Pomoc Psychologiczno-Pedagogiczna STUDIUM

Pomoc Psychologiczno-Pedagogiczna
STUDIUM PRZYPADKU, autor: Anna Tulczyńska
Specjalne potrzeby rozwojowe i edukacyjne wynikające z trudności adaptacyjnych
związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego,
w tym z wcześniejszym kształceniem za granicą.
W połowie roku szkolnego do II klasy gimnazjum został przyjęty Eliot. Eliot ma
rodziców Polaków, ale urodził się i wychowywał się w Kanadzie. Jego rodzice, ze względu na
trudną sytuacje rodzinną, byli zmuszeni do powrotu do kraju. Eliot bardzo starał się odnaleźć
w nowej dla niego sytuacji, jednak miał z tym wiele kłopotów. Nie znał polskiego systemu
edukacji, a pewne zasady oceniania, zasady kontaktowania się ucznia z nauczycielami,
warunki odrabiania prac domowych itp. były odmienne, a więc dla niego niezrozumiałe.
Chłopak miał duże trudności w komunikacji, ponieważ jego podstawowym językiem był
angielski, język polski znał tylko w mowie potocznej (nie pisał i nie czytał po polsku).
W związku z tym nie rozumiał prowadzonych na lekcjach „wykładów”, nie mógł zadawać
nauczycielom pytań. Problemy pojawiały się także przy korzystaniu z podręczników, czytaniu
lektur, pisaniu prac domowych i sprawdzianów. Z powodu problemów w komunikacji trudno
mu było odnaleźć się w grupie rówieśników – obawiał się, że z powodu wielu błędów
w wymowie i gramatyce będzie wyśmiewany i odrzucony. Ponadto Eliot nie znał miasta,
w którym mieszkał, a więc nie mógł dotrzeć na spotkania, na które koledzy umawiali się po
lekcjach.
Problemem był też poziom jego wiedzy – ze względu na duże różnice programowe
w nauczaniu w Polsce i Kanadzie z pewnych przedmiotów Eliot miał duże braki (język polski,
historia, język rosyjski), a z innych (chemia, język angielski) jego wiedza wykraczała poza
aktualne wymagania. W związku z tym bardzo trudno było wybrać klasę, do której powinien
uczęszczać, a także dostosować do jego możliwości poziom wymagań z poszczególnych
przedmiotów.
Mając trudności w rozumieniu lekcji, problemy z wywiązaniem się z obowiązków
związanych z odrabianiem lekcji i pisaniem sprawdzianów, Eliot zaczął obawiać się kolejnej
porażki. Każde pójście do szkoły wiązało się dla niego z poczuciem bezradności
i beznadziejności: „Próbuję, ale nic mi nie wychodzi, nie umiem, nie rozumiem, jestem do
kitu”. Do tego dołączała się obawa o odrzucenie ze strony kolegów. Aby nie konfrontować się
z tymi przykrymi uczuciami, Eliot zaczął unikać szkoły, co tylko pogłębiło jego problemy –
pojawiły się nie tylko problemy w nauce, lecz także problemy z frekwencją. Obawy powoli
nasilały się na tyle, że pojawiło się całe spektrum symptomów lękowych związanych
z odmową chodzenia do szkoły, więc oprócz pomocy w nauce wymagał także
specjalistycznej pomocy psychologa.
Pierwszym krokiem było oprowadzenie Eliota po szkole, przedstawienie mu
obowiązujących zasad, sposobu funkcjonowania szkoły, tak by uczeń czuł się w niej
bezpieczniej. Po spotkaniu zespołu i opracowaniu KIPU i PDW Eliotowi przyznano nauczanie
indywidualne, a także dodatkowe lekcje języka polskiego dla cudzoziemców. Aby jednak
chłopiec nie stracił kontaktu z rówieśnikami, brał udział w uroczystościach klasowych,
wycieczkach itp., a koledzy z klasy pomagali mu w nauce.
Wszystkie te działania pomogły Eliotowi odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Ponieważ jednak jego problemy zaczynały przybierać formę fobii szkolnej i depresji, chłopiec
uzyskał specjalistyczną pomoc terapeuty.
www.pracujezklasa.pl