THE CHUCKERBUTTY OCARINA QUARTET

THE CHUCKERBUTTY OCARINA QUARTET
Michael Copley, Michael Murray, Yuzuru Yamashiro, Aidan Burke - Wielka Brytania
Gościnnie: Waldemar Malicki, Dyrektor Festiwalu Wirtuozerii i Żartu Muzycznego Fun&
Classic.
Kwartet Okarynowy
Chuckerbutty to zespół
unikatowy w świecie
muzyki klasycznej.
Używane przez jego
członków instrumenty to
okaryny przeróżnych
kształtów i rozmiarów, na
których ze zdumiewającą
wirtuozerią grają muzycy
wszelakich kształtów
i rozmiarów! Pozostając
w błogiej nieświadomości
ograniczeń instrumentu
o skali zaledwie blisko
jednej oktawy, kwartet
Chuckerbutty podejmuje
wyzwanie wykonywania olśniewającego repertuaru na małych, glinianych instrumentach, grając
z dowcipem, muzykalnością serią eksplozji tempa zapierającego dech w piersiach.
Od czasu ich debiutu w Wigmore Hall, talent Kwartetu Okarynowego Chuckerbutty był
oklaskiwany w tak prestiżowych salach jak Concertgebouw w Amsterdamie, The Royal Festival
Hall i Barbican Centre w Londynie oraz na Festiwalu we Flandrii. Członkowie kwartetu The
Chuckerbutty doznali także zaszczytu wspólnego koncertowania z wybitnym
angielskim flecistą Jamesem Galwayem podczas koncertu w Brytyjskim Stowarzyszeniu
Flecistów.
W ostatnim czasie koncertowali w Hiszpanii oraz Niemczech, a także na festiwalu okarynowym
w Bledzie w Słowenii, letnim festiwalu w Zagrzebiu w Chorwacji oraz włoskim festiwalu
okarynowym w Budrio. Jako ulubieniec angielskiej stacji radiowej Classic FM, kwartet
zaprezentował muzykę okarynową tysiącom młodych słuchaczy podczas pełnych życia
szkolnych koncertów oraz warsztatów, przeprowadził również tygodniowy kurs i wykonał
koncert w słynnej Międzynarodowej Letniej Szkole w Dartington w Wielkiej Brytanii. Ich
repertuar składa się z niezwykłych aranżacji popularnych dzieł muzyki klasycznej. Schubert jest
grany w kwartecie na gumowych pstrągach, wielka opera Wagnera oglądana z drugiej strony
teleskopu oraz polka Pizzicato Johanna Straussa w sąsiedztwie muzyki ludowej z Ameryki
Łacińskiej, Irlandii i Japonii.
Kwartet został
nazwany w hołdzie
angielskohinduskiemu
kompozytorowi
i organiście,
Oliphantowi
Chuckerbutty (18841960).
Finał jest czysto
zjawiskowy. The Chuckerbutty, chcemy więcej i więcej.
/Nouvelle République, Francja/.
******
Okaryna – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, rodzaj fletu
naczyniowego o jajowatym korpusie. Okaryny najczęściej wykonuje się z wypalonej gliny albo
porcelany, lecz mogą też być wykonane z innych materiałów, takich jak plastik, szkło, drewno
czy metal. Okaryna posiada od 4 do 24 otworów, które zamykane palcami grającego kształtują
wysokość dźwięku.
Z boku instrumentu wystaje część przyustna, służąca do zadęcia, zbudowana jak we flecie
podłużnym. Okarynę w znanej dziś postaci skonstruował w drugiej połowie XIX wieku Włoch
Giuseppe Donati, lecz początki tej rodziny instrumentów sięgają prawdopodobnie 12 tysiącleci
wstecz. Szybko zdobyła popularność w Europie jako instrument amatorski. Próby jej
udoskonalenia poprzez dodanie systemu klap i suwaków nie powiodły się. Czasami jest
wykorzystywana przez kompozytorów współczesnych (m.in. Kazimierz Serocki). Okaryny są
najczęściej strojone do dźwięków c oraz f. Konstrukcja okaryny nie pozwala na regulowanie
wysokości dźwięku siłą dęcia w ustnik. Okaryny posiadają cztery standardowe wielkości:
okaryna sopranowa - zakres dźwięków c² do f³, okaryna altowa - zakres dźwięków f¹ do b²,
okaryna tenorowa - zakres dźwięków c¹ do f², okaryna basowa - zakres dźwięków f do b¹.
(wikipedia.pl)