Untitled - Dystrybucja Katolicka

Cz y jest możliwe aby ta godzina ode mnie odeszła?
Konspekt lekcji religii dla liceum na podstawie filmu „Cierń Boga”
Cele katechetyczne – wymagania ogólne:

uświadomienie
konsekwencji;

egzystencjalne odczytanie zbawczych wydarzeń z życia Jezusa jako kluczowych dla
rozumienia roli nadrzędnych wartości, jakimi są wiara i miłość oraz miłosierdzie na
każdym etapie życia.
uczniom
wolności
wyborów
życiowych
i
ich
nieodwracalnych
Treści nauczania - wymagania szczegółowe. Uczeń:

po obejrzeniu filmu opowiada o powołaniu Apostołów i omawia konsekwencje
porzucenia dotychczasowego stylu życia celem pójścia za Jezusem;

na podstawie dotychczasowej wiedzy i projekcji filmu wyjaśnia pojęcia „nawrócenie,
miłość, miłosierdzie” i omawia ich rolę w życiu człowieka;

korzystając z wyników pracy na lekcji, wyjaśnia znaczenie decyzji Jezusa o pełnieniu woli
Ojca jako konsekwencję miłości wobec ludzi;

wylicza sposoby odpowiedzi własnym życiem każdego dnia na miłość i miłosierdzie
okazane przez Boga człowiekowi.
Metody i środki:
dyskusja, elementy wykładu, metaplan, analiza tekstu, trybunał, praca z zasobami Internetu,
teksty biblijne.
2
Lekcja 1
Modlitwa: Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze…
Wstęp: Nauczyciel organizuje dla uczniów projekcję filmu „Cierń Boga”, po czym krótko
rozmawia z uczniami na temat obejrzanego filmu. Pozwala uczniom wypowiedzieć ich wrażenia.
Rozwinięcie: nauczyciel prosi uczniów, aby wypisali na kartkach trzy nauki Jezusa, które zrobiły
na nich największe wrażenie. Grupuje kartki, aby sprawdzić co najbardziej trafiło do uczniów.
Omawia motywy wyborów uczniowskich. Po ich pogrupowaniu, umieszcza nauki na tablicy na
interaktywnej, po czym wspólnie z uczniami próbuje przyporządkować tym naukom związane
z nimi postawy i konsekwencje ich przyjęcia, np.:




przebaczenie: np. przyjęcie do grona uczniów Zeloty
nawrócenie: historia Tomasza
miłosierdzie: historia syna marnotrawnego
wiara: np. wskrzeszenie Judasza itd…
Po uporządkowaniu nauk i haseł, uczniowie w parach pracują metodą metaplanu, uzupełniając
pola dla wskazanego przez nauczyciela jednego hasła (spośród tych, które zapisano na tablicy):
Komentując wyniki pracy uczniów, nauczyciel zwraca uwagę na to, że tak jak Apostołowie po
dołączeniu do Jezusa musieli zmienić swój styl życia, tak i osoby ochrzczone powinny swym
postępowaniem dawać świadectwo przynależności. Przypomina słowa Jezusa i naukę Jakuba
Apostołów:
3
Mt 7,21: Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten,
kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Jk 2, 14-18: Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie
spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? 15 Jeśli na przykład brat lub siostra nie
mają odzienia lub brak im codziennego chleba, 16 a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju,
ogrzejcie się i najedzcie do syta!» – a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała –
to na co się to przyda? 17 Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest
sama w sobie. 18 Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę
swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę na podstawie moich uczynków.
Podsumowanie: Nauczyciel stwierdza, iż tak, jak Jezus swą miłość do ludzi okazał w konkretny
sposób – na krzyżu, tak i my winniśmy naszą wiarę potwierdzać czynami. Uczniowie podają
przykłady wdzięczności Jezusowi za Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie.
Modlitwa: Psalm 107, 1-9:
Wysławiajcie Pana, bo dobry,
bo na wieki Jego łaskawość.
Niechaj to mówią odkupieni przez Pana,
ci, których wybawił z rąk przeciwnika
i których zgromadził z obcych krajów,
ze wschodu i zachodu,
z północy i południa.
Błądzili na pustyni, na odludziu:
do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
Cierpieli głód i pragnienie,
i ustawało w nich życie.
W swoim ucisku wołali do Pana,
a On ich uwolnił od trwogi.
I powiódł ich prostą drogą,
tak że doszli do miasta zamieszkałego.
Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie,
za Jego cuda dla synów ludzkich,
bo nasycił tego, który jest zgłodniały,
i łaknącego napełnił dobrami.
4
Lekcja 2
Modlitwa: Któryś za nas cierpiał rany…
Wstęp: Nauczyciel zapoznaje uczniów z historią strażaka, który 17 lat temu uratował niemowlę
z ogarniętego pożarem domu:
17 lat temu amerykański strażak Mike Hughes stawił się na miejsce pożaru. Dom rodziny
Davison płonął. Udało się wyprowadzić ze środka rodziców i dwójkę dzieci, ale okazało się
wówczas, że w środku jest jeszcze niemowlę! Mike nie zastanawiał się nawet przez chwilę.
Od razu wszedł do płonącego budynku. Przedostał się do 9-miesięcznnej Dawnielle, wziął ją
delikatnie na ręce i wyszedł na zewnątrz. Wówczas był lokalnym bohaterem. W gazetach nawet
pojawiło się zdjęcie z przebiegu akcji. Kiedy przyjechaliśmy, dom był już w płomieniach.
Znalazłem Dawnielle w kołysce w sypialni – przypomina sobie dzielny strażak. Mężczyzna przez
lata zastanawiał się, co działo się u dziewczynki, którą uratował. Postanowił odnaleźć ją na
Facebooku i napisał do niej wiadomość: Witaj, wydaje mi się, że kilkanaście lat temu to właśnie
Ciebie uratowałem z płonącego domu… Od tego momentu ta dwójka bardzo się ze sobą zżyła
i często ze sobą korespondują. Przez to, co się wydarzyło w przeszłości Dawnielle traktuje Mike’a
jak drugiego ojca. 17 lat po tragicznym zdarzeniu Dawnielle zakończyła edukację i oczywiście na
to ważne wydarzenie nie zapomniała zaprosić swojego wybawcę. Podczas odbierania dyplomu
dziewczyna wspomniała o Mike’u. To, że wraz z moją rodziną na widowni siedzi Mike jest dla
mnie bardzo ważne. Ilekroć myślę, ile ten człowiek dla mnie zrobił, łzy radości napływają mi do
oczu. Bez Ciebie nie byłoby mnie tutaj…
Uczniowie omawiając artykuł próbują przypisać bohaterom cechy, odczucia (warto zapisać je na
tablicy, w perspektywie czasowej: w czasie pożaru/ dziś – aby podkreślić ich związek).
5
Rozwinięcie:
Odczytanie fragmentu Mowy arcykapłańskiej Jezusa z Ewangelii J17, 6-19:
"Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni
zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od
Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie
poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę
za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest
Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni
są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi
dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu,
które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się
spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość
mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie
są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich
ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie.
Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich
Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie."
Po krótkiej analizie treści powyższego fragmentu, nauczyciel przypomina, że Jezus wypełnił wolę
Ojca – wykonał swoje dzieło, którym było zbawienie człowieka. Przypomina pojęcia, o których
była mowa na poprzedniej lekcji (miłość, wiara, miłosierdzie, nawrócenie) – uczniowie
przypominając sobie ostatnie minuty filmu próbują przyporządkować określoną scenę do każdej
z tych wartości. Mogą również mówić o wydarzeniach, których zabrakło w filmie, a które znają
z Biblii (np. wyznanie wiary rzymskiego setnika).
Nauczyciel przypomina, iż męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa są wydarzeniami istotnymi
także dla naszego życia – także każdy z nas ma w nich swój udział – nie tylko poprzez coroczne
świętowanie, ale każdego z nas Jezus odkupił na krzyżu, otwierając dla nas niebo. Jak
dziewczyna uratowana przez strażaka z wielką wdzięcznością odniosła się do swego ratownika,
tak i my winniśmy każdego dnia pamiętać o Tym, który ocalił nasze życie – życie wieczne.
6
Nauczyciel dzieli klasę na trzy grupy, każda z grup ma przygotować mowę obrońcy w procesie
Jezusa – tak, aby na pytanie o wybór osoby do ułaskawienia tłum nie zakrzyknął, że wybiera
Barabasza. (przed rozpoczęciem pracy w grupach warto przypomnieć uczniom o przykazaniu
wzajemnej miłości – także nieprzyjaciół, o nakazie schowania miecza wydanym Piotrowi oraz
o przebaczeniu). Następnie uczniowie prezentują swe propozycje.
Podsumowanie: Nauczyciel stwierdza, iż właściwie każdego dnia dokonuje się sąd na Jezusem –
w życiu ludzi, którzy odrzucają Go, wyśmiewają Jego naukę. Chrzest, który przyjęliśmy, a także
dar zbawienia uzyskany za cenę męki i śmierci Syna Bożego, winien motywować nas do
odpowiedzi udzielanej na co dzień – świadectwa. W czym może wyrażać się to świadectwo?
Modlitwa: Gologoto… (To nie gwoździe Cię przybiły…)
Zadanie domowe: nauczyciel prosi uczniów, aby zastanowili się czy swoim codziennym życiem
dają świadectwo wyboru Jezusa a nie Barabasza.
Pisemnie uczniowie przygotowują wiersz diamentowy pt. „Świadectwo”, ułożony wg schematu:
rzeczownik
przymiotnik przymiotnik
czynność czynność czynność
rzeczownik rzeczownik rzeczownik rzeczownik
czynność czynność czynność
przymiotnik przymiotnik
rzeczownik
7
8