Voncina G. - nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w
Transkrypt
Voncina G. - nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w
Pieniny – Przyroda i Człowiek 8: 111–118 (2003) Nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w Pienińskim Parku Narodowym w latach 1982–2000 Illegal logging of trees and log thefts in the Pieniny National Park in 1982–2000 GRZEGORZ VONČINA Pieniński Park Narodowy, ul. Jagiellońska 107, 34-450 Krościenko n/D. Abstract. This paper contains juxtaposition of the timber thefts in Pieniny National Park in 1982–2000. The author took into consideration the following characteristics: the date of the thefts or illegal logging, the dimension of the problem, the species of the trees and the place where the offenders had logged logs or stolen them. WSTE˛P Prace nad planem ochrony dla Pienińskiego Parku Narodowego umożliwiły podsumowanie i wycia˛gnie˛cie wniosków z dotychczasowej działalności także w zakresie szkodnictwa leśnego. Jednocześnie posłużyły do przewidywania pewnych kierunków poczynań, opartych na analizie danych, zgromadzonych w dokumentacji Pienińskiego Parku Narodowego. W powszechnie doste˛pnej literaturze brak jest publikacji dotycza˛cych zagrożeń szkodnictwem leśnym na terenach parków narodowych. Dotychczasowa literatura zgromadzona przez autora dotyczy zagadnień zwia˛zanych wprost z działalnościa˛ Straży Parku (Glaza 1998). Oparcie sie˛ na analizie dokumentów z lat ubiegłych, pozwala ustalić kierunki działań Straży Parku oraz Służby Parku w celu poprawy skuteczności ochrony mienia parku narodowego. Określenie tych kierunków umożliwia w efekcie polepszenie skuteczności zwalczania zagrożeń przyrody szkodnictwem leśnym, chronionej w obiektach o najwyższych i unikatowych walorach przyrodniczych. Nie bez znaczenia jest podkreślenie faktu, że zwalczanie wykroczeń i przeste˛pstw w zakresie gospodarki drewnem nie jest jedynym zadaniem Straży Parku w Pienińskim Parku Narodowym. W pracy służb terenowych Parku zaznacza sie˛ pewna periodyczność. W okresie jesienno-zimowo-wczesnowiosennym główna uwaga skupiona jest na pracach zwia˛zanych z gospodarka˛ leśna˛ w Parku, natomiast okres wiosenno-letni to praca nastawiona na zapewnienie bezpieczeństwa oraz krzewienia kultury zwiedzania i podnoszenia świadomości osób, wste˛puja˛cych na teren parku narodowego. Pracownicy Służby Parku, w tym również i Straży Parku, posiadaja˛c pewien zasób wiadomości o Parku i ochronie przyrody sa˛ cze˛sto jedynymi osobami posiadaja˛cymi bezpośredni kontakt i wpływ na turystów, wie˛c to właśnie od nich zależy powszechny sa˛d o ochronie przyrody oraz podnoszenie tzw. świadomości ekologicznej społeczeństwa. Naturalnie, w istnieja˛cych obecnie 23 parkach narodowych, wszelkie poczynania służb terenowych zależa˛ przede wszystkim od ich specyfiki. 112 G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN METODYKA operatami urza˛dzeniowymi, zawieraja˛cymi precyzyjne informacje o drzewostanie. Liczba kradzie¿y The number of the thefts Zgromadzone dane pozwalały na dokonanie analizy przejawów nielegalnych wyre˛bów i kradzieży drewna, bowiem tylko one były reprezentowane przez odpowiednia˛ liczbe˛ informacji, pozwalaja˛ca˛ na wykonanie podstawowych działań statystycznych oraz wycia˛gnie˛cie rzetelnych wniosków. Autor posiadał doste˛p do materiałów zgromadzonych w archiwum Pienińskiego Parku Narodowego (PPN) oraz