Przegląd sektora węglowego w Indiach

Wydział Promocji Handlu I Inwestycji
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej
w New Delhi
Przegląd sektora węglowego w Indiach
New Delhi 2014
Niniejszy materiał został przygotowany staraniem Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji
Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w New Delhi. Informacje zawarte w publikacji są
prezentowane czytającym i korzystającym nieodpłatnie i nie mogą podlegać dalszej
odsprzedaży czy też wykorzystaniu w ramach prowadzonej działalności komercyjnej polegającej
w szczególności na doradztwie biznesowym.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
2
I.
Branża węglowa w Indiach
Historycznie rzecz ujmując węgiel był i do dziś dnia pozostaje jednym z najważniejszych minerałów
wydobywanych w Indiach. Jak już wspomniano ilość wydobywanego i produkowanego rocznie węgla
pozostaje na stałym poziomie ok. 533 milionów ton, podczas gdy wartość tego wydobycia kształtuje się
w okolicach 515,6 miliarda INR.
W rzeczy samej wydobycie paliw kopalnych stanowi dominującą pozycję w sektorze górnictwa w
Indiach, zarówno w ujęciu wartościowym jak i ilościowym. Szacunki indyjskiego Ministerstwa Kopalń
sugerują, iż wydobycie paliw kopalnych (kategoria, która obejmuje węgiel kamienny, węgiel brunatny,
gaz ziemny i paliwa płynne) w roku obrachunkowym 2011/2012 wyniosło 1.434,9 miliarda INR, podczas
gdy wartość wydobycia wszystkich minerałów w tym okresie wyniosła 2.103,3 miliarda INR, tzn. paliwa
kopalne stanowiły około 68,22% wszystkich minerałów wydobytych w roku obrachunkowym 2011/2012
w ujęciu wartościowym.
1. Udział węgla w indyjskim koszyku energetycznym
Znaczenie krajowej produkcji węgla w Indiach nie powinno dziwić biorąc pod uwagę dominującą rolę
jaką surowiec ten odgrywa zarówno w branży energetycznej jak i w sektorze produkcji stali. Poniższa
tabela przedstawia udział poszczególnych źródeł energii w indyjskim koszyku energetycznym w roku
2011/2012.
Źródło energii
Węgiel
Ropa naftowa i paliwa płynne
Udział w indyjskim koszyku energetycznym
(w %)
52,90%
29%
Gaz ziemny
9,80%
Hydroenergetyka
5,30%
Odnawialne źródła energii
1,60%
Energia jądrowa
1,30%
Tabela 1. Indyjski koszyk energetyczny w ujęciu % dla roku obrachunkowego 2011/2012.
Jak pokazuje powyższa tabela węgiel pozostaje dominującym paliwem kopalnym w indyjskim koszyku
energetycznym.
Ropa naftowa i paliwa płynne stanowią drugą najważniejszą pozycję w koszyku energetycznym Indii.
Dominujący udział węgla jako źródła energii w Indiach nie jest wyjątkową sytuacją dotyczącą jedynie
tego kraju. Według Światowego Stowarzyszenia Węgla węgiel zaspakaja około 30% światowego
zapotrzebowania na energię i generuje około 41% energii elektrycznej w skali całego globu.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
3
Porównanie koszyka energetycznego Indii z koszykami energetycznymi innych państw pokazuje, iż Indie
mają relatywnie bardziej zdywersyfikowaną kombinację źródeł energii niż inne kraje. Przykładowo w
Republice Południowej Afryki 94% energii elektrycznej pochodzi z węgla, w Polsce wskaźnik ten wynosi
86%, w Chinach – 81%, a w Australii – 69%.
2. Zasoby węgla kamiennego i brunatnego w Indiach
Indie posiadają rozległe zasoby różnego rodzaju minerałów, w tym paliw kopalnych, a węgiel kamienny i
brunatny są ważnymi ich składnikami. Badanie przeprowadzone niedawno przez Geological Survey of
India w imieniu Ministerstwa Węgla wykazało, iż całkowite zasoby węgla w Indiach wynoszą około 293,5
miliarda ton (marzec 2012 r.).
Złoża węgla
Gondwana
Trzeciorzęd
Suma
Geologiczne zasoby węgla
Stwierdzone Udokumentowane Prawdopodobne
(miliony ton)
(miliony ton)
(miliony ton)
117.551,01
142.070,00
32.384,00
593,81
99,34
799,49
118.144,82
142.168,85
33.183,49
Łącznie
(milony ton)
292.005,00
1.492,64
293.497,15
Tabela 2. Całkowite zasoby węgla w Indiach w milionach ton (marzec 2012 r.).
Ponadto, instytucja Geological Survey of India oszacowała, iż Indie posiadają około 41,96 miliarda ton
węgla brunatnego, którego występowanie ogranicza się do południowych stanów Indii. Według raportu
dotyczącego światowej energetyki przeprowadzonego przez BP w 2008 r., Indie posiadają piąte
największe stwierdzone rezerwy węgla; przed nimi uplasowały się Stany Zjednoczone, Rosja, Chiny i
Australia.
Zasoby węgla w Indiach ograniczone są w większości do centralnych stanów tego kraju. Jak ilustruje
poniższa tabela w pierwszych pięciu stanach rankingu, tj. stany Jharkhand, Odisha, Chhattisgarh, West
Bengal i Madhya Pradesh, występuje łącznie około 88,23% sumy krajowych zasobów węgla.
Stan
Jharkhand
Odisha
Chhattisgarh
West Bengal
Madhya Pradesh
Suma zasobów Indii
Stwierdzone
(miliony ton)
40.163,22
25.547,66
13.987,85
12.425,44
9.308,70
117.551,01
Geologiczne zasoby węgla
Udokumentowane Prawdopodobne
(miliony ton)
(miliony ton)
33.609,29
6.583,69
36.465,97
9.433,78
33.448,25
3.410,05
13.358,24
4.832,04
12.290,65
2.776,91
142.070,00
32.384,00
Łącznie
(milony ton)
80.356,20
71.447,41
50.846,15
30.615,72
24.376,26
292.005,00
Tabela 3. Geologiczne zasoby węgla znajdujące się w 5 głównych stanach produkujących węgiel w Indiach w milionach ton w
2012 r.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
4
Jak wynika z kolejnej tabeli Indie posiadają znaczne zasoby węgla niekoksującego, tj. węgla
klasyfikowanego w oparciu o wartość ciepła użytkowego (useful heat value, UHV) do zakresu kategorii
od A do G. Węgiel energetyczny od klasy A do klasy C wykorzystywany jest do produkcji cementu,
nawozów i żelaza gąbczastego, podczas gdy gorszej jakości węgiel od klasy D do klasy G wykorzystywany
jest głównie do produkcji energii elektrycznej. Większość węgla niekoksującego wydobywanego w
Indiach to węgiel niskiej klasy, tj. D do G.
