Wytyczne dla Wolontariuszy Parafialnych

Umacniając Troszczącą się
Wspólnotę
Wytyczne dla wolontariuszy parafii
Przez sakrament chrztu jesteśmy powołani do dzielenia się naszymi darami, ze sobą
nawzajem i ze światem. Ze względu na znaczenie tego Bożego wezwania, jest istotne,
żebyśmy, jako Wspólnota, zrobili wszystko, co możemy, aby zapewnić, by dary były
dzielone w odpowiedni sposób, we właściwym momencie przez odpowiednich ludzi.
Realizujemy naszą misję bardziej skutecznie, gdy dokładamy wszelkich starań, by nasza
Wspólnota wiary była bogatsze, silniejsza, bardziej żywa i bezpieczniejsza.
Umacniając Troszczącą się Wspólnotę to po prostu proces, mający na celu tworzenie i
utrzymywanie bezpiecznego środowiska w naszych parafiach. Proces ten polega na
identyfikacji każdej pozycji wolontariusza, w której dzieci, młodzież czy inna podatna osoba
mogłaby być narażona na doznanie krzywdy. Naszym celem jest by w każdym momencie
dbać o bezpieczeństwo i ochronę osób podatnych, naszych wolontariuszy, płatny personel
oraz nasz Kościół. Dlatego też jest stałą zasadą Archidiecezji Toronto, by weryfikować
wolontariuszy na wszelkich stanowiskach.
Każda organizacja ma taki obowiązek, który jest jednocześnie obowiązkiem moralnym,
duchowym i prawnym. Umacniając Troszczącą się Wspólnotę jest nie tylko dobrym
uczynkiem, ale też wymogiem prawnym zgodnie z koncepcją "Należytej staranności".
Należyta staranności jest to zasada prawna, która określa obowiązki osób i organizacji do
podjęcia właściwych środków w celu opieki i ochrony tych, którzy uczestniczą w
programach.
© 2013, Archidiecezja Toronto (ON)
Page 2 of 6
Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
-Ogólne wytyczne dla wolontariuszy-Wytyczne podczas pracy z dziećmiPoniższe wskazówki mają na celu dostarczenie ogólnych wytycznych, co do tego jak powinna
przebiegać interakcja. Uznaje się, że nieprzewidziane okoliczności mogą i będą występować.
Ważnym zabezpieczeniem dla wrażliwych uczestników i dla nas jest pełna jawność. Jeśli dorosły
znajdzie się sam na sam z podatnym uczestnikiem/dzieckiem przez znaczną ilość czasu, lub w
sytuacji intensywnej emocjonalnie należy dołożyć wszelkich starań, aby znaleźć inną osobą dorosłą
lub poinformować przełożonego lub rodzica/opiekuna dziecka tak szybko jak to jest możliwe w
danych okolicznościach.
Ogólne wytyczne:
 Wolontariusze nie powinni spędzać dłuższego okresu czasu, sam na sam z podatnym
uczestnikiem bez zgody i wiedzy koordynatora/kierownika.

Jeśli jest to wymagane przez program, by wolontariusz był sam na sam z podatnym uczestnikiem
należy dołożyć wszelkich starań by chronić prywatność osoby.

Wolontariusze nie powinni zabierać swymi samochodami inne osoby bez powiadomienia
koordynatora/kierownika.

Kontakt fizyczny między osobami dorosłymi powinien występować "publicznie" i być
usankcjonowane przez duszpasterstwo.

Wolontariusze nie powinni przyjmować żadnych pieniędzy lub mienia od uczestnika za swą
posługę.

Działania wolontariuszy nie mogą wykraczać poza ramy ustanowione w Opisie stanowiska
duszpasterskiego.
Wytyczne podczas pracy z dziećmi:
 Wolontariusze w wieku ponad 16 lat nie powinni spędzać dłuższego okresu czasu sam na sam z
dzieckiem bez zgody i wiedzy duszpasterskiego koordynatora/kierownika.

