Nr kat. IR644

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
MUM1 Protein
Klon MUM1p
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR644
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human białko MUM1, klon MUM1, Ready-to-Use, (Link), jest
przeznaczone do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciało znakuje białko
MUM1, które wykazuje ekspresję w podzbiorze limfocytów B w jasnej strefie ośrodka rozmnaŜania (odpowiadającym
późnej fazie róŜnicowania limfocytów B), komórkach plazmatycznych, aktywowanych limfocytach T oraz w całej
gamie pokrewnych nowotworów z tkanek chłonnych i krwiotwórczych. Spośród nowotworów niepochodzących z
tkanek chłonnych i krwiotwórczych dodatni odczyn dają tylko niektóre czerniaki. Przeciwiciało jest przydatne np. do
szczegółowej klasyfikacji złośliwości nowotworów z tkanki limfoidalnej (1, 2). Interpretacja kliniczna wystąpienia lub
braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób
kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby
pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
IRF4 (czynnik regulujący interferon 4), ICSAT (białko wiąŜące zgodną sekwencję interferonu w aktywowanych
limfocytach T) i PIP (partner oddziaływania PU.1) (3).
Podsumowanie
i wyjaśnienie
Białko MUM1 (onkogen szpiczaka mnogiego-1) to białko o masie cząsteczkowej 50 kD kodowane przez gen MUM1
pierwotnie zidentyfikowany w związku z jego uczestnictwem w rzadkiej translokacji t(6;14)(p25;q32) obserwowanej w
szpiczaku mnogim, powodującej zestawienie genu MUM1 z pozycją odpowiadającą cięŜkiemu łańcuchowi
immunoglobuliny (4, 5). W organizmach myszy z niedoborem białka MUM1 nie było moŜliwe tworzenie ośrodków
rozmnaŜania, stwierdzano brak komórek plazmatycznych w śledzionie i blaszce właściwej jajnika oraz obserwowano
wyraźny spadek poziomów immunoglobulin osocza i niezdolność do generowania wykrywalnej odpowiedzi przeciwciał
lub odpowiedzi limfocytów T i odpowiedzi przeciwnowotworowej (1). Ekspresja białka MUM1 jest niezaleŜna od
translokacji t(6;14) (p25;q32) i była wykrywana w komórkach szpiczaka mnogiego, chłoniakach typu LPL
(limfoplazmocytalnych), chłoniakach rozlanych z duŜych limfocytów B (DLBCL) oraz aktywowanych limfocytach T.
Białko MUM1 nie jest swoiste ze względu na róŜnicowanie do komórek plazmatycznych, ale moŜe zostać włączone do
panelu markerów fenotypowych słuŜących do badania histogenezy chłoniaka z limfocytów B, a przy tym jest markerem
uŜytecznym w szczegółowej klasyfikacji złośliwych nowotworów limfoidalnych, np. w B-CLL (1-3, 6).
Ekspresja białka MUM1 ogranicza się do komórek linii limfocytarnych i melanocytarnych (5).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące części
instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem,
3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Odczynnik
dostarczony
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i azydek sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: MUM1p (1). Izotyp: IgG1, kappa.
Immunogen
Rekombinowane białko fuzyjne GST-MUM1 (1).
Swoistość
W teście Western blot lizatu komórek HeLa transfekowanych pHeBo-CMV-MUM1-HA przeciwciało barwi prąŜek
odpowiadający masie 52 kDa, czyli białku MUM1-HA, natomiast w przypadku lizatów nietransfekowanych komórek
HeLa nie obserwuje się barwienia. W testach Western blot lizatów IM9 (linii komórkowej szpiczaka),
niefrakcjonowanych zawiesin komórek migdałków, oraz limfocytów T stymulowanych PHA przeciwciało barwi prąŜek
odpowiadający masie 50 kDa, czyli białku MUM1. Nie stwierdzono barwienia w przypadku lizatów komórek U937
(linii komórkowej szpiczaka) i niestymulowanych limfocytów T (1).
Analiza SDS-PAGE immunoprecypitatów wytwarzanych w reakcji przeciwciał z lizatami komórek z linii komórkowej
szpiczaka IM9 wykazuje reakcję z białkiem 50 kDa odpowiadającym białku MUM1 (1).
Środki ostroŜności
1. Do stosowania przez wyszkolony personel.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek sodu,
zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków
metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować
właściwe procedury postępowania.
4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5. Niewykorzystany roztwór utylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami.
(117922-003)
Dako Denmark A/S
IR644/PL/MNI/2009.12.04 str. 1/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem
próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W wypadku nieoczekiwanego
wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz gdy podejrzewa się
problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie
próbek oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x)
(nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Procedura barwienia
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer Link
wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200 µL lub
2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników
przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym
systemie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury
inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobów jego przygotowania i powinny
być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie wybarwienia
innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision FLEX+ mogą
zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy skontaktować
się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie zmodyfikowanego protokołu
jest prawidłowe – w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części „Charakterystyka
wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy uŜyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Link) (nr kat. K8008).
Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować okręŜnicę/wyrostek
robaczkowy oraz migdałki, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać
odczyn reakcji taki jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to
FLEX Negative Control, Mouse, (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja
wybarwienia
W reakcji z przeciwciałem komórki dają odczyn ograniczony głównie do jądra, choć w większości przypadków
dodatniemu odczynowi jądrowemu towarzyszy takŜe słaby do umiarkowanego odczyn cytoplazmatyczny (2).
Charakterystyka
działania
Tkanki normalne: W tkankach migdałków i śledziony przeciwciało daje silny odczyn z komórkami plazmatycznymi i z 3
do 10% limfocytów B w ośrodkach rozmnaŜania (OR), zlokalizowanych głównie w strefie jasnej. Nieliczne komórki
dodatnie na obecność białka MUM1 w strefie płaszcza to limfocyty B opuszczające OR i przemieszczające się przez
strefę płaszcza grudek. Przeciwciało daje takŜe dodatni odczyn z 1-5% limfocytów T obecnych w OR i w obszarze
międzygrudkowym. Nie zaobserwowano odczynu z makrofagami migdałków, komórkami dendrytycznymi grudek
chłonnych, środbłonka i nabłonka. Odczyn ujemny dają takŜe komórki kory grasicy, rdzenia grasicy, ciałek Hassala oraz
prekursory erytroidalne i szpikowe, megakariocyty, osteoblasty i osteoklasty (1). W dodatkowym badaniu 142
prawidłowych tkanek nielimfoidalnych, reprezentujących 33 typy tkanek, wszystkie tkanki dawały wynik ujemny w reakcji
z przeciwciałem (2). Komórki plazmatyczne w okręŜnicy/wyrostku robaczkowym wykazują odczyn umiarkowany do
silnego, natomiast aktywowane komórki B w migdałkach wykazują odczyn słaby do umiarkowanego.
Tkanki patologiczne: W badaniu obejmującym liczne (N=210) i zróŜnicowane (18 typów) ludzkie nowotwory z tkanek
krwiotwórczych i chłonnych przeciwciało dawało odczyn dodatni z wieloma róŜnymi chłoniakami z limfocytów B,
limfocytów T i naturalnych komórek cytotoksycznych. Odczyn dodatni obserwowano we wszystkich badanych
nowotworach z tkanek krwiotwórczych i chłonnych, z wyjątkiem chłoniaka Burkitta, komórek tucznych i zaburzeń
histiocytarnych. Odczyn dodatni zaobserwowano w 56% wszystkich chłoniaków z limfocytów T i naturalnych
komórek cytotoksycznych oraz w 35% wszystkich nowotworów z limfocytów B, przy czym odczyn był silny w
przypadku szpiczaka mnogiego (100%), DLBCL (51%), chłoniaków strefy brzeŜnej (58%), LPL (50%), zaburzeń
limfoproliferacyjnych (67%) i choroby Hodgkina (100%). Spośród 122 chłoniaków z grudek chłonnych przeciwciało
dawało odczyn z 23% , tj. z 79% o stopniu złośliwości III i 21% o stopniach złośliwości I+II. Komórki zmienionych
tkanek dające dodatni odczyn z przeciwciałem nie zawsze wykazywały róŜnicowanie do komórek plazmatycznych,
co sugeruje, Ŝe ekspresja białka MUM1 moŜe poprzedzać ekspresję białek CD138 i VS38, będących bardziej
swoistymi markerami róŜnicowania do komórek plazmatycznych. Spośród 731 nowotworów nielimfoidalnych,
reprezentujących 20 róŜnych typów, przeciwciało dawało odczyn dodatni tylko z 5/22 czerniaków (2).
(117922-003)
Dako Denmark A/S
IR644/PL/MNI/2009.12.04 str. 2/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Piśmiennictwo
1.
Falini B, Fizzotti M, Pucciarini A, Bigerna B, Marafioti T, Gambacorta M, et al. A monoclonal antibody (MUM1p)
detects expression of the MUM1/IRF4 protein in a subset of germinal center B cells, plasma cells, and activated
T cells. Blood 2000;95:2084-92.
2.
Natkunam Y, Warnke RA, Montgomery K, Falini B, van de Rijn M. Analysis of MUM1/IRF4 protein expression
using tissue microarrays and immunohistochemistry. Mod Pathol 2001;14:686-94.
Gaidano G, Carbone A. MUM1: a step ahead toward the understanding of lymphoma histogenesis. Leukemia
2000;14:563-6.
Iida S, Rao PH, Butler M, Corradini P, Boccadoro M, Klein B, et al. Deregulation of MUM1/IRF4 by
chromosomal translocation in multiple myeloma. Nat Genet 1997;17:226-30.
Tsuboi K, Iida S, Inagaki H, Kato M, Hayami Y, Hanamura I, et al. MUM1/IRF4 expression as a frequent event
in mature lymphoid malignancies. Leukemia 2000;14:449-56.
Chang CC, Lorek J, Sabath DE, Li Y, Chitambar CR, Logan B, et al. Expression of MUM1/IRF4 correlates with
clinical outcome in patients with B-cell chronic lymphocytic leukemia. Blood 2002;100:4671-5.
3.
4.
5.
6.
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(117922-003)
Dako Denmark A/S
IR644/PL/MNI/2009.12.04 str. 3/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17