do materiałów z bieża˛cej działalności Straży Parku (materiały spraw zakończonych, które nie zostały poddane archiwizacji). Z każdej sprawy starano sie˛ uzyskać informacje o terminie popełnienia wykroczenia lub przeste˛pstwa, o wielkości szkody wyrażonej w metrach sześciennych oraz o mia˛ższości pojedynczych drzew, a także gatunku drzewa, z którego pochodziło drewno stanowia˛ce przedmiot wykroczenia lub przeste˛pstwa. W przypadku wa˛tpliwości co do rzetelności informacji zawartej w materiałach dane zostały pomijane. Jako date˛ popełnienia wykroczenia lub przeste˛pstwa brano date˛ rzeczywistego zdarzenia lub date˛ odkrycia i przekazania jej do dalszego prowadzenia, pomijano natomiast daty zakończenia czynności procesowych. Sprawe˛ przypisywano do roku, kiedy sie˛ wydarzyła, nie zaś do roku jej zakończenia. W celu określenia zagrożenia nielegalnym wyre˛bem lub kradzieża˛ drewna w wymiarze przestrzennym przyje˛to, że jeśli jakieś zdarzenie miało miejsce w określonym wydzieleniu leśnym, to nie odnoszono go wyła˛cznie do miejsca wysta˛pienia, lecz do uznania całego wydzielenia za zagrożone. Określenie ewentualnych preferencji oraz stopni zagrożeń wykonano posługuja˛c sie˛ ANALIZA MATERIAŁU Z LAT 1982–2000 Termin dokonania kradzieży lub nielegalnych wyre˛bów Analize˛ te˛ oparto na 87 wykroczeniach i przeste˛pstwach, w których można było ustalić termin zdarzenia. Wykres sporza˛dzony na podstawie danych pozwala na określenie przybliżonego terminu dokonania najwie˛kszej liczby czynów karalnych (Ryc. 1). Najwie˛cej przypadków zanotowano w listopadzie (19) oraz w marcu (14). Najmniej wykroczeń i przeste˛pstw miało miejsce w miesia˛cach późnowiosennych i letnich, od maja do sierpnia, a liczba ta wahała sie˛ w granicach od 2 do 4. Liczba kradzieży i nielegalnych wyre˛bów Analize˛ te˛ oparto na 93 wykroczeniach i przeste˛pstwach, które zostały dokonane na terenie PPN w latach 1982–2000. Wartości przedstawione na rycinie 2. wskazuja˛ na wahania zawieraja˛ce sie˛ w granicach od wartości 1 (w latach 1984, 1986, 1987 i 1994) do 13 (w roku 1990). Wykres przedstawia także zmiany zainteresowania sprawców drewnem pochodza˛cym z terenu Parku. Wyraźnie wzrasta średnia ruchoma w latach 1988–1990. Znaczny spadek krzywej widoczny jest w dwóch okresach. Pierwszy to lata 1983–1985, natomiast drugim periodem, o wyraźnie spadkowej tendencji, sa˛ lata 1990–1994. Po roku 1994 krzywa posiada nieznaczna˛ tendencje˛ wzrostowa˛. Średnio liczba kradzieży w cia˛gu roku wynosi około pie˛ciu (średnia liczba czynów wynosi 4,89). 19 20 14 15 10 9 7 10 5 4 5 2 3 4 5 5 0 I II III IV V VI VII Miesi¹ce Months Ryc. 1. Liczba kradzieży drewna w poszczególnych miesia˛cach. The number of the thefts in each month of the year. VIII IX X XI XII 14 113 13 12 10 8 8 9 8 8 7 6 6 3 2 1 2 1 1 1987 3 4 1986 Liczba kradzie¿y The number of the thefts G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN 3 4 5 5 5 1 2000 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1985 1984 1983 1982 0 Lata Years Ryc. 2. Liczba kradzieży drewna w latach 1982–2000. The number of the thefts of timber in 1982–2000. suja˛ce dane zawarte sa˛ także w latach 1987, 1994 oraz 1986, 1995, gdzie liczba drzew wynosi zero lub jeden. Zaznaczyć należy, że rycina 3 nie zawiera informacji o drewnie stosowym, ponieważ nie można mówić o pojedynczych drzewach w drewnie już przekształconym. Wśród danych