Listopad 2015
Transkrypt
Listopad 2015
MIESIĘCZNIK INFORMACYJNO-EDUKACYJNY PRZEDSZKOLA NR 208 W TYM NUMERZE: Dzień jabłka w naszym przedszkolu Z życia grupy II i VIII Stawiamy na samodzielność – relacja z życia grupy IV Poznaję i ćwiczę swoje ręce – kilka słów o motoryce małej Muzyka w przedszkolu Przepis na bezglutenową i bezcukrową szarlotkę jaglaną DZIEŃ JABŁKA W NASZYM PRZEDSZKOLU 20 października w naszym przedszkolu odbyła się impreza pt „Dzień Jabłka”. Wspólnie bawiliśmy się w sali gimnastycznej. Na początku wszystkich przedszkolaków odwiedził gość specjalny – pani Przekupka , która przyszła prosto z targu. Przyniosła dzieciom kosz pełen jabłek, o których opowiadała, jakie są smaczne i dlaczego warto je jeść. Pani Przekupka zaprosiła nas także na pierwszy konkurs, w którym udział brały Pani Dyrektor i Pani Wicedyrektor, a zadanie polegało na obraniu jabłka na czas. Co to były za emocje – wszyscy dopingowali i bili brawa. W końcu nadszedł czas na wspólne zabawy ruchowe, w których rolę główną odegrały jabłka. Zrywaliśmy jabłka, które były podwieszone na nitkach, zbieraliśmy jabłka spośród owoców rozsypanych po sali, przekładaliśmy jabłka z kosza do pojemnika, robiliśmy slalom z jabłkiem na talerzyku, Wypełnialiśmy kontur jabłka z wykorzystaniem prawdziwych owoców. Nie mogło zabraknąć oczywiście wspólnie śpiewanych piosenek. I tak nasze przedszkolaki śpiewały piosenkę pt. „ Podaj jabłko” tworząc łańcuszek, w którym podawaliśmy sobie z ręki do ręki te pyszne owoce. Dzieci, tradycyjnie już, wykonały również obrus ze stempli z połówek jabłek maczanych w farbach. Na koniec nadszedł wspaniały czas dla naszego podniebienia – degustowaliśmy wykonane przez każdą grupę zdrowe potrawy z jabłek bez dodatku cukru. Były to: placuszki, razowe muffinki, kasza jaglana z musem jabłkowym, kompot z miodem i cynamonem, kieszonki jabłkowe, zapiekane jabłkowe róże. Mniam, mniam nikt nie mógł się oprzeć tak pysznym smakołykom. Wszystkim bardzo, ale to bardzo smakowało, co zostało udokumentowane w galerii zdjęć na naszej stronie internetowej . 09.10.2015 r. Nr 4/118/2015 Listopadowe wydarzenia w naszym przedszkolu: Wizyta dzieci w Teatrze Małego Widza ( 10 XI ) Spotkanie rodziców z przedstawicielami szkół specjalnych ( 18 XI ) Koncert muzyczny (23 XI ) Gazetkę redagują zamiennie: Ewa DębińskaDzidek, Marta Perekitko, współpracują wszyscy nauczyciele. Listopadowi Jubilaci Antosia - gr. II Julka - gr. II Antoś – gr. III Radek – gr. V Julka – gr. VI Jaś – gr. VII Maksio – gr. X Życzymy Wam dużo radości i spełnienia marzeń! KALENDARIUM Opracowała: mgr Karolina Cendrowska 11 XI – Narodowe Święto Niepodległości 16 XI – Międzynarodowy Dzień Tolerancji 21 XI – Światowy Dzień Życzliwości 25 XI – Światowy Dzień Pluszowego Misia 30 XI – Andrzejki 1 Z ŻYCIA GRUPY II I VIII W naszych grupach już od rana, życie wartko wre. Wszystkie dzieci do przedszkola, bardzo spieszą się. Idą Kosma i Pawełek, a za nimi Julki dwie. Podąża też Nikolas i Nikola, gdy tymczasem w szatni już Alanek przebiera się. A na końcu Karolcia i Tosia, uśmiechnięte jak do zdjęcia, docierają na zajęcia. Na początku wszyscy się witamy, do „Porannego kręgu” zapraszamy. Chcąc