dokument w formacie - Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska

ROK 2003
Działalność kontrolna Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska
w Rzeszowie realizowana była przez pracowników Wydziału Inspekcji oraz Działów
Inspekcji w Delegaturach w Jaśle, Przemyślu i Tarnobrzegu, w oparciu o roczny i kwartalne
plany kontroli. Podstawę opracowania planu rocznego stanowiły wytyczne Głównego
Inspektora Ochrony Środowiska, wyniki oceny podstawowych problemów środowiskowych
na terenie województwa, sugestie współpracujących organów administracji publicznej oraz
inspekcji i straży, analiza skarg i wniosków, a także dane zawarte w ewidencji kontroli
i podmiotów korzystających ze środowiska.
W planie założono ok. 30 % rezerwę czasu na realizację kontroli pozaplanowych,
podejmowanych w ramach załatwiania wniosków o interwencję, wpływających od obywateli,
parlamentarzystów i organów administracji publicznej, a także wniosków kontrolowanych
jednostek o zmianę wysokości kary pieniężnej, wydanie zaświadczenia dotyczącego
spełniania wymagań ochrony środowiska lub w związku ze zgłoszeniem oddania obiektów
budowlanych do użytkowania. W ewidencji znajdują się podmioty korzystające ze środowiska
(zakłady) skontrolowane oraz te, w których zamierza się przeprowadzić kontrolę.
Ewidencja prowadzona w WIOŚ w Rzeszowie i w poszczególnych delegaturach była na
bieżąco aktualizowana. Łącznie liczba zakładów z terenu województwa podkarpackiego
znajdujących się w ewidencji Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska wynosiła
2 947 wg stanu na koniec 2003 r. i wzrosła w stosunku do roku poprzedniego o 158
tj. o 5,7 %. Największy wzrost, to jest o 7,1 % nastąpił w Delegaturze w Jaśle. W 2003 r.
kontrolą objęto łącznie 893 zakłady, co stanowi 30 % ilości zakładów znajdujących się
w ewidencji wojewódzkiej WIOŚ. Ilość skontrolowanych zakładów w roku sprawozdawczym
wzrosła nieznacznie (o 4 %) w stosunku do roku poprzedniego.
Dane dotyczące liczby zakładów kontrolowanych i znajdujących się w ewidencji obrazuje
Tabela nr 1.
Tabela nr 1. Liczba zakładów kontrolowanych przez WIOŚ w latach 2002 i 2003.
Nazwa
Liczba
Wojewódzkiego
zakładów
Inspektoratu Ochrony w ewidencji
Środowiska
WIOŚ
Wojewódzki
razem wg
Inspektorat Ochrony
stanu na
Środowiska
31.12.2002 r.
w Rzeszowie
razem
Liczba zakładów
objętych kontrolą
w 2002 r.
Liczba
zakładów
w ewidencji
WIOŚ
Procent do
razem wg
zakładów
stanu na
w
31.12.2003 r.
ewidencji
Razem
Liczba zakładów
objętych kontrolą
w 2003 r.
Razem
Procent do
zakładów
w
ewidencji
2 789
858
31 %
2 947
893
30 %
w tym: WIOŚ
w Rzeszowie
822
244
30 %
871
309
35,5 %
Delegatura
w Jaśle
716
239
33,5 %
767
226
29,5 %
Delegatura
w Przemyślu
558
151
27 %
587
148
25 %
Delegatura
w Tarnobrzegu
693
224
32,5 %
722
210
29 %
1
Od 1999 roku w województwie podkarpackim nie prowadzi się tzw. „listy wojewódzkiej”
zakładów o największym oddziaływaniu na środowisko, natomiast funkcjonuje lista
zakładów, które objęte są szczególnym nadzorem WIOŚ ze względu na ich znaczące
oddziaływanie na środowisko. Klasyfikowanie do wykazu zakładów o znaczącym
oddziaływaniu na środowisko odbywa się wg następujących kryteriów:
I.
zakłady znajdujące się na prowadzonej przez Ministra Środowiska i Głównego
Inspektora Ochrony Środowiska od 1990 r., tzw. „Liście-80”;
II.
zakłady zaliczane do przedsięwzięć, dla których wymagany jest raport o
oddziaływaniu na środowisko;
III.
zakłady, w których funkcjonują instalacje wymagające uzyskania pozwolenia
zintegrowanego;
IV.
zakłady o dużym i zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii;
V.
zakłady o istotnym znaczeniu społeczno-gospodarczym dla terenu województwa
podkarpackiego.
Tabela nr 1. Łączna ilość znaczących dla środowiska zakładów w skali województwa.
Lp
.
1.
2.
3.
4.
5.
Rodzaj kryterium
Zakłady znajdujące się na prowadzonej przez Ministra Środowiska
i Głównego Inspektora Ochrony Środowiska od 1990 r., tzw. „Liście-80”
Zakłady, na których terenach znajdują się przedsięwzięcia zaliczane do
znacząco oddziaływujących na środowisko a organem właściwym do
wydawania decyzji jest Wojewoda Podkarpacki.
Zakłady, w których funkcjonują instalacje wymagające uzyskania
pozwolenia zintegrowanego
Zakłady o dużym i zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii
Zakłady o istotnym znaczeniu społeczno-gospodarczym dla terenu
województwa podkarpackiego
Łącznie z terenu województwa
Liczba
zakładów
2
131
98
19
28
209
Niektóre zakłady zlokalizowane na terenie województwa spełniają jednocześnie kryteria
wszystkich lub kilku grup podmiotów zaliczanych do zakładów o istotnym znaczeniu dla
środowiska. Łącznie z terenu województwa 209 zakładów spełnia powyższe kryteria.
Największego zaangażowania ze strony Inspekcji Ochrony Środowiska wymagają zakłady
z grupy III i IV. Działania ukierunkowane na te jednostki muszą mieć charakter kompleksowy
i wymagają ścisłej współpracy Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska z innymi
organami ochrony środowiska oraz służbami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej
Inspekcji Pracy i Państwowej Straży Pożarnej.
OGÓLNE PORÓWNANIE USTALEŃ KONTROLI PRZEPROWADZONYCH
W 2003 ROKU I W 2002 ROKU
W planie działalności kontrolnej na 2003 r. przewidziano przeprowadzenie przez
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie łącznie 722 kontroli w tym 209
kontroli podstawowych i 513 sprawdzających. Założono również ok. 30 % rezerwę czasu na
realizację kontroli pozaplanowych. W roku 2003 przeprowadzono ogółem 1078 kontroli,
w tym 261 kontroli podstawowych, 654 sprawdzających oraz 163 kontrole interwencyjne.
Wykonano 732 kontrole wynikające z planu oraz 346 kontroli pozaplanowych.
2
Każdej kontroli wykonanej w ramach realizacji planu przypisany był jeden lub kilka celów
kontroli.
Na rok 2003 przyjęte zostały następujące cele kontroli:
1. Ocena stopnia przygotowania podmiotów do uzyskania pozwolenia zintegrowanego.
2. Nadzór nad wdrażaniem nowych zasad przeciwdziałania poważnym awariom
w zakładach o dużym i zwiększonym ryzyku ich wystąpienia.
3. Wdrożenie nowych wytycznych GIOŚ dotyczących kontroli zakładów z ,,Listy 80”.
4. Ocena przestrzegania wymogów ochrony środowiska w zakresie gospodarowania
olejami odpadowymi.
5. Ocena przestrzegania warunków decyzji GIOŚ zezwalających na import odzieży
używanej.
6. Ocena przestrzegania wymogów dotyczących transportu odpadów, w tym
niebezpiecznych.
7. Sprawdzenie efektów działań przedsiębiorców w zakresie postępowania z substancjami
stwarzającymi szczególne zagrożenie dla środowiska – azbest i PCB.
8. Ocena efektywności działań podejmowanych w celu ograniczenia uciążliwości przez
podmioty posiadające decyzje o ustanowieniu strefy ochronnej w kontekście art. 26
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska,
ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw.
9. Ocena wypełniania przez wytypowane podmioty wymogów ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej i opłacie depozytowej.
10. Sprawdzenie przestrzegania wymagań ochrony środowiska przez wybrane supermarkety.
11. Ocena zagrożeń stwarzanych przez nieczynne składowiska odpadów.
12. Eliminowanie nielegalnego korzystania ze środowiska przez przedsiębiorców.
13. Sprawdzenie wypełniania wymagań ochrony środowiska przez zarządzających
składowiskami odpadów.
14. Inwentaryzacja punktowych źródeł zanieczyszczeń wód powierzchniowych związkami
azotu.
Tabela Nr 2 obrazuje liczbę kontroli i skontrolowanych podmiotów w 2003 r.
Z danych zestawionych w tabeli wynika, że największą ilość kontroli przeprowadzono
w ramach celu „Eliminowanie nielegalnego korzystania ze środowiska przez
przedsiębiorców” – 577 kontroli w 555 zakładach. Na podstawie ustaleń wszystkich kontroli
wynikających z planu stwierdzić można, że poziom przestrzegania wymagań ochrony
środowiska przez przedsiębiorców jest niezadowalający. Średnio w ponad 70 %
kontrolowanych podmiotach, stwierdzono uchybienia i nieprawidłowości. Największy
odsetek nieprawidłowości, to jest ponad 80 % stwierdzono podczas kontroli składowisk
odpadów. W wyniku kontroli w ramach każdego z celów stosunek liczby zakładów,
w których stwierdzono nieprawidłowości do liczby zakładów skontrolowanych przekraczał
wartość 47 %. Naruszeń nie stwierdzono jedynie w będących w likwidacji zakładach
z „Listy – 80”.
