Das Präsens

Das Präsens
(Czas teraźniejszy)
Das Präsens ist ein Tempus, das aktuelle Ereignisse, die Ereignisse in
der nahen Zukunft oder wiederholte Ereignisse bezeichnet.
(Czas teraźniejszy określa aktualne wydarzenia, wydarzenia w niedalekiej przyszłości
lub zdarzenia powtarzające się.)
Um einen korrekten Satz im Präsens zu bilden,
müssen wir das Verb konjugieren.
(By utworzyć poprawne zdanie w czasie teraźniejszym,
musimy odmienić czasownik).
Normalerweise können wir das Verb nach dem Schema konjugieren:
(Zwykle czasownik możemy odmienić według schematu):
Verb = Verbstamm + Personalendung
(z.B. Wir spielen. = Wir spiel + en)
Beispiele:
Ich gehe heute ins Kino.
Du spielst Fußball.
Er macht seine Hausaufgabe.
Wir fahren morgen nach Krakau.
Ihr kauft immer im Supermarkt.
Sie warten auf den Bus.
(czasownik = temat czasownika + końcówka osobowa
np.: my gramy = my gra + my)
Przykłady:
Ja idę dzisiaj do Kina.
Ty grasz w piłkę nożną.
On odrabia swoje zadanie domowe.
My jedziemy jutro do Krakowa.
Wy zawsze kupujecie w supermarkecie.
Oni czekają na autobus.)
WICHTIG!
Wenn der Verbstamm die Endung -d, -t, -chn, oder -ffn hat, steht der
Vokal -e- zwischen dem Verbstamm und der Personalendung.
(Das betrifft die 2. und 3. Person Singular und die 2. Person Plural.)
Beispiele:
Du bildest einen Satz.
Sie arbeitet sehr viel.
Marek rechnet ganz gut.
Ihr öffnet die Tür.
(WAŻNE!
Jeśli temat czasownika kończy się na -d, -t, -chn, albo -ffn, między tematem a końcówką
osobową stoi samogłoska -e-. To dotyczy drugiej i trzeciej osoby liczby pojedynczej
i drugiej osoby liczby mnogiej.
Przykłady:
Ty budujesz zdanie.
Ona bardzo dużo pracuje.
Marek całkiem nieźle liczy.
Wy otwieracie drzwi.)
In der deutschen Grammatik gibt es „starke“ (unregelmäßige) Verben
(z.B. helfen, vergessen, sprechen, essen, fahren),
die in der 2. und der 3. Person Singular anders als
die „schwachen“ (regelmäßigen) Verben aussehen.
Beispiele:
schwaches Verb „kochen“ → Du kochst eine gute Speise.
starkes Verb „essen“ → Du isst einen Apfel.
starkes Verb „helfen“ → Er hilft mir.
starkes Verb „fahren“ → Sie fährt nach Berlin.
(W gramatyce niemieckiej występują tzw. czasowniki mocne (nieregularne)
(np. pomagać, zapominać, mówić, jeść, jechać), które w drugiej i trzeciej osobie
liczby pojedynczej wyglądają inaczej niż tzw. czasowniki słabe (regularne)
Przykłady:
czasownik słaby „gotować” → Ty gotujesz dobrą potrawę.
czasownik mocny „jeść” → Ty jesz jabłko.
czasownik mocny „pomagać” → On mi pomaga.
czasownik mocny „jechać” → Ona jedzie do Berlina. )