mieć sprawne dłonie, bardzo dbamy o nie. Więc ćwiczymy bez ustanku chwytając drążki i kasztanki, żołędzie oraz liście i pozostałe masy wszystkie. Bawimy się też masą solną i plasteliną wodą i kisielem, u nas naprawdę dzieje się wiele. STAWIAMY NA SAMODZIELNOŚĆ – RELACJA Z ŻYCIA GRUPY IV Czas adaptacji do przedszkola mamy już za sobą. Nowe Dzielniaczki z grupy IV czują się bezpiecznie. Wszystkie dzieci są radosne i gotowe na nowe wyzwania. A najważniejszym z nich jest rozwijanie samodzielności, czyli gotowości do podejmowania zadań opartych na osobistej aktywności dzieci. Zgodnie z programem wychowania przedszkolnego: ,,Nasze Przedszkole” W. Żaby- Żabińskiej i M. Kwaśniewskiej, dzieci powinny mieć możliwość zdobywać doświadczenia w zakresie następujących czynności: • ściąganie ubrań, butów, umieszczanie ich w wyznaczonym miejscu w szatni, • zakładanie ubrań, butów, • wiązanie obuwia, • korzystanie z toalety, • spożywanie posiłków – prawidłowe posługiwanie się łyżką, widelcem, korzystanie z serwetek, zwrócenie uwagi na kulturę spożywania posiłków. W październiku dzieci zdobywały doświadczenia w zakresie kulinarnym – robiliśmy w sokowirówce wyśmienity sok z buraka, marchewki i jabłka. Podczas tych zajęć dzieci odczuwały radość, były bardzo zainteresowane i aktywne, co ilustrują zdjęcia. W listopadzie będziemy ćwiczyć w naszej grupie samodzielne ubieranie się i rozbieranie. Czasem zajrzymy do Kuchcikowa, by na ząb coś przygotować. Ostatnio było to pieczone jabłko i mus jabłkowy z jęczmienną kaszką. A kiedy już zdrowo sobie pojemy, podczas odpoczynku się relaksujemy. Wszyscy tu miło spędzamy czas, gdyż przedszkole uczy i bawi nas. W aspekcie poznawczym samodzielne wykonywanie różnych czynności zmusza dziecko do koncentracji uwagi, kształtuje podzielność i wybiórczość uwagi, sprzyja zapamiętywaniu. Wszystko, co dziecko wykona własnymi rękami, do czego dojdzie własną myślą, co przeżyje — buduje jego umiejętności, wiedzę o sobie i innych oraz o świecie. Dziecko poznając efekty własnej aktywności może konfrontować je ze swoimi możliwościami. Dzięki temu uczy się, w których sytuacjach poradzi sobie samodzielnie, a w których musi się zwrócić o pomoc. Czerpie również ze swojego działania satysfakcję i buduje poczucie sprawczości. Ma większy wpływ na zdarzenia niż dziecko wyręczane w swoich planach, decyzjach i działaniach. Opracowały: mgr Katarzyna Grymuła mgr Elwira Orzyłowska – Sosnówka POZNAJĘ I ĆWICZĘ SWOJE RĘCE – KILKA SŁÓW O MOTORYCE MAŁEJ Motoryka to ogólna sprawność fizyczna człowieka. Dzieli się na małą i dużą. Motoryka duża dotyczy ruchów angażujących całe ciało, np. bieganie, skakanie, chodzenie. Motoryka mała odnosi się do czynności związanych z używaniem dłoni i palców. Aby prawidłowo stymulować rozwój ruchowy dziecka należy zacząć od rozwijania motoryki dużej, a następnie przejść do rozwijania motoryki małej. Ręka to bardzo wyspecjalizowany narząd. Służy nie tylko do wykonywania rozmaitych ruchów, ale także do chwytania, badania i poznawania otaczającego świata, czy w końcu do komunikowania się. Sprawność ręki jest niezwykle ważna dla wykonywania codziennych czynności życiowych, czy różnicowania cech i właściwości przedmiotów. 