3
Tabela nr 2. Liczba kontroli i skontrolowanych podmiotów w 2003 roku.
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
Rodzaj zadania
Tematyka kontroli
Liczba
kontrolnego
kontroli
1
2
3
Wszystkie kontrole razem
1 078
z interwencyjnymi, w tym:
Cykl kontrolny krajowy
a) Ocena przestrzegania przez podmioty wymagań ochrony środowiska w zakresie
26
gospodarowania olejami odpadowymi.
b) Ocena realizacji wymagań określonych w decyzjach GIOŚ zezwalających na sprowadzanie do
1
kraju odpadów w postaci odzieży używanej.
c) Ocena przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów ustawy z dnia 11.05.2001 r.
o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz
10
o opłacie produktowej i opłacie depozytowej.
d) Ocena realizacji obowiązków wynikających z przepisów ustawy o odpadach przez podmioty
3
prowadzące działalność w zakresie przewozu odpadów, w tym odpadów niebezpiecznych.
Cykl kontrolny wojewódzki
0
Kontrole wspólne z NIK
0
Kontrole wspólne z PIP
0
Kontrole wspólne z Inspekcją
 kontrola eksploatacji spalacza odpadów szpitalnych w Szpitalu Specjalistycznym w
Sanitarną
Jaśle;
2
 kontrola interwencyjna dotycząca uciążliwości powodowanej funkcjonowaniem Zakładu
Betoniarskiego Pana Jerzego Andrucha w Jaśle.
Kontrole wspólne z PSP
11
 przeciwdziałanie poważnym awariom w zakładach ZDR i ZZR.
Pozostałe kontrole
zgodnie z celami kontrolnymi
679
wynikające z planu rocznego
Kontrole interwencyjne
(pozaplanowe) razem,
w tym:
346
4
Liczba
zakładów
4
893
26
1
10
3
0
0
0
2
11
595
297
na wniosek Wojewody
na wniosek organu
samorządowego
na wniosek GIOŚ
na wniosek posła, senatora,
radnego
–
–
kontrole składowisk odpadów w związku z wnioskami o ich zamknięcie,
kontrole oczyszczalni ścieków w zakresie gospodarki wodno – ściekowej i gospodarki
osadami ściekowymi,
– kontrole w zakresie zawartości substancji niebezpiecznych w odprowadzanych ściekach
przemysłowych,
kontrole w związku:
– z uciążliwością powodowaną funkcjonowaniem punktów wypału węgla drzewnego,
– ze sprawdzeniem funkcjonowania instalacji do spalania odpadów medycznych,
– ze sprawdzeniem legalności korzystania ze środowiska,
– z zanieczyszczeniem wód ściekami,
– z uciążliwością promieniowania niejonizującego,
– ze składowaniem odpadów w miejscu na ten cel nie przeznaczonym.
– sprawdzanie prawidłowości naliczania opłat z tytułu gospodarczego korzystania ze
środowiska,
kontrole w związku:
– z zanieczyszczeniem wód ściekami,
– uciążliwościami pochodzącymi od funkcjonujących podmiotów, w szczególności
z uwzględnieniem emisji substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza,
– wnioskami Starostów o przeprowadzenie pomiarów,
– ze sprawdzeniem funkcjonowania instalacji do spalania odpadów niebezpiecznych i
innych niż niebezpieczne,
– ze sprawdzeniem legalności korzystania ze środowiska.
– w sprawie zagospodarowania przez Stacje Paliw zakwestionowanych przez Wojewódzkie
Inspektoraty Inspekcji Handlowej partii paliw ciekłych.
– kontrola na wniosek Radnego Gminy Świlcza dotycząca uciążliwości powodowanej
niewłaściwą gospodarką odpadami w Przedsiębiorstwie Budownictwa Sanitarnego
„SANITECH” w Rzeszowie.
5
36
30
32
32
16
15
2
1
na wniosek obywatela
o podjęcie interwencji
pozostałe (m. in. na wniosek
jednostki organizacyjnej
korzystającej ze środowiska)
Wnioski o podjęcie interwencji dot. spraw o zasięgu lokalnym, w tym zanieczyszczenia cieków
wodnych ściekami, substancjami ropopochodnymi, bezprawnego odprowadzania ścieków do
wód, uciążliwości powodowanej emisją zanieczyszczeń ze źródeł technologicznych i
energetycznych, uciążliwości powodowanej niewłaściwym postępowaniem z odpadami (spalanie
odpadów, składowanie w miejscach na ten cel nie przeznaczonych), nadmiernej emisji hałasu
powodowanej przez urządzenia chłodnicze, klimatyzacyjne, zakłady produkcyjne, uciążliwości
odorowej.
Zgłoszenia o zakończeniu budowy i zamiarze przystąpienia do użytkowania inwestycji,
zgłoszenia przez Państwową Straż Pożarną o zanieczyszczeniu środowiska, w związku z
artykułami w prasie lokalnej, zmianą wysokości kary pieniężnej,
kontrole w związku z wnioskiem:
 o odroczenie lub zmniejszenie o cały wymiar administracyjnych kar pieniężnych,
 o wydanie opinii na temat osiągniętego efektu ekologicznego
 o wydanie zaświadczenia o spełnianiu wymagań z zakresu ochrony środowiska,
niezbędnego do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej.
103
99
157
143
Tabela nr 3. Zadania kontrolne zrealizowane w 2003 roku w ramach planu rocznego (bez kontroli interwencyjnych).
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
Cel kontrolny
1.
2.
3.
Liczba
kontroli
1
Ocena stopnia przygotowania podmiotów do uzyskania pozwolenia
zintegrowanego.
Nadzór nad wdrażaniem nowych zasad przeciwdziałania poważnym
awariom w zakładach o dużym i zwiększonym ryzyku ich wystąpienia.
Wdrożenie nowych wytycznych GIOŚ dotyczących kontroli zakładów
z ,,Listy 80”.
6
skontrolowanych
Liczba zakładów
w tym:
naruszenie
bez uwag
wymagań podjęte przez IOŚ
działania
pokontrolne
4
5
Procent
kol. 5 do
kol.3
x 100%
2
3
6
60
56
16
40
71,4 %
19
19
7
12
63,2 %
2
2
2
0
0%
4.
Ocena przestrzegania wymogów ochrony środowiska w zakresie
gospodarowania olejami odpadowymi.
5. Ocena przestrzegania warunków decyzji GIOŚ zezwalających na
import odzieży używanej.
6. Ocena przestrzegania wymogów dotyczących transportu odpadów,
w tym niebezpiecznych.
7. Sprawdzenie efektów działań przedsiębiorców w zakresie
postępowania z substancjami stwarzającymi szczególne zagrożenie dla
środowiska – azbest i PCB.
8. Ocena efektywności działań podejmowanych w celu ograniczenia
uciążliwości przez podmioty posiadające decyzje o ustanowieniu strefy
ochronnej w kontekście art. 26 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska, ustawy
o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw.
9. Ocena wypełniania przez wytypowane podmioty wymogów ustawy
o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie
depozytowej.
10. Sprawdzenie przestrzegania wymagań ochrony środowiska przez
wybrane supermarkety.
11. Ocena zagrożeń stwarzanych przez nieczynne składowiska odpadów.
12. Eliminowanie nielegalnego korzystania ze środowiska przez
przedsiębiorców.
13. Sprawdzenie wypełniania wymagań ochrony środowiska przez
zarządzających składowiskami odpadów.
14. Inwentaryzacja
punktowych
źródeł
zanieczyszczeń
wód
powierzchniowych związkami azotu.
7
31
31
8
23
74,2 %
1
1
0
1
100 %
3
3
1
2
66,6 %
21
21
7
14
66,6 %
3
3
1
2
66,6 %
10
10
4
6
60 %
12
12
3
9
75 %
37
36
19
17
47,2 %
577
550
149
401
72,9 %
64
64
11
53
82,8 %
27
23
2
21
91,3 %
Analiza wyników kontroli przeprowadzonych w 2003 r. oraz innych dokumentów
zgromadzonych w aktach WIOŚ pozwoliła na dokonanie weryfikacji wstępnej kwalifikacji,
w wyniku której na liście zakładów wymagających pozwolenia zintegrowanego umieszczono
86 podmiotów korzystających ze środowiska. Zakwalifikowane zakłady podzielono na
rodzaje instalacji zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska
z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne
zanieczyszczenia poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości
(Dz. U. Nr 122, poz. 1055) wskazując jednocześnie organ właściwy (wojewoda – starosta)
do wydania pozwolenia zintegrowanego wg kryteriów ustalonych w rozporządzeniu.
Wyniki zweryfikowanej kwalifikacji wstępnej przedstawiono w poniższej tabeli.
Rodzaje instalacji
Ilość
instalacji
1
2
W przemyśle energetycznym do
spalania paliw o nominalnej mocy
ponad 50 MWt
W hutnictwie i przemyśle
metalurgicznym
W przemyśle mineralnym
W przemyśle chemicznym
W gospodarce odpadami
Inne
Razem
Organ właściwy do wydania
pozwolenia zintegrowanego
Wojewoda
Starosta
3
4
18
9
9
23
23
-
13
19
28
18
119
2
19
18
11
82
11
10
7
37
Lista zakładów, wymagających pozwolenia zintegrowanego została opracowana przy
współpracy z Wydziałem Środowiska i Rolnictwa Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego.
Cele kontrolne
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie przeprowadził w 2003 r.
cztery krajowe cykle kontrolne wg wytycznych Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Na podstawie ustaleń kontroli z każdego cyklu sporządzono odpowiedni raport i przesłano go
do Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Warszawie.
Kontrole pozaplanowe (interwencyjne).
W 2003 r. WIOŚ w Rzeszowie przeprowadził 346 kontroli pozaplanowych w 297 zakładach.
Kontrole te podejmowane były na wnioski wpływające od Głównego Inspektora Ochrony
Środowiska, Wojewody Podkarpackiego, organów samorządowych, parlamentarzystów,
obywateli, a także kontrolowanych podmiotów. Kontrole pozaplanowe przeprowadzane były
również w celu zapewnienia realizacji bieżących zadań Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony
Środowiska, powstałych w trakcie okresu sprawozdawczego. Kontrole pozaplanowe
przeprowadzane były również w ramach załatwiania skarg i wniosków.
W 2003 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Rzeszowie wpłynęła
jedna skarga na sposób załatwiania sprawy – przeprowadzenia kontroli przez pracownika
delegatury w Przemyślu. Wniosek dotyczył, zdaniem skarżącego, naruszenia przepisów
postępowania administracyjnego prowadzonego przez Kierownika Delegatury w Przemyślu
w związku z kontrolą przeprowadzoną w Zakładzie Masarskim w Przemyślu. Pismo w tej
sprawie zostało skierowane poprzez Wojewodę Podkarpackiego na ręce Podkarpackiego
8
Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie. Wnoszącymi tę skargę byli
mieszkańcy m. Przemyśla, którzy oprócz błędów w przeprowadzonym postępowaniu
administracyjnym zarzucili pracownikom delegatury stronniczość oraz nierzetelność
w przeprowadzonych badaniach pomiarowych. Skargę tą zakwalifikowano do grupy
problemowej – sprawy różne. W dniu 5 grudnia 2003 r. inspektorzy Wojewódzkiego
Inspektoratu Ochrony Środowiska w Rzeszowie przeprowadzili czynności kontrolne
w Zakładzie Masarskim w Przemyślu, dokonując równocześnie szczegółowej analizy
materiałów kontrolnych znajdujących się w dokumentacji Delegatury w Przemyślu.
W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych nie potwierdzono zasadności
wnoszonych przez skarżących zarzutów, o czym powiadomiono zainteresowanych.
Z ogólnej ilości 246 przyjętych wniosków, 193 sprawy załatwiono we własnym zakresie
a 53 przekazano do rozpatrzenia innym organom administracji. Każdy wniosek o podjęcie
interwencji podlega wnikliwej analizie przeprowadzonej odpowiednio przez Naczelnika
Wydziału Inspekcji w Rzeszowie lub przez Kierownika właściwej Delegatury z udziałem
radcy prawnego i pracowników merytorycznych. Na podstawie dokonywanej analizy ustalany
jest dalszy sposób działania.
W przypadku, gdy załatwienie wniosku nie należy do właściwości WIOŚ, sprawę przekazuje
się do organu właściwego na zasadach określonych w art. 243 Kpa. Rozpatrzenie wniosku
we własnym zakresie polega przeważnie na przeprowadzeniu kontroli zgodnie z zasadami
określonymi w ustawie o Inspekcji Ochrony Środowiska, oraz „Instrukcji” Głównego
Inspektora Ochrony Środowiska. Jeżeli podmiot będący przedmiotem wniosku był planowany
do kontroli, wówczas taką kontrolę traktuje się jako kontrolę planowaną. W innym wypadku
kontrole podejmowane są jako kontrole pozaplanowe (interwencyjne).
Szczegółowa charakterystyka wniosków o podjęcie interwencji w rozbiciu na grupy
problemowe

ochrona powietrza
Wpłynęły 42 wnioski dotyczące ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem, z których
38 załatwiono we własnym zakresie. Wnioski dotyczyły przeważnie uciążliwości
powodowanych spalaniem odpadów, w tym płyt wiórowych w paleniskach domowych lub
na powierzchni ziemi, stosowaniem farb, lakierów i rozpuszczalników przez podmioty
prowadzące działalność gospodarczą oraz spalaniem paliw w urządzeniach technologicznych.
Interwencje dotyczyły również uciążliwości zapachowych związanych z hodowlą lisów,
wykorzystywaniem osadów ściekowych oraz eksploatacją oczyszczalni ścieków i wypałem
węgla drzewnego. Na podstawie dokonanych ustaleń stwierdzono, że ponad 50 %
z załatwionych interwencji było niesłusznych.
Interwencje w zakresie spalania odpadów były ogólne i dotyczyły mieszkańców danej gminy
czy też osiedla bezpośrednio sąsiadujących z podmiotami. Skierowano do władz gminnych
pisma o wykorzystanie swoich kompetencji regulujących zwykłe korzystanie ze środowiska,
skierowano także wyjaśnienia na podstawie posiadanych materiałów.
W zakładach przemysłowych, uciążliwość dla powietrza powodowana była stosowaniem farb,
lakierów i rozpuszczalników, emisją ze spalania odpadów na składowisku, emisją
niezorganizowaną
z
nieprawidłowego
składowania
materiałów
budowlanych
impregnowanych, a także odpadów komunalnych oraz spalaniem paliw w urządzeniach
technologicznych (otaczarko-suszarka) i odpadów drewna w zakładach stolarskich.

ochrona przed hałasem
9
W okresie sprawozdawczym przyjęto 31 wniosków
dotyczących
uciążliwości
akustycznych,
z czego 30 rozpatrzono we własnym zakresie, w tym 14 pozytywnie. Zgłoszenia dotyczyły
m.in. baz magazynowych, placówek handlowych, młynów gospodarczych, zakładów
drzewnych i kamieniarskich a także obiektów rozrywkowo- rekreacyjnych.
Kontrole interwencyjne dotyczące tego problemu połączone były z pomiarami hałasu
w terenie. Prawidłowe przeprowadzenie pomiarów wymaga odpowiednich warunków
atmosferycznych, co utrudnia dotrzymanie ustawowego terminu załatwienia wniosku,
szczególnie w okresie jesienno – zimowym. Dodatkowym utrudnieniem przy ocenie
faktycznej uciążliwości jest formalny brak możliwości zobowiązania przedsiębiorcy do
uruchomienia maszyny lub urządzenia na czas przeprowadzania pomiarów kontrolnych.
Stosowane formy działania pokontrolnego WIOŚ w przypadku stwierdzenia nadmiernego
poziomu hałasu to wszczęcie postępowania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej i wydanie
zarządzenia pokontrolnego, albo zawiadomienie wojewody lub starosty o wynikach
pomiarów, z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie wydania pozwolenia na
emitowanie hałasu do środowiska.

ochrona przed odpadami
W 2003 r. wpłynęły do WIOŚ w Rzeszowie 52 wnioski dotyczące problematyki gospodarki
odpadami. W stosunku do roku ubiegłego ilość wniosków poruszających omawiany problem
była o 22 mniejsza. Do innych organów, w tym przede wszystkim gminnych, przekazano
17 spraw o znaczeniu lokalnym. W wyniku podejmowanych kontroli stwierdzano:
– spalanie odpadów komunalnych i poprodukcyjnych na powierzchni ziemi lub
w instalacjach do tego celu nie przeznaczonych,
– składowanie odpadów takich jak np. płyty azbestowo-cementowe lub osady ściekowe
w miejscach na ten cel nie przeznaczonych,
– zanieczyszczenie gleby różnymi substancjami, między innymi rtęcią,
– wywożenie odpadów do lasu,
– uciążliwość zapachową składowiska odpadów,
– wykorzystanie odpadów zawierających azbest do podwyższenia drogi.
Najczęściej stosowanymi działaniami było wydanie zarządzeń pokontrolnych, skierowanie
wystąpienia do organu gminy oraz Urzędu Marszałkowskiego celem odpowiednio nakazania
usunięcia odpadów z miejsc nie przeznaczonych na ten cel lub naliczenia podwyższonej
opłaty.

ochrona przyrody
Stosunkowo najmniejsza ilość wniosków dotyczyła naruszenia przepisów o ochronie
przyrody. Wpłynęły 4 wnioski, z których 3 przekazano do organów gmin. Tematem
interwencji była wycinka lub niszczenie drzew.

ochrona czystości wód i gospodarka ściekowa
Problematyka ta poruszana była, podobnie jak w roku 2002, w największej liczbie wniosków.
Do Inspektoratu wpłynęły bowiem 63 wnioski. Do innych organów przekazano 15 spraw.
We własnym zakresie WIOŚ załatwił 48 zgłoszeń, stwierdzając ich zasadność w 26
przypadkach. Wnioski dotyczyły najczęściej następujących spraw:
– zanieczyszczenie wód powierzchniowych ściekami bytowymi i produkcyjnymi
odprowadzanymi z zakładów produkcyjnych, obiektów usługowych oraz gospodarstw
indywidualnych,
– zanieczyszczenie wód powierzchniowych substancjami ropopochodnymi lub innymi,
10
–
–
–
wystąpienie śnięcia ryb w ciekach wodnych,
wzrost zawartości azotu amonowego w wodzie rzeki Wisłok powyżej ujęcia wody dla
miasta Krosna,
nieprawidłowości w zakresie gromadzenia ścieków.

stosunki wodne i podtapianie gruntów
Zagadnień tych dotyczyły tylko 4 wnioski i wszystkie przekazano do załatwienia zgodnie
z właściwością innym organom. Tematem wniosków było podtapianie posesji prywatnej wodą
z rowu melioracyjnego oraz naruszenie regulacji rzeki.

działalność inwestycyjna i eksploatacja urządzeń wodnych
Problemów tego rodzaju dotyczyły 4 wnioski i wszystkie załatwiono we własnym zakresie.
Dwa wnioski załatwiono negatywnie, ponieważ podnoszone zarzuty okazały się niesłuszne.

sprawy związane ze stosowaniem prawa górniczego i geologicznego oraz sprawy
pracownicze i mieszkaniowe nie były kierowane do załatwienia przez WIOŚ
w Rzeszowie.

sprawy różne
Do tej kategorii zakwalifikowano 46 wniosków dotyczących jednocześnie kilku grup
problemowych.
We wnioskach poruszano następujące problemy:
– negatywne oddziaływanie na środowisko zakładów produkcyjnych (dot. emisji
zanieczyszczeń, gospodarki ściekowej, gospodarki odpadami, nadmiernej emisji hałasu ),
– uciążliwość powodowana działalnością prowadzoną przez osoby fizyczne na terenie
własnej posesji,
– degradacja gruntu i nielegalny pobór żwiru,
– zanieczyszczenie gruntu na posesji prywatnej w związku z parkowaniem na niej
autocysterny.
Większość wniosków, które wpływały do Inspektoratu, dotyczyła spraw o zasięgu lokalnym.
Często zmiany przeznaczenia obiektów łączyły się zdaniem interweniujących ze
zwiększeniem uciążliwości wynikającej z emisji hałasu, zanieczyszczenia powietrza lub
z nieprawidłowym składowaniem odpadów. Na ogólną ilość 246 wniosków, jeden został
zgłoszony przez Posła na Sejm Rzeczpospolitej. nie wpłynął natomiast żaden wniosek od
Senatora Rzeczpospolitej. Jedna sprawa wniesiona została bezpośrednio przez Posła na Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek mieszkańców Mielca. Interwencja dotyczyła
uciążliwości firmy „Melnox-Kronowood”. W piśmie skierowanym do Inspektoratu zwrócono
się z prośbą o przedstawienie informacji dotyczących przeprowadzania kontroli w tym
zakładzie, wielkości negatywnego oddziaływania na środowisko oraz posiadania stosownych
pozwoleń na funkcjonowanie w/w firmy. Na podstawie posiadanych dokumentów
i wykonanych wcześniej kontroli, dokonano szczegółowej analizy poruszanych zagadnień
i udzielono wyczerpującej odpowiedzi. W załączeniu do odpowiedzi przesłano kserokopie
wyników pomiarów emisji zanieczyszczeń wykonanych w 2002 r. wraz z orzeczeniami oraz
dokumentacje fotograficzną obrazującą emisję do powietrza z emitorów zakładu
„Kronowood” w Mielcu.
11
WYBRANE ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z PROWADZENIEM DZIAŁAŃ
POKONTROLNYCH WIOŚ W RZESZOWIE
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska jako organ administracji publicznej uprawniony
jest m.in. do:
– skierowania do kierownika kontrolowanej jednostki zarządzenia pokontrolnego,
– wydania na podstawie odrębnych przepisów decyzji administracyjnej,
– kierowania wniosków do organów ścigania, sądów grodzkich i organów administracji
publicznej.
Decyzje administracyjne wydawane przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska
można podzielić na decyzje o charakterze pieniężnym i decyzje o charakterze niepieniężnym.
Decyzjami o charakterze pieniężnym są decyzje ustalające wymiar biegnących kar, decyzje
wymierzające kary za okres trwania naruszenia (łączne), decyzje obciążające kosztami
kontroli podmioty korzystające ze środowiska, decyzje odraczające termin płatności kary,
decyzje zmniejszające albo podwyższające wymiar kary odroczonej, decyzje o rozłożeniu
kary na raty.
Do decyzji o charakterze niepieniężnym zalicza się m.in. decyzje umarzające postępowanie
administracyjne, decyzje w sprawie wstrzymania oddania obiektu do użytku, decyzje
wstrzymujące użytkowanie instalacji albo wyznaczające termin usunięcia naruszeń wymagań
ochrony środowiska.
Działania dyscyplinujące o charakterze pieniężnym w okresie sprawozdawczym
w porównaniu z danymi za rok poprzedni.
W związku ze stwierdzonymi przekroczeniami ustalonych w decyzjach
administracyjnych warunków korzystania ze środowiska w 2003 r. Podkarpacki Wojewódzki
Inspektor Ochrony Środowiska i działający z jego upoważnienia Kierownicy Delegatur wydali
152 decyzje ustalające wymiar biegnących kar pieniężnych oraz 139 decyzji wymierzających
kary łączne na kwotę 3 480 409,94 zł. W porównaniu z rokiem 2002 ilość decyzji o karach
łącznych w 2003 r. była mniejsza o 8 decyzji, lecz na kwotę większą
o 2 612 583,75zł. Suma kar za okres trwania naruszenia wymierzonych w 2003 roku była
czterokrotnie wyższa w porównaniu do 2002 roku. Wzrost ten dotyczył głównie kar za
wprowadzanie do wód lub do ziemi ścieków z naruszeniem warunków pozwolenia
wodnoprawnego, za co naliczono w roku 2003 kary na kwotę 3 209 529,81 zł, t.j.
o 2 588 561,64 zł wyższą w stosunku do roku 2002 oraz za przekroczenie, określonego
w pozwoleniach, dopuszczalnego poziomu hałasu, gdzie naliczono w roku 2003 kwotę
138 521,20 zł, t.j. o 33 952,66 zł wyższą w stosunku do roku 2002.
Najwięcej decyzji o karach pieniężnych dotyczyło wprowadzania ścieków do wód lub do
ziemi – 107 decyzji o karach biegnących, 107 decyzji o karach łącznych na kwotę
3 209 529,81 zł. W związku z realizacją przedsięwzięć zapewniających usunięcie przyczyn
wymierzenia kary w 2003 r. 64 decyzjami odroczono terminy płatności kar w łącznej
wysokości 2 891 770,49 zł. W stosunku do stanu z roku 2002 kwota kar odroczonych była
w 2003 r. większa o 2 630 258,43 zł t.j. ok. 10-krotnie więcej. Najwyższą kwotę kar,
podobnie jak w roku 2002, odroczono w związku z realizacją przedsięwzięć w zakresie
oczyszczania ścieków. Suma kar odroczonych za wprowadzanie do wód lub ziemi ścieków
nie odpowiadających wymaganym warunkom stanowiła w latach 2001 i 2002 ok. 60%
ogólnej kwoty kar odroczonych, natomiast w roku 2003 ok. 93 %.
12
Zgodnie z art. 18 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska kosztami pomiarów i analiz
kontrolnych, na podstawie których stwierdzono przekroczenie warunków korzystania ze
środowiska, obciążane są kontrolowane podmioty. W 2003 r. wydano 124 decyzje obciążające
kosztami kontroli podmioty korzystające ze środowiska na łączną kwotę 119 201,46 zł. Ilość
decyzji i kwota łączna były w 2003 r. mniejsze niż w 2002 r. odpowiednio o 37 decyzji i o
50 755,31 zł. Przyczyny tej tendencji to przede wszystkim zmniejszenie liczby podmiotów
objętych wymogiem posiadania pozwolenia na wprowadzanie substancji lub energii do
środowiska, pociągające za sobą ograniczenie ilości wykonywania pomiarów kontrolnych.
Najwięcej kar pieniężnych wymierzono za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi i tym
samym najwięcej decyzji i najwyższa kwota kosztów kontroli dotyczyła tego sposobu
korzystania ze środowiska – 86 decyzji na kwotę 74 878,62 zł.
W wyniku postępowań odwoławczych Główny Inspektor Ochrony Środowiska
w Warszawie w roku 2003 uchylił pięć decyzji wydanych z upoważnienia Podkarpackiego
Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska przez kierowników Delegatur w Jaśle,
Przemyślu i Tarnobrzegu. W jednym przypadku postępowanie zostało przez Głównego
Inspektora Ochrony Środowiska umorzone, natomiast w czterech przypadkach sprawy
przekazano do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Szczegółowe dane dotyczące wymierzonych kar oraz obciążenia kontrolowanych podmiotów
kosztami kontroli obrazuje tabela.
13
PORÓWNANIE DZIAŁAŃ WIOŚ W RZESZOWIE O CHARAKTERZE PIENIĘŻNYM ZA LATA 2000 – 2003
Wyszczególnienie
wymierzonych kar
Kary za przekroczenia
ustalonych warunków
korzystania ze środowiska –
ogółem.