Lp.
1.1
1.2
1.3
1
2
3
4
Rodzaj węgla
Węgiel koksujący typu
prime
Węgiel koksujący typu
medium
Węgiel koksujący typu
semi
Węgiel koksujący –
suma
Węgiel niekoksujący
Trzeciorzęd
Suma
Stwierdzone
(miliony ton)
Udokumentowa
ne (miliony ton)
Prawdopodobne
(miliony ton)
Łącznie
(milony ton)
4.614,35
698,71
0,00
5.313,06
12.836,84
11.951,47
1.880,23
26.668,54
482,16
1.003,29
221,68
1.707,13
17.933,35
99.617,65
593,81
118.144,81
13.653,47
128.416,04
99,34
142.168,85
2.101,91
30.282,09
799,49
33.183,49
33.688,73
258.315,78
1.492,64
293.497,15
Tabela 4. Zasoby różnych kategorii węgla w Indiach ogółem w milionach ton w 2012 r.
3. Roczna produkcja węgla w Indiach
Poniższa tabela obrazuje wielkości produkcji węgla kamiennego i brunatnego w Indiach w milionach ton
w pięcioletnim okresie od roku obrachunkowego 2008/2009 do roku obrachunkowego 2012/2013. Jak
wynika z tabeli roczna produkcja węgla w Indiach pozostawała na tym samym poziomie w okresie trzech
lat od roku obrachunkowego 2009/2010 do roku obrachunkowego 2011/2012 wynosząc ok. 533 miliony
ton.
Rodzaj paliwa mineralnego
Węgiel koksujący
Węgiel
Węgiel niekoksujący
kamienny
Suma
Węgiel brunatny
2008/09 2009/10 2010/11 2011/12 2012/13
34,81
44,41
49,55
51,65
49,35
457,95
487,63
483,15
488,29
508,31
492,76
532,04
532,69
539,94
557,66
32,42
34,07
37,73
42,33
41,67
Tabela 5. Produkcja węgia kamiennego i brunatnego w Indiach w okresie od 2008/2009 do 2012/2013 w milionach ton.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
5
Taki stan rzeczy doprowadził do znaczących trudności w szczególności w branży energetycznej i
produkcji stali, a także – szerzej rzecz ujmując – w przemyśle, ponieważ rosnące zapotrzebowanie na
węgiel ze strony tych gałęzi gospodarki musiało być w coraz większym stopniu zaspokajane przez węgiel
importowany.
Do braku wzrostu produkcji w branży górniczej przyczynił się szereg czynników: opóźnienia w
wydawaniu pozwoleń środowiskowych, opóźnienia w wydawaniu zezwoleń przez rządy stanowe i rząd
centralny, problemy z nabywaniem praw do gruntów oraz realizacją świadczeń na rzecz mieszkańców
przedmiotowych obszarów, niejasności w zlecaniu prac górniczych przez państwowe przedsiębiorstwa
górnicze prywatnym graczom, powolne wdrażanie nowoczesnych technologii oraz niewielka głębokość,
do której ogranicza się górnictwo w Indiach, problemy z infrastrukturą związane z sieciami łańcuchów
dostaw służących transportowaniu surowców do stalowni i elektrowni oraz inne tym podobne czynniki
uważa się za winowajców braku wzrostu w omawianym sektorze.
Przedsiębiorstwo
Coal India Limited (CIL)
Singareni Collieries Company Limited (SCCL)
Pozostałe przedsiębiorstwa górnicze
Suma
Produkcja w roku
obrachunkowym
2011/2012
(w milionach ton)
435,84
52,21
51,89
539,94
Produkcja w roku
obrachunkowym
2012/2013
(w milionach ton)
452,19
53,19
52,28
557,66
Wzrost
(w %)
3,75%
1,87%
0,75%
3,28%
Tabela 6. Produkcja węgla według przedsiębiorstw w Indiach w milionach ton w roku obrachunkowym 2011/2012 i 2012/2013.
Powyższa tabela pokazuje, iż większość wydobywanego co roku w Indiach węgla pochodzi z
państwowego przedsiębiorstwa zajmującego się górnictwem węgla Coal India Limited (CIL), którego
udział w rynku produkcji tego surowca w ubiegłym roku podatkowym osiągnął 81%. Drugim
największym przedsiębiorstwem w branży górnictwa węgla w Indiach jest Singareni Collieries Company
Limited (SCCL), którego udział w produkcji węgla w ubiegłym roku podatkowym wyniósł około 9,5%.
Jak wynika z powyższej tabeli branża górnictwa węgla w Indiach jest zdominowana przez spółki z sektora
publicznego. Dominacja tych państwowych firm górniczych oznacza, iż branża górnictwa węgla
charakteryzuje się pewnymi ograniczeniami takimi jak ograniczona konkurencyjność, brak odpowiedniej
infrastruktury oraz brak chęci do podnoszenia efektywności i wydajności.
Państwowe zakłady górnicze takie jak CIL podzlecają poszczególne prace górnicze, np. eksplorację złóż
pod kątem możliwości eksploatacji, wydobycie / produkcję węgla, usuwanie wierzchniej warstwy ziemi i
osadów przykrywających warstwę zawierającą złoże węgla (tzw. usuwanie nadkładu), wynajmowanie
środków transportu oraz sprzętu do wydobycia i transportu wydobytego surowca, itd.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
6
Branża
Produkcja stali (węgiel energetyczny)
Produkcja energii elektrycznej na sprzedaż (węgiel
koksujący, niekoksujący)
Podukcja energii elektrycznej na z góry określone
cele
Cement
Nawozy
Pozostałe
Coal India Limited (CIL)
Podaż węgla
kwiecień-grudzień
2012
6,68
Podaż węgla
kwiecień-grudzień
2011
6,25
246,4
221,17
25,04
4,92
1,94
49,66
334,64
24,07
5,34
2,05
50,64
310,48
Tabela 7. Podaż węgla w okresach kwiecień-grudzień 2011 i 2012 w milionach ton wg branż.