2 Opracowała: mgr Bogumiła Wielocha r Rozpoczynając usprawnianie motoryki małej dążymy do tego, by dziecko odkryło własne ręce i ich możliwości. W tym celu możemy stosować masaż dłoni materiałami o zróżnicowanej fakturze, czy zachęcać dziecko do zanurzania swoich dłoni w tworzywach o różnej strukturze: tj.: - woda, farby, piana mydlana, pianka do golenia; - materiały półpłynne: kisiel, krochmal, żele, galaretka; - materiały sypkie: kasza, piasek, ryż, groch, fasola; - tworzywa przekształcalne: masa solna, glina, plastelina, ciastolina, pucholina; materiały naturalne: kamyki, kasztany, żołędzie, szyszki. Dzięki takim działaniom dostarczamy dziecku głębokich wrażeń pomagających mu odczuć i zobaczyć własne ręce. Pobudzamy go też do spontanicznej aktywności, która rozwija jego sprawność manualną. Dzieciom z różnymi ograniczeniami ruchowymi należy pomóc poprzez kierowanie ruchów rąk w trakcie manipulacji (metoda Felicji Affolter). Starajmy się wykonywać razem z dzieckiem naturalne ruchy dotykania i badania przedmiotu, obracać nim, wolno poruszać. Ręce dorosłego mogą znajdować się pod lub na rękach dziecka. Ważne jest, by podczas dotykania i eksploracji nakierowywanej przez nas, robić przerwy i dawać dziecku możliwość wykonania pierwszych samodzielnych ruchów badawczych. Według Bogusława Śliwerskiego: „Ręka jest głównym narzędziem człowieka. Zajęcia ręczne są kluczowe w rozwoju mózgu dziecka.” Zachęcam zatem Państwa do takich zabaw z dzieckiem, które pomogą mu poznać i ćwiczyć swoje dłonie. Pamiętajmy przy tym, by podczas wykonywania proponowanej aktywności pozostawiać pewną swobodę dziecku w wykorzystaniu danego przedmiotu, czy materiału. Poniżej przedstawiam parę pomysłów na zabawy usprawniające motorykę małą: - pocieranie, masowanie dłoni różnymi fakturami: np. ręcznik, gąbka morska, kawałek futerka, nasze ręce; - zabawy paluszkowe: np. „Sroczka”, „Rodzina paluszków”; owijanie rąk szeleszczącym materiałem, koralikami, kolorowymi wstążkami; - wkładanie do dłoni dziecka przedmiotów o różnym kształcie; - zanurzanie rąk dziecka w różnych materiałach, konsystencjach; - zabawy z wodą – ciepła, zimna (uderzanie dłońmi o powierzchnię wody, pocieranie rąk pod wodą, przelewanie wody, chlapanie, wrzucanie różnych przedmiotów do wody i ich wyławianie); - zakładanie na twarz dziecka chusty i zachęcanie do jej zdjęcia; - rozmazywanie na lustrze piany, pianki do golenia; - zachęcanie dziecka do chwytania piłek różnej wielkości, wadze i barwie; - otwieranie i zamykanie razem z dzieckiem różnych pudełek (w środku można schować nagrodę); wkładanie i wyjmowanie przedmiotów z pudełka; - wrzucanie fasoli/ żołędzi do butelek, monet do skarbonki; - swobodne malowanie dłońmi – rozmazywanie na dużych arkuszach papieru różnych kolorów farby; - malowanie palcami na różnych powierzchniach (gładkich, chropowatych, śliskich) lub z użyciem farb strukturalnych (farba wymieszana z cukrem/solą); - wypełnianie pojemników np. piaskiem, pucholiną (rękami lub przy pomocy łyżki); - ugniatanie, wałkowanie, lepienie ciasta, wycinanie kształtów za pomocą foremek; - przypinanie klamerek, np., podczas wieszania bielizny. Opracowała: mgr Karolina Król MUZYKA W PRZEDSZKOLU W każdy wtorek i czwartek w naszym przedszkolu odbywają się dla każdej grupy zajęcia muzyczne. Przebiegają one wg następującego schematu: powitanie dzieci, śpiewanie piosenek, gra na instrumentach muzycznych, zabawy muzycznoruchowe, tańce i relaks. Początek zajęć, zaraz po powitaniu, przeznaczony jest na śpiewanie piosenek. Co to oznacza w przypadku dzieci z naszego przedszkola, dzieci mających trudności komunikacyjne, w dużej mierze niemówiących? Czy oznacza to, że nauczycielki śpiewają znane i lubiane piosenki przedszkolne, a dzieci słuchają? Na naszych zajęciach muzycznych, pod tym hasłem kryje się coś innego. Przede wszystkim, kluczem do sukcesu jest rozbudzenie uwagi i ciekawości dzieci, utrzymanie jej, zbudowanie motywacji do samodzielnej aktywności. Piosenka jest traktowana jako materiał, na którym pracuje się z dzieckiem, jako materiał dydaktyczny i terapeutyczny. Podczas zajęć staram się wykorzystywać atrakcyjne dla dzieci akcesoria, w tym szczególnie różnego rodzaju przebrania. Wybieram piosenki służące aktywizacji dzieci, włączające je w proces tworzenia i odbioru muzyki. Dużą część stanowią piosenki, podczas których dzieci wykonują jakieś zadanie – trzymają parasol, wkładają jabłko do koszyka, głaszczą kotka, karmią wróbelka ziarnami, czy lalkę kaszą, machają rybką, którą za chwilkę połknie groźny rekin – pacynka. Piosenki „opowiadają” o świecie, o porach roku, zdarzeniach, świętach, o tym co dzieci robią, co oglądają. Pracujemy więc na konkretnym materiale. Prosty tekst, nieraz silnie uproszczony, pozbawiony nadmiaru abstrakcyjnych treści, dostosowany jest do możliwości poznawczych dzieci. 3 Przez takie przeróbki piosenki tracą może niekiedy część walorów artystycznych, stricte muzycznych, lecz za to zyskują walory terapeutyczne. Niektóre piosenki ilustrowane są za pomocą symboli PCS. Tutaj, przy wsparciu wpadającej w ucho piosenki, prezentowane są symbole graficzne, które opisują jej treść. Dobrym przykładem jest piosenka „Kaczor Donald farmę miał” na podstawie piosenki anglojęzycznej „Old McDonald had a farm”. Piosenka ma potrójne oddziaływanie – 1: komunikacyjne– etykietowanie zwierząt za pomocą symboli PCS, 2 – logorytmiczne, a więc usprawnianie narządu mowy, prowokowanie mowy za pomocą śpiewania sylab, 3 – budowanie świadomości istnienia odmienności językowej. Piosenkę tę można śpiewać w wersji polsko i anglojęzycznej. Dzieci, znające polską wersję, można zaznajomić także z wersją w języku angielskim. Na zasadzie analogii dzieciom uławia to dostrzeżenie różnic i podobieństw między obiema wersjami. W ten sposób wprowadzamy dziecko w świat innych języków i kultury realizując wprowadzone przez MEN rozporządzenie dotyczące rozwijania u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną świadomości odmienności językowej i kulturowej. Zajęcia muzyczne, poprzez naturalną obecność ruchu, który jest nierozerwalnie związany z muzyką, wspomagają rozwój psychoruchowy naszych przedszkolaków. Poprzez naukę „piosenek z pokazywaniem”, a więc piosenek, w których tekst ilustrowany jest gestem, doskonalą koordynację wzrokowo-ruchową oraz wzrokowo-słuchowo-ruchową. Należy