- Zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa
Transkrypt
- Zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa
Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (1) 2007 DRUGI ROK WYSTĘPOWANIA DIABROTICA VIRGIFERA LE CONTE W POLSCE – STAN AKTUALNY I NOWE DOŚWIADCZENIA W ZWALCZANIU SZKODNIKA TOMASZ KONEFAŁ1, DOROTA BUZON2, PAWEŁ K. BEREŚ3 1 Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa Centralne Laboratorium Żwirki i Wigury 73, 87-100 Toruń [email protected] 2 Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa Wspólna 30, 00-930 Warszawa [email protected] 3 Instytut Ochrony Roślin Terenowa Stacja Doświadczalna Langiewicza 28, 35-101 Rzeszów [email protected] Nowym zagrożeniem dla upraw kukurydzy w Polsce jest zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa (Diabrotica virgifera Le Conte) – organizm kwarantannowy w Unii Europejskiej, w tym również w Polsce podlegający ustawowemu obowiązkowi zwalczania. Stonka kukurydziana jest jednym z najgroźniejszych szkodników kukurydzy na świecie, a jej zasięg występowania stale rozszerza się. Największe szkody gatunek powoduje na kontynencie amerykańskim. W USA straty w plonach, łącznie z nakładami finansowymi ponoszonymi na zwalczanie (głównie chemiczne), szacuje się na 1 miliard dolarów rocznie (Metcalf 1986). Pierwsze okazy D. virgifera zostały stwierdzone na obszarze naszego kraju w sierpniu i we wrześniu 2005 roku w województwie podkarpackim. Od tego czasu Polska znajduje się w gronie siedemnastu państw europejskich, w których szkodnik ten wystąpił (Sahajdak i wsp. 2006a, b). Wystąpienie na terytorium Polski w 2005 roku stonki kukurydzianej – nowego szkodnika kwarantannowego, spowodowało konieczność podjęcia szeregu natychmiastowych działań. Były one i są nadal ukierunkowane przede wszystkim na zapewnienie właściwego stanu fitosanitarnego upraw w naszym kraju, a co się z tym wiąże – ochronę interesów ekonomicznych producentów rolnych. Za najpilniejsze zadania uznano: ustalenie skutecznych metod monitorowania obecności tego nieznanego dotychczas w Polsce szkodnika, wykrycie nowych ognisk i określenie zasięgu jego występowania, pozyskanie szczegółowych danych na temat jego biologii w warunkach naszego kraju oraz opracowanie najlepszych metod ograniczania jego rozprzestrzenienia i wyrządzanych szkód w uprawach. W związku z tym, iż stonka kukurydziana jest gatunkiem kwa- Drugi rok występowania Diabrotica virgifera w Polsce 257 rantannowym bardzo ważne jest wprowadzenie odpowiednich przepisów, które będą pozwalały na skuteczną walkę z tym groźnym organizmem, a muszą one uwzględniać regulacje oraz zalecenia Komisji Europejskiej. Powinny również łączyć dotychczasową wiedzę na temat skutecznych metod zwalczania, brać pod uwagę zmieniającą się sytuację związaną z postępującą ekspansją gatunku oraz uwzględniać interes producentów kukurydzy. Realizacją tych zadań zajmuje się Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN) oraz Instytut Ochrony Roślin (IOR). Działania PIORiN skupiają się w głównej mierze na monitoringu występowania stonki kukurydzianej w Polsce oraz pełnieniu nadzoru nad zwalczaniem szkodnika w myśl obowiązujących przepisów. W 2006 roku PIORiN prowadziła bardzo intensywny monitoring występowania stonki kukurydzianej. Opierał się on głównie na zastosowaniu pułapek wabiących: feromonowych (do odłowu samców) i pokarmowych (odławiających osobniki obu płci). W całym kraju w 1 526 lokalizacjach zastosowano łącznie 3 206 pułapek obu typów. Najwięcej stanowisk monitoringowych znajdowało się w województwach południowych. Przeprowadzono także lustracje upraw kukurydzy pod kątem występowania szkodnika i obecności uszkodzeń jakie powoduje. Łącznie skontrolowano 11 356 plantacji na powierzchni około 120 tys. ha. W trakcie prowadzenia monitoringu wykryto nieco ponad 200 nowych ognisk szkodnika na terenie Polski. Stonka kukurydziana w 2006 roku wystąpiła na obszarze ośmiu województw: podkarpackiego, małopolskiego, lubelskiego, świętokrzyskiego, Tabela. 1. Wyniki monitoringu występowania D. virgifera w Polsce w 2006 r. Table 1. Results of monitoring of D. virgifera in Poland in 2006 Województwo Voivodeship Ilość odłowionych dorosłych chrząszczy Number of collected beetles Ilość zlokalizowanych ognisk Number of foci Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa State Plant Health and Seed Inspection Service Podkarpackie 14 516 112 Małopolskie 1 213 37 Lubelskie 693 17 Śląskie 315 21 Świętokrzyskie 304 14 Opolskie 128 12 Dolnośląskie 3 1 Mazowieckie 1 1 17 173 215 Razem – Total Instytut Ochrony Roślin – Institute of Plant Protection Podkarpackie Śląskie Razem – Total 244 1 4 1 248 2 258 Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (1) 2007 Rys. 1. Występowanie D. virgifera w Polsce w 2006 r.: czarne punkty oznaczają wykryte ogniska szkodnika, szarym kolorem oznaczono hipotetyczny zasięg występowania Fig. 1. Occurrence of D. virgifera in Poland in 2006: black points – foci of the pest, grey area – hypothetical geographical range of the species mazowieckiego, śląskiego, opolskiego i dolnośląskiego (rys. 1). Odłowiono około 17 100 dorosłych chrząszczy, przy czym zdecydowana większość wykryć dotyczyła województwa podkarpackiego (tab. 1). IOR realizuje wieloletni program badawczy pt.: „Opracowanie programów zwalczania stonki kukurydzianej (Diabrotica virgifera Le Conte) w Rzeczypospolitej Polskiej”. Głównym jego celem jest poznanie biologii szkodnika w warunkach glebowoklimatycznych Polski i co się z tym wiąże, wskazanie sposobów jego zwalczania ze szczególnym uwzględnieniem terminów, w których zastosowane metody będą najskuteczniejsze w ograniczaniu liczebności i szkodliwości tego gatunku. Ponadto będą prowadzone prace nad wytypowaniem najodpowiedniejszych preparatów do zwalczania szkodnika. W ramach programu badawczego był prowadzony również monitoring, głównie w celu obserwacji polowych nad przebiegiem rozwoju populacji stonki kukurydzianej na kukurydzy. Wyniki monitoringu zdają się potwierdzać teorię tłumaczącą pojaw stonki kukurydzianej w Polsce, jako wynik naturalnego przesuwania się zasięgu występowania tego Drugi rok występowania Diabrotica virgifera w Polsce 259 szkodnika z rejonu Półwyspu Bałkańskiego oraz Europy Środkowowschodniej w kierunku północnym. Obserwacje terenowe prowadzone przez IOR w 2006 roku wskazują na bardzo wysokie prawdopodobieństwo rozwinięcia się już rodzimego pokolenia szkodnika w uprawach kukurydzy na terenie województwa podkarpackiego. Wykrycia stonki kukurydzianej w Polsce nie są więc pojedynczymi przypadkami o ograniczonym zasięgu terytorialnym (jak to miało miejsce jeszcze w 2005 r.), lecz stanowią przejaw postępującej i nieodwracalnej ekspansji, której skutkiem będzie trwałe zasiedlenie się szkodnika w kraju. W Polsce, podobnie jak w innych państwach europejskich, w których obecność stonki kukurydzianej nie jest incydentalnym zawleczeniem, nie będzie możliwe całkowite wyeliminowanie tego gatunku. Populacja występująca w kraju będzie stale zasilana osobnikami migrującymi z obszarów, na których owad ten występuje masowo, głównie z terenu państw sąsiadujących z Polską na południu: Czech, Słowacji i Ukrainy. Działania zwalczające i ograniczające rozprzestrzenianie stonki kukurydzianej w 2006 roku były prowadzone w myśl zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej (Rozporządzenie 2004). W 2005 roku przepisy te zastosowano na obszarze pierwszych wykryć stonki kukurydzianej w województwie podkarpackim. Z uwagi na trudności organizacyjno-techniczne i finansowe przy wydawaniu decyzji administracyjnych (duża liczba i rozdrobnienie gospodarstw) postanowiono, iż szczegółowe zasady zwalczania organizmu, w tym zasięg stref ochronnych: porażenia i bezpieczeństwa oraz obowiązujące w nich postępowanie, zostaną określone w drodze szczegółowego rozporządzenia. Zasady te zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 maja 2006 r. w sprawie wprowadzenia na obszarze województwa podkarpackiego nakazów i zakazów w związku ze szczególnym zagrożeniem roślin przez zachodnią kukurydzianą stonkę korzeniową (Rozporządzenie 2006). W związku z szybko postępującym przesuwaniem się zasięgu występowania stonki kukurydzianej w Polsce oraz brakiem możliwości jej całkowitego zwalczenia stało się konieczne wypracowanie skutecznych metod walki ze szkodnikiem w tej sytuacji. Dalsza realizacja obowiązujących przepisów dotyczących zwalczania stała się bardzo trudna z przyczyn organizacyjno-technicznych. Również rozwiązania dotyczące zwalczania zawarte w tych aktach prawnych stały się mało efektywne wobec dynamicznie zmieniającej się sytuacji związanej z coraz liczniejszymi wystąpieniami szkodnika. W grudniu 2006 roku Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) powołało zespół, który zajmował się przygotowaniem nowej koncepcji postępowania w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się stonki kukurydzianej i jej zwalczania w Polsce. W skład zespołu weszli pracownicy MRiRW, PIORiN, IOR oraz przedstawiciele producentów kukurydzy. W 2006 roku Komisja Europejska wprowadziła zmiany do obowiązujących przepisów unijnych dotyczących zwalczania stonki kukurydzianej w postaci Decyzji Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. zmieniającej decyzję 2003/766/WE w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających rozprzestrzenieniu się we Wspólnocie D. virgifera (Decyzja 2006). Również wydany został inny dokument: Zalecenia Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. w sprawie programów zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się D. virgifera w rejonach Wspólnoty, w których stwierdzono jego obecność (Zalecenie 2006). Zapisy tych aktów prawnych stwarzają możliwość odstąpienia od prowadzenia 260 Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (1) 2007 działań zwalczających w myśl dotychczas obowiązujących przepisów. Warunkiem zastosowania nowych rozwiązań jest jednakże udowodnienie, iż szkodnik zasiedla już dany obszar i jest niemożliwe jego wyeliminowanie. Polska postanowiła skorzystać z tych rozwiązań i w następstwie tego przygotować oraz wprowadzić w życie program zwalczania stonki kukurydzianej. Strategia działania zakłada podzielenie obszaru Polski na strefy, w których obowiązywały będą określone środki zwalczania szkodnika. Strefa zasiedlenia to obszar, na którym stwierdzono występowanie stonki kukurydzianej. Strefa ryzyka jest pasem terenu oddzielającym strefę zasiedlenia od reszty kraju, na której nie odnotowano obecności stonki kukurydzianej. W strefach: zasiedlenia i ryzyka będzie nakazane postępowanie oparte na stosowaniu zmianowania w uprawie kukurydzy i wykorzystaniu zwalczenia chemicznego, a także na innych metod agrotechnicznych. Na gruntach położonych w strefie zasiedlenia, na których uprawiana jest kukurydza, do dnia 31 grudnia 2009 roku nakazuje się: a) stosowanie zmianowania dopuszczającego uprawę kukurydzy: – tylko raz w okresie trzech kolejnych lat albo – tylko dwa razy w okresie trzech kolejnych lat, jeżeli w trakcie co najmniej jednego sezonu uprawy kukurydzy zostaną wykonane zabiegi przy użyciu środków ochrony roślin, zwalczające owady dorosłe zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej, albo jeżeli w każdym sezonie uprawy kukurydzy, kukurydza zostanie wysiana po dniu 1 lipca, b) wykonanie głębokiej orki jesiennej po zakończeniu każdego sezonu uprawy kukurydzy, po uprzednim dokładnym rozdrobnieniu resztek pożniwnych, c) czyszczenie maszyn używanych na tych gruntach z ziemi i resztek roślinnych, przed przemieszczeniem ich poza obszar strefy zasiedlenia. Do dnia 31 grudnia 2009 roku zakazuje się przemieszczania poza obszar strefy zasiedlenia: a) świeżych roślin kukurydzy oraz ich części – przed dniem 15 października w każdym roku uprawy kukurydzy, b) gleby lub innego podłoża uprawowego pochodzącego z tych gruntów. Na gruntach położonych w strefie ryzyka, na których uprawiana jest kukurydza, do dnia 31 grudnia 2009 roku nakazuje się: a) stosowanie zmianowania dopuszczającego uprawę kukurydzy tylko raz w okresie dwóch kolejnych lat albo, jeżeli kukurydza uprawiana jest w monokulturze, wykonanie w każdym roku uprawy kukurydzy zabiegów przy użyciu środków ochrony roślin, zwalczających owady dorosłe zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej, b) wykonanie głębokiej orki jesiennej po zakończeniu każdego sezonu uprawy kukurydzy, po uprzednim dokładnym rozdrobnieniu resztek pożniwnych, c) czyszczenie maszyn używanych na tych gruntach z ziemi i resztek roślinnych, przed przemieszczeniem ich poza obszar strefy zasiedlenia. Do dnia 31 grudnia 2009 roku zakazuje się przemieszczania poza obszar strefy ryzyka: a) świeżych roślin kukurydzy oraz ich części, przed dniem 15 października, b) gleby lub innego podłoża uprawowego pochodzącego z tych gruntów. Drugi rok występowania Diabrotica virgifera w Polsce 261 Na gruntach położonych w strefach: zasiedlenia i ryzyka, do dnia 31 grudnia 2009 roku nakazuje się niszczenie samosiewów kukurydzy. Projekt nowych przepisów (rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi) znajduje się w chwili obecnej w fazie konsultacji i