Powyższa tabela pokazuje, iż branżą generującą największy popyt na węgiel jest sektor produkcji
energii elektrycznej przeznaczonej na cele komercyjne. Na drugim miejscu uplasował się sektor
produkcji stali.
Jak wynika z poniższych statystyk, mimo iż Indie posiadają piąte największe na świecie złoża węgla,
krajowy popyt na węgiel zawsze przewyższał podaż ze źródeł krajowych.
W ciągu ostatnich czterech lat popyt rósł według rocznego skumulowanego wskaźnika wzrostu
wynoszącego 6,62%, z poziomu 597,98 miliona ton do 772,84 miliona ton w ubiegłym roku
podatkowym.
Tymczasem w tym samym czteroletnim okresie podaż wygenerowana przez krajowych producentów
osiągnęła skumulowany roczny wskaźnik wzrostu jedynie na poziomie 2,84%. Jednym z ważniejszych
skutków takiego niedostatku podaży jest rosnące uzależnienie od importu węgla. Podczas gdy w roku
fiskalnym 2009/2010 Indie zaimportowały jedynie 73,26 miliona ton węgla, wartość ta prawie podwoiła
się do roku 2012/2013, osiągając poziom 137,56 miliona ton, co oznaczało skumulowany średni wzrost
na poziomie 17,06%.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
7
Kategoria
415,88
49,37
49,31
514,56
597,98
424,30
50,14
49,65
524,09
656,31
433,08
51,50
51,29
535,87
696,03
465,18
53,33
57,20
575,51
772,84
2013/14
(Prognoza)
492,00
56,00
66,55
614,55
769,69
83,42
75,60
590,16
132,22
70,40
594,49
160,16
105,21
641,08
197,13
140,63
716,14
155,14
155,14
769,69
7,82
61,28
54,95
56,70
0,00
2009/10 2010/11
Podaż CIL
Podaż SCCL
Pozostali krajowi dostawcy węgla
Krajowa podaż węgla – łącznie
Krajowy popyt na węgiel - łącznie
Różnica między krajowym popytem a
podażą węgla
Import węgla do Indii
Podaż węgla w Indiach – łącznie
Różnica między popytem a podażą
węgla - łącznie
2011/12
2012/13
Tabela 8. Popyt i podaż węgla w Indiach od roku podatkowego 2009/2010 do 2013/2014 (prognoza) w milionach ton.
Uważa się, iż trend polegający na wzroście wartości importu węgla utrzyma się także w obecnym roku
podatkowym (kwiecień 2013 – marzec 2014); rząd oczekuje, iż rosnąca krajowa podaż wraz z rosnącym
wolumenem importu pomogą zaspokoić popyt na węgiel w Indiach.
4. Import węgla do Indii
Poniższa tabela przedstawia wolumen trzech rodzajów węgla / produktów węglowych importowanych
do Indii w pięcioletnim okresie od roku obrachunkowego 2008/2009 do roku 2012/2013 w milionach
ton.
Rodzaj węgla /
produktu węglowego
Węgiel koksujący
Węgiel niekoksujący
Koks
Import łącznie
2008/09
2009/10
2010/11
2011/12
2012/13
21,08
37,92
1,88
60,88
24,69
48,56
2,35
75,60
19,48
49,43
1,49
70,40
31,80
71,05
2,36
105,21
32,56
105,00
3,07
140,63
Skumulowany roczny
wskaźnik wzrostu
9,08%
22,59%
10,31%
18,23%
Tabela 9. Ilość poszczególnych rodzajów węgla / produktów węglowych importowanych do Indii od roku obrachunkowego
2008/2009 do roku 2012/2013 w milionach ton.
Z przedstawionych danych wynika, iż większość importowanego węgla w ujęciu ilościowym to węgiel
energetyczny wykorzystywany przez branżę energetyczną. Drugie miejsce zajmuje węgiel koksujący
wykorzystywany w procesie produkcji stali. W ubiegłym roku fiskalnym import tego rodzaju węgla
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
8
wyniósł 32,56 miliona ton. Jednym z głównych powodów wzrostu importu węgla niekoksującego jest
rosnący popyt ze strony nowo zainicjowanych inwestycji w branży energetycznej na terenie całych Indii.
Rząd indyjski położył szczególny nacisk na przyrost mocy zainstalowanej Indii w swoim XI Planie
Pięcioletnim (2007-2012), a strategia ta jest kontynuowana w ramach XII Planu Pięcioletniego (20122017).
Zgodnie z oczekiwaniami kategoria odpowiadająca węglowi niekoksującemu w Systemie
Zharmonizowanym, tj. brykiet, brykietek i tym podobne paliwa stałe otrzymywane z węgla stanowią
większość importu węgla w ujęciu wartościowym. Wartość importu tych niekoksujących produktów na
bazie węgla wyniosła 15,951 miliarda USD w roku obrachunkowym 2012/2013.
Kod Systemu
Zharmonizowanego
270111
270112
270119
270120
2701
2704
2705
27060010
27060090
2706
Towar
Antracyt sproszkowany ale nieaglomerowany
Węgiel bitumiczny sproszkowany ale
nieaglomerowany
Pozostałe produkty z węgla
Brykiety, brykietki i podobne paliwa
Brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe
wytwarzane z węgla
Koks i półkoks z węgla, węgla brunatnego
lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel
retortowy
Gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy
i podobne gazy, inne niż gaz ziemny i
pozostałe węglowodory gazowe
Smoła destylowana z węgla
Pozostałe smoły mineralne w tym częściowo
destylowane oraz mieszanki smół z olejem
kreozotowym oraz inne produkty powstałe
podczas destylacji smoły z węgla
Smoła destylowana z węgla brunatnego,
torfu i pozostałe smoły mineralne, nawet
odwodnione lub częściowo destylowane,
włącznie ze smołami odzyskanymi
167,46
2013/14
(kwiecieńwrzesień)
61,06
35,85
15.748,16
68,60
7.332,64
0,01
0,01
15.951,48
7.462,31
1.043,39
381,66
0,01
4,94
0,01
0,39
0,27
0,04
5,21
0,43
2012/13
Tabela 10. Wartość poszczególnych produktów węglopochodnych importowanych do Indii w roku obrachunkowym 2012/2013 i
pierwszym kwartale 2013/2014 w milionach USD.
