Voncina G. - nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w

Transkrypt

Voncina G. - nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w
Pieniny – Przyroda i Człowiek 8: 111–118 (2003)
Nielegalne wyręby drzew i kradzieże drewna w Pienińskim
Parku Narodowym w latach 1982–2000
Illegal logging of trees and log thefts in the Pieniny National Park in 1982–2000
GRZEGORZ VONČINA
Pieniński Park Narodowy, ul. Jagiellońska 107, 34-450 Krościenko n/D.
Abstract. This paper contains juxtaposition of the timber thefts in Pieniny
National Park in 1982–2000. The author took into consideration the following
characteristics: the date of the thefts or illegal logging, the dimension of the
problem, the species of the trees and the place where the offenders had logged
logs or stolen them.
WSTE˛P
Prace nad planem ochrony dla Pienińskiego Parku Narodowego umożliwiły podsumowanie i wycia˛gnie˛cie wniosków z dotychczasowej działalności także w zakresie szkodnictwa leśnego.
Jednocześnie posłużyły do przewidywania pewnych kierunków poczynań, opartych na analizie
danych, zgromadzonych w dokumentacji Pienińskiego Parku Narodowego.
W powszechnie doste˛pnej literaturze brak jest
publikacji dotycza˛cych zagrożeń szkodnictwem
leśnym na terenach parków narodowych. Dotychczasowa literatura zgromadzona przez autora dotyczy zagadnień zwia˛zanych wprost z działalnościa˛ Straży Parku (Glaza 1998).
Oparcie sie˛ na analizie dokumentów z lat ubiegłych, pozwala ustalić kierunki działań Straży
Parku oraz Służby Parku w celu poprawy skuteczności ochrony mienia parku narodowego.
Określenie tych kierunków umożliwia w efekcie
polepszenie skuteczności zwalczania zagrożeń
przyrody szkodnictwem leśnym, chronionej w obiektach o najwyższych i unikatowych walorach przyrodniczych.
Nie bez znaczenia jest podkreślenie faktu, że
zwalczanie wykroczeń i przeste˛pstw w zakresie
gospodarki drewnem nie jest jedynym zadaniem
Straży Parku w Pienińskim Parku Narodowym.
W pracy służb terenowych Parku zaznacza sie˛
pewna periodyczność. W okresie jesienno-zimowo-wczesnowiosennym główna uwaga skupiona
jest na pracach zwia˛zanych z gospodarka˛ leśna˛
w Parku, natomiast okres wiosenno-letni to praca
nastawiona na zapewnienie bezpieczeństwa oraz
krzewienia kultury zwiedzania i podnoszenia
świadomości osób, wste˛puja˛cych na teren parku
narodowego. Pracownicy Służby Parku, w tym
również i Straży Parku, posiadaja˛c pewien zasób
wiadomości o Parku i ochronie przyrody sa˛ cze˛sto jedynymi osobami posiadaja˛cymi bezpośredni
kontakt i wpływ na turystów, wie˛c to właśnie od
nich zależy powszechny sa˛d o ochronie przyrody
oraz podnoszenie tzw. świadomości ekologicznej
społeczeństwa. Naturalnie, w istnieja˛cych obecnie 23 parkach narodowych, wszelkie poczynania
służb terenowych zależa˛ przede wszystkim od ich
specyfiki.
112
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
METODYKA
operatami urza˛dzeniowymi, zawieraja˛cymi precyzyjne informacje o drzewostanie.
Liczba kradzie¿y
The number of the thefts
Zgromadzone dane pozwalały na dokonanie analizy przejawów nielegalnych wyre˛bów i kradzieży drewna, bowiem tylko one były reprezentowane
przez odpowiednia˛ liczbe˛ informacji, pozwalaja˛ca˛ na wykonanie podstawowych działań statystycznych oraz wycia˛gnie˛cie rzetelnych wniosków.
Autor posiadał doste˛p do materiałów zgromadzonych w archiwum Pienińskiego Parku Narodowego
(PPN) oraz do materiałów z bieża˛cej działalności
Straży Parku (materiały spraw zakończonych,
które nie zostały poddane archiwizacji). Z każdej
sprawy starano sie˛ uzyskać informacje o terminie
popełnienia wykroczenia lub przeste˛pstwa, o wielkości szkody wyrażonej w metrach sześciennych
oraz o mia˛ższości pojedynczych drzew, a także
gatunku drzewa, z którego pochodziło drewno
stanowia˛ce przedmiot wykroczenia lub przeste˛pstwa. W przypadku wa˛tpliwości co do rzetelności informacji zawartej w materiałach dane zostały pomijane. Jako date˛ popełnienia wykroczenia
lub przeste˛pstwa brano date˛ rzeczywistego zdarzenia lub date˛ odkrycia i przekazania jej do
dalszego prowadzenia, pomijano natomiast daty
zakończenia czynności procesowych. Sprawe˛
przypisywano do roku, kiedy sie˛ wydarzyła, nie
zaś do roku jej zakończenia.
W celu określenia zagrożenia nielegalnym wyre˛bem lub kradzieża˛ drewna w wymiarze przestrzennym przyje˛to, że jeśli jakieś zdarzenie miało miejsce w określonym wydzieleniu leśnym, to
nie odnoszono go wyła˛cznie do miejsca wysta˛pienia, lecz do uznania całego wydzielenia za zagrożone. Określenie ewentualnych preferencji
oraz stopni zagrożeń wykonano posługuja˛c sie˛
ANALIZA
MATERIAŁU Z LAT 1982–2000
Termin dokonania kradzieży lub
nielegalnych wyre˛bów
Analize˛ te˛ oparto na 87 wykroczeniach i przeste˛pstwach, w których można było ustalić termin
zdarzenia. Wykres sporza˛dzony na podstawie danych pozwala na określenie przybliżonego terminu dokonania najwie˛kszej liczby czynów karalnych (Ryc. 1). Najwie˛cej przypadków zanotowano
w listopadzie (19) oraz w marcu (14). Najmniej
wykroczeń i przeste˛pstw miało miejsce w miesia˛cach późnowiosennych i letnich, od maja do sierpnia, a liczba ta wahała sie˛ w granicach od 2 do 4.
Liczba kradzieży i nielegalnych wyre˛bów
Analize˛ te˛ oparto na 93 wykroczeniach i przeste˛pstwach, które zostały dokonane na terenie PPN
w latach 1982–2000. Wartości przedstawione na
rycinie 2. wskazuja˛ na wahania zawieraja˛ce sie˛ w
granicach od wartości 1 (w latach 1984, 1986, 1987
i 1994) do 13 (w roku 1990). Wykres przedstawia
także zmiany zainteresowania sprawców drewnem
pochodza˛cym z terenu Parku. Wyraźnie wzrasta
średnia ruchoma w latach 1988–1990. Znaczny
spadek krzywej widoczny jest w dwóch okresach.
Pierwszy to lata 1983–1985, natomiast drugim periodem, o wyraźnie spadkowej tendencji, sa˛ lata
1990–1994. Po roku 1994 krzywa posiada nieznaczna˛ tendencje˛ wzrostowa˛. Średnio liczba kradzieży
w cia˛gu roku wynosi około pie˛ciu (średnia liczba
czynów wynosi 4,89).
19
20
14
15
10
9
7
10
5
4
5
2
3
4
5
5
0
I
II
III
IV
V
VI
VII
Miesi¹ce
Months
Ryc. 1. Liczba kradzieży drewna w poszczególnych miesia˛cach.
The number of the thefts in each month of the year.
VIII
IX
X
XI
XII
14
113
13
12
10
8
8
9
8
8
7
6
6
3
2
1
2
1
1
1987
3
4
1986
Liczba kradzie¿y
The number of the thefts
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
3
4
5
5
5
1
2000
1999
1998
1997
1996
1995
1994
1993
1992
1991
1990
1989
1988
1985
1984
1983
1982
0
Lata
Years
Ryc. 2. Liczba kradzieży drewna w latach 1982–2000.
The number of the thefts of timber in 1982–2000.
suja˛ce dane zawarte sa˛ także w latach 1987, 1994
oraz 1986, 1995, gdzie liczba drzew wynosi zero
lub jeden.
Zaznaczyć należy, że rycina 3 nie zawiera informacji o drewnie stosowym, ponieważ nie można mówić o pojedynczych drzewach w drewnie
już przekształconym.
Wśród danych przedstawionych na rycinie 2
znajduje również sie˛ drewno mierzone w sztukach pojedynczo i w stosach, które jest także
istotnym składnikiem niniejszego zestawienia.
Liczba skradzionych drzew w latach
1982–2000
Dane dotycza˛ce liczby drzew be˛da˛cych przedmiotem wykroczenia lub przeste˛pstwa przedstawione sa˛ na rycinie 3. Średnio liczba drzew, które
zostały wycie˛te lub też skradzione wynosi około
29. Spośród dziewie˛tnastu lat składaja˛cych sie˛ na
badany okres, osiem wykracza ponad średnia˛. Sa˛
to lata rozpoczynaja˛ce badany okres: 1982 i 1983
oraz przełom dekad, czyli lata 1988–1992. Szczególny wzrost wycie˛tych lub skradzionych drzew
był notowany w 1990 r. oraz 1992 r., kiedy średnia została przekroczona ponad trzy razy. Intere-
Liczba skradzionych drzew
w poszczególnych klasach mia˛ższości
Dla zobrazowania rozkładu drzew stanowia˛cych
przedmiot wykroczenia lub przeste˛pstwa, przedstawionych na rycinie 4, ustalony został przedział
co 0,10 m3. Liczba drzew uje˛tych w klasach
mia˛ższości 0,00–0,20 stanowi niemal 40% wszystkich drzew uje˛tych w dokumentacji za lata 1982–
2000. Natomiast drzewa z przedziału 0,00–0,50
stanowia˛ blisko 77% całości zbioru.
104
101
100
58
36
32
24
0
0
1
1995
1
1994
6
1987
14
34
18
20
1998
36
12
1997
43
1986
50
1985
Liczba drzew
The number of trees
150
19
Lata
Years
Ryc. 3. Liczba skradzionych drzew w latach 1982–2000.
The number of stolen trees in 1982–2000.
2000
1999
1996
1993
1992
1991
1990
1989
1988
1984
1983
1982
0
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
120 100
100
113
73 77
80
67
2
1
1
1
0
2
2,41-2,50
1
2,51-2,60
1
2,21-2,30
4
2,31-2,40
1
2,01-2,10
2
2,11-2,20
1
1,81-1,90
1
1,91-2,00
8
1,61-1,70
7
1,71-1,80
8
1,41-1,50
10
1,51-1,60
15
1,21-1,30
23
1,31-1,40
18 13
20
1,01-1,10
40
1,11-1,20
60
9
powy¿ej 2,60
0,81-0,90
0,91-1,00
0,61-0,70
0,71-0,80
0,41-0,50
0,51-0,60
0,21-0,30
0,31-0,40
0,00-0,10
0
0,11-0,20
Liczba drzew
The number of trees
114
3
Klasy mi¹¿szoœci [m ]
3
The volume classes [m ]
Ryc. 4. Liczba skradzionych drzew w klasach mia˛ższości.
The number of stolen trees in each volume class.
Wielkość jednostkowej kradzieży
lub nielegalnego wyre˛bu
Preferencja sprawców
Rycina 6 przedstawia dane pozwalaja˛ce na ustalenie najcze˛ściej wycinanych lub kradzionych
drzew, stanowia˛cych o preferencji sprawców.
W zestawieniu znalazły sie˛ informacje o dziewie˛ciu gatunkach drzew. Zainteresowanie sprawców
jest ukierunkowane na drzewa, które wyste˛puja˛
najliczniej w Parku i których drewno posiada
wartość użytkowa˛. W zestawieniu dominuje
świerk pospolity, który wśród drzew o określonej
przynależności gatunkowej stanowi 68%. Jeśli razem ze świerkiem pospolitym uja˛ć jodłe˛ pospolita˛
to osia˛gniemy wielokrotna˛ przewage˛ nad pozostałymi siedmioma gatunkami drzew, bowiem sumaryczny udział obydwu gatunków wynosi 91%.
30
25
25
20
20
2
2
1
1
0
0
0
0
13,0114,00
14,0115,00
15,0116,00
0
12,0113,00
1
11,0112,00
5
10,0111,00
9
9,01-10,00
11
8,01-9,00
9
7,01-8,00
10
10
6,01-7,00
15
2
Jednostkowa wielkoœæ kradzie¿y [m3]
The unit volume of timber thefts
Ryc. 5. Jednostkowa wielkość kradzieży drewna w latach 1982–2000.
The unit volume of timber thefts.
16,0117,00
5,01-6,00
4,01-5,00
3,01-4,00
2,01-3,00
1,01-2,00
0
0,00-1,00
Liczba kradzie¿y
The number of the thefts
Wartości uje˛te na rycinie 5 pozwalaja˛ prześledzić
wielkość jednostkowej kradzieży lub nielegalnego wyre˛bu dokonanego na terenie PPN. Przyje˛ty
umownie przedział 1,00 m3 został ustalony arbitralnie, jako najbardziej odpowiadaja˛cy potrzebom ukazania struktury wielkości kradzieży. Nielegalne wyre˛by drzew i kradzieże drewna uje˛te
w klasach wymiarowych 1,01–3,00 stanowia˛ niemalże 50% (nieco ponad 48%) ogólnej liczby.
Nie stwierdzono przypadku kradzieży, w którym
jednorazowo wielkość przeste˛pstwa wynosiłaby
7,01–8,00 m3 oraz w zakresie 12,01–16,00 m3.
Najwie˛cej przeste˛pstw dokonanych zostało w klasie
wymiarowej 1,01–2,00 m3.
Liczba drzew
The number of trees
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
300
115
260
250
200
150
86
100
50
14
2
3
3
9
4
1
Modrzew
Larch
Buk
Beech
Jawor
Sycamore
Wi¹z
Elm
Wierzba
Willow
Osika
Aspen
0
Sosna
Pine
Œwierk
Spruce
Jod³a
Fir
Rodzaj
The kind of trees
Ryc. 6. Preferencja sprawców.
Preference of offenders.
WALORYZACJA
ZAGROŻENIA
PRZESTE˛PSTWAMI I WYKROCZENIAMI
Podstawe˛ waloryzacji stanowiła inwentaryzacja
nielegalnych wyre˛bów drzew i kradzieży drewna
oraz przewidywany stopień zagrożenia poszczególnych wydzieleń kompleksów leśnych, znajduja˛cych sie˛ na terenie PPN. Powyższe informacje
umożliwiły skonstruowanie pie˛ciostopniowej
skali waloryzacji poszczególnych jednostek obszaru PPN. Poszczególne stopnie waloryzacji
przedstawiaja˛ w rzeczywistości stopnie zagrożenia drzewostanów wynikaja˛ce z inwentaryzacji
czynów.
I stopień – najbardziej zagrożone obszary PPN
przeste˛pstwami oraz wykroczeniami w zakresie
nielegalnego wyre˛bu drzew i kradzieży drewna,
gdzie sprawcy dopuścili sie˛ co najmniej dwóch
czynów karalnych.
II stopień – obszary o mniejszym narażeniu na
wpływ przeste˛pstw lub wykroczeń w rozpatrywanym zakresie, gdzie sprawcy dopuścili sie˛ tylko
jednego przeste˛pstwa lub wykroczenia.
III stopień – obszary spełniaja˛ce preferencje
sprawców zebrane w rozdziale Podsumowanie
i wnioski, gdzie dotychczas nie notowano żadnego wykroczenia lub przeste˛pstwa.
IV stopień – obszary nie zagrożone przeste˛pstwami lub wykroczeniami z rozważanego zakresu, na których nie notowano w latach 1982–
2000 żadnego czynu zabronionego prawem, lecz
ze wzgle˛du na swe położenie oraz posiadane zasoby sa˛ narażone na działanie sprawców.
V stopień – obszary nie zagrożone przeste˛pstwami lub wykroczeniami z zakresu ochrony
przyrody, gdzie nie notowano na przestrzeni lat
1982–2000 żadnego nielegalnego wyre˛bu i kradzieży drewna, a ich zasoby ze wzgle˛du na położenie nie sa˛ zagrożone działalnościa˛ przeste˛pcza˛.
Udział poszczególnych wydzieleń o określonym walorze ukazany został w postaci wykresu
kołowego (Ryc. 7).
Analiza stopni zagrożenia wykroczeniami
i przeste˛pstwami w zakresie gospodarki drewnem
wykazała, że w 16% powierzchni drzewostanów
PPN miało miejsce co najmniej jedno wykroczenie lub przeste˛pstwo w tej dziedzinie. Znaczny
6%
10%
52%
24%
8%
stopieñ I (the degree I)
stopieñ II (the degree II)
stopieñ III (the degree III)
stopieñ IV (the degree IV)
stopieñ V (the degree V)
Ryc. 7. Stopień zagrożenia drzewostanów w PPN.
The degree of tree stands at stake in PPN.
116
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
odsetek, bo aż 24%, spełnia preferencje wynikaja˛ce z analizy dokumentów spraw za lata 1982–
2000. Pozostałe 60% jest zagrożone w mniejszym
stopniu ze wzgle˛du na niedoste˛pność terenu,
skład gatunkowy drzewostanu lub inne jego
cechy.
PODSUMOWANIE
I WNIOSKI
Przedstawiona powyżej analiza, charakteryzuja˛ca
preferencje sprawców, rozmiar nielegalnych wyre˛bów i kradzieży w Pienińskim Parku Narodowym, pozwala na określenie przecie˛tnego jednostkowego czynu karalnego, który może mieć
miejsce w przyszłości. Najbardziej prawdopodobne zdaje sie˛ zdarzenie, w którym sprawca lub
sprawcy dopuszcza˛ sie˛ wykroczenia lub przeste˛pstwa na świerku o mia˛ższości do 1 m3, pozyskanego w listopadzie, podczas sumarycznej jednostkowej szkody o ła˛cznej wielkości 1–3 m3.
Średnia liczba czynów karalnych w przybliżeniu wynosi 5 na jeden rok. W badanym okresie
szczególnie wzrosła liczba kradzieży lub nielegalnych wyre˛bów w latach 1989–1992. Trudno
dziś jednoznacznie wskazać na przyczyne˛ takiego
wzrostu. Oprócz nasilonej działalności przeste˛pczej, wpływ mogła mieć także wie˛ksza wykrywalność nielegalnych wyre˛bów i kradzieży przez
Służbe˛ Parku oraz współpracuja˛ca˛ ówcześnie
z nia˛ Straża˛ Leśna˛ Nadleśnictwa Krościenko n/D.
Ponadto istotny wpływ mogło mieć także zatrudnienie od 1 sierpnia 1989 r. dwóch pracowników,
którzy stworzyli podwaliny funkcjonuja˛cej do
dziś Straży Parku w Pienińskim Parku Narodowym.
Od 1993 r. nie została przekroczona średnia
liczba (29 sztuk) nielegalnie pozyskanych drzew
lub skradzionego drewna, poza rokiem 1999, kiedy średnia została przekroczona o pie˛ć sztuk.
Znaczna cze˛ść kradzionych drzew pochodzi
z drzewostanów w niższych klasach wieku (I–II,
1–40 lat) prawdopodobnie z powodu łatwiejszego
wyre˛bu, transportu (zrywka, wywóz), łatwiejszego
ukrycia miejsca pozyskania oraz przy okazji wykonywania cie˛ć piele˛gnacyjnych w drzewostanie.
Najwie˛cej jednostkowych nielegalnych wyre˛bów lub kradzieży lokuje sie˛ w zakresie mia˛ższości mie˛dzy 1 a 3 m3, pozostałe zarówno mniejsze
jak i wie˛ksze kradzieże zdaja˛ sie˛ być mniej prawdopodobne, co znów można tłumaczyć łatwiejszym pozyskaniem i transportem, łatwiejszym
miejscem ukrycia miejsca pozyskania drewna jak
i samego drewna. Mniejsze kradzieże wydaja˛ sie˛
być mało opłacalne.
Interesuja˛ce wyniki daje analiza preferowanego przez sprawców gatunku drzewa. Najwie˛kszy
odsetek w nielegalnie pozyskanych lub skradzionych drzewach ma świerk, a naste˛pnie jodła.
Przyczyn tak dużego udziału tych dwóch gatunków lasotwórczych należy upatrywać w ich dużym udziale w drzewostanach Parku, co w konsekwencji daje najwie˛ksze prawdopodobieństwo
trafienia na drzewostan z tymi gatunkami, a także
w wartości technicznej drewna tych dwóch gatunków. Dziewolski (1992) stwierdził, że w badanym przez niego okresie czasu nasta˛pił regres
świerka w drzewostanach PPN, zaś jego miejsce
zaste˛powała głównie jodła oraz gatunki liściaste,
szczególnie jawor. Świerk, który na terenie Parku
jest obcego pochodzenia (Pancer-Kotejowa 1973)
był i jest nadal wycofywany podczas zabiegów
hodowlanych zmierzaja˛cych do przywrócenia potencjalnych zbiorowisk leśnych. Jako obcy gatunek jest bardziej podatny na choroby i zasiedlanie
przez owady, wie˛c jest usuwany z drzewostanów
Parku. Ze wzgle˛du na budowe˛ systemu korzeniowego jest także podatny na wiatrowały, co także
przyczynia sie˛ do jego wcześniejszego pozyskania. W naste˛pstwie wyżej przedstawionych
faktów to świerk właśnie najcze˛ściej był składowany na tymczasowych składnicach drewna rozmieszczonych w Parku i na jego obrzeżach.
Podsumowuja˛c – należy ukierunkować poczynania zmierzaja˛ce do zmniejszenia przejawów
szkodnictwa leśnego w zakresie gospodarki
drewnem, w oparciu o analize˛ minionego dziewie˛tnastoletniego przedziału czasu. Wynika z niej
jednoznacznie, że Służby Parku powinny zwracać
szczególna˛ uwage˛ na legalność pozyskania oraz
zabezpieczenie gromadzonego drewna w okresie
od października do kwietnia naste˛pnego roku.
Istotne jest utrzymanie nadzoru nad najbardziej
zagrożonymi terenami PPN. Inwentaryzacja nielegalnych wyre˛bów i kradzieży wskazