C is for C-Wheel

C is for C-Wheel
Diagram C-Wheel powstał na potrzeby programu szkoleń dla nauczycieli jako narzędzie mające pomóc
w budowaniu świadomości rozwiązań, które pozwalają tworzyć dzieciom optymalne warunki do nauki bez
względu na wiek. Tworząc go, miałam dwa główne cele: po pierwsze, chciałam skonstruować elastyczne
narzędzie, które mogłoby być stosowane w wielu kontekstach edukacyjnych, i po drugie, zamierzałam wykazać,
że przyjmując podejście, w ramach którego bierzemy pod uwagę dziecko nie tylko jako ucznia, ale przede
wszystkim właśnie jako dziecko, mamy dużo większe szanse na efektowność i sukces jako nauczyciele.
Teacher
Eva
lua
ti
Context
Community
logy
do
ho
Creativity
et
on
M
Connections
Child
Curiosity
Challenge
Edu
&
c u l t cat ional e x t
ural cont
er i
m
u lu
ric
al s
Coherence
M
at
Cur
Care
© Carol Read
Pisałam już szczegółowo o diagramie C-Wheel gdzie indziej*, dlatego też poniżej zamieszczam jedynie krótkie
podsumowanie. W centrum koła znajduje się dziecko (ze swoimi społecznymi, psychologicznymi, fizycznymi
i emocjonalnymi potrzebami) oraz jego nauka. To one muszą być punktem wyjścia dla wszystkiego, co robimy
podczas zajęć. Dookoła znajduje się osiem elementów reprezentujących najważniejsze części składowe procesu
edukacyjnego (w wersji angielskiej wszystkie zaczynają się na literę „c”), które pomogą nam wypracować model
optymalnych warunków do nauki:
Kontekst (Context): kontekst nauki musi być naturalny, rzeczywisty i musi mieć znaczenie w oczach
dziecka. Musi również wspierać proces nauki i pozwalać na aktywne odkrywanie i konstruowanie znaczeń.
Połączenia (Connections): musimy stworzyć połączenia z innymi obszarami nauczania, np. naukami
ścisłymi, jak również z codziennymi doświadczeniami dziecka i jego językiem, tak aby było ono świadome,
na ile te kwestie przypominają język angielski i na ile różnią się od obszaru tego języka. Dlatego też kolejnymi
elementami C-Wheel są Treść (Content) i Kultura (Culture).
Spójność (Coherence): musimy tworzyć spójne, układające się w koherentną całość okazje do nauki języka,
tak aby były one dla dziecka zrozumiałe, musimy również dbać o to, by dzieci były świadome, dlaczego mają
wykonywać zadania, oraz by postrzegały je jako warte wysiłku.
Wyzwanie (Challenge): musimy budować umiejętności tak językowe, jak i kognitywne, a ich rozwój musi być
zrównoważony. Nieprzypadkowo zatem Poznanie (Cognition) pojawia się jako kolejny element modelu C-Wheel.
Ciekawość (Curiosity): musimy pobudzać i podtrzymywać ciekawość dzieci oraz sprawiać, by proces
nauki był interesujący, przyjemny i by dzieci rozumiały jego sens. Ciekawość może zaprowadzić nas w inne
obszary programu nauczania oraz skoncentrować uwagę dzieci na innych ludziach, kulturach, literaturze i samym
języku.
Materiały pochodzą z bloga metodycznego Carol Read:
www.carolread.wordpress.com
© Carol Read 2014
C is for C-Wheel
Troska (Care): musimy postrzegać dzieci jako odrębne osoby, odpowiednio wspierając ich naukę i używając
pozytywnego języka – niektóre z tych zagadnień były już omawiane w poprzednich sekcjach.
Społeczność (Community): dzieci muszą się czuć częścią społeczności, w której są dowartościowane
oraz bezpieczne, i muszą uczestniczyć w niej z własnej woli. Społeczność to kategoria nadrzędna względem
trzech kolejnych pojęć, które zaczynają odgrywać rolę, gdy powyższe warunki są spełnione: Komunikacji
(Communication), Współpracy (Collaboration) i Kooperacji (Cooperation).
Kreatywność (Creativity): musimy dawać dzieciom zadania, które rozwijają ich kreatywność, wyobraźnię
i fantazję, tak ważne w życiu małych dzieci, i które mogą prowadzić do większej efektywności procesu
uczenia się.
Na obrzeżach diagramu C-Wheel znajdują się czynniki, które działają jako parametry i filtry w procesie tworzenia
optymalnych warunków do nauki w odniesieniu do różnych kontekstów edukacyjnych:
Kontekst edukacyjny i kulturowy: twój kraj, religia, miejsce nauki (np. szkoła publiczna, szkoła dwujęzyczna,
szkołą prywatna).
Metodyka: twoje podejście do nauczania i uczenia się, np. nauczanie grupowe lub bardziej zindywidualizowane
podejście.
Materiały: np. czy używasz podręcznika do języka angielskiego czy materiałów odnoszących się do różnych
obszarów programu nauczania.
Program nauczania: w jaki sposób jest on zorganizowany oraz jak określane są cele i wyniki nauki.
Ocenianie: jakie kryteria oceniania postępów uczniów stosujesz w swojej pracy.
Nauczyciel: innymi słowy ty – oraz twój język ojczysty (ważne, czy jest to także język ojczysty dzieci), twoja
osobowość i postawa – to, jakim jestem nauczycielem, twoje doświadczenia i przekonania dotyczące nauczania
i uczenia się. Wszystkie te elementy razem tworzą jedyny i niepowtarzalny sposób oddziaływania na siebie
czynników widocznych na diagramie, a co za tym idzie jedyne i niepowtarzalne środowisko nauki. Jak stwierdził
Robert Fisher, „to jakość nauczania, a nie treść programu, jest kluczem do realizacji potencjału dziecka”.**
* Carol Read, 500 Activities for the Primary Classroom, Macmillan Education 2007
** Robert Fisher, Teaching Children to Learn (2nd Ed), Nelson Thornes 2005
Materiały pochodzą z bloga metodycznego Carol Read:
www.carolread.wordpress.com
© Carol Read 2014