Zalecenia dotyczące parkingów rowerowych lokalizowanych przy

Zalecenia dotyczące parkingów rowerowych
lokalizowanych przy parkingach buforowych oraz stacjach kolei.
Lokalizacja parkingu:
- miejsce łatwo dostępne z drogi dojazdowej do parkingu P&R czy stacji kolejowej, bez zbędnego
wydłużenia drogi, najlepiej bezpośrednio przed stacją lub w pobliżu peronu/na początku parkingu
buforowego (szczególnie w przypadku parkingów o wydłużonym kształcie),
- wyraźne i widoczne oznakowanie dojazdu do parkingu przy stacji, szczególnie jeśli ze względu
na warunki terenowe konieczne jest zlokalizowanie parkingu rowerowego z boku stacji,
- dostępność wzrokiem parkingu rowerowego z budynku stacji czy peronu, brak barier ograniczających
widoczność w postaci krzewów, płotów i in.,
- możliwość podjechania do samego stojaka z jezdni i odwrotnie: włączenia się do ruchu z parkingu,
bez konieczności długiego prowadzenia roweru pieszo i pokonywania wysokich krawężników (szczególnie
istotne dla osób starszych oraz podróżujących z dzieckiem w foteliku czy z bagażami).
Stojaki rowerowe:
- zalecamy stojaki u-kształtne (o różnej szerokości, ale nie mniejszej niż 60-70 cm) lub o podobnym
kształcie (zdjęcie poniżej z boku dworca w Tczewie), umożliwiające stabilne oparcie roweru i zapięcie
ramy, a najlepiej ramy i koła roweru do stojaka:
Decathlon na Franowie: stojaki dobre w kształcie,
ale zbyt wąskie i zbyt niskie – rower nie jest stabilnie
oparty . Brak zadaszenia.
Stabilnie oparty rower zapięty krótką kłódką.
- zdecydowanie odradzamy stojaki typu sprężynka/spirala czy innego rodzaju „wyrwikółka”, do których
można przypiąć jedynie koło, a w przypadku sprężynki stabilność roweru zapewniają jedynie dwa skrajne
końce stojaka, względnie parkowanie wzdłużne; na pierwszym zdjęciu sprzed GUS w Poznaniu
przy Wojska Polskiego widać, że rowerzyści wybierają stabilne oparcie dla rowerów, na drugim – efekt
przypięcia samego koła przed Galerią Pestka (obecnie stojaki wymieniono na szeregi typu Sheffield):
- w przypadku braku możliwości zakotwienia stojaka u-kształtnego, istnieje możliwość zastosowania
nakładek na pojedyncze słupki, tzw. cyclehoop (zdjęcie prawe), w Polsce są również produkowane stojaki
na jednym słupku:
- istotny jest wygodny i swobodny dostęp do stojaka, najlepiej z obu stron parkingu składającego się
z szeregu pojedynczych stojaków: zbyt małe odstępy między stojakami spowodują, że będzie
wykorzystywana tylko jedna strona stojaka i traci się połowę miejsc parkingowych (zalecany odstęp między
stojakami to min. 70-80 cm, optymalnie 1,2 m):
Prostota i funkcjonalność.
- możliwe jest zastosowanie stojaków zgrupowanych w koło – przy zachowaniu wygodnych odstępów
między stojakami; na zdjęciu parking przed centrum handlowym w Glasgow ze zbyt małymi odstępami:
Boksy rowerowe:
Odradzamy stosowanie nieprzeziernych szafek parkingowych (takich, jakie stoją np. na Psim Polu
we Wrocławiu – zdjęcie - czy pod wiaduktem Mostu Dworcowego w Poznaniu).
Boksy na Psim Polu we Wrocławiu.
Boksy pod Mostem Dworcowym w Poznaniu.
(zdj. ZTM Poznań).
Przeciw tego typu szafkom przemawia: brak możliwości obserwacji wnętrza szafki (nie wiadomo, czy rower
tam jeszcze jest), podatność na dewastacje i wskutek tego utratę funkcjonalności, wreszcie często mała
estetyka, szczególnie po dłuższym okresie użytkowania, możliwość wykorzystywania szafek
przez bezdomnych jako schronienia, a także przechowywania innych niż rower przedmiotów (nawet
nielegalnych).
Nawet boksy z pleksi nie zapewniają wystarczającej możliwości obserwacji wnętrza szafki, co widać
na przykładzie boksów obok dworca PKP w Tczewie:
Nakłady konieczne do zakupu i montażu tego typu szafek lepiej przeznaczyć na stworzenie zamykanej
i zadaszonej wiaty wspólnej dla wszystkich:
Szkoda, że w środku zastosowano właśnie „wyrwikółka”, ale idea samej wiaty jest dobra. Ma ona jeszcze
tę ważną zaletę, że wskutek możliwości przepływu powietrza jest odporna na warunki atmosferyczne,
zwłaszcza silniejsze podmuchy wiatru, co może mieć duże znaczenie dla stacji zlokalizowanych
na peryferiach (np. na Krzesinach) lub w aglomeracji z dala od zabudowań czy innej osłony od wiatru
(np. stacja Kórnik,) czy czy parkingów buforowych na obrzeżach miasta, z których korzysta wielu
rowerzystów dojeżdżających na przesiadkę do tramwaju czy autobusu. Lekka konstrukcja w przypadku
przewrócenia się na rowery czyni mniej szkody niż ciężka.
Jeśli decydować się na zamykane boksy dla pojedynczych rowerów, zdecydowanie lepiej stosować boksy
zadaszone z trwałych siatek, które umożliwiają obserwację wnętrza boksu:
Na małych stacjach możliwe jest stosowanie małych parkingów (popularnych np. w Niemczech w miastach
jako parkingi przy kamienicach) pod warunkiem odpowiedniej widoczności wnętrza parkingu z boku
i z góry.
We wszystkich wariantach możliwe jest przechowywanie także innych obiektów, takich jak wózki dziecięce
itp.
Zadaszenie:
- w związku z długim czasem postoju roweru na stacji kolejowej czy parkingu buforowym niezbędne jest
zadaszenie parkingu rowerowego; można z niego zrezygnować tylko w wyjątkowych sytuacjach.
- zadaszenie nie powinno znajdować się zbyt wysoko, gdyż wówczas nie chroni przed zacinającym z boku
deszczem czy śniegiem: wiata w Dundee w zrewitalizowanych dokach nad rzeką Tay (zdjęcie) jest zbyt
wysoka. Czasem wystarczy parking w zatoce bezpośrednio przy jezdni.
Możliwe jest stworzenie wózkarni/rowerowni w pomieszczeniu budynku stacji kolejowej z zależności
od warunków lokalnych.
Monitoring:
Monitoring nie jest warunkiem koniecznym dla parkingu rowerowego; doświadczenia z postępowań
dotyczących poszukiwań skradzionych rowerów wskazują, że nawet przy istnieniu nagrań
dokumentujących kradzież często nie ma możliwości identyfikacji osoby złodzieja ze względu na zasłoniętą
twarz lub brak dopasowania danych osobowych do postaci na nagraniu. W takiej sytuacji postępowanie
w sprawie kradzieży jest zasadniczo umarzane z powodu niewykrycia sprawcy.
Dużym problemem jest za to prezentowanie nagrań z kamer monitoringu w Internecie. Bardzo często
nagrania z monitoringu bądź zdjęcia pochodzące z nich umieszczane są na profilach portali
społecznościowych czy w lokalnych mediach. Jest to bardzo zła praktyka, gdyż pokazuje, gdzie znajduje
się kamera i jaki jest jej zasięg. Zdecydowanie odradzamy publikowanie tego typu danych (również
ze względu na ochronę danych osobowych, co podkreśla GIODO). Uważamy zatem, że nagrania
z monitoringu parkingów P&R czy B&R powinny być udostępniane wyłącznie właściwym organom. Warto
natomiast na terenie parkingu (w miarę możliwości) wywiesić informację o programie prewencyjnym
znakowania rowerów prowadzonym przez Komendę Miejską Policji w Poznaniu, dzięki czemu właściciele
rowerów będą dysponować dobrej jakości zdjęciem pojazdu (bardzo często w momencie kradzieży nie są
w stanie opisać utraconego pojazdu).
Wyposażenie każdego parkingu w wieszak do naprawy rowerów.
Obecnie coraz bardziej popularne stają się stacje naprawy rowerów (oferowane przez firmy takie jak:
Ibombo czy BikeBox) i doceniane przez rowerzystów. W przypadku pozostawienia roweru na dłuższy
postój może się bowiem okazać, że rower wymaga naprawy. Wygodniej jest wówczas pracować przy
zawieszonym rowerze. Stacje naprawy rowerów, wyposażone w narzędzie podręczne i pompkę, warto
lokować przy stacjach czy na parkingach, gdzie możliwy jest dozór (w przeciwnym wypadku stacje są
dewastowane i okradane). Dla stacji na uboczach miejscowości proponujemy zastosowanie samego
wieszaka na rowery, który ułatwi naprawę rowerów; możliwe jest wówczas albo użyczenie narzędzi
od innego rowerzysty.
Przykłady z innych państw.
Ciekawym przykładem organizacji parkingu rowerowego są okolice Nørreport Station, głównego punktu
przesiadkowego w Kopenhadze. Po przekształceniu placu zwiększono liczbę miejsc parkingowych
dla rowerów. Aby ułatwić lokalizację roweru i zmniejszyć poczucie zajęcia ulicy przez parkingi, poziom
parkingów rowerowych obniżono o ok. 30 cm. Takie rozwiązanie proponujemy także dla parkingu
samochodowego (przy sprzyjających warunkach terenowych).
Ostatnio pojawiają się również sugestie, aby budować parkingi rowerowe wielopoziomowe. Dobrym
przykładem tego typu inwestycji jest parking automatyczny przy dworcu kolejowym w Hradec Kralove
na 117 rowerów (w 90-tysięcznym mieście 24% osób jeździ rowerem). Parking naziemny jest mniej
kłopotliwy pod parkingu podziemnego, zwłaszcza wielopoziomowego, sięgającego w głąb gruntu (ze
względu na kolizje z infrastrukturą podziemną). Parking w Hradec Kralove jest płatny, jednak opłata jest
symboliczna i ma zachęcić do dojazdów na dworzec rowerem (http://cykl.cz/item/unikatni-parking-na-kolav-hradci-kralove, http://www.hradeckralove.org/noviny-a-novinky/cykliste-od-pondeli-parkujte-kola-ve-vezi).
Koszt wyniósł 7,5 mln koron (ok. 1,2 mln zł).
(zdj. wrower.pl)