przedstawionych na rycinie 2 znajduje również sie˛ drewno mierzone w sztukach pojedynczo i w stosach, które jest także istotnym składnikiem niniejszego zestawienia. Liczba skradzionych drzew w latach 1982–2000 Dane dotycza˛ce liczby drzew be˛da˛cych przedmiotem wykroczenia lub przeste˛pstwa przedstawione sa˛ na rycinie 3. Średnio liczba drzew, które zostały wycie˛te lub też skradzione wynosi około 29. Spośród dziewie˛tnastu lat składaja˛cych sie˛ na badany okres, osiem wykracza ponad średnia˛. Sa˛ to lata rozpoczynaja˛ce badany okres: 1982 i 1983 oraz przełom dekad, czyli lata 1988–1992. Szczególny wzrost wycie˛tych lub skradzionych drzew był notowany w 1990 r. oraz 1992 r., kiedy średnia została przekroczona ponad trzy razy. Intere- Liczba skradzionych drzew w poszczególnych klasach mia˛ższości Dla zobrazowania rozkładu drzew stanowia˛cych przedmiot wykroczenia lub przeste˛pstwa, przedstawionych na rycinie 4, ustalony został przedział co 0,10 m3. Liczba drzew uje˛tych w klasach mia˛ższości 0,00–0,20 stanowi niemal 40% wszystkich drzew uje˛tych w dokumentacji za lata 1982– 2000. Natomiast drzewa z przedziału 0,00–0,50 stanowia˛ blisko 77% całości zbioru. 104 101 100 58 36 32 24 0 0 1 1995 1 1994 6 1987 14 34 18 20 1998 36 12 1997 43 1986 50 1985 Liczba drzew The number of trees 150 19 Lata Years Ryc. 3. Liczba skradzionych drzew w latach 1982–2000. The number of stolen trees in 1982–2000. 2000 1999 1996 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1984 1983 1982 0 G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN 120 100 100 113 73 77 80 67 2 1 1 1 0 2 2,41-2,50 1 2,51-2,60 1 2,21-2,30 4 2,31-2,40 1 2,01-2,10 2 2,11-2,20 1 1,81-1,90 1 1,91-2,00 8 1,61-1,70 7 1,71-1,80 8 1,41-1,50 10 1,51-1,60 15 1,21-1,30 23 1,31-1,40 18 13 20 1,01-1,10 40 1,11-1,20 60 9 powy¿ej 2,60 0,81-0,90 0,91-1,00 0,61-0,70 0,71-0,80 0,41-0,50 0,51-0,60 0,21-0,30 0,31-0,40 0,00-0,10 0 0,11-0,20 Liczba drzew The number of trees 114 3 Klasy mi¹¿szoœci [m ] 3 The volume classes [m ] Ryc. 4. Liczba skradzionych drzew w klasach mia˛ższości. The number of stolen trees in each volume class. Wielkość jednostkowej kradzieży lub nielegalnego wyre˛bu Preferencja sprawców Rycina 6 przedstawia dane pozwalaja˛ce na ustalenie najcze˛ściej wycinanych lub kradzionych drzew, stanowia˛cych o preferencji sprawców. W zestawieniu znalazły sie˛ informacje o dziewie˛ciu gatunkach drzew. Zainteresowanie sprawców jest ukierunkowane na drzewa, które wyste˛puja˛ najliczniej w Parku i których drewno posiada wartość użytkowa˛. W zestawieniu dominuje świerk pospolity, który wśród drzew o określonej przynależności gatunkowej stanowi 68%. Jeśli razem ze świerkiem pospolitym uja˛ć jodłe˛ pospolita˛ to osia˛gniemy wielokrotna˛ przewage˛ nad pozostałymi siedmioma gatunkami drzew, bowiem sumaryczny udział obydwu gatunków wynosi 91%. 30 25 25 20 20 2 2 1 1 0 0 0 0 13,0114,00 14,0115,00 15,0116,00 0 12,0113,00 1 11,0112,00 5 10,0111,00 9 9,01-10,00 11 8,01-9,00 9 7,01-8,00 10 10 6,01-7,00 15 2 Jednostkowa wielkoœæ kradzie¿y [m3] The unit volume of timber thefts Ryc. 5. Jednostkowa wielkość kradzieży drewna w latach 1982–2000. The unit volume of timber thefts. 