Kary za wprowadzanie
do wód lub ziemi ścieków nie
odpowiadających
wymaganym warunkom.
Kary za przekroczenie
ustalonych warunków poboru
wody oraz za piętrzenie wody
wyższe od dozwolonego.
Kary za przekroczenie
dopuszczalnej emisji do
powietrza.
Kary za przekroczenie
dopuszczalnego poziomu
hałasu.
Kary za magazynowanie lub
składowanie odpadów.
Koszty poboru prób
i wykonania pomiarów i analiz
Ilość decyzji
Na kwotę zł
Ilość decyzji
dot. kar
biegnących
Ilość decyzji
Na kwotę zł
Ilość decyzji
2000
2001
279
252
162
197
779 594,2
1 074 134,4
18
26
160 112,5
348 729,1
244
240
217 474,8
360 137,8
2002
2003
250
152
147
139
867 826,19
3 480 409,94
28
64
261 512,06
2 891 770,49
161
124
169 956,77
119 201,46
2000
182
81
362 357,4
9
70 203,1
175
178 346,1
2001
157
84
654 381,8
8
214 127,6
171
289 708,2
2002
2003
198
85
620 968,17
11
156 405,09
117
117 525,45
107
107
3 209 529,81
53
2 686 794,37
86
74 878,62
2000
-
-
-
-
-
-
-
2001
-
-
-
-
-
-
-
2002
2003
-
1
3 281,60
-
-
-
-
-
-
2000
80
55
201 520,4
6
25 399,1
63
36 921,1
2001
80
85
253 921,4
8
98 024,8
51
56 904,1
2002
2003
30
33
39
17
120 364,46
112 599,47
8
5
36 518,01
79 202,12
22
18
34 920,00
27 584,10
2000
14
14
190 469,1
2
63 546,6
6
2 207,6
2001
9
21
158 460,2
8
31 084,0
17
13 361,4
2002
2003
18
17
104 568,54
7
51 823,03
22
17 511,32
7
12
138 521,20
5
110 026,00
19
16 396,18
2000
3
12
25 247,3
1
1 963,7
-
-
2001
6
7
7 371,0
2
5 492,7
1
164,1
2002
4
5
18 643,42
2
16 765,93
-
-
2003
5
3
19 759,46
1
15 748,00
1
342,56
ROK
Kary za okres naruszenia
14
Kary odroczone
Na kwotę zł
OGÓLNA OCENA WYNIKÓW KONTROLI
Przestrzeganie wymagań ochrony środowiska według branż.
W 2003 r. pewną aktywność w działaniach na rzecz ochrony środowiska, w dalszym ciągu
wykazywały samorządy gminne. Dotyczy to budowy lub modernizacji oczyszczalni ścieków
i rozbudowy sieci kanalizacyjnych. Jednak dynamika prowadzenia tych inwestycji,
w porównaniu z latami poprzednimi była mniejsza.
Zmiany można również zaobserwować w przetwórstwie mięsnym. Utrzymujące się na rynku
masarnie prowadzą inwestycje mające na celu dostosowanie technologii produkcji do
wymogów Unii Europejskiej, co w sposób pośredni ma korzystny wpływ na emisję
zanieczyszczeń do środowiska.
Poprawę obserwuje się również w branży drzewnej. Wprowadzane są w niej coraz nowsze
technologie i lepsze urządzenia. Zauważa się także większe wykorzystanie odpadów
poprodukcyjnych w celach energetycznych.
W zakładach sektora energetycznego nie stwierdzono w 2003 r. znaczących naruszeń
wymagań ochrony środowiska. Największe zaangażowanie inwestycyjne na rzecz
ograniczenia emisji zanieczyszczeń do powietrza wykazywały: Elektrociepłownia Rzeszów
S.A i Elektrociepłownia PZL Mielec Sp. z o.o.
Najważniejszymi reprezentantami przemysłu chemicznego w województwie podkarpackim
są: Zakłady Chemiczne „Organika-Sarzyna” S.A. w Nowej Sarzynie, Zakłady Tworzyw
Sztucznych „ERG” w Pustkowie S.A., Zakłady Tworzyw Sztucznych GAMRAT w Jaśle.
W zakładach tych również nie stwierdzono rażących naruszeń wymagań ochrony środowiska.
Zakłady branży chemicznej prowadzą systematyczne badania monitoringowe, celem
sprawdzenia wpływu prowadzonej działalności na środowisko.
Poprawę w roku 2003 zauważyć należy w dużych firmach zajmujących się dystrybucją
i sprzedażą paliw (PKN ORLEN, STAT-OIL, ARAL, BP, GLIMAR). Koncerny te budują
nowe i przebudowują już istniejące stacje, korzystają z najnowszych osiągnięć oraz
dostosowują je do nowych przepisów. Stacje te posiadają nowoczesne zabezpieczenia
zbiorników z sygnalizacją awarii, prowadzą monitoring środowiska. Również samochody
cysterny posiadają zabezpieczenia i odpowiednie wyposażenie spełniające najnowsze
wymagania. W porównaniu z istniejącymi już starszymi stacjami małych firm, wyróżniają się
one stanem technicznym oraz swoją nowoczesnością.
Najczęściej występujące
komponentów.
naruszenia
w
zakresie
ochrony
środowiska
według
Najczęściej występujące naruszenia przepisów ochrony środowiska, stwierdzane podczas
przeprowadzanych w 2003 roku kontroli to:
w zakresie gospodarki wodno-ściekowej
– brak pozwoleń wodnoprawnych na pobór wody,
– brak pozwoleń wodnoprawnych na odprowadzanie wód opadowych i roztopowych,
– nie prowadzenie pomiarów ilości pobieranej wody,
– niewłaściwa eksploatacja urządzeń do oczyszczania ścieków, co w wielu przypadkach
było przyczyną przekroczeń wskaźników zanieczyszczeń w odprowadzanych ściekach,
w zakresie gospodarki odpadami
– nieprawidłowa eksploatacja składowisk odpadów komunalnych
– brak decyzji zatwierdzających program gospodarki odpadami niebezpiecznymi,
– nie przedłożenie odpowiednim organom informacji o wytwarzanych odpadach oraz
o sposobach gospodarowania nimi,
– brak ilościowej i jakościowej ewidencji wytwarzanych odpadów,
15
w zakresie ochrony powietrza
– nie prowadzenie aktualizowanej co kwartał ewidencji zawierającej informacje o ilości
i rodzajach gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz dane, na podstawie
których określa się te ilości,
– brak pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza,
– nie zgłoszenie odpowiednim organom eksploatacji instalacji, które takiemu zgłoszeniu
podlegają,
– nie przygotowanie emitorów do pomiarów emisji.
PRZECIWDZIAŁANIE POWAŻNYM AWARIOM NA TERENIE
WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO
Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy przede wszystkim inicjowanie działań
tworzących warunki zapobiegania poważnym awariom oraz usuwania ich skutków
i przywracania środowiska do stanu właściwego, w tym:
1. Kontrola podmiotów, których działalność może stanowić przyczynę powstania
poważnej awarii.
2. Prowadzenie wykazu zakładów o zwiększonym (ZZR) i dużym ryzyku (ZDR)
wystąpienia awarii oraz analiza i opiniowanie, składanych organom Państwowej
Straży Pożarnej przez prowadzących takie zakłady zgłoszeń, programów zapobiegania
awariom, raportów bezpieczeństwa, zawiadomień o przeprowadzonych analizach
wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych.
3. Prowadzenie rejestru poważnych awarii i badanie przyczyn powstawania oraz
sposobów likwidacji skutków poważnych awarii dla środowiska.
4. Współpraca z innymi organami administracji.
5. Wydawanie zaświadczeń o zgodności z przepisami ochrony środowiska obiektów
i urządzeń w zakładach mogących być przyczyną wystąpienia poważnej awarii.
6. Prowadzenie szkoleń dla organów administracji oraz podmiotów, których działalność
może stanowić przyczynę powstania poważnej awarii.
7. Dokonywanie, co najmniej raz w roku, kontroli w zakładach o dużym ryzyku, a co
najmniej raz na dwa lata w zakładach o zwiększonym ryzyku.
Planowanie i kontrola.
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie zaplanował na 2003 r.
17 kontroli zakładów z wykazu potencjalnych sprawców, w tym 6 zakładów dużego ryzyka
oraz 11 zakładów zwiększonego ryzyka. Zaplanowano przeprowadzenie 10 wspólnych
kontroli z Państwową Strażą Pożarną. W okresie roku 2003 zostały oddane do użytku dwa
zakłady zwiększonego ryzyka, które ujęto dodatkowo w ramach rezerwy czasowej
przewidzianej na kontrole pozaplanowe. Dodatkowo wykonano 6 kontroli zakładów
określanych jako inne z wykazu potencjalnych sprawców.
Ogółem w 2003 r. wykonano 28 kontroli obiektów mogących spowodować poważne awarie,
w tym w zakładach dużego ryzyka 7 i zakładach zwiększonego ryzyka 13. W tej liczbie
11 kontroli zostało wykonanych przy udziale przedstawicieli Państwowej Straży Pożarnej.
W okresie roku przeprowadzono jedną kontrolę interwencyjną wynikającą ze zdarzenia
o charakterze poważnej awarii, w zakładzie dużego ryzyka, w ZTS „Erg” S.A. w Pustkowie.
Z zakresu wymogów ustawy o substancjach i preparatach chemicznych zrealizowano
6 kontroli. Ponadto wykonano 6 kontroli przewoźników w transporcie drogowym.
16
Kontrole mogilników.
Wydane i zrealizowane zarządzenia – nie wydano.
Nie planowano przeprowadzenia kontroli mogilników w 2003 r., gdyż w województwie
podkarpackim została przeprowadzona w latach 2001 – 2002 kompleksowa akcja likwidacji
mogilników i magazynów z przeterminowanymi środkami ochrony roślin. Zostały wtedy
zlikwidowane wszystkie znane składowiska i magazyny.
W 2003 r. WIOŚ wykonał dwie nieplanowane kontrole, w związku z odkryciem mogilnika
przeterminowanych środków ochrony roślin, zlokalizowanego w Nisku na osiedlu Warchoły,
w kompleksie leśnym Wspólnoty Lasu Serwitutowego w Nisku oraz magazynu w Spółdzielni
Produkcyjno – Handlowej „SAMOPOMOC” w Horyńcu Zdroju przy ul. Myśliwskiej 5.
Przedmiotem kontroli przeprowadzonej w październiku 2003 r. była ocena wykonania prac
mających na celu likwidację składowiska w Nisku. Prace likwidacyjne prowadziła firma
„Hydrogeotechnika” z Kielc, na podstawie umowy z Podkarpackim Urzędem Wojewódzkim
w Rzeszowie, w oparciu o decyzję Starosty Niżańskiego z dnia 15.10.2003 r. zatwierdzającą
program gospodarki odpadami niebezpiecznymi.
Wykryty został też magazyn przeterminowanych środków ochrony roślin w Spółdzielni
Produkcyjno – Handlowej „SAMOPOMOC” w Horyńcu Zdroju przy ul. Myśliwskiej 5.
Przeterminowane środki ochrony roślin (gamametox pylisty o III klasie toksyczności,
wyprodukowany przez Zakłady Chemiczne Organika Azot w Jaworznie) w ilości ok. 1200 kg
(wraz z opakowaniami, paletami ok. 1500 kg) magazynowane są w wydzielonym
pomieszczeniu, zabezpieczonym przez podwójne zamknięcie i oznakowanie. W/w środki
posiadają oryginalne opakowania foliowe i złożone są na drewnianych paletach.
Inspektorat ściśle współpracuje z Wojewódzkim Inspektoratem Inspekcji Ochrony Roślin
i Nasiennictwa w Rzeszowie, który przekazuje okresowo informacje o przeterminowanych
środkach ochrony roślin, stwierdzonych w toku kontroli w hurtowniach i sklepach. W oparciu
o te informacje kierowane są wystąpienia do starostów o spowodowanie unieszkodliwienia
odpadu. W okresie 2003 r. Inspektorat wystosował dwa takie wystąpienia do starostów.
Liczba wydanych i zrealizowanych zarządzeń pokontrolnych.
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie wydał dla zakładów ujętych
w wykazie potencjalnych sprawców 15 zarządzeń pokontrolnych zawierających
23 obowiązki.
W tym wydano dla:
- zakładów dużego ryzyka - 4 zarządzenia z 6 obowiązkami,
- zakładów zwiększonego ryzyka - 7 zarządzeń z 10 obowiązkami,
- innych sprawców - 4 zarządzenia z 7 obowiązkami.
Zrealizowane zostały wszystkie zarządzenia i obowiązki. Ponadto po kontroli z 2003 r.,
w zakładzie dużego ryzyka, wydano na początku 2004 r., zarządzenie pokontrolne
zawierające jeden obowiązek. Zarządzenie zostało wykonane.
Rodzaje naruszeń przepisów prawa.
Na podstawie przeprowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska
w Rzeszowie kontroli stwierdzono następujące, najczęściej powtarzające się
nieprawidłowości:
1. W zakładach dużego ryzyka wystąpienia poważnej awarii:
 brak zabezpieczenia ziemi w punkcie rozładunku substancji niebezpiecznych,
 niedostosowany do wymogów art. 252 ustawy Prawo ochrony środowiska, funkcjonujący
w zakładzie system bezpieczeństwa,
17
 brak niezbędnych dokumentów, jakie zgodnie z wymogami w/w ustawy winien posiadać
zakład o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej,
 nieprawidłowe ewidencjonowanie odpadów,
 utrzymywanie chloru gazowego w nieużytkowanej instalacji do uzdatniania wody.
2. W zakładach zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnej awarii:
 zgłoszenie nie odpowiadało stanowi magazynowania substancji niebezpiecznych
w zakładzie,
 nieaktualny wykaz łączności telefonicznej ze służbami zewnętrznymi,
 nie wprowadzono do stosowania na terenie zakładu programu zapobiegania awariom,
oraz nie zapewniono pełnej realizacji jego warunków,
 brak zabezpieczenia ziemi w punkcie rozładunku substancji niebezpiecznych,
 niezgodność stanu faktycznego z warunkami decyzji starosty, ustalającej rodzaje i ilości
substancji zanieczyszczających, dopuszczonych do wprowadzania do powietrza
z wentylacji mechanicznej hali przeładunkowej (niezgodność dotyczyła wysokości
emitora),
 brak pomiarów dokumentujących dotrzymanie warunków emisji określonych w decyzji
starosty (dla fazy po zakończeniu rozruchu technologicznego),
 brak pozwolenia wodno-prawnego na pobór wody z ujęcia wód podziemnych.
3. W innych zakładach z wykazu potencjalnych sprawców:
 nie zgłoszono eksploatacji instalacji do przetaczania paliw,
 zanieczyszczenie powierzchni ziemi substancją ropopochodną,
 brak pozwoleń wodnoprawnych na odprowadzanie wód opadowych z terenów zakładów
oraz pobór wód,
 nieaktualne opracowanie „Sposób postępowania na wypadek zagrożenia pożarowego
lub innego miejscowego zagrożenia”,
 brak kart charakterystyk magazynowanych preparatów niebezpiecznych.
4. Podczas kontroli interwencyjnych wynikających ze zdarzeń o charakterze poważnych
awarii:
 nie przeprowadzono w zakładzie postępowania wyjaśniającego przyczyny powstania
poważnej awarii.
Do wszystkich zakładów, w których stwierdzono naruszenie przepisów prawa,
Inspektorat skierował stosowne zarządzenia pokontrolne, zobowiązujące do usunięcia
stwierdzonych w trakcie kontroli uchybień.
Współpraca z innymi organami kontroli.
WIOŚ w Rzeszowie w 2003 roku przeprowadził w ramach współpracy z innymi organami
następujące kontrole:
 11 wspólnych kontroli z przedstawicielami Państwowej Straży Pożarnej, 5 w ZDR, 6
w ZZR,
 2 kontrole własne na wniosek odpowiednich terytorialnie Komend Powiatowych
Państwowych Straży Pożarnych,
 w październiku 2003 roku inspektorzy uczestniczyli w kontrolach drogowych przewozów
materiałów niebezpiecznych prowadzonych przez inspektorów Inspekcji Transportu
Drogowego w Rzeszowie.
Kontrolą objęto przewoźników wykonujących transport odpadów oraz transport
materiałów niebezpiecznych. Dokonano wspólnych kontroli czterech przewoźników
materiałów niebezpiecznych,
18
 wspólne z Policją kontrole niebezpiecznych przewozów na drogach - kontynuacja cyklu
z lat ubiegłych.
W 2003 roku kontrole odbyły się w trzech cyklach, które miały miejsce w dniach: 23 24.06; 12.08; 17-18.11 i objęły 16 pojazdów (przewożących głównie paliwa i gazy
techniczne). Generalnie występuje poprawa w zakresie przestrzegania przepisów przy
przewozie materiałów niebezpiecznych, pojazdy posiadają wymagane wyposażenie,
a kierowcy stosowne uprawnienia. Materiały przewożone są w sposób zabezpieczony. Nie
stwierdzono rażących nieprawidłowości i uchybień. Problem stanowi nadal brak
wyznaczonych tras przewozu materiałów niebezpiecznych i odpowiednio zabezpieczonych
parkingów.
 na wniosek Wojewody Podkarpackiego przedstawiciele WIOŚ w Rzeszowie uczestniczyli
w 12 kontrolach prowadzonych przez Wydział Zarządzania Kryzysowego Podkarpackiego
Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie, przy udziale Policji i Państwowej Straży Pożarnej.
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie skierował trzy wystąpienia
pokontrolne do odpowiednich terytorialnie Komend Państwowych Straży Pożarnych
o przeprowadzenie kontroli, w związku ze stwierdzeniem występowania zagrożeń
pożarowych w kontrolowanych obiektach. W trzech przypadkach poinformował Urząd
Dozoru Technicznego o eksploatacji przez kontrolowane podmioty zbiorników
magazynowych podlegających dozorowi technicznemu bez uprzedniego ich zgłoszenia.
Przykłady inicjowania działań stwarzających warunki przeciwdziałania poważnym
awariom.