Dzieci nie powinny być zabierane do pojazdu osoby dorosłej, bez zgody rodzica/opiekuna i
wiedzy z duszpasterskiego koordynator/kierownik.
Archidiecezja Toronto • Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
2013
Page 3 of 6

Dorośli nie powinni pomagać dzieciom w toalecie. W przypadku młodszych dzieci,
wymagających pomocy, rodzic/opiekun musi wyrazić zgodę zanim pomoc w toalecie bądź
przewijanie jest dopuszczone.

Dorośli, którzy nawiążą relacje z dziećmi poprzez działania w Kościele nie powinni szukać
możliwości, aby spędzać czas z dzieckiem poza terenem kościelnym. Jeśli zajdzie interakcja
poza terenem kościelnym powinien zostać o tym powiadomiony duszpasterski
koordynator/kierownik.

Jeśli program wymaga by osoba dorosła pozostała sam na sam z dziećmi (na przykład na obozach)
musi ona dołożyć wszelkich starań, aby chronić prywatność dziecka. Dziewczęta i chłopcy nie
mogą przebierać się razem i osoby dorosłe muszą przebierać się oddzielnie od dzieci. Dorośli nie
powinni spać w pobliżu dzieci.

Kontakt fizyczny między dorosłymi i dziećmi winien następować "publicznie" i być
usankcjonowany przez duszpasterskiego koordynator/kierownik i rodzica/opiekuna. Na przykład
uściski i pocałunki młodszych dzieci lub zabawne zaczepki starszych dzieci.