16,0117,00 5,01-6,00 4,01-5,00 3,01-4,00 2,01-3,00 1,01-2,00 0 0,00-1,00 Liczba kradzie¿y The number of the thefts Wartości uje˛te na rycinie 5 pozwalaja˛ prześledzić wielkość jednostkowej kradzieży lub nielegalnego wyre˛bu dokonanego na terenie PPN. Przyje˛ty umownie przedział 1,00 m3 został ustalony arbitralnie, jako najbardziej odpowiadaja˛cy potrzebom ukazania struktury wielkości kradzieży. Nielegalne wyre˛by drzew i kradzieże drewna uje˛te w klasach wymiarowych 1,01–3,00 stanowia˛ niemalże 50% (nieco ponad 48%) ogólnej liczby. Nie stwierdzono przypadku kradzieży, w którym jednorazowo wielkość przeste˛pstwa wynosiłaby 7,01–8,00 m3 oraz w zakresie 12,01–16,00 m3. Najwie˛cej przeste˛pstw dokonanych zostało w klasie wymiarowej 1,01–2,00 m3. Liczba drzew The number of trees G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN 300 115 260 250 200 150 86 100 50 14 2 3 3 9 4 1 Modrzew Larch Buk Beech Jawor Sycamore Wi¹z Elm Wierzba Willow Osika Aspen 0 Sosna Pine Œwierk Spruce Jod³a Fir Rodzaj The kind of trees Ryc. 6. Preferencja sprawców. Preference of offenders. WALORYZACJA ZAGROŻENIA PRZESTE˛PSTWAMI I WYKROCZENIAMI Podstawe˛ waloryzacji stanowiła inwentaryzacja nielegalnych wyre˛bów drzew i kradzieży drewna oraz przewidywany stopień zagrożenia poszczególnych wydzieleń kompleksów leśnych, znajduja˛cych sie˛ na terenie PPN. Powyższe informacje umożliwiły skonstruowanie pie˛ciostopniowej skali waloryzacji poszczególnych jednostek obszaru PPN. Poszczególne stopnie waloryzacji przedstawiaja˛ w rzeczywistości stopnie zagrożenia drzewostanów wynikaja˛ce z inwentaryzacji czynów. I stopień – najbardziej zagrożone obszary PPN przeste˛pstwami oraz wykroczeniami w zakresie nielegalnego wyre˛bu drzew i kradzieży drewna, gdzie sprawcy dopuścili sie˛ co najmniej dwóch czynów karalnych. II stopień – obszary o mniejszym narażeniu na wpływ przeste˛pstw lub wykroczeń w rozpatrywanym zakresie, gdzie sprawcy dopuścili sie˛ tylko jednego przeste˛pstwa lub wykroczenia. III stopień – obszary spełniaja˛ce preferencje sprawców zebrane w rozdziale Podsumowanie i wnioski, gdzie dotychczas nie notowano żadnego wykroczenia lub przeste˛pstwa. IV stopień – obszary nie zagrożone przeste˛pstwami lub wykroczeniami z rozważanego zakresu, na których nie notowano w latach 1982– 2000 żadnego czynu zabronionego prawem, lecz ze wzgle˛du na swe położenie oraz posiadane zasoby sa˛ narażone na działanie sprawców. V stopień – obszary nie zagrożone przeste˛pstwami lub wykroczeniami z zakresu ochrony przyrody, gdzie nie notowano na przestrzeni lat 1982–2000 żadnego nielegalnego wyre˛bu i kradzieży drewna, a ich zasoby ze wzgle˛du na położenie nie sa˛ zagrożone działalnościa˛ przeste˛pcza˛. Udział poszczególnych wydzieleń o określonym walorze ukazany został w postaci wykresu kołowego (Ryc. 7). Analiza stopni zagrożenia wykroczeniami i przeste˛pstwami w zakresie gospodarki drewnem wykazała, że w 16% powierzchni drzewostanów PPN miało miejsce co najmniej jedno wykroczenie lub przeste˛pstwo w tej dziedzinie. Znaczny 6% 10% 52% 24% 8% stopieñ I (the degree I) stopieñ II (the degree II) stopieñ III (the degree III) stopieñ IV (the degree IV) stopieñ V (the degree V) Ryc. 7. Stopień zagrożenia drzewostanów w PPN. The degree of tree stands at stake in PPN. 116 G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN odsetek, bo aż 24%, spełnia preferencje wynikaja˛ce z analizy dokumentów spraw za lata 1982– 2000. Pozostałe 60% jest zagrożone w mniejszym stopniu ze wzgle˛du na niedoste˛pność terenu, skład gatunkowy drzewostanu lub inne jego cechy. PODSUMOWANIE I WNIOSKI Przedstawiona powyżej analiza, charakteryzuja˛ca preferencje sprawców, rozmiar nielegalnych wyre˛bów i kradzieży w Pienińskim Parku Narodowym, pozwala na określenie przecie˛tnego jednostkowego czynu karalnego, który może mieć miejsce w przyszłości. Najbardziej prawdopodobne zdaje sie˛ zdarzenie, w którym sprawca lub sprawcy dopuszcza˛ sie˛ wykroczenia lub przeste˛pstwa na świerku o mia˛ższości do 1 m3, pozyskanego w listopadzie, podczas sumarycznej jednostkowej szkody o ła˛cznej wielkości 1–3 m3. Średnia liczba czynów karalnych w przybliżeniu wynosi 5 na jeden rok. W badanym okresie szczególnie wzrosła liczba kradzieży lub nielegalnych wyre˛bów w latach 1989–1992. Trudno dziś jednoznacznie wskazać na przyczyne˛ takiego wzrostu. Oprócz nasilonej działalności przeste˛pczej, wpływ mogła mieć także wie˛ksza wykrywalność nielegalnych wyre˛bów i kradzieży przez Służbe˛ Parku oraz współpracuja˛ca˛ ówcześnie z nia˛ Straża˛ Leśna˛ Nadleśnictwa Krościenko n/D. Ponadto istotny wpływ mogło mieć także zatrudnienie od 1 sierpnia 1989 r. dwóch pracowników, którzy stworzyli podwaliny funkcjonuja˛cej do dziś Straży Parku w Pienińskim Parku Narodowym. Od 1993 r. nie została przekroczona średnia liczba (29 sztuk) nielegalnie pozyskanych drzew lub skradzionego drewna, poza rokiem 1999, kiedy średnia została przekroczona o pie˛ć sztuk. Znaczna cze˛ść kradzionych drzew pochodzi z drzewostanów w niższych klasach wieku (I–II, 1–40 lat) prawdopodobnie z powodu łatwiejszego wyre˛bu, transportu (zrywka, wywóz), łatwiejszego ukrycia miejsca pozyskania oraz przy okazji wykonywania cie˛ć piele˛gnacyjnych w drzewostanie. Najwie˛cej jednostkowych nielegalnych wyre˛bów lub kradzieży lokuje sie˛ w zakresie mia˛ższości mie˛dzy 1 a 3 m3, pozostałe zarówno mniejsze jak i wie˛ksze kradzieże zdaja˛ sie˛ być mniej prawdopodobne, co znów można tłumaczyć łatwiejszym pozyskaniem i transportem, łatwiejszym miejscem ukrycia miejsca pozyskania drewna jak i samego drewna. Mniejsze kradzieże wydaja˛ sie˛ być mało opłacalne. Interesuja˛ce wyniki daje analiza preferowanego przez sprawców gatunku drzewa. Najwie˛kszy odsetek w nielegalnie pozyskanych lub skradzionych drzewach ma świerk, a naste˛pnie jodła. Przyczyn tak dużego udziału tych dwóch gatunków lasotwórczych należy upatrywać w ich dużym udziale w drzewostanach Parku, co w konsekwencji daje najwie˛ksze prawdopodobieństwo trafienia na drzewostan z tymi gatunkami, a także w wartości technicznej drewna tych dwóch gatunków. Dziewolski (1992) stwierdził, że w badanym przez niego okresie czasu nasta˛pił regres świerka w drzewostanach PPN, zaś jego miejsce zaste˛powała głównie jodła oraz gatunki liściaste, szczególnie jawor. Świerk, który na terenie Parku jest obcego pochodzenia (Pancer-Kotejowa 1973) był i jest nadal wycofywany podczas zabiegów hodowlanych zmierzaja˛cych do przywrócenia potencjalnych zbiorowisk leśnych. Jako obcy gatunek jest bardziej podatny na choroby i zasiedlanie przez owady, wie˛c jest usuwany z drzewostanów Parku. Ze wzgle˛du na budowe˛ systemu korzeniowego jest także podatny na wiatrowały, co także przyczynia sie˛ do jego wcześniejszego pozyskania. W naste˛pstwie wyżej przedstawionych faktów to świerk właśnie najcze˛ściej był składowany na tymczasowych składnicach drewna rozmieszczonych w Parku i na jego obrzeżach. Podsumowuja˛c – należy ukierunkować poczynania zmierzaja˛ce do zmniejszenia przejawów szkodnictwa leśnego w zakresie gospodarki drewnem, w oparciu o analize˛ minionego dziewie˛tnastoletniego przedziału czasu. Wynika z niej jednoznacznie, że Służby Parku powinny zwracać szczególna˛ uwage˛ na legalność pozyskania oraz zabezpieczenie gromadzonego drewna w okresie od października do kwietnia naste˛pnego roku. Istotne jest utrzymanie nadzoru nad najbardziej zagrożonymi terenami PPN. Inwentaryzacja nielegalnych wyre˛bów i kradzieży wskazuje, że zagrożone sa˛: Łupisko, Kacze-Lasek, Macelowa Góra, Nowa Góra, lasy Skarbu Państwa w okolicach Niedzica Lasek Sromowce Wy¿ne Ryc. 8. Mapa zagrożenia obszarów leśnych w PPN. The map of the degree of forests area at stake in PPN. – zamek lub ruiny zamku The castle or the ruins of the castle – zapora wodna The water dam – granica PPN Pieniny National Park boundaries – sk³adnice drewna zagro¿one kradzie¿ami Timber storages are threatened with the thefts – obszary leœne PPN zagro¿one nielegalnymi wyrêbami i kradzie¿ami Forests area at stake in PPN – obszary leœne PPN Forests area in PPN Legenda: Zielone Ska³ki e tyñ ski rsz zo ro C zio Macelak Macelowa Góra Kroœnica Nowa Góra Facimiech Trzy Korony Szopka Zamkowa Góra £upisko Dunajec Je Sokolica Kras Kacze G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN 117 118 G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN Krasu, uroczysko Zielone Skałki oraz tymczasowe składnice drewna o lokalnych nazwach: Ciemie˛życa, Psiarka, Dolinki (Ryc. 8). PIŚMIENNICTWO Analiza działalności Pienińskiego Parku Narodowego za 2000 rok. 2001 — Pieniński Park Narodowy, msk., 265 s. Dziewolski J. 1992. Rozwój drzewostanów na zachodnim obszarze Pienińskiego Parku Narodowego w okresie 20 lat (1968–1988). — Ochr. Przyr., 50: 109–127. Glaza J. 1998. Współdziałanie Straży Parku z Policja˛. — Parki Narodowe, 4: 19. Jagiełło Z. Operat szczegółowy ochrony przed szkodnictwem i pożarami – brudnopis. Plan ochrony Pienińskiego Parku Narodowego. Pancer-Kotejowa E. 1973. Zbiorowiska leśne Pienińskiego Parku Narodowego. — Fragm. Flor. Geobot., 19(2): 197–257. Plan urza˛dzania gospodarstwa rezerwatowego PPN według stanu na 1.01.1989 r. Opis taksacyjny. T. II. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. Program zagospodarowania lasów wsi Hałuszowa. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. Program zagospodarowania lasów wsi Krościenko n/D. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. Program zagospodarowania lasów wsi Sromowce Niżne. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. Program zagospodarowania lasów wsi Sromowce Wyżne. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. Program zagospodarowania lasów wsi Tylka. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk. SUMMARY The analysis of the characteristics of illegal logging of trees and log thefts in the Pieniny National Park in 1982 – 2000 revealed the following results. The most thefts were done from October to April (Fig. 1), the object of the thefts were a spruce and a fir (Fig. 6) counted of the volume of the trees to one m3 (Fig. 4). The aim of the determination of the degree was done on the base of the juxtaposition of the thefts. The forest stands are threatened with thefts which concerns 16% of all forest area in the Pieniny National Park (Fig. 7). The results of these analysis provide the possibility to label the dates and location of the park service activities (Fig. 8).