Maciej Kalarus Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po

Transkrypt

Maciej Kalarus Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po
Maciej Kalarus
Podróż ograbiona. Polska literatura podróżnicza po 1989 roku.
Streszczenie
Rozprawa dotyczy zagadnienia wglądu w obszar polskiej literatury podróżniczej, czyli
książek, które na szeroko rozumianym rynku wydawniczym ukazały się po 1989 roku. W jej
skład wchodzą dwie części ogniskujące wokół kilkunastu fundamentalnych zagadnień, które
należy brać pod uwagę rozważając stan gatunku polskiej „travel literature”. W dysertacji
podjęta jest próba czterostopniowego podziału pozaeuropejskiej polskiej literatury
podróżniczej
oraz
kategoryzacji
aktywno-pasywnej
i
pośrednio-bezpośredniej.
Zasygnalizowana jest także problematyka tzw. kolonializmu odwróconego, łączącego się z
tytułową metaforą „podróży ograbionej” (znaczenie dosłowne i przenośne). Rozprawa
wprowadza
pojęcie „życia w podróży” i „podróży w życiu”, jak również wskazuje na
powszechne zjawisko tzw. hybrydyzacji literatury podróżniczej, a wątek ten łączy się
bezpośrednio z medialną tabloidyzacją oraz celebrytyzacją w/w literatury.
W swojej głównej części rozprawa dokonuje opisu (trawers kontynentalny) ponad
trzystu publikacji podróżniczych, zwracając uwagę na szlaki wędrówek oraz niebagatelną rolę
fotografii i filmu, będących pokłosiem polskich globtroterskich eskapad. Omówieniu poddane
zostają także zagadnienia przemysłu wydawniczego wraz z tematyką finansowania podróży.
Poruszony jest także kontekst roli podróżnika jako świadka wydarzeń, ambasadora i
emisariusza, co ma nierozerwalny związek z wiarygodnością publikowanej później relacji
(trzy filary udanej książki: człowiek, środowisko i sprzęt).
W świetle całej dysertacji niebagatelną rolę odgrywa także postać Ryszarda
Kapuścińskiego, gdzie jego osoba i twórczość stanowi dla rozprawy kluczowy i zwrotny
moment w sytuowaniu wydawniczej cezury. Postać „Mistrza reportażu” jest także asumptem
ku rozważaniom dotyczącym tematyki związanej z tzw. zachowaniami i językiem
kolonialnym. Ponadto rozprawa wprowadza szereg autonomicznych opisów będących
autorską retrospektywą, konieczną, jak się wydaje, dla lepszego zobrazowania poruszanych
na stronach dysertacji zagadnień.
Rozprawa liczy 434 strony.