Podobnie, import węgla koksującego w ubiegłym roku podatkowym wyniósł 1,043 miliarda USD podczas
gdy w roku obrachunkowym 2012/2013 wartość importu koksu wyniosła 5,21 miliona USD.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
9
5. Prognozowany popyt i podaż węgla dla opartej o ten surowiec branży energetycznej i
stalowniczej oraz ich wpływ na popyt i podaż węgla do 2017 r.
Prognozy wartości popytu i podaży węgla oczekiwanych w przyszłych okresach XII Planu Pięcioletniego
(2012-2017) formułowane są przez rządową Komisję ds. Planowania w Indiach. Popyt na węgiel dla tego
okresu prognozuje się bazując na szacunkowych danych dot. oczekiwanej produkcji w branżach
obejmujących energetykę i produkcję stali, cementu i nawozów w tym okresie, jako że wszystkie te
gałęzie gospodarki są głównymi kreatorami popytu na węgiel w Indiach.
a. Prognozowany popyt na węgiel w Indiach w roku obrachunkowym 2016/2017
Na początku XII Planu Pięcioletniego, tzn. w roku obrachunkowym 2012/2013, wartość rocznego
krajowego popytu na węgiel w Indiach szacowano na 772,84 miliona ton, podczas gdy krajowa podaż
wyniosła 575,51 miliona ton, co powodowało niedobór w wysokości około 197,13 miliona ton. W tym
okresie do Indii zaimportowano 140,63 miliona ton węgla, ograniczając braki w podaży w stosunku do
popytu na węgiel do 56,7 miliona ton w roku 2012/2013.
Popyt na węgiel w Indiach w roku obrachunkowym 2016/2017
Zapotrzebowanie danej branży
Branża
(w milionach ton)
Energetyka
682,00
Produkcja stali
67,20
Produkcja cementu
47,31
Produkcja energii na potrzeby własne
(w tym produkcja nawozów)
56,36
Produkcja żelaza gąbczastego
50,33
Różne potrzeby
77,30
Suma
980,50
Tabela 11. Prognozowany popyt na węgiel w Indiach w roku obrachunkowym 2016/2017 w milionach ton wg branży.
Indyjski Centralny Urząd ds. Elektryczności zaproponował wygenerowanie 69.280 MW mocy
zainstalowanej z węgla kamiennego oraz 250 MW z węgla brunatnego w okresie 2012-2017. Według
wyników siedemnastej ankiety dot. energii elektrycznej w Indiach, przeprowadzonej przez Centralny
Urząd ds. Elektryczności, popyt na energię elektryczną w tym kraju wyniesie około 1.392 miliardów
jednostek.
Zakładając, iż węgiel zaspokoi 70% zapotrzebowania na energię elektryczną w Indiach w roku
2016/2017, ilość wyprodukowanej energii elektrycznej na bazie węgla wyniesie 974 miliardów
jednostek. Co więcej, jeśli konsumpcję węgla przyjmie się na poziomie 0,7 kg/jednostkę,
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
10
zapotrzebowanie na węgiel ze strony sektora energetycznego w roku 2016/2017 szacuje się łącznie na
682 miliony ton.
Ponadto, Komisja ds. Planowania szacuje, iż produkcja stali w roku 2016/2017 w Indiach wyniesie około
105 milionów ton. W oparciu o rekomendację rządu odnośnie wymogu wykorzystania 0,64 tony węgla
koksującego na każdą tonę stali, jak wynika z Narodowej Strategii ds. Stali, w roku 2016/2017
zapotrzebowanie na węgiel koksujący ze strony branży stalownictwa wyniesie 67,2 miliona ton.
Analogicznie Komisja ds. Planowania szacuje, iż w roku 2016/2017 zapotrzebowanie na węgiel do celów
produkcji cementu, szacowanej na 394,2 miliona ton, wyniesie 47,31 miliona ton; zapotrzebowanie na
węgiel wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej na cele własne, w tym węgiel koksujący i
niekoksujący, uwzględniając produkcję nawozów, wyniesie 56,36 miliona ton, natomiast
zapotrzebowanie na węgiel do produkcji żelaza gąbczastego wyniesie 50,33 miliona ton.
Biorąc pod uwagę powyższe dane, a także pozostałe czynniki wpływające na popyt na węgiel niezbędny
do produkcji pokrewnych produktów, Komisja ds. Planowania szacuje, iż popyt na węgiel w Indiach
wyniesie łącznie 980,5 miliona ton w roku 2016/2017.
b. Planowana krajowa produkcja węgla w Indiach w roku podatkowym 2016/2017
Według prognoz Ministerstwa Węgla planowana produkcja węgla w ostatnim roku XII Planu
Pięcioletniego, tj. roku obrachunkowym 2016/2017, ma wynieść około 715 milionów ton. Ponadto
ministerstwo spekuluje, iż jeśli rządowi uda się usprawnić procedury związane z przydzielaniem bloków
węglowych prywatnym kontrahentom, wprowadzić nowoczesny i efektywny sprzęt, usprawnić usługi
transportowe, itd., liczba ta mogłaby wzrosnąć nawet do 795 milionów ton.
Innymi słowy Ministerstwo Węgla szacuje, iż w ciągu pięcioletniego okresu od roku obrachunkowego
2011/2012 do 2016/2017 krajowa produkcja węgla w Indiach wzrośnie o 163,1 miliona ton do poziomu
243,1 miliona ton. Ostrożniejsza prognoza mówiąca o 715 milionach ton oznacza, iż krajowa produkcja
węgla rosłaby według rocznego skumulowanego wskaźnika wzrostu na poziomie 5,08% we
wspomnianym pięcioletnim okresie.
