Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO
2015/16
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
Nr 46/2015
15.11.2015 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
W Dębowcu: 8.45
OGŁOSZENIA
Dzisiaj 33 Niedziela Zwykła. Kolekta na Światowy Dzień Młodzieży, po
Mszach zbiórka do puszek na remont katedry opolskiej.
Dziś o 15.00 nabożeństwo fatimskie, następnie spotkanie FZŚ.
17.11. - Wtorek – Święto św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy.
Po Mszy św. Wieczór z Biblią: O Aniołach w Piśmie Świętym.
18.11. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo. Następnie zapraszamy na
Filmotekę Życia Konsekrowanego – film: Św. Teresa od Jezusa.
19.11. - Czwartek – Wspomnienie bł. Salomei, dziewicy
Po Mszy spotkanie Grupy Modlitewnej św. Ojca Pio.
20.11. - Piątek – Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera.
O godz. 16.30 Droga Krzyżowa. Po Mszy Franciszkańska Szkoła Modlitwy.
Prudnicki Ośrodek Kultury zaprasza:
- z Katolickim Stowarzyszeniem „Civitas Christiana” na wystawę oraz
prelekcję s. Margarity Cebuli, elżbietanki o internowaniu sióstr zakonnych w
czasach PRL-u.
Wtorek (17.11.) o godz. 17.00.
- Spotkanie autorskie z Markiem Baronem o książce Wokół tajemnicy
Medjugoria.
Środa (18.11.) o godz. 18.00.
- Spotkanie autorskie z ks. Radosławem Łackiem Droga życia – Camino de
Santiago.
Piątek (20.11.) o godz. 17.00.
W niedzielę (22.11.) w Dytmarowie odpust św. Katarzyny Aleksandryjskiej o 11.30.
Zapraszamy na rekolekcje adwentowe w naszym Sanktuarium w pierwszym
tygodniu Adwentu od poniedziałku do (30.11.-2.12.)
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Można gromadzić przeróżne skarby, ale najcenniejszym jest prawdziwy
przyjaciel.
św. Jan Chryzostom
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Przypomina nam dziś Pan Jezus prawdę najoczywistszą, prawdę o końcu
świata. Niby to wiemy i wierzymy w to, zarazem jednak wydarzenie to wydaje
się nam tak bardzo odległe: czasowo i psychologicznie, że nie odgrywa ono
większej roli w naszym życiu. Zarazem chodzi jednak o prawdę istotną, skoro
Pan Jezus zadał sobie trud szczegółowego opisu tegoż wydarzenia oraz skoro
zależy Mu na tym, aby Jego uczniowie potrafili rozpoznać to wydarzenie, gdy
nadejdzie. Każda prawda wiary ma, powinna mieć związek z życiem.
A jaki związek zachodzi między końcem świata a naszą codziennością? Jest
chyba tak, że pamięć o tym, że zakończy się moje życie, że przeminie świat, z
całym jego dobrem i pięknem niewątpliwie w nim obecnym, ale również z całą
jego brzydotą i bezmiarem zła, że świadomość nieuchronności tego wszystkiego
może nam pomagać w nabieraniu dystansu do tego, co się w naszym życiu
wydarza. Ów dystans jest może nawet bardziej potrzebny, gdy chodzi o
wydarzenia złe, o krzywdy doznane, aniżeli o to, co mi się przytrafiło dobrego.
Krzywdy nam wyrządzone i ból zadany zapamiętujemy o wiele szybciej i
mocniej niż dobro nam ofiarowane. Zło, którego padliśmy ofiarą boli tak bardzo
między innymi również dlatego, że odruchowo myślimy, że będziemy o nim
pamiętać wiecznie i przeżywać je na nowo nieskończoną ilość razy.
Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam, że tak nie będzie. I na dobrą sprawę
krzywda raz uczyniona będzie przedłużała swe niszczycielskie działanie tylko
w życiu człowieka przekonanego, że świat nigdy się nie skończy a on sam jest
nieśmiertelny. Rozważmy bowiem: gdy będzie odchodził ten świat, aby ustąpić
miejsca nowej ziemi i nowemu niebu, albo też gdy dobiegnie końca moje
ziemskie pielgrzymowanie: jakie wtedy będzie miało znaczenie to, co spotkało
mnie jakiś czas temu? Gdy będę umierał, istotne będzie tylko to, co zachowa
swą aktualność także po drugiej stronie progu nadziei. Warto zatem pamiętać o
przemijalności swojego życia i całego świata w ogóle. Nie po to, aby sobą czy
światem gardzić, przeciwnie, aby tym owocniej przeżyć czas dany nam na tym
świecie. Żeby bowiem żyć mądrze, dobrze, spokojnie, trzeba na pogodzić się z
nietrwałością zgoła niczego, poza Bożym Słowem. Nietrwałość ta jednak nie
stanie się przyczyną gorzkiego płaczu, jeżeli zawczasu na to przemijanie się
zgodzę i jeżeli nie będę od ich posiadania uzależniał sensu i wartości życia.
Jedyną wartością na jakiej warto i można zakotwiczyć swoje życie jest Boże
Słowo, ono bowiem nigdy nie przeminie. Tylko tak można zrealizować zachętę
św. Pawła: Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie wytrwali! (Rz 12,12). Ta sama świadomość przemijalności stworzenia pomoże
także poradzić sobie ze złem, choćby bardzo wydłużonym w czasie. Rzecz to o
tyle istotna, że nieszczęście zawsze zawęża perspektywę widzenia i spowalnia
upływ czasu. Tym bardziej trzeba nam wtedy karmić naszą nadzieję wiarą, że
przemija postać tego świata. Uświadomienie sobie znaczenia prawdy o końcu
świata pozwala zrozumieć zastanawiającą prośbę z pochodzącej z II po
Chrystusie Didaché, czyli nauki Dwunastu Apostołów: Niechaj przyjdzie Twa
łaska i niech przeminie ten świat! (10,6). Te ostatnie słowa to nie tylko
modlitwa o przyspieszenie końca różnorakich cierpień. To jest także prośba o
utrwalenie, o uwiecznienie dokonanego dobra tak, aby już żadne zło nie mogło
go zbrukać, a tym mniej zniszczyć.
Miejscem w którym potrzeba wiary w koniec świata nagli w sposób
szczególny, są wszystkie sytuacje, w których dobro zdaje się przegrywać, w
których zostaje zakwestionowany sens poświęceń, ofiar, wyrzeczeń, albo też
wierności dochowywanej przez całe życie. Dla wszystkich stojących wobec
takiej sytuacji, pociechą może być wyrażona dziś prawda, że dla Pana Jezusa
koniec świata jest przestrzenią przede wszystkim tryumfu dobra. Syn
Człowieczy pośle Aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata,
od końca ziemi do szczytu nieba. Osądzenie zła, zapowiadane w innych tekstach
Ewangelicznych znajduje się na dalszym planie. Sam Jezus weźmie wtedy
definitywnie w obronę swoich wybranych oraz dobro przez nich czynione jak
również wartości, którym pozostawali wierni. Tak więc ewentualny tryumf zła,
choć dotkliwy dla opowiadających się po stronie dobra, jest pozorny.
Módlmy się o takie właśnie rozumienie prawdy wiary o końcu świata.
Zapowiadane nam dziś znaki, choć budzące naturalną, ludzka grozę, ogłaszają
jednak, że blisko jest, we drzwiach ostateczne i nieodwołalne zwycięstwo
dobra. Godzina tego radosnego wydarzenia nie jest nam znana, pozostaje ona
wiadoma tylko Ojcu. Jej nadejście jest jednak dziś uroczyście potwierdzone.
