentów smyczkowych i szarpanych Cele PSO informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych pomoc uczniowi w nauce samodzielnego opanowywania materiału, planowania własnego rozwoju oraz motywowanie go do dalszej pracy dostarczanie rodzicom i nauczycielom innych przedmiotów informacji o postępach i uzdolnieniach ucznia oraz o ewentualnych trudnościach w uczeniu się Formy oceniania umiejętności przedmiotowych 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. popisy sekcyjne popisy klasowe przesłuchania półroczne przesłuchania o zasięgu regionalnym i makroregionalnym egzaminy promocyjne i końcowe konkursy aktywność: - frekwencja - stopień przygotowania do zajęć Umiejętności wykonawcze i wiadomości, które powinien opanować uczeń na zakończenie kolejnych klas: kl. I dziecięca wiadomości z zakresu budowy instrumentu – umiejętność nazwania jego części wraz ze smyczkiem, oraz zastosowanie prawidłowa postawa przy instrumencie prawidłowy, elastyczny i swobodny aparat gry opanowanie umiejętności wydobycia dźwięku dbałość o prawidłową intonację oraz szybka reakcja na jej błędne ustawienie swobodne prowadzenie całego smyczka a także gra jego dolną i górną połową opanowanie wartości nut i pauz umiejętność zastosowania detaché i staccato prawidłowe wyczucie oddechów w muzyce jako przygotowanie do właściwego prowadzenia fraz zastosowanie i wykonanie grup rytmicznych opanowanie pamięciowe programu do prezentacji publicznej umiejętność właściwego zachowania estradowego kl. II dziecięca dbałość o stałą kontrolę nad aparatem gry prawidłowe ustawienie dłoni lewej ręki w I pozycji i przygotowanie jej do wejścia w kolejne swobodna praca prawej ręki wraz z wykorzystaniem ruchów wyrównawczych kształtowanie prawidłowego, czystego dźwięku stosowanie właściwego podziału smyczka zastosowanie podstawowych sposobów artykulacji umiejętność frazowania w odniesieniu do konkretnego utworu wprowadzenie ćwiczeń wibracyjnych przy jednoczesnej kontroli intonacyjnej opanowanie samodzielnego i świadomego ćwiczenia i umiejętność samooceny wykonywanego ćwiczenia lub utworu kl. III dziecięca doskonalenie świadomego i swobodnego ruchu smyczkiem praca nad wibracją prawidłowe przejście lewej ręki od I-IV pozycji stosowanie różnej artykulacji niezależnie od wybranego tempa umiejętność odczytania i zastosowania oznaczeń dynamicznych, agogicznych w utworze samodzielna i prawidłowa praca nad zadanym materiałem wprowadzenie gry w dwudźwiękach z jednoczesną stałą kontrolą intonacji kl. IV dziecięca umiejętność kształtowania ładnego dźwięku ze świadomym doborem nacisku smyczka na struny w zależności od prędkości jego ruchu płynność przechodzenia pomiędzy I a IV pozycją, a także wprowadzenie pozycji kciukowej swoboda ruchu wibracyjnego oraz praca nad jego ciągłością niezależnie od zmian położenia lewej ręki umiejętność frazowania i właściwe zastosowanie oznaczeń dynamicznych, agogicznych i metrorytmicznych praca nad prawidłową interpretacją utworu w oparciu o jego budowę formalną samodzielna realizacja omówionych na lekcji problemów wykonawczych i technicznych wraz ze świadomą korektą pojawiających się błędów umiejętność pokonywania tremy i swobodna realizacja programu na scenie kl. V dziecięca doskonalenie precyzji wykonawczej przy umiejętnym zastosowaniu różnorodnej artykulacji i oznaczeń w zapisie nutowym prawidłowe wykonywanie ćwiczeń o różnym stopniu trudności, gam i dwudźwięków samodzielne opracowywanie utworu przy właściwym odczytaniu jego smyczkowania i palcowania wprowadzenie różnych