Z drugiej strony prognozuje się, iż popyt na węgiel w Indiach będzie rósł według skumulowanego
rocznego wskaźnika wzrostu na poziomie 12,67% w tym samym pięcioletnim okresie. Biorąc pod uwagę
bardziej ostrożny szacunek co do wielkości krajowej produkcji węgla na poziomie 715 milionów ton w
roku 2016/2017, oraz zważywszy na prognozowany popyt na węgiel w tym okresie w wysokości 980,5
miliona ton, luka pomiędzy zapotrzebowaniem na węgiel a podażą węgla w Indiach w roku
obrachunkowym 2016/2017 wyniesie około 265,5 miliona ton.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
11
Kategoria
Popyt na węgiel
łącznie
Łączna produkcja CIL
Łączna produkcja
SCCL
Pozostała produkcja
Produkcja węgla w
Indiach - łącznie
Luka między
popytem a krajową
podażą
Węgiel
koksujący
(mln ton)
Węgiel niekoksujący (mln ton)
Suma
(mln ton)
Stal
Energetyka
Produkcja
energii na cele
własne
67,20
15,74
682,08
396,71
56,36
43,01
174,86
100,94
980,50
556,40
0,00
15,96
26,69
68,78
3,44
2,12
26,87
14,74
57,00
101,60
31,70
492,18
48,57
142,55
715,00
35,50
189,90
7,79
32,31
265,00
Pozostałe
źródła
Tabela 12. Prognozowany popyt i podaż węgla w Indiach w roku obrachunkowym 2016/2017 w milionach ton.
Tabela 12, zaprezentowana powyżej, pokazuje prognozowany popyt na węgiel i podaż węgla w roku
obrachunkowym 2016/2017 w podziale na – z jednej strony - poszczególne przedsiębiorstwa
produkujące węgiel w Indiach oraz – z drugiej strony – głównych odbiorców węgla w indyjskiej
gospodarce.
c. Wpływ indyjskiej branży produkcji stali na prognozowany popyt i import węgla
Z drugiej strony w Narodowej Strategii ds. Stali z 2012 r., która zawiera wytyczne, prognozowane
wielkości popytu i podaży oraz inicjatywy dla sektora stali do roku 2025/2026, rząd ogłosił bardzo
ambitne plany w zakresie tej gałęzi gospodarki.
Według Ministerstwa Stali, podczas gdy krajowa produkcja stali surowej w 2010/2011 wyniosła 50,59
miliona ton (plasując Indie na piątym miejscu w rankingu największych producentów stali surowej), do
roku 2016/2017 Indie staną się drugim największym na świecie wytwórcą tego stopu, a wielkość
produkcji osiągnie około 275 milionów ton rocznie w roku 2025/2026.
Co więcej, według ministerstwa w zależności od tego, czy indyjska gospodarka będzie rozwijała się
średniorocznie w tempie 6%, 7% czy 8% w okresie od 2011/2012 do 2025/2026, oraz w oparciu o
podobne dane szacunkowe z innych rozwiniętych państw, roczne zapotrzebowanie na wyroby ze stali w
Indiach wyniesie odpowiednio 175 milionów ton, 202 miliony ton lub 233 miliony ton. Dla porównania w
roku 2010/2011 popyt na wyroby ze stali wyniósł 70,92 miliona ton.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
12
Powodem dla którego prognozy odnośnie produkcji stali mają ważny wpływ na branżę węglową jest
fakt, iż węgiel koksujący oraz koks są niezbędnymi surowcami wymaganymi w procesie przetwarzania
surowej rudy żelaza w wyroby ze stali.
Prognozy zawarte w Narodowej Strategii ds. Stali przewidują roczne zapotrzebowanie branży stalowej
na węgiel koksujący oraz koks na poziomie od 67,2 miliona ton do 72,5 miliona ton do roku 2016/2017.
Ma to wpływ na sytuację państw eksportujących węgiel koksujący oraz koks do Indii, jako że obecnie
wydobycie węgla koksującego oraz koksu w Indiach jest nie tylko ograniczone ale także produkty te
zawierają duże stężenie popiołu, tzn. są niskiej jakości z punktu widzenia wykorzystania ich w branży
stalowej.
Kraj
Ukraina
Japonia
Polska
Rosja
Kolumbia
Pozostałe kraje
Wartość importu koksu w milionach USD
2013/14 (kwiecień2012/13
wrzesień)
300,58
58,32
266,82
65,70
142,22
24,93
124,69
8,68
101,82
23,40
107,25
287,42
Tabela 13. Wartość importu koksu do Indii w roku obrachunkowym 2012/2013 i pierwszym kwartale 2013/2013 w milionach
USD wg państw.
Mimo, iż rząd ogłosił inicjatywy mające na celu zwiększenie krajowej produkcji węgla koksującego i
koksu poprzez wprowadzenie nowych technologii i procesów mających na celu eksplorację i ewentualne
wydobycie węgla koksującego z warstw leżących poniżej poziomu 300 m oraz budowę instalacji do
płukania węgla oraz przeprowadzania procesów wzbogacania służących polepszeniu jakości krajowego
węgla koksującego do wykorzystania w przemyśle hutniczym, a także podjął decyzje w sprawie przyjęcia
strategii mającej na celu utworzenie oddzielnego państwowego przedsiębiorstwa górniczego
zajmującego się wyłącznie wydobyciem węgla koksującego dla branży stalowej, to mało
prawdopodobnym jest aby Indie zwiększyły krajową produkcję węgla koksującego w najbliższym lub
średnim horyzoncie czasowym.
Jak pokazuje tabela 12, do roku podatkowego 2016/2017 Indiom uda się zaspokoić mniej niż połowę
szacowanego na 67,2 miliona ton popytu na węgiel koksujący i będą one musiały zaimportować 35,5
miliona ton aby wypełnić lukę pomiędzy popytem a podażą dla branży produkcji stali.
Opisywana sytuacja stanowi okazję dla państw z rozwiniętym i dojrzałym przemysłem górniczym,
stwarzając możliwości do transferu technologii, eksportu maszyn i sprzętu oraz świadczenia usług
doradczych w zakresie głębinowych prac geologicznych oraz eksploracyjnych w zakresie modernizacji
górnictwa węgla koksującego i koksu w Indiach.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
13
d. Wpływ indyjskiej branży energetycznej na prognozowany popyt i import węgla
Luka pokazana w powyższej tabeli podkreśla także, iż w przyszłości Indie w coraz większym stopniu będą
zależne od importu węgla mającego zaspokoić krajowy popyt na energię elektryczną. Według
Ministerstwa Energii całkowitą moc zainstalowaną Indii oszacowano na 228.721,73 MW w marcu 2013
r., w czym udział węgla wynosił 134.388,39 MW co równało się 58,75% podaży energii elektrycznej
dostępnej w kraju.
Zwiększenie zdolności do generowania energii elektrycznej w Indiach na przestrzeni obowiązywania
ostatnich kilku Planów Pięcioletnich koncentrowało się głównie na wzroście zdolności do produkcji
energii pochodzącej z węgla kamiennego i węgla brunatnego. Ostatnimi laty udział węgla kamiennego
oraz węgla brunatnego jako źródeł energii elektrycznej w całkowitej mocy zainstalowanej w Indiach rósł.
Biorąc pod uwagę rosnące zapotrzebowanie na energię elektryczną ze strony indyjskiego przemysłu
niezbędną dla utrzymania tempa rozwoju, jaki odnotowano na przestrzeni ostatnich lat, a także długi
okres przygotowania i wysokie nakłady inwestycyjne niezbędne na realizację projektów nuklearnych
oraz odnawialne źródła energii, a także wysiłki rządu mające na celu zwiększenie konsumpcji energii
elektrycznej w szczególności na obszarach wiejskich poprzez realizację projektów elektryfikacji na tych
obszarach dziwnym wydaje się fakt, iż Indie w coraz większym stopniu polegają na węglu kamiennym i
brunatnym aby zaspokoić swoje potrzeby energetyczne.
Poniższa tabela pokazuje przyrost mocy zainstalowanej z węgla kamiennego i węgla brunatnego w
Indiach w trakcie poszczególnych kolejnych Planów Pięcioletnich.
Okres
VII Plan Pięcioletni (1987-92)
VIII Plan Pięcioletni (1992-97)
IX Plan Pięcioletni (1997-02)
X Plan Pięcioletni (2002-07)
2007-08
2008-09
2009-10
2010-11
Moc zainstalowana z węgla
kamiennego i brunatnego (w MW)
44791
54154
62131
71121
76019
77649
84198
93918
Tabela 14. Przyrost całkowitej mocy zainstalowanej z węgla kamiennego i węgla brunatnego w elektrowniach cieplnych w
Indiach (w MW).
W porównaniu do rosnącego uzależnienia od mocy zainstalowanej z węgla kamiennego i brunatnego w
zakresie zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na energię w Indiach, wzrost krajowej produkcji
węgla w ostatnich latach był znikomy. Aby zaspokoić popyt rząd musi w coraz większym stopniu opierać
się na imporcie węgla.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
14
Według prognoz Komisji ds. Planowania, która przewiduje dalsze uzależnianie się kraju od
importowanego węgla, mało prawdopodobnym jest aby sytuacja ta uległa zmianie w najbliższej
przyszłości.
W XII Planie Pięcioletnim (2012-2017) rząd zwrócił szczególną uwagę na przydzielenie surowców do
szeregu kluczowych obszarów celem udźwignięcia prognozowanego w przyszłości wzrostu importu
węgla: rozbudowy i modernizacji głównych portów, modernizacji infrastruktury portowej służącej do
załadunku i rozładunku, a także rozwojowi efektywnych i nowoczesnych sieci kolejowych i obiektów
służących do przewozu towarów koleją oraz sieci śródlądowych dróg wodnych.
Niemniej jednak wciąż istnieje szereg kluczowych wyzwań. Przykładowo Koleje Indyjskie - główny
przewoźnik zarówno wydobywanego w kraju oraz importowanego węgla – szacują, iż do 2020 r. będą w
stanie przetransportować około 2.100 milionów ton towarów, z czego 700 milionów ton przypadnie na
wydobyty w kraju lub importowany węgiel.
Inną wartą uwagi kwestią jest fakt, iż większość produkowanego w Indiach węgla energetycznego
wykorzystywanego w elektrowniach cieplnych to węgiel niskiej jakości, tzn. o niskiej kaloryczności w
przedziale od 2.400 do 4.980 kcal/kg, co czyni go gorszym pod względem jakości w porównaniu z
węglem importowanym. W porównaniu do węgla krajowego węgiel importowany ma zdecydowanie
wyższą kaloryczność w przedziale od 5.200 do 6.800 kcal/kg. Stanowi to okazję dla państw, które
posiadają rezerwy wysokiej jakości węgla energetycznego.
6. Struktura indyjskiego rynku węgla – stan istniejący
Mimo iż górnictwem węgla w Indiach zajmują się firmy z sektora zarówno prywatnego jak i publicznego,
przedsiębiorstwa z sektora publicznego mają pozycję dominującą na rynku. Omawiana gałąź gospodarki
jest w wysokim stopniu obwarowana przepisami prawnymi, a działalność przedsiębiorstw prywatnych
jest ograniczona szeregiem warunków.
a. System regulacyjny i główni gracze w przemyśle węglowym w Indiach
Tradycyjnie sektor prywatny odgrywał główną rolę w przemyśle górnictwa węgla w Indiach. Niemniej
jednak po doświadczeniu poważnych niedoborów podaży węgla we wczesnych latach siedemdziesiątych
XX wieku, w szczególności przez branżę energetyczną i stalowniczą, które postrzegane były jako
kluczowe dla kraju, oraz w związku z niezdolnością do poczynienia przez prywatne przedsiębiorstwa
inwestycji mających na celu zwiększenie produkcji, rząd znacjonalizował kopalnie węgla w drodze
Ustawy o Kopalniach Węgla (Nacjonalizacji) (Coal Mines (Nationalisation) Act) z 1973 r.
Uprzednio, w 1971 r., rząd uchwalił Dekret o Kopalniach Węgla Koksującego (Przepisy Nadzwyczajne)
(Coking Coal Mines (Emergency Provisions) Ordinance, który upoważnił go do wywłaszczenia wszystkich
kopalń węgla koksującego potrzebnych na cele branży stalowej. Po dokonaniu wywłaszczenia rząd
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
15
ustanowił państwowe przedsiębiorstwo górnicze węgla koksującego, Bharat Coking Coal Limited (BCCL),
aby zarządzało tymi kopalniami.
