Szczelina przywirnikowa
Transkrypt
Szczelina przywirnikowa
2. Wymiary szczegółowe maszyny i parametry uzwojeń. 2.1. Szczelina przywirnikowa Ze względów mechanicznych δ ≥ (0,15 + 2 d ls ) 10 −3 [m] ale w celu zwiększenia niezawodności stosowane są szczeliny nieco większe. !!! Wraz z powiększaniem szczeliny: - zwiększa się prąd biegu jałowego, - zwiększa się prąd rozruchowy, - zmniejsza się współczynnik mocy, ale: - zmniejsza się promieniowy naciąg magnetyczny, - zmniejszają się straty dodatkowe. Dla silników indukcyjnych δ = 0,3 ÷ 2 mm, zalecane jest takie dobranie wielkości szczeliny aby suma strat jałowych i obciążeniowych była minimalna. d δ = 0,3 + dla p = 1 i PN ≤ 20 kW, 666 d δ = 0,25 + dla p = 2, 3, 4 i PN ≤ 20 kW, 1000 d 9 δ = (1 + ) dla PN > 20 kW. 1200 2p τ A Dla maszyn synchronicznych: δ = (2,5 ÷ 4) s 10 −7 . Bδ Stopniowanie szczeliny: δ ≤ 0,5 mm 0,5 ≤ δ ≤ 2,5 mm δ ≥ 2,5 mm co 0,05 mm, co 0,1 mm, co 0,5 mm. 2.2. Dobór liczby żłobków 2.2.1. Liczba żłobków stojana Qs = 2 pms qs qs – liczba żłobków na biegun i fazę 2.2.1. Liczba żłobków wirnika Ze względu na minimalizację momentów pasożytniczych i wyższych harmonicznych liczbę żłobków wirnika Qr dobiera się z tabeli w zależności od liczby par biegunów i liczby żłobków stojana: 2.3. Parametry uzwojenia stojana 2.3.1. Powierzchnia przekroju przewodów: S Cu = I phs j s a ac I phs = PN ms U phs η N cos ϕ N gdzie: a – liczba gałęzi równoległych, ac – liczba przewodów (drutów) równoległych, js – gęstość prądu w uzwojeniu stojana (tabela). Przewody i gałęzie równoległe: N =2 a =1 ac = 1 N =1 a =2 ac = 1 N =1 a =1 ac = 2 N =2 a =1 ac = 1 2.3.2. Liczba zwojów połączonych szeregowo: N s = 2.3.3. Liczbę przewodów w żłobku: zQ = - Nie należy stosować drutów okrągłych o średnicy większej niż 1,7 –1,9 mm! Należy wtedy zwiększyć a lub ac albo zastosować drut o przekroju prostokątnym. U phs 4 k B k ws α e f s τ le Bδ 2 N s ms a a c zaokrąglić do: Qs najbliższej liczby naturalnej dla uzwojenia jednowarstwowego, najbliższej liczby parzystej dla uzwojenia dwuwarstwowego. 2.3.4. Liczba zwojów w zezwoju (cewce): N c = zQ - dla uzwojenia jednowarstwowego, N c = zQ / 2 - dla uzwojenia dwuwarstwowego. Skorygować liczbę zwojów połączonych szeregowo w jednym paśmie fazowym stojana (ze względu na zaokrąglenie zQ): Ns = zQ Qs 2 ms a a c 2.3.5. Obliczenie współczynnika uzwojenia: k ws = k ps k ds π y s ) – współczynnik skrótu, 2 w y s = s - względna rozpiętość zezwoju, τs 1 k ds = - współczynnik grupy, 2 qs sin(30 / qs ) k ps = sin ( Jeżeli kws różni się znacznie od założonego wstępnie to należy skorygować wartość strumienia i indukcji w szczelinie: Φ = k eU phs 4 k B k ws f s N s Tabela zalecanych gęstości prądu: , Bδ = Φ α e τ le