oceny. Z dniem wejścia w życie nowego rozporządzenia, na obszarze stref: zasiedlenia i ryzyka stracą moc obowiązujące do tej pory rozporządzenia dotyczące stonki kukurydzianej. W walce ze stonką kukurydzianą szczególne znaczenie ma wskazanie chemicznych środków zwalczania szkodnika. Aktualnie trwają prace nad czasowym dopuszczeniem do obrotu i stosowania trzech preparatów: zaprawy nasiennej Poncho Pro 600 FS (do użycia przeciwko larwom stonki kukurydzianej) oraz dwóch insektycydów nalistnych: Karate Zeon 050 CS oraz Calypso 480 SC (przeciwko postaciom dorosłym). Do zwalczania larw można wykorzystać również granulat Furadan 5 GR zarejestrowany do zwalczania szkodników glebowych w uprawie kukurydzy (w tym larw stonki kukurydzianej). LITERATURA Metcalf R.L. 1986. Forward. s. 7–15. W: “Methods for the Study of Pest Diabrotica” (J.L. Krysan, T.A. Miller, red.). Springer-Verlag, New York. Decyzja Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. zmieniająca decyzję 2003/766/WE w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających rozprzestrzenieniu się we Wspólnocie Diabrotica virgifera Le Conte (notyfikowana jako dok. nr C(2006)3582) (2006/564/WE), Dz. U. Unii Europejskiej L 225 z 17.08.2006: 28–29. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej, Dz. U. z 2004 r. Nr 82, poz. 763. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 maja 2006 r. w sprawie wprowadzenia na obszarze województwa podkarpackiego nakazów i zakazów w związku ze szczególnym zagrożeniem roślin przez zachodnią kukurydzianą stonkę korzeniową, Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 669. Sahajdak A., Bereś K.P., Konefał T. 2006a. Diabrotica virgifera Le Conte – a new threat to maize crops in Poland and measures taken against the pest. J. Plant Protection Res. 46: 157–161. Sahajdak A., Bereś P., Uznańska B., Konefał T. 2006b. Zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa – nowe zagrożenie dla upraw kukurydzy w Polsce. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 46 (1): 256–261. Zalecenie Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. w sprawie programów zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się Diabrotica virgifera Le Conte w rejonach Wspólnoty, w których stwierdzono jego obecność (2006/565/WE), Dz. U. Unii Europejskiej L 225 z 17.08.2006: 30–31. TOMASZ KONEFAŁ, DOROTA BUZON, PAWEŁ K. BEREŚ THE SECOND YEAR OF PRESENCE OF DIABROTICA VIRGIFERA LE CONTE IN POLAND – ACTUAL SITUATION AND NEW EXPERIENCES IN CONTROL OF THE PEST SUMMARY As a result of monitoring of the occurrence of Western corn rootworm beetle (Diabrotica virgifera Le Conte) conducted by the State Plant Health and Seed Inspection Service and Institute of 262 Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (1) 2007 Plant Protection in 2006, the pest was discovered in further spots in Poland. The Western corn rootworm beetle was spotted in 8 provinces: Podkarpackie, Małopolskie, Lubelskie, Świętokrzyskie, Mazowieckie, Śląskie, Opolskie and Dolnośląskie. Over 17 100 adult beetles were caught in about 250 locations, with the firm majority of them found in Podkarpackie voivodeship. The Plant Protection Institute in Poznan realizes a research program on the western maize root beetle, as well as is engaged in authorization of plant protection agents used against that pest. The pest control activities to restrict spreading of D. virgifera beetle are currently conducted according to the principles defined in the Decree of the Minister of Agriculture and Rural Development from 13th April 2004 on detailed procedures to be followed in control and preventing the spread of Western corn rootworm beetle (Official Gazette Dz. U. 2004 No. 82, item 763). In connection with the rapidly enlarging area of the beetle occurrence in Poland and the inability to eliminate that pest completely, it became necessary to develop effective methods of controlling that pest in existing conditions. The Ministry of Agriculture and Rural Development appointed a team for preparing a new concept of measures to be taken in order to restrict the spreading of Western corn rootworm beetle and its control in areas where occurs already it. The work of this team found its reflection in the project of new regulations for controlling that pest in Poland. Key words: WCR, Diabrotica virgifera, occurrence in Poland, maize, quarantine pest