wspomnieć też o silnej motywacji. Atrakcyjna dla dzieci forma, poprzez muzykę sprawia, że koncentrują one uwagę na wykonywanej czynności. W przypadku dzieci z MPD, ze znacznymi ograniczeniami ruchowymi, motywacja pomaga w przekraczaniu barier stawianych przez ciało, pomaga zmobilizować ciało i umysł na celu, jakim jest np. zagranie na instrumencie, współdziałanie z nauczycielem, rozluźnienie ciała, czy świadome poruszanie ciałem, szczególnie rękami. Na zajęciach muzycznych można zaobserwować u dzieci znaczne wydłużenie czasu koncentracji uwagi. Jako ciekawostkę podam fakt, że zdarza się, że dziecko mające olbrzymie problemy ze skupianiem i utrzymaniem uwagi, z siedzeniem na miejscu, po półgodzinnych zajęciach domaga się kontynuacji zajęć :) Czemu służą zajęcia muzyczne? Jak wszystkie rodzaje zajęć, pod osłoną muzyki i dobrej zabawy, mają one szereg celów terapeutycznych, dydaktycznych i wychowawczych. Podczas zajęć realizowane są m.in. takie cele, jak: realizacja naturalnych potrzeb rozwojowych – ruchu, aktywności, radości, swobody działania, tworzenia, rozwijanie umiejętności planowego i kontrolowanego posługiwanie się własnym ciałem oraz przedmiotami, ćwiczenie koordynacji wzrokowo – ruchowej, ćwiczenia aparatu mowy, rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie, wspólnej zabawy w grupie i w parach, tworzenie radosnej atmosfery sprzyjającej wyzwalaniu samodzielnej aktywności i ekspresji ruchowej, werbalnej. Poza wszystkimi szczytnie postawionymi celami zajęcia mają przede wszystkim jedną, najważniejszą misję. Jest nią dawanie radości. Najważniejsze jest bowiem to, aby poprzez muzykę, taniec i śpiew na buziach naszych przedszkolaków gościł uśmiech, a w ich sercach radość. Żeby dzieci oraz panie mogły na zajęciach zapomnieć na chwilę o codziennych trudach, smutkach i przenieść się w zaczarowany świat muzyki :-) . WIEM CO JEM – BEZGLUTENOWA I BEZCUKROWA SZARLOTKA JAGLANA Składniki: 350 g kaszy jaglanej ( nieugotowanej) 1,3 kg kwaśnych, soczystych jabłek ( obrane z pestek i skórki, starte na tarce lub zmielone w blenderze) 3/4 szklanki suszonych daktyli (namoczonych przez ok.30 min. w gorącej wodzie) 1 duży, dojrzały banan 50 g płatków migdałowych, można zmielić na mąkę 1 łyżka mielonego cynamonu. Składniki na masę daktylową na wierzch ciasta 25 daktyli bez pestek, pokrojonych na kawałki 10 łyżek mleka sojowego niesłodzonego lub wody W blenderze miksujmy pokrojonego banana, pół szklanki wody i daktyle . Do dużej miski przekładamy starte lub zmiksowane jabłka, dodajemy daktylowy sos i wsypujemy kaszę, migdały i cynamon. Mieszamy dokładnie. Przekładamy do wyłożonej papierem do pieczenia tortownicy Pieczemy w piekarniku rozgrzanym do 200 st. C przez około 60 min. Gotowe, lekko ostudzone ciasto smarujemy masą z daktyli, którą przygotowujemy rozgotowując daktyle w mleku sojowym (gdy płyn szybko odparuje możemy dodać jeszcze trochę mleka lub wody) i Opracowała: mgr Anna Kasprzyk miksując masę na gładko blenderem. Ciasto możemy zjadać zarówno na ciepło, jak i na zimno. Smacznego! Przepis zaczerpnięty z bloga mniammniamvege.blogspot.com Sprawdzony i przetestowany przez pracowników przedszkola 4