Maciej Kalarus Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po
Transkrypt
Maciej Kalarus Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po
Maciej Kalarus Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po 1989 roku. Streszczenie Rozprawa dotyczy zagadnienia wglądu w obszar polskiej literatury podróżniczej, czyli książek, które na szeroko rozumianym rynku wydawniczym ukazały się po 1989 roku. W jej skład wchodzą dwie części ogniskujące wokół kilkunastu fundamentalnych zagadnień, które należy brać pod uwagę rozważając stan gatunku polskiej „travel literature”. W dysertacji podjęta jest próba czterostopniowego podziału pozaeuropejskiej polskiej literatury podróżniczej oraz kategoryzacji aktywno-pasywnej i pośrednio-bezpośredniej. Zasygnalizowana jest także problematyka tzw. kolonializmu odwróconego, łączącego się z tytułową metaforą „podróży ograbionej” (znaczenie dosłowne i przenośne). Rozprawa wprowadza pojęcie „życia w podróży” i „podróży w życiu”, jak również wskazuje na powszechne zjawisko tzw. hybrydyzacji literatury podróżniczej, a wątek ten łączy się bezpośrednio z medialną tabloidyzacją oraz celebrytyzacją w/w literatury. W swojej głównej części rozprawa dokonuje opisu (trawers kontynentalny) ponad trzystu publikacji podróżniczych, zwracając uwagę na szlaki wędrówek oraz niebagatelną rolę fotografii i filmu, będących pokłosiem polskich globtroterskich eskapad. Omówieniu poddane zostają także zagadnienia przemysłu wydawniczego wraz z tematyką finansowania podróży. Poruszony jest także kontekst roli podróżnika jako świadka wydarzeń, ambasadora i emisariusza, co ma nierozerwalny związek z wiarygodnością publikowanej później relacji (trzy filary udanej książki: człowiek, środowisko i sprzęt). W świetle całej dysertacji niebagatelną rolę odgrywa także postać Ryszarda Kapuścińskiego, gdzie jego osoba i twórczość stanowi dla rozprawy kluczowy i zwrotny moment w sytuowaniu wydawniczej cezury. Postać „Mistrza reportażu” jest także asumptem ku rozważaniom dotyczącym tematyki związanej z tzw. zachowaniami i językiem kolonialnym. Ponadto rozprawa wprowadza szereg autonomicznych opisów będących autorską retrospektywą, konieczną, jak się wydaje, dla lepszego zobrazowania poruszanych na stronach dysertacji zagadnień. Rozprawa liczy 434 strony.