W 1973 r. rząd znacjonalizował wszystkie zakłady przetwarzające węgiel niekoksujący i utworzył nową
państwową spółkę górniczą, funkcjonującą obecnie pod nazwą Coal India Limited (CIL), która miała zająć
się produkcją węgla pochodzącego z tych zakładów.
Innym ważnym państwowym przedsiębiorstwem w branży górnictwa węgla jest Singareni Collieries
Company Limited (SCCL), które jest wspólnym przedsięwzięciem rządu indyjskiego oraz rządu stanu
Andhra Pradesh.
W 1993 r. rząd zezwolił firmom z sektora prywatnego na działalność w górnictwie węgla (jednak pod
bardzo rygorystycznymi warunkami) poprzez system wydobycia węgla, który przeznaczony jest do
wykorzystania na z góry określony cel. W ramach tego systemu rząd przyznaje przedsiębiorstwom
górniczym prawo do wydobycia węgla w określonym rejonie, zwanym blokiem, pod warunkiem, iż cała
produkcja węgla wydobytego z danego bloku zostanie przekazana do konkretnej branży gospodarki, np.
sektora energetycznego lub stalowego. W ten sposób rząd przypisuje istniejące rezerwy węgla
poszczególnym użytkownikom końcowym w zależności od ich zapotrzebowania na węgiel.
System wydobycia węgla do wykorzystania na z góry określony cel jest ściśle związany z poprzednio
stosowaną przez rząd polityką tzw. powiązań węglowych. W ramach tej polityki rząd najpierw ustalał
ilość węgla niezbędną dla poszczególnych gałęzi gospodarki w danym roku, a następnie dopilnowywał,
aby odpowiednia ilość węgla została wydobyta przez państwową spółkę węglową. Ze strategii tej
wycofano się w ramach Nowej Strategii Dystrybucji Węgla z 2007 r. (New Coal Distribution Policy) i
została ona zastąpiona obowiązkowymi i egzekwowalnymi Umowami o Dostawach Paliw (Fuel Supply
Agreements, FSA).
Pierwotnie węgiel rozdzielany był pomiędzy poszczególne sektory indyjskiej gospodarki w oparciu o
kryterium „kluczowości” dla gospodarki kraju. Od 2007 r. dystrybucja węgla w Indiach podlega
regulacjom Nowej Strategii Dystrybucji Węgla, według której węgiel rozdzielany jest pomiędzy
ostatecznch użytkowników w zależności od indywidualnej wagi zapotrzebowania na ten surowiec.
Podczas gdy pewne gałęzie gospodarki, takie jak sektor obrony, koleje, energetyka, stalownictwo czy
produkcja nawozów otrzymały gwarancję stuprocentowego zaspokojenia corocznych potrzeb
energetycznych przez CIL, inne sektory, a także nowopowstałe firmy, muszą zawierać z CIL Umowy o
Dostawy Paliw.
Wraz z wprowadzaniem przez rząd ambitnych planów związanych z przyrostem krajowej mocy
zainstalowanej, przede wszystkim z elektrowni cieplnych opartych na węglu, oraz wraz z utrzymującą się
zdecydowaną przewagą popytu na węgiel ze strony branży stali i produkcji nawozów nad dostępnymi
źródłami krajowymi, CIL zmuszony jest zawierać coraz więcej Umów o Dostawy Paliw, które mają na celu
zaspokojenie tego popytu poprzez import węgla.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
16
b. Wyzwania dla indyjskiej branży górnictwa węgla
Sektor górnictwa węgla w Indiach działa zarówno w oparciu o możliwość komercyjnej sprzedaży tego
surowca jak i konieczności wykorzystania go na konkretne potrzeby przez konkretne gałęzie gospodarki.
Państwowe spółki górnicze takie jak CIL i SCCL mogą wydobywać węgiel a następnie sprzedawać go na
warunkach rynkowych, jednak firmy wydobywcze z sektora prywatnego mogą działać jedynie jako
podwykonawcy lub wykonawcy usług zleconych jako tzw. deweloperzy i operatorzy kopalń (Mine
Developer cum Operators, MDOs) w przypadku bloków węglowych przydzielonych elektrowniom lub
stalowniom.
Jeśli chodzi o wydobycie węgla na cele handlowe jedną z głównych przyczyn ciągnących się problemów
indyjskiego sektora górnictwa węgla są związane z państwowymi przedsiębiorstwami Coal India Limited i
SCCL: nieefektywność, brak odpowiedniej infrastruktury i złe zarządzanie.
CIL wraz z ośmioma spółkami zależnymi działa według następującego modelu biznesowego.
Przedsiębiorstwu lub jednej z jego spółek zależnych zostają przyznane prawa do wydobycia i
wydzierżawienia danego bloku węglowego. Przedsiębiorstwo następnie czyni starania celem otrzymania
wszelkich niezbędnych zgód i pozwoleń od rządu centralnego i rządów stanowych, pozyskania praw do
nabycia terenu, na którym mieści się blok węglowy, oraz realizacji świadczeń na rzecz lokalnych
mieszkańców i przesiedlenia lokalnych mieszkańców.
Następnie CIL angażuje do współpracy zewnętrzne firmy z sektora prywatnego, które przeprowadzają
analizy wykonalności w odniesieniu do bloku węglowego. Następnie do prac wydobywczych CIL
zatrudnia zewnętrznych podwykonawców z sektora prywatnego. W zależności od ilości zatrudnionych
prywatnych podwykonawców oraz wielkości bloku węglowego, a także umiejętności menadżerskich
osób zarządzających w CIL a potrzebnych do skoordynowania działań wydobywczych, pole do nadużyć
jest mniejsze lub większe.
Zewnętrzni podwykonawcy są zwykle zatrudniani przy usuwaniu wierzchniej warstwy ziemi
przykrywającej warstwę zawierającą złoże węgla (tzw. usuwanie nadkładu) oraz przy wydobyciu węgla w
kopalniach odkrywkowych.
Z badania przeprowadzonego przez firmę badawczą Metis Research we współpracy z CIL wynika, iż
stopień podzlecania różnych usług związanych z wydobyciem zewnętrznym firmom przez osiem spółek
zależnych od CIL pozostawał znacznie zróżnicowany; w roku obrachunkowym 2010/2011 średni poziom
outsourcingu w przypadku CIL szacowany był na prawie 50%.
