INWESTOR - Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

INWESTOR:
MUZEUM PAŁAC W WILANOWIE
02-958 Warszawa
ul. Kostki Potockiego 10/16
OBIEKT:
MUZEUM PAŁAC W WILANOWIE
Przedpole dziedzińca oraz Dolny Taras Ogrodu
Pałacu w Wilanowie
TEMAT PRACY:
Projekt mebli parkowych
USZCZEGÓŁOWIENIE
części architektonicznej
Warszawa
październik 2010
Nr
egzemplarza:
1
ZESPÓŁ AUTORSKI:
ARCHITEKTURA:
arch. Rafał Pawłowski
nr upr. Wa 236/01
arch. Małgorzata Pastewka
arch. Paulina Malicka Kamińska
arch. Tomasz Siwiec
FRONTON - pracownia architektoniczno-konserwatorska, Małgorzata Pastewka
ul.Uroczysko 1/5, 03-284 Warszawa
0-502-537-387; tel./fax 0-22/675-76-81 biuro; tel. 022/670-14-45 pracownia
NIP 526 172 08 07; e-mail: [email protected]. www.analizy.biz/fronton
Projekt modernizowanych latarni elektrycznych
Ze względu na swoje położenie, obszar przedbramia Pałacu Wilanowskiego bez
ograniczeń czasowych może służyć wszechstronnym funkcjom turystycznym, zwłaszcza
tym, które ze względu na swój charakter i uciążliwość nie mogą być realizowane w
pałacu i jego najbliższym otoczeniu. Przedpole jest elementem zabytkowego barokowego
zespołu pałacowo-ogrodowego i z tego też powodu przestrzeń ta musi wyraźnie różnić
się od parków i skwerów miejskich.
Barokowe ogrody to przestrzeń, którą cechują scenograficzne rozwinięcia, plany,
kulisy, perspektywy, osie, które można po zmierzchu eksponować odpowiednio do
zmieniających się warunków, zgodnie ze zmiennymi określonymi przez pory roku, rozwój
koron drzew, czas ich kwitnienia etc., zapewniając jednocześnie doświetlenie alei
światłem odbitym w stopniu zapewniającym bezpieczeństwo zwiedzających. Każde
miejsce wymagać będzie indywidualnego ustawiania i zmian, zgodnie ze wskazanymi
uwarunkowaniami. Zwłaszcza w miejscach najczęściej odwiedzanych, na przedpolu
pałacowym potrzebne jest zastosowanie takiego środka oświetlenia, który zapewni
ekspozycję walorów przyrodniczych oraz dyskretne oświetlenie alei. W ten sposób idea
kompozycji ogrodów, podziały na kwatery z czasów króla Jana III, uzyska odpowiednie
wsparcie techniczne, w miarę neutralne wizualnie za dnia i jedyne w Warszawie.
W chwili obecnej na terenie przedpola funkcjonują, pochodzące z lat 70-tych XX
wieku i znacznie wyeksploatowane modernistyczne w formie, typowe latarnie parkowe.
Istniejące źródła światła ustawione zostały w okresie ogólnego niedoboru i braku
możliwości zastosowania odpowiedniego dla obiektów zabytkowych tej klasy,
nowoczesnego oświetlenia.
Projekt wymiany oświetlenia zakłada uwydatnienie barokowego ukształtowania
przestrzeni ogrodowej za pomocą dostępnych współcześnie, nowoczesnych urządzeń
oświetleniowych, które połączą kilka celów: przede wszystkim ekspozycję wartości
ogrodów, a także oświetlenie alei i bezpieczeństwo zwiedzających. Projekt zakłada, że
zastosuje się nowe słupy i oprawy wykorzystując istniejącą sieć i lokalizację latarni
parkowych. Wyboru opraw oświetlenia na nowych słupach dokonano w oparciu o
założenie, że rozmieszczenie źródeł światła, nie będzie kolidowało z koronami drzew i nie
będzie wyeksponowane. Należy nadmienić, że na opracowanym terenie występuje
znaczna ilość dużych drzew o rozłożystych koronach, kolidujących z typową formą latarni
posiadającej słup i klosz. Warto zaznaczyć, że współczesne modele opraw w
tradycyjnym układzie słup - klosz nie umożliwiają dostosowania oświetlenia do konkretnej
sytuacji i do kształtu oraz budowy korony drzewa, z jaką będziemy mieli do czynienia w
ogrodzie na przedpolu Pałacu w Wilanowie. Będzie to oświetlenie terenu w
bezpośrednim sąsiedztwie słupa latarni dodatkowo przesłonięte przez rzucające cień
gałęzie. Proponowane w projekcie latarnie składają się ze słupa i umieszczonych na nim
projektorów. Słupy ustawione w miejscach istniejących latarni, a więc w pewnym
oddaleniu od alejek będą pełnić funkcję stelaży umożliwiających rozmieszczenie
projektorów. Źródła świateł będzie można korygować w zależności od przyrostu korony
drzew, bez konieczności przycinania gałęzi. Zaproponowana wysokość słupów umożliwi
odpowiednie do otoczenia, elastyczne rozmieszczanie projektorów. Możliwości takiej nie
będzie w przypadku zastosowania tradycyjnego rodzaju oświetlenia parkowego. Na
zaproponowanych w projekcie słupach projektory mogą występować w układzie
pojedynczym, podwójnym i potrójnym. Zaproponowano również umieszczenie jednego
projektora na wysięgniku, który może być wykorzystany w gęstym szpalerze drzew.
Ostateczna decyzja, co do zamocowania ilości projektorów i ich ukierunkowania musi
zostać dokonana w ramach nadzoru autorskiego, w oparciu o konkretną sytuację
występującą w miejscu lokalizacji słupa.
Inspiracją do projektu były produkty firmy iGuzzini, natomiast do realizacji mogą być
użyte produkty innych producentów o porównywalnych parametrach technicznych i
jakościowych, w tym
słupy: stalowe, okrągłe o średnicy 100 mm , grubości ścianek 4 mm i wysokość od 3,5 m
do 5 m. słupy montowane do prefabrykowanych fundamentów betonowych o wymiarach
50 x 50 x 100 , posadowionych na głębokości 1 m.
projektory z ekstrudowanego aluminium o średnicy od 130 do 150 mm wyposażone w
oświetlenie LED o mocy do 70 Wat, ze szklaną przesłoną hermetyczną. Światło
projektorów będzie posiadać możliwość regulacji w pionie i w poziomie wraz z
możliwością blokowania.
stopień zabezpieczenia IP 66, klasa izolacyjności II, maksymalna temperatura do 960
stopni C.
Wszystkie elementy takie jak słupy, projektory i wsporniki malowane będą pędzlem
farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841
onyxblack decoeisenglimmer tak aby nie były zbytnio widoczne w dzień. Powyższe
zaprojektowane rozwiązania zostały przedstawione w części graficznej na rys. nr 13-17.
Projekt stylizowanych kinkietów elektrycznych.
W ramach projektu opracowano trzy, nawiązujące do historycznych, stylizowane
formy oświetlenia kinkietowego, przeznaczonego do zamocowania na ścianach obiektów
znajdujących się na terenie Parku Wilanowskiego.
Budynek Oranżerii
Na zachowanym materiale ikonograficznym z początku XX wieku można zobaczyć
oświetlenie kinkietowe na południowej elewacji północnego skrzydła Pałacu w Wilanowie.
Najprawdopodobniej było to oświetlenie olejowe z baniastym kloszem zwieńczonym
ozdobnym kominkiem. Całość zamocowana była na ozdobnym wsporniku. Jakość
odbitek fotograficznych nie pozwala jednak na dokładne odtworzenie wyglądu
poszczególnych elementów.
W chwili obecnej na wschodniej elewacji budynku Oranżerii zamocowane są dwie
lampy kinkietowe o stylizowanej formie, będące swobodną interpretacją historycznych
wzorów. Proponuje się ich demontaż.
W projekcie postanowiono nawiązać do zdemontowanych kinkietów Oranżerii oraz
do tych, które znajdowały na południowej elewacji północnego skrzydła Pałacu i zostały
uwiecznione na fotografii.
Projektowane kinkiety do zamocowania na wschodniej i zachodniej elewacji
Oranżerii składać się będą z kutego metalowego wspornika i oprawy świetlnej.
Wspornik składać się będzie z ramienia i podpierającego go kabłąka. Ramie
wykonane zostanie z pręta pełnego o przekroju kwadratowym a kabłąk z pręta o
przekroju prostokątnym. Oba elementy opracowane zostaną metodą kowalską i łączyć
się będą za pomocą kutych, zgrzewanych przewiązek. Kotwienie wspornika w ścianach
Kordegardy odbywać się będzie poprzez stylizowany szyld z blachy stalowej z otworami
dla śrub rozporowych i metalowej rurki o średnicy 10 mm dla kabla instalacji elektrycznej.
Przy montażu zaleca się użycie kotew wklejanych z łbami kołpakowymi. Nie wolno
stosować śrub z łbami posiadającymi otwory krzyżykowe.
Na zakończeniu wspornika przytwierdzony będzie metalowy pierścień umożliwiający
zamocowanie oprawy wraz z kloszem według rysunku nr 18, która w znacznym stopniu
nawiązuje do formy opraw oświetlenia olejowego zadokumentowanego na materiale
ikonograficznym. Należy zwrócić uwagę na takie poprowadzenie rurki dla instalacji
elektrycznej aby nie dostała się do niej woda deszczowa. Ze względu na działanie
czynników atmosferycznych należy szyld zamocować poprzez tulejki dystansowe ze stali
nierdzewnej o wymiarach min. 1 cm. Oddzielenie szyldu od powierzchni elewacji
zapobiegnie zaciekom pochodzącym z korozji metalu.
W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe
źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat
Wszystkie elementy metalowe lamp kinkietowych na budynku Oranżerii malowane
pędzlem. Wszystkie elementy stalowe malowane pędzlem farbą wierzchniego krycia w
kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack decoeisenglimmer.
Wejście do „grotarni”
Na północnej elewacji muru górnego tarasu znajduje się wejście do pomieszczeń
pod płytą tarasową zwanych „grotarnią”. W tym wypadku również brak materiału
ikonograficznego na temat oświetlenia i w projekcie postanowiono nawiązać do form
historycznych mogących występować na terenie wilanowskiego zespołu pałacowo parkowego. Projekt zachowuje pewną jednolitość stylistyczną w stosunku do innych
kinkietów przy jednoczesnym zróżnicowaniu formy. Po obu stronach wejścia
zamocowane zostaną dwie latarnie kinkietowe zamocowane na wspornikach, które będą
powtórzeniem form z Oranżerii. Różnica polegać będzie jedynie na zastosowaniu opraw i
kloszy zgodnie z rys. nr 19. W tym wypadku wspornik również należy zamocować na
elewacji wraz z szyldem z wykorzystaniem tulejek dystansowych ze stali nierdzewnej.
W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe
źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat
Elementy metalowe lamp kinkietowych „grotarni” malowane pędzlem farbą
wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841 onyxblack
decoeisenglimmer
Budynek pompowni.
Znajdujący się nad brzegiem kanałku budynek pompowni, posiadający formy
neogotyckie, w chwili obecnej ma zamocowaną typową przemysłową oprawę świetlną,
którą należy zdemontować.
Projekt zakłada wykonanie wiszącej na wsporniku latarni według rys. nr.20. Forma
oświetlenia będzie nawiązywać do neogotyckiej architektury budynku.
Metalowy wspornik, wykonany metodą kowalską, przymocowany zostanie do ściany
poprzez pręt o przekroju prostokątnym i metalową rozetę wykonaną z dwóch blach.
Płaszczyzny rozety będą się różniły wymiarami względem siebie tak aby ich krawędzie
posiadały uskok. Złącza elementów należy łączyć na starannie zeszlifowany spaw i
zamocowane atrapy główek nitowania. Do wspornika podwieszona zostanie przeszklona
latarnia z kopertowym blaszanym daszkiem.
Latarnia wykonana zostanie ze szkieletu stalowego 10/10 mm, blachy o grub. 0.5
mm. i szkła mrożonego grub. 3 mm. dającego światło rozproszone.
W oprawach mocowanych na wspornikach przewiduje się metalohalogenkowe
źródło światła o maksymalnej mocy 70 Wat
Wszystkie elementy stalowe lampy wiszącej na budynku pompowni malowane
pędzlem farbą wierzchniego krycia w kolorze grafitowym, np. KADDI-LACK Ferrogrip 841
onyxblack decoeisenglimmer .