Jak rozwijać zainteresowania sztuką ludową?

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY
SZKOŁA DOBRYCH PRAKTYK
TYTUŁ/NAZWA
„Dobrej praktyki”
Jak rozwijać zainteresowania sztuką ludową?
NAZWA SZKOŁY/PLACÓWKI Zespół Szkół im. Henryka Sienkiewicza w Grabowcu
ADRES SZKOŁY/PLACÓWKI
22-425 Grabowiec
ul. Wojsławska 1
TELEFON
84 6512417
FAKS
84 65 12 363
E-MAIL
[email protected]
STRONA INTERNETOWA
www.grabowiec.edu.pl
DYREKTOR SZKOŁY
ZGŁASZAJĄCY PRZYKŁAD
Elżbieta Widyma
„Dobrej praktyki”
OSOBA UPOWAŻNIONA
Zofia Greniuk, [email protected]
DO KONTAKTU
(imię, nazwisko, telefon, e-mail)
OPIS DOBREJ PRAKTYKI
Sztuce ludowej bardzo bliska jest sztuka dziecięca. Wyróżnia ją również
prosta logika konstrukcji czy deformacja wynikająca z nieporadności na
OPIS DOBREJ PRAKTYKI
tym poziomie rozwoju. Umożliwiając dzieciom kontakt z dziełami sztuki
(opis przesłanek, problemów,
ludowej – czy to bezpośrednio z jej autentycznymi wytworami, czy to
potrzeb, które zainspirowały
w postaci przykładów drukowanych, kopiowanych – stwarzamy warunki
realizację projektu, a także krótka prowokacji
artystycznej
i
rozwoju
artystycznego
pozbawionego
charakterystyka podjętego
kompleksów. Poprzez analizę twórczości ludowej przekazujemy bardzo
działania)
ważne wartości wychowawcze, takie jak przykłady życia w zgodzie
z przyrodą, wykorzystywanie naturalnych – a zatem ekologicznych
– materiałów, przykłady samowystarczalności i zaradności życiowej,
ubarwionej tradycjami i obyczajami przekazywanymi z pełnym
szacunkiem z pokolenia na pokolenie. Podtrzymujemy naszą tradycję
i tożsamość narodową. W czasach, kiedy przewartościowała się moda
i zauroczenie wzorcami zagranicznymi, kiedy zniszczone zostały uczucia
umiłowania tradycji, a wszystko, co kojarzy się z folklorem, jest
przyjmowane z lekceważeniem czy nawet ignorowane. Dlatego rolą
i zadaniem nauczycieli plastyki jest doprowadzić do tego, aby sztuka
ludowa przeżywała swoisty renesans zwłaszcza, że nauczyciele
zobowiązani są realizować wszystkie treści podstawy programowej
(w tym: „Sztuka ludowa i zdobnictwo charakterystyczne dla danego
regionu” i „Krajobraz kulturowy”), bez względu na to, czy prowadzi
się lekcje w miejskich, czy w wiejskich szkołach. W realizacji
podejmowanych zadań pracujemy metodą projektu, wykorzystując
technologię informatyczną i cyfrową.
W swojej praktyce zawodowej, w trakcie rozwijania zainteresowania
sztuką ludową wśród dzieci i młodzieży, skoncentrowałam się na
poszukiwaniu i przekazaniu wiedzy na temat podstawowych dziedzin
sztuki ludowej. Podaję przykłady prac i technikę, którą zastosowałam
podczas zajęć:
-
budownictwo – prace rysunkowe i malarskie, studiujące cechy
charakterystyczne drewnianej zabudowy wiejskich chałup,
-
malarstwo – malowane foliogramy, charakteryzujące strój
ludowy wybranych regionów,
REZULTATY/KORZYŚCI
-
rzeźba – świątki, grajki, postacie z szopki wykonane
z masy solnej,
-
wycinanka – pasowe kompozycje typu „kodry łowickie”,
wieloosiowe kompozycje kuliste o motywach roślinnych oraz
kompozycje
składanki
o
formach
kwiatowych
oraz
figuralnych, np. taniec,
-
garncarstwo – talerze z masy papierowej,
-
wikliniarstwo – koszyczki ze skręconego siana, witek
brzozowych,
-
tkactwo i dawna technika tworzenia tkanin w postaci małego
krosna na kartonie,
-
hafciarstwo i aplikacja na tkaninie oraz papierze,
-
plastyka obrzędowa – pisanki, pająki ze słomy, palmy, wianki,
kwiaty z kolorowej krepiny.
Ponadto powstały formy dydaktyczne, jak: prezentacje multimedialne,
zbiory typu port folio, charakteryzujące cechy danego regionu, plansze
regionów
i
strojów
ludowych
z
wykorzystaniem
technologii
komputerowej, folder regionalnych twórców (żyjących i nieżyjących).
Wyruszyliśmy w teren z aparatem cyfrowym, czego efektem są tablice
z pięknymi przydrożnymi kapliczkami naszej gminy oraz plastyczny zapis
krajobrazu kulturowego. Efekty wszystkich naszych przedsięwzięć
zostały zebrane w jednej klasie, powstała w ten sposób „Sala sztuki
ludowej”. Jest to sala lekcyjna ze stworzonymi przez uczniów środkami
dydaktycznymi i wytworami plastycznymi inspirowanymi ludowością
i folklorem, którą ciągle można uzupełniać i wzbogacać.
PROBLEMY I PRZESZKODY
W REALIZACJ
Planując realizację zagadnień związanych ze sztuką ludową, sięgamy po
dostępne
materiały,
najlepiej
pochodzenia
naturalnego,
i wybieramy techniki i formy zbliżone do dawnych tradycji swojego
regionu. Bazując tylko na sztuce ludowej, realizujemy kolejne treści
podstawy programowej, czyli – „Kontakt z dziełami sztuki plastycznej”
poprzez lekcje w skansenie i w regionalnych izbach pamięci. Tworząc
wytwory inspirowane sztuką ludową, przekazujemy treści dotyczące
RADY I WSKAZÓWKI
warsztatu plastycznego i środków plastycznych, takich jak: działanie
kontrastem barwnym, posługiwanie się kompozycją symetryczną
jednoosiową i wieloosiową w wycinankach czy kompozycją otwartą,
naśladującą łowickie „kodry”. Ludowa plastyka obrzędowa posłuży
również do rozwijania wyobraźni przestrzennej podczas tworzenia
pająków ze słomy czy palm i gaików z kolorowej krepiny. Naśladując
twórców ludowych na lekcjach plastyki, realizujemy obowiązujące
podczas wszystkich działań manualnych podstawowe zagadnienia
z zakresu warsztatu plastycznego i środków plastycznych, czyli „Działania
w różnych materiałach, technikach i formach”. Osiągamy dzięki powstałym
wytworom barwne, estetyczne otoczenie najbliższego środowiska ucznia,
łącząc ze sobą tradycję i współczesność, rozwijając pożądane elementy
wychowawcze. Określając twórczość dziecięcą w jednym kierunku,
stwarzamy
plastycznych
przyjazne, bezstresowe
i
kultywowania
warunki
tradycji,
rozwijania
zdolności
kształtowania
poczucia
tożsamości i działania na rzecz rodzimego regionalizmu.
INSTYTUCJE/ORGANIZACJE Regionalna Izba Pamięci, GOK w Grabowcu
WSPÓŁPRACUJĄCE w realizacji
działania
ZAŁĄCZNIKI
(dodatkowe materiały
uzupełniające)
Prezentacja multimedialna - Sala sztuki ludowej.