Szacuje się, iż wydobycie przez podwykonawców z sektora prywatnego, którzy zatrudniani są na
krótkoterminowe kontrakty trwające od 3 do 7 lat, stanowi do połowy z 452 milionów ton węgla
wydobywanych rocznie przez CIL i spółki od niej zależne.
Z drugiej strony w przypadku eksploatacji bloków węglowych z przeznaczeniem wydobytego węgla na z
góry określony cel, blok węglowy przydzielany jest przez rząd konkretnemu przedsiębiorstwu z sektora
prywatnego lub państwowego działającego w branży energetycznej czy stalowej, w oparciu o uprzednie
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
17
Umowy o Dostawy Paliw zawarte na bazie Narodowej Strategii Dystrybucji Węgla, ilość węgla na jaką ma
zapotrzebowanie dana elektrownia czy producent stali oraz, co najważniejsze, doświadczenie firmy
pozwalające jej na samodzielne podjęcie działań polegających na górnictwie i wydobyciu węgla.
Klasyfikacja
Bloki węglowe przydzielone sektorowi
publicznemu
Bloki węglowe przydzielone sektorowi
prywatnemu
Przydzielone bloki węglowe - łącznie
2007/08 2008/09 2009/10 2010/11 2011/12
13
19
21
20.5
20
8
21
11
30
14
35
16.5
37
17
37
Tabela 15. Produkcja z bloków węglowych przez przedsiębiorstwa z sektora prywatnego i publicznego (w milionach ton).
Ogólnie rzecz ujmując elektrownia czy stalownia, której przypisano dany blok węglowy do wykorzystania
na użytek własny, ma zwykle niewielkie lub żadne doświadczenie w samodzielnym prowadzeniu prac
eksploracyjnych, górniczych i wydobywczych. W takich przypadkach przedsiębiorstwa te korzystają z
usług firm z sektora prywatnego, zlecając im wydobycie węgla, lub zawierają umowy z prywatnymi
przedsiębiorstwami, tzw. deweloperami i operatorami kopalń (Mine Developer cum Operator, MDO).
W przypadku firm MDO deweloper/operator sam stara się o wszelkie niezbędne zgody i pozwolenia od
rządu centralnego i stanowego, a także o prawa do nabycia gruntu gdzie znajduje się blok węglowy. Jeśli
ostateczny użytkownik, któremu przydzielono blok węglowy do wykorzystania na własne potrzeby,
zatrudnia podwykonawcę z sektora prywatnego do prac wydobywczych jedynie w celu wydobycia złóż
węgla, w gestii tego właśnie ostatecznego użytkownika pozostaje samodzielne pozyskanie wszelkich
niezbędnych pozwoleń.
Poniższa tabela przedstawia zakładane i rzeczywiste dane dotyczące wydobycia węgla przeznaczonego
na wykorzystanie w z góry określonym celu z bloków węglowych w milionach ton, w podziale na branże.
Rok
Produkcja zakładana i
rzeczywista
Produkcja zakładana
2009/10 Produkcja rzeczywista
Produkcja zakładana 1
2010/11 Produkcja zakładana 2
Produkcja rzeczywista
Produkcja zakładana 1
2011/12 Produkcja zakładana 2
Produkcja rzeczywista
Energetyka
Liczba
Produkcja
bloków
w mln ton
węglowych
30
24,90
14
25,74
33
35,80
15
25,50
15
24,36
42
54,28
18
27,30
15
25,82
Żelazo i stal
Liczba
Produkcja
bloków
w mln ton
węglowych
37
19,04
9
9,17
41
31,20
9
9,64
10
9,27
41
41,30
16
10,35
11
9,83
Tabela 16. Produkcja węgla (w milionach ton) z bloków węglowych przeznaczonych na z góry określone cele a przydzielonych
sektorowi energetycznemu i stalowemu – wartości rzeczywiste i zakładane.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
18
Jak wynika z powyższej tabeli wydobycie węgla z bloków węglowych przydzielonych na cele własne
przedsiębiorstwom z sektora energetycznego konsekwentnie spada poniżej zakładanych poziomów.
Istnieje szereg powodów tych rozbieżności pomiędzy zakładanymi a rzeczywistymi wielkościami
wydobycia.
Jednym z najbardziej ciążących ograniczeń w odniesieniu do kopalń węgla przeznaczonego do
wykorzystania na z góry określony cel jest sztywny harmonogram dotyczący rozpoczęcia działalności
narzucany przez stronę rządową. Zgodnie z przepisami produkcja węgla musi rozpocząć się w przeciągu
36 miesięcy w przypadku kopalń odkrywkowych i 48 miesięcy w przypadku kopalń głębinowych licząc od
dnia przydzielenia bloku węglowego na użytek własny ostatecznemu użytkownikowi. Ponadto rząd
zezwala na dodatkowy dwuletni okres „ulgowy” w przypadku bloków węglowych na obszarach nie
podlegających do tej pory eksploracji i kolejny rok w przypadku wycinki lasów.
Niemniej jednak opóźnienia w otrzymywaniu zezwoleń środowiskowych, praw do nabycia gruntów, itd.
mogą sięgać nawet 7-8 lat i mogą dodatkowo przedłużać się ze względu na brak doświadczenia
ostatecznego użytkownika w działalności wydobywczej oraz problemy z koordynacją podwykonawców z
sektora prywatnego.
Powyższe kwestie doprowadziły nie tylko do zaprzestania wydobycia w różnych kopalniach w blokach
węglowych przeznaczonych na cele własne ale także doprowadziły rząd do cofnięcia przydziałów do
eksploatacji kopalń węgla. Problem jest tak poważny, iż według badania w okresie trzech lat pomiędzy
2010 a 2013 r. przydzielono jedynie dwa nowe bloki węglowe do wykorzystania na potrzeby własne.
Informacje zawarte w publikacji są prezentowane czytającym i korzystającym nieodpłatnie i nie
mogą podlegać dalszej odsprzedaży czy też wykorzystaniu w ramach prowadzonej działalności
komercyjnej polegającej w szczególności na doradztwie biznesowym.
50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021
Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215
www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected]
19