W 2003 r. do podejmowanych działań stwarzających warunki przeciwdziałania
poważnym awariom zaliczyć należy:
 zlikwidowanie przez Rafinerię JASŁO S.A instalacji do uzdatniania wody chlorem
gazowym,
 prowadzenie przez Rafinerię JASŁO prac związanych z budową nowoczesnego, w pełni
hermetycznego terminalu paliw,
 dokonanie przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. w Warszawie - Oddział
Sanocki Zakład Górnictwa Nafty i Gazu, likwidacji występującego zagrożenia
zanieczyszczenia środowiska związanego z naturalnym wypływem surowej ropy naftowej.
Zabezpieczenia dokonano poprzez uszczelnienie metodą wyiłowania miejsca jej wypływu.
Ponadto w 2003 r. odbudowany został Terminal Przeładunkowy Surowców Chemicznych
w m. Chałupki Medyckie, należący do CHEM TRANS LOGISTIC Południe Sp. z o.o.
w Krakowie Oddział w Żurawicy. Doświadczenia eksploatacyjne prowadzącego instalację
oraz poważna awaria przemysłowa, która miała miejsce w dniu 22.06.2002 r. (wybuch i pożar
w trakcie przeładunku surowej ropy naftowej), spowodowały wprowadzenie przez
projektantów i inwestora dodatkowych zabezpieczeń, tj.:
 hermetyzacji procesu przeładunku poprzez przepływ oparów pomiędzy cysterną
opróżnianą a napełnianą,
 zabezpieczenia rurociągów odpowietrzających adsorberami typu ABC-Z,
 wyposażenia obiektu w układ wentylacji złożony z instalacji lokalnych odciągów,
zapewniających odsysanie oparów przy otwieraniu włazów cysterny, oraz z instalacji
monitoringu stężeń par i gazów w powietrzu z sygnalizacją w przypadku przekroczenia
progów dopuszczalnych,
 wyposażenia odpowietrzenia zbiorników slopowych w adsorbery.
Rozwiązania w zakresie ochrony wód przed zanieczyszczeniem nie uległy zmianie; obiekt
wyposażony jest w dwa zbiorniki slopowe zlokalizowane na zewnątrz hali przeładunkowej
19
o pojemności 60 m3 każdy. Zbiorniki posiadają podwójną izolację wykonaną z włókna
szklanego i żywicy. Odizolowane są od gruntu za pomocą geomembrany.
Sieć kanalizacji deszczowej posiada separator koalescencyjny typu AWAS-H-1900.
WIOŚ w Rzeszowie dokonał odbioru obiektu przed jego oddaniem do użytkowania.
Wykaz potencjalnych sprawców.
Na koniec 2003 roku, lista potencjalnych sprawców na terenie objętym działalnością
WIOŚ w Rzeszowie obejmowała łącznie 42 podmioty posiadające substancje niebezpieczne.
Zakłady dokonały zgłoszeń kwalifikacyjnych z podziałem na zakłady dużego
i zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Zgodnie ze stanem na
koniec grudnia 2003 roku, w wykazie znajdowało się 6 zakładów zaliczanych do dużego
ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej oraz 13 zakładów zaliczanych do
zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
Zakłady złożyły zgłoszenia kwalifikacyjne zgodnie z wymogami ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których
znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo
zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
Zakłady zakwalifikowane do zakładów o zwiększonym albo o dużym ryzyku wystąpienia
poważnej awarii przemysłowej przedłożyły programy zapobiegania awariom. W
przedstawionych programach podmioty określiły między innymi prawdopodobieństwo
zagrożenia awarią przemysłową, zasady zapobiegania oraz zwalczania skutków awarii
przemysłowej, sposób ograniczenia skutków awarii przemysłowej dla ludzi i środowiska w
przypadku jej zaistnienia.
Rejestr zdarzeń o znamionach poważnych awarii.
W 2003 r. na terenie województwa podkarpackiego zarejestrowano jedno zdarzenie
zakwalifikowane jako poważna awaria przemysłowa. Łączne straty spowodowane wybuchem
i pożarem wyniosły 1 169 047,23 zł. Do Departamentu Przeciwdziałania Poważnym Awariom
Przemysłowym GIOŚ w Gdańsku przekazano informację nr 1/2003 z dnia 16.12.2003 r. o
wystąpieniu poważnej awarii.
Organizacja systemu gotowości na wypadek wystąpienia poważnej awarii w WIOŚ.
W Wojewódzkim Inspektoracie Ochrony Środowiska w Rzeszowie funkcjonuje stały
całodobowy system łączności alarmowej na wypadek wystąpienia poważnej awarii,
zorganizowany w oparciu o łączność telefonii GSM. W WIOŚ w Rzeszowie i w każdej
Delegaturze wyznaczone zostały trzyosobowe zespoły pracowników (składające się
z inspektora, chemika i kierowcy), do przyjmowania zgłoszeń o zdarzeniach mających
charakter poważnej awarii i podejmowania odpowiednich działań należących do właściwości
Inspekcji Ochrony Środowiska. Każdy członek zespołu na czas pełnienia dyżuru otrzymuje
telefon komórkowy.
Pracownicy Inspektoratu posiadają wykazy łączności telefonicznej na wypadek wystąpienia
awarii. Samochody zostały wyposażone w sygnały świetlne barwy pomarańczowej,
inspektorzy posiadają odblaskowe kamizelki z napisem „Inspekcja Ochrony Środowiska”, a
chemicy zostali wyposażeni w terenowe urządzenia pomiarowe, cyfrowe aparaty
fotograficzne, pozycjonery GPS itd.
20
Zarządzeniem Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska ustalone
zostały zasady prowadzenia dyżurów przez wyznaczonych pracowników.
Inspektorzy dyżurni pozostają w kontakcie telefonicznym i poprzez Internet ze służbami
dyżurnymi Wojewody Podkarpackiego i Wojewódzkim Stanowiskiem Koordynacji
Ratownictwa. Łączność z Podkarpackim Inspektorem Ochrony Środowiska utrzymywana jest
również poprzez telefony komórkowe i drogą internetową.
Pracownicy zapoznani zostali z zatwierdzonym przez Głównego Inspektora Ochrony
Środowiska opracowaniem: „Szczegółowe zasady postępowania inspektorów Inspekcji
Ochrony Środowiska w przypadku nadzwyczajnego zagrożenia środowiska oraz zasady ich
współdziałania z innymi organami administracji publicznej”.
Udział w Wojewódzkim i Powiatowych Zespołach Zarządzania Kryzysowego.
Wojewoda Podkarpacki zarządzeniem nr 63/03 z dnia 9 maja 2003 r. powołał Podkarpacki
Wojewódzki Zespół Reagowania Kryzysowego. W skład jego Grupy Bezpieczeństwa
Powszechnego i Porządku Publicznego wszedł Podkarpacki Wojewódzki Inspektor Ochrony
Środowiska.
W 2003 roku pracownicy WIOŚ w Rzeszowie uczestniczyli w 7 posiedzeniach Powiatowych
Zespołów Reagowania Kryzysowego.
W dniach 16 – 17 października 2003 r. w Straszęcinie k/Dębicy odbyło się zorganizowane
przez Komendę Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej w Rzeszowie oraz Wojewódzki
Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie przy współudziale KP PSP w Dębicy
międzynarodowe seminarium szkoleniowe nt. „Zasady współdziałania zakładów o dużym
i zwiększonym ryzyku wystąpienia awarii przemysłowej z Samorządem na rzecz
bezpieczeństwa lokalnej społeczności”. W seminarium, obok funkcjonariuszy PSP
i inspektorów WIOŚ, uczestniczyli przedstawiciele samorządów oraz zakładów
przemysłowych. Uczestnicy seminarium wzięli udział w ćwiczeniach sił ratowniczych KSRG
na obiektach TBD S.A. Dębica. Ćwiczenia obejmowały likwidację zagrożeń podczas
wystąpienia poważnej awarii przemysłowej – pożaru zbiornika magazynowego substancji
niebezpiecznych na Wydziale Produkcji Farb Rozpuszczalnikowych.
Informacje publiczne, instruktaże, wydawnictwa.
W dniach 30 maja – 1 czerwca 2003 roku w Nowej Sarzynie zakończono prowadzoną przez
Państwową Inspekcję Pracy przy współudziale Duńskiego Krajowego Urzędu ds. Środowiska
Pracy kampanię pn. "Bezpieczny Zakład". Była to jedna z największych dotychczas
prowadzonych kampanii informacyjno-prewencyjnych dotycząca bezpieczeństwa pracy
w zakładach chemicznych o dużym ryzyku wystąpienia awarii przemysłowej. W dniu 30 maja
2003 r. w ramach prowadzonej trzydniowej kampanii w Zakładach Chemicznych "OrganikaSarzyna" S.A. w Nowej Sarzynie odbyło się sympozjum pod hasłem "Zapobieganie
poważnym awariom przemysłowym – działania systemowe". Jego celem było zapoznanie
uczestników z praktyką stosowaną w UE, informowania o bezpieczeństwie i ochronie zdrowia
w zakładach stwarzających zagrożenie poważną awarią przemysłową.
Problematyka odpadów po akcjach ratowniczych.
W roku 2003 na terenie województwa podkarpackiego wystąpiła tylko jedna poważna
awaria przemysłowa, w ZTS „ERG” S.A. w Pustkowie. Powstałe odpady zostały złożone na
zakładowym składowisku odpadów przemysłowych. Odpady po akcjach ratowniczych
prowadzonych przez Państwową Straż Pożarną były na bieżąco unieszkodliwiane.