Rodzice/opiekunowie dzieci uczestniczących w programach powinni być zachęcani do
zadawania pytań i bycia na bieżąco informowanymi odnośnie rodzaju interakcji osób dorosłych i
dzieci. W przypadku, gdy czują się z tym wygodnie, powinni być zachęcani by rozmawiać z
dziećmi o programach i relacjach z wolontariuszami i pracownikami.
Celem tych wytycznych nie jest utrudnianie relacji miedzy wolontariuszami i uczestnikami czy
dorosłymi a dziećmi. A co najważniejsze nie są po to by wprowadzić podejrzenia. We wszystkich
przypadkach, dużo leży w gestii wolontariusza, w oparciu o jego/jej wiedzę, charakter relacji,
warunki i naturę zajęć. Bycie otwartym lub „jawnym”, gdy związek staje się bliższy lub więcej czasu
spędzane jest sam na sam, omawianie wszelkich incydentów z "przełożonymi"- to działania, które
zapewnią bezpieczeństwo naszych podopiecznych, integralność naszych programów i dobre
samopoczucie naszych wolontariuszy.
-Oświadczenie o zamiarze1. DLA
ZABEZPIECZENIA, WE WSZYSTKICH ASPEKTACH
,
WSZYSTKICH TYCH, KTÓRYM SŁUŻY NASZE
DUSZPASTERSTWO.
2. DLA
WSPARCIA NASZYCH PARAFIALNYCH WOLONTARIUSZY ORAZ ZACHOWANIA ICH BEZPIECZEŃSTWA,
PRAWOŚCI I REPUTACJI.
3. ABY ZAPEWNIĆ, ŻE SPEŁNIAMY NASZE OBOWIĄZKI I ZOBOWIĄZANIA, JAKO WSPÓLNOTA WIARY
Archidiecezja Toronto • Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
2013
Page 4 of 6
- Zachowanie Wolontariusza Zachowanie
Aby zapewnić najwyższy standard bezpieczeństwa i ochrony zdrowia dla wszystkich wolontariuszy,
uczestników, personelu, duchowieństwa, parafian i całej wspólnoty parafialnej, wszyscy
wolontariusze muszą utrzymywać najwyższej standardy podczas swej posługi.
W szczególności wszyscy wolontariusze są zobowiązani do:
1. Do udziału w zaplanowanych zajęciach i punktualności; w przypadku nieobecność, tylko z
ważnych powodów, poinformowania odpowiedniej osoby o spodziewanej nieobecności;
2. Do wykonywania obowiązków i przydzielania odpowiedzialności bezpiecznie, skutecznie i z
właściwym wykorzystaniem czasu i materiału;
3. Być uprzejmym i współpracować z innymi wolontariuszami i wspólnotą parafialną;
4. Do prowadzenia się, zarówno w swojej pracy jak i poza nią, w sposób, który pozytywnie
odbija się na parafii; do ubierania się zgodnie z wytycznymi parafii;
5. Wykazać, świadomość i szacunku dla seksualnych, kulturalnych i fizycznych różnic w swych
relacjach z uczestnikami, innymi wolontariuszami i całą wspólnotą parafialną.
Proboszcz jest odpowiedzialny za tworzenie i utrzymywanie atmosfery, która sprzyja wzajemnemu
szacunkowi wśród ludzi. Dotyczy to zapewnienia, żeby wolontariusze nie zostali ofiarami odwetu za
złożenia skargi lub za uczestnictwo w dochodzeniu skargi.
Publiczne używanie nazwy parafii
Bez szczególnej autoryzacji ze strony Proboszcza bądź osoby przez niego upoważnionej,
wolontariusz parafii, nie powinien nigdy publicznie wygłaszać treści w kwestiach teologicznych lub
moralnych w imieniu parafii, lub w sposób, który by sugerował upoważnienie ze strony parafii.
Uznaje się, że wolontariusze są to również osoby prywatne i jako takie mają prawo swobodnego
wypowiadania się w sprawach publicznych; jednakże powinny one to robić w taki sposób, by było
oczywiste, że mówią, jako prywatni obywatele, a nie jednostki upoważnione przez parafię.
Archidiecezja Toronto • Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
2013
Page 5 of 6
Przedmioty zakazane na terenie parafii
W żadnym wypadku następujące przedmioty nie są dozwolone na terenie parafii, w tym na terenie
parkingu: wszelkie rodzaje broni palnej; noże sprężynowe, noże z ostrzem dłuższym niż pięć cali;
niebezpieczne substancje chemiczne; materiały wybuchowe, w tym spłonki; łańcuchy i inne
przedmioty noszone w celu zranienia lub zastraszenia.
Nadużycie/niewłaściwe prowadzenie się -zasady zgłaszania
W przypadku odkrycia nadużycia dokonanego przez, lub wobec wolontariusza, pracownika lub
jakiejkolwiek innej osoby, osoba, która dokonała odkrycia ma obowiązek zgłosić to w następujący
sposób:
W przypadku dzieci w wieku poniżej 16 lat istnieją dwa (2) kroki:
Krok 1: Skontaktować się Children’s Aid Society (Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom) (CAS) (lub
katolickie CAS) w celu zgłoszenia nadużycia.* Oznacza to, że jeśli osoba podejrzewa przemoc
wobec dziecka, musi to zgłosić osobiście do Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom (Children’s Aid
Society) a nie do przekazywać informację księdzu, oczekując, że on to zgłosi.
* Ustawodawstwo stanowi, że jeśli osoba, w tym osoba, której obowiązki zawodowe lub urzędowe związane
są z dziećmi, ma uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że dziecko wymaga lub może wymagać ochrony, na
podstawie przedstawionej w tej sekcji ustawy, powinna niezwłocznie zgłosić podejrzenia i informacje na
podstawie których się opiera, bezpośrednio do Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom (Children’s Aid Society) i
nie polegać na jakiejkolwiek innej osobie w zrobieniu zgłoszenia za nią. {Ustawa Rodzinna s.72 (1)}.
Osoba, która robi zgłoszenie do Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom (Children’s Aid Society) zgodnie z
niniejszą ustawą jest chroniona przed postępowaniem prawnym, chyba, że raport został złożony złośliwie lub
bez podstawy do podejrzenia. {Ustawa Rodzinna s.72 (7)}.
Krok 2: Skontaktować się z proboszczem w celu powiadomienia go o sytuacji. Proboszcz powiadomi
podejrzanego wolontariusza i usunie go/ją z posługi duszpasterskiej aż do odwołania. Proboszcz
powiadomi następnie Dyrektora zasobów personalnych w Katolickim centrum duszpasterskim.
W przypadku osoby, w wieku lat 16 i powyżej:
Skontaktować się z proboszczem w celu powiadomienia go o sytuacji. Powiadomi on z kolei
Dyrektora zasobów personalnych w Katolickim centrum duszpasterskim.
Dokumentacja podejrzenia o nadużycie/niewłaściwe prowadzenie się:
Udokumentuj wszystkie oświadczenia, rozmowy i obserwacje tak szybko, jak to możliwe. Traktuj te
dokumenty, jako ściśle poufne i przekaż je tylko proboszczowi.
W raporcie, należy uwzględnić: daty, ilość razy, imiona i nazwiska osób zaangażowanych,
lokalizacje, jasne i pełne podsumowanie zdarzenia, sytuacji lub znaków ostrzegawczych.
Archidiecezja Toronto • Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
2013
Page 6 of 6
Molestowanie
"Molestowanie” to postępowanie w formie dokuczliwych komentarzy bądź zachowania, które jest
świadome lub są podstawy do tego żeby wiedzieć, że są niemile"
[Karta praw człowieka, RSO 1990, Rozdział H.19, sekcja 10. (1)].
Żadnemu z wolontariuszy nie wolno nękać innego wolontariusza czy jakiegokolwiek członka
społeczeństwa poprzez zachowanie takie, jak, ale nieograniczone do następujących:

Werbalne molestowanie - słowne groźby wobec osób lub mienia; używanie języka
wulgarnego lub obraźliwego wobec innych; uwłaczające lub ubliżające komentarze;
obraźliwe seksualne flirtowanie i propozycje; werbalne zastraszania; przesadzone krytyki i
wyzwiska.

Molestowanie wizualne - poniżające lub obraźliwe plakaty, karykatury, publikacje, zdjęcia
lub rysunki.

Molestowanie fizyczne - jakikolwiek fizyczny atak, taki jak uderzenie, popychanie, kopanie,
przytrzymywanie, utrudnianie lub blokowanie ruchów innej osoby.
Archidiecezja Toronto niezwłocznie zbada zarzuty molestowania, i jeśli okaże się, że doszło do
molestowania, natychmiast zostaną podjęte odpowiednie działania. Wszystkie zarzuty będą badane
w sposób poufny i profesjonalny.
Każdy z wolontariuszy, który czuje, że jest prześladowany w jakikolwiek sposób (w tym
molestowany seksualnie) powinien:
o Wyrazić swoją dezaprobatę wobec osoby, której postępowanie jest kwestionowane.
o
Zapisać datę (-y), godzinę (-y) niedopuszczalnego zachowania (zachowań), świadków
zajścia, z którymi mogą swobodnie rozmawiać (proboszcz, współpracownik
proboszcza, dział kadr Archidiecezji Toronto, itp.).
o
Indywidualny kontakt może zapewnić wsparcie dla wolontariusza, (jeśli jest to
wygodne w ten sposób) i skierować wolontariusza do działu kadr Archidiecezji
Toronto, by mogło zostać przeprowadzone dochodzenie.
o
Pierwsza osoba, z którą skontaktował się wolontariusz powinna niezwłocznie zgłosić
sprawę poufnie do działu kadr archidiecezji Toronto.
Oczekuje się od wszystkich wolontariuszy parafii w Archidiecezji Toronto
przestrzegania niniejszych Wytycznych dla wolontariuszy.
Archidiecezja Toronto • Umacniając Troszczącą się Wspólnotę
2013