Co więcej, zwycięstwo dobra powtarza się w każdym pokoleniu, również
bowiem w ten sposób można odczytać sowa Jezusa: Nie przeminie to
pokolenie, aż się to wszystko stanie. Słowa te są zaproszeniem, aby w tej
historii, jaką jesteśmy w stanie ogarnąć umysłem, dostrzegać przede
wszystkim zwyciężające dobro. Właśnie dobrem zakończyły się burzliwe
dzieje Imperium Rzymskiego, odczytane przez Sienkiewicza na zakończenie
Quo Vadis: I tak minął Nero, jak mija wicher, burza, pożar, wojna lub mór, a
bazylika Piotra panuje dotąd z wyżyn watykańskich miastu i światu (Epilog).
Zło, przemoc, aż po nasze czasy rościły sobie pretensje do tysiącletniego lub
zgoła dłuższego panowania. Jak dotąd jednak nie przetrwał żaden ustrój
społeczno-polityczny, oparty na przemocy, na odrzucaniu fundamentalnych
praw boskich i ludzkich. Także obecnie kruszą się podstawy niejednej
dyktatury. Klęska jest pisana także wszystkim próbom zalegalizowania zła, ile
by ich jeszcze w dziejach ludzkości nie było. Tak więc ważnym sprawdzianem
naszej wiary będzie zdolność dostrzegania, zarówno w wielkim świecie, jak i
w naszym najbliższym otoczeniu znaków, pewnie że jeszcze nie ostatecznego,
ale jednak już zapoczątkowanego dobra i modlitwa o jego ostateczne
zwycięstwo. Oto jest postawa czuwania, która pozwoli nam, z sercem ufnym i
kochającym, stanąć przed Synem Człowieczym.
INTENCJE MSZALNE
17.00
17.00
17.00
17.00
17.00
17.00
8.00
10.00
11.30
PONIEDZIAŁEK – 16.11.
I. – W int. ks. Jarosława
II. - Za ++ Janinę i Władysława o dar nieba
WTOREK – 17.11.
I. – Za wstawiennictwem św. Józefa o Bożą Opatrzność w rodzinie Grala, o
radość życia i miłość oraz o wyjście z nałogu syna Kamila
II. – O potrzebne łaski, opiekę MB i światło Ducha Świętego, wypełnienie woli Bożej
oraz o wytrwanie w powołaniu dla Anny. O zdr. i bł. Boże dla rodziców, o łaskę
nawrócenia dla brata
ŚRODA – 18.11.
I. - W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
II. – Do Bożej Opatrzności i BMNP z podz. za otrzymane łaski i zdrowie z prośbą o
dalszą opiekę oraz za + ojca Jerzego
CZWARTEK – 19.11.
I. – W int. Marty – o dary Ducha Świętego
II. – Za + synową Beatę Kałużyńską i za + jej mamę
PIĄTEK – 20.11.
I. – Za żyjących i za ++ z rodz. Wolny, Mierzwa, Glatza i Hein
II. – Do Bożego Miłosierdzia i MB z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze błog. i
zdrowie dla Pawła Jaślar z ok. 50 rocznicy urodzin
SOBOTA – 21.11.
I. – Za wstawiennictwem św. Józefa o błog. Boże w rodzinie oraz o
przeprowadzenie inwestycji
II.
NIEDZIELA – 22.11.
I. – O chwałę nieba dla Małgorzaty Trinczek, jej męża, zięcia i ++ z
pokrewieństwa
II. – W int. Tymoteusza Gadulskiego – z ok. 1 rocznicy urodzin oraz w int.
rodziców i chrzestnych
I. – W 35 rocz. ślubu Edwarda i Józefy oraz o zdr. i bł. Boże dla dzieci i wnuków
II. – Z okazji 30 rocz. urodzin Pawła Pietruszyńskiego z podz. za otrzymane
łaski z prośbą o dalsze bł. Boże i zdrowie
I. – W 1 rocz. śmierci za + Joannę Weron, za + męża Kazimierza oraz rodziców i
rodzeństwo z obu stron
II. – Za ++ rodziców i dziadków Helenę i Zygmunta
III. – Do MB Uzdrowienia Chorych z zdrowie dla Krystiana
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001