21
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie w dniu 30.01.2003 r.
przesłał do Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Rzeszowie, KW Policji
w Rzeszowie i Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie wykazy czynnych
składowisk odpadów oraz spalarni odpadów z terenu województwa podkarpackiego do
wykorzystania w przypadku konieczności unieszkodliwiania odpadów po akcjach.
Z dotychczasowej praktyki nadzoru nad likwidacją skutków nadzwyczajnych zagrożeń
środowiska i poważnych awarii przemysłowych wynika, że na terenie województwa
podkarpackiego służby ratownicze w sposób prawidłowy unieszkodliwiają odpady powstałe
po akcjach ratowniczych. Nie występują trudności z przekazywaniem odpadów do
unieszkodliwienia.
Wnioski WIOŚ w zakresie problematyki poważnych awarii dotyczące realizacji roku
2003 i planowania na rok 2004.
W realizacji zadań z zakresu poważnych awarii przemysłowych pewne utrudnienie
stanowiło wprowadzanie z opóźnieniem aktów wykonawczych.
Na rok 2004 zaplanowano przeprowadzenie kontroli we wszystkich zakładach z wykazu
potencjalnych sprawców, w tym z PSP wszystkich zakwalifikowanych jako dużego
i zwiększonego ryzyka.
W związku z faktem, że województwo podkarpackie graniczy z Ukrainą i Słowacją, w 2004 r.
podjęto działania mające na celu nawiązanie ścisłej współpracy z Komendantem
Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej w Przemyślu oraz z Dyrektorem Izby Celnej
w Przemyślu.
Ilość złożonych wniosków i wydanych zaświadczeń o zgodności z przepisami ochrony
środowiska.
W 2003 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Rzeszowie zostało
złożonych 16 wniosków, w tym 14 w sprawie wydania zaświadczenia w zakresie wytwarzania
i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami
i technologią o przeznaczeniu wojskowym, policyjnym lub do celów cywilnych, oraz
2 wnioski o wydanie zaświadczeń w sprawie obiektów budowlanych przeznaczonych do
produkcji spirytusu.
W oparciu o przeprowadzone kontrole wydano 16 zaświadczeń.
22
23
Szkolenia pracowników Inspekcji.
Zestawienie szkoleń, w których w ciągu 2003 roku uczestniczyli pracownicy Wydziału
i Działów Inspekcji:
1. Konferencja: Nowe prawo ochrony środowiska w praktyce działania samorządów
– 1 osoba
2. Szkolenie: Doświadczenia z wdrażania pozwoleń zintegrowanych w Polskich zakładach
przemysłowych. – 4 osoby.
3. Szkolenie w ramach projektu PHARE 2001: Dyrektywy chemia i środowisko.
– 2 osoby.
4. Sympozjum: Zapobieganie poważnym awariom przemysłowym – działania systemowe
– 1 osoba.
5. Seminarium: Zagadnienia prawne i techniczne skierowane do sektora chłodnictwo
i klimatyzacja. – 1 osoba.
6. Szkolenie: Prawo UE i Polski w zakresie ochrony środowiska. – 3 osoby.
7. Szkolenie: Pozwolenia zintegrowane w świetle Dyrektywy IPPC. – 5 osób.
8. Szkolenie: Programy redukcji zanieczyszczeń. – 4 osoby.
9. Szkolenie: Prawo UE i Polski w zakresie ochrony środowiska. – 10 osób.
10. Szkolenie: Inspekcja w zakresie ochrony środowiska w kontekście wymagań UE szkolenie
służb IOŚ. – 4 osoby.
11. Warsztaty Robocze w ramach projektu PHARE: Prowadzenie inspekcji w zakładach
Seveso II. – 2 osoby.
12. Szkolenie trenerów w ramach sieci IMPEL inspektorów ochrony środowiska.
– 1 osoba.
13. Konferencja naukowo-techniczna: technologie odolejania gruntów, odpadów
i ścieków. – 1 osoba.
14. Szkolenie: Wstęp do zarządzania jakością w administracji rządowej. – 1 osoba.
15. Szkolenie: Dostęp do informacji publicznej. – 1 osoba.
16. Szkolenie: Korzyści i szanse rozwoju wynikające z wykorzystania odnawialnych źródeł
energii(OZE). – 1 osoba.
17. Spotkanie dot. przygotowania wojewódzkich planów gospodarki odpadami. – 1 osoba.
18. Seminarium: Bezpieczeństwo pracy i ochrona zdrowia zawodowego w szpitalach
publicznych. – 1 osoba.
19. Konferencja szkoleniowa: Budowa i eksploatacja bezpiecznych składowisk odpadów.
– 1 osoba.
20. Szkolenie: Zagadnienia proceduralne lokalizacji inwestycji. – 1 osoba.
21. Szkolenie: Stosowanie przepisów ustawy z dnia 27.03.03. o planowaniu przestrzennym
w praktyce. – 1 osoba.
22. Szkolenie: Określanie limitów w emisji w odniesieniu do wymogów Dyrektywy
96/61/WE (PPC) w przemyśle chemicznym. – 1 osoba.
23. Szkolenie: Określanie limitów w emisji w odniesieniu do wymogów Dyrektywy
96/61/WE (PPC) w gospodarce odpadami. – 1 osoba.
24. Seminarium: Kompleksowe podejście do procesu oczyszczania ścieków z użyciem metod
chemicznych. – 1 osoba.
25. Warsztaty szkoleniowe: Aktualne przepisy i interpretacje w gospodarce odpadami
w Polsce i UE. – 2 osoby.
26. Konferencja: Narzędzia oszacowania ryzyka. – 1 osoba.
27. Konferencja: Likwidacja nieprzydatnych środków ochrony roślin, opakowań po środkach i
innych odpadach pestycydowych stan obecny i
działania na przyszłość. – 1 osoba.
28. Szkolenie: Zasady przeprowadzania kontroli i realizacja działań pokontrolnych.
– 40 osób.
24
29. Szkolenie: Niepewność pomiarów. – 3 osoby.
30. Warsztaty: Wdrożenie ramowej Dyrektywy Wodnej, Komponent 1. – 1 osoba.
31. Szkolenie: Sprawowanie kontroli nad obrotem chemikaliami w Polsce. – 4 osoby.
32. Seminarium: Współpraca administracji samorządowej z zakładami zagrożonymi
wystąpieniem poważnej awarii przemysłowej na rzecz bezpieczeństwa lokalnej
społeczności. – 16 osób.
33. Szkolenie: Procedury uzyskania pozwolenia zintegrowanego. – 1 osoba.
34. Międzynarodowy zjazd ekologiczny POLEKO 2003. – 2 osoby.
35. Szkolenie w zakresie funkcjonowania pozwoleń zintegrowanych. – 3 osoby.
36. Szkolenie: dot. programu informatycznego, zawierającego system szczegółowych
informacji o zakładach dużego ryzyka oraz o poważnych awariach. – 2 osoby.
37. Warsztaty szkoleniowe: Kontrola przemieszczania odpadów. – 4 osoby.
38. Szkolenie: Ustawa Prawo budowlane oraz przepisy wykonawcze po zmianach
wprowadzonych 11.07.03. – 3 osoby.
39. Seminarium informacyjne: Interpretacja przepisów ustawy o postępowaniu z substancjami
zubożającymi warstwę ozonową. – 2 osoby.
Zakłady, które wprowadzają system zarządzania środowiskowego ISO 14001
Na terenie objętym działalnością WIOŚ w Rzeszowie, system zarządzania środowiskowego
zgodnie z obowiązującą normą ISO 14001 wdrożony został w następujących zakładach :
– Delphi Krosno S.A. w Krośnie,
– Sanockie Zakłady Przemysłu Gumowego STOMIL SANOK S.A. w Sanoku,
– CARBON BLACK POLSKA Sp. z o.o. w Jaśle,
– BRW Sp. z o.o. w Mielcu,
– Wytwórnia Aparatury Wtryskowej Sp. z o.o. w Mielcu,
– Zakłady Chemiczne „Nowa Sarzyna” S.A. w Nowej Sarzynie,
– ELEKTROMONTAŻ RZESZÓW S.A. w Rzeszowie,
– Kirchhoff Polska Sp. z o.o. w Mielcu,
– Zakład Wykonawstwa Sieci Elektrycznych Rzeszów Sp. z o.o.,
– certyfikat wydany został przez TUV Management Service GmbH,
– Zakłady Porcelany Elektrotechnicznej ZAPEL S.A. w Boguchwale,
– EXBUD-RZESZÓW Spółka z o.o. w Rzeszowie,
– Fabryka Śrub „ŚRUBEX” S.A. w Łańcucie,
– Firma Oponiarska S.A. w Dębicy,
– Zakłady Magnezytowe „ROPCZYCE” S.A. w Ropczycach,
– Firma Usługowo-Techniczna „Ankol” w Chorzelowie,
– LEAR Automotive Sp. z o.o. w Mielcu,
– Linde Gaz Sp. z o.o. w Mielcu – Oddział Sprzedaży Kraków, Biuro Mielec,
– Stahlschmidt & Maiworm Sp. z o.o. w Stalowej Woli,
– ICN POLFA S.A. w Rzeszowie – posiada wewnętrzny system jakości GMP w produkcji
leków i farmaceutyków.
Cztery kolejne zakłady są w trakcie wdrażania systemu zarządzania środowiskowego.
25