form muzycznych do programu wykonawczego dbałość o wyraz artystyczny i przekonywującą interpretację sceniczną dążenie do stałego podwyższania poziomu realizacji swojego programu kl. VI dziecięca poszerzenie, utrwalenie wiadomości z poprzednich klas stałe rozwijanie swoich umiejętności świadomego realizowania różnorodnych form muzycznych umiejętność gry zespołowej i współdziałania z akompaniatorem w celu jak najdoskonalszej prezentacji estradowej samodzielne pokonywanie trudności i świadomy proces samorozwoju interesująca prezentacja utworów zgodnie z charakterem, stylem epoki wykorzystanie sposobów na pokonanie tremy i bezbłędne wykonanie pamięciowe Roczne minimum programowe kl. I dziecięca gamy i pasaże w obrębie 1 oktawy do 3 znaków ćwiczenia ze „Szkoły na wiolonczelę” M. Międlara – około 150 utwory z akompaniamentem – 8 1 popis półroczny 1 popis końcoworoczny kl. II dziecięca opanowanie I pozycji i półpozycji 3 gamy w obrębie 2 oktaw ćwiczenia ze „Szkoły na wiolonczelę” M. Międlara – około 150 12 etiud ze zbioru 40 łatwych etiud – S. Lee 8 utworów z akompaniamentem egzamin promocyjny kl. III dziecięca 4 gamy w obrębie 2 oktaw do 4 znaków zmiany pozycji z I-IV 12 etiud i ćwiczeń (S. Lee, K. Wiłkomirski) koncert I lub II i III cz. sonata I cz. 4 utwory z akompaniamentem popis klasowy popis sekcyjny egzamin promocyjny kl. IV dziecięca 4 gamy w obrębie 3 oktaw, pasaże, tercje łamane 10 etiud – S. Lee, J. Dotzauer 2 koncerty cz. I lub II i III 2 części sonaty 2 utwory z akompaniamentem 2 popisy klasowe 2 popisy sekcyjne egzamin promocyjny kl. V dziecięca gamy przez 3 oktawy z przejściem od I do VI pozycji 10 etiud 2 koncerty I lub II i III cz. 2 części sonaty 2 popisy klasowe 2 popisy sekcyjne egzamin promocyjny kl. VI dziecięca gamy w obrębie 7 pozycji z różną artykulacją 10 etiud 2 koncerty I lub II i III cz. 2 części sonaty 2 miniatury 2 popisy klasowe 2 popisy sekcyjne egzamin dyplomowy Realizacja omówionych problemów w dziale młodzieżowym przebiega analogicznie w zakresie 4-letniego toku nauczania. Kryteria ocen w I stopniu – wiolonczela ocena celująca - osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczające poza wymagania edukacyjne, osiąga sukcesy na przesłuchaniach, konkursach, wyróżnia się indywidualnością artystyczną ocena bardzo dobra uczeń całkowicie spełnia wymagania edukacyjne posiada swobodny, prawidłowy aparat gry bezbłędnie odczytuje tekst jego grę cechuje dobra intonacja i rytmiczność bezbłędnie realizuje pamięciowo program prezentuje wrażliwość na dźwięk i zaangażowanie interpretacyjne stale, systematycznie pracuje ocena dobra prawidłowy aparat gry, lecz nie zawsze swobodny brak precyzji w odczytywaniu i realizowaniu tekstu drobne problemy intonacyjne niewielkie usterki pamięciowe w trakcie prezentacji scenicznej dłuższy czas pokonywania problemów technicznych związany z nie zawsze systematyczną pracą ocena dostateczna błędy w aparacie gry brak natychmiastowej reakcji na błędy intonacyjne liczne błędy w realizacji tekstu bardzo długi okres na przygotowanie materiału wynikający w braku systematycznej pracy i indywidualnych predyspozycji mała wrażliwość na jakość dźwięku ocena dopuszczająca nieprawidłowy aparat niezgodność z tekstem muzycznym brak wyczucia frazy brak wrażliwości na dźwięk realizacja programu z klasy niższej brak postępów w nauce brak opanowania estradowego kłopoty z realizacją pamięciową utworów ocena niedostateczna – otrzymuje uczeń, który nie rokuje nadziei na dalszy rozwój i realizację niezbędnego minimum programowego