Głos wdzięczny - Liturgia

Głos wdzięczny z nieba wychodzi
# # 9 Dj
& 8 œ
j
œ
j
œ
j
œ
f
#
j
œ
1. Głos wdzię - czny z nie - ba
2. Z ró - żdżki Je - sse kwiat
3. O - jco - wie
te - go
&
##
j
œ
f
#
j
œ
œ
J
e
j
œ
j
œ
j
œ
A7
j
œ
œ
J
j
œ
j
œ
j
œ
F
j
œ
j
œ
b
j
œ
j
œ
G
A
œ
wy - cho - dzi,
za - kwi - ta,
cze - ka - li,
b
#
œ
Gwia - zdę nam
no - wą
wy - wo - dzi,
Któ - ry
zba - wie - niem świat wi - ta;
Pro - ro - cy
prze - po - wia - da - li,
## bj
& œ
Któ - ra
Pan Bóg
Że
się
&
##
e
j
œ
j
œ
j
œ
j
œ
j
œ
j
œ
e
A
œ
ro - zświe - ca
cie - mno - ści
ze - słał
Sy - na
swe - go,
Bóg świa - tu
miał
zja - wić,
j
œ
A
G
F
#
œ
I
o - dkry - wa
na - sze
zło - ści.
Przed wie - ki
na - ro - dzo - ne - go.
Od
śmie
rci
człe - ka
wy - ba - wić.
4. Wnet Anioł Pannie zwiastował, - O czym Prorok prorokował: Iż miał powstać Syn zacnego - Plemienia Dawidowego.
5. Weselcie się ziemskie strony! - Opuściwszy niebios trony, Bóg idzie na te niskości, - Z niewymownej swej litości.
6. Weselcie się wszyscy Święci - I wy ludzie smutkiem zdjęci; Idzie na świat Odkupiciel, - Strapionych wszystkich Zbawiciel.
MSZA ŚWIĘTA
PIEŚNI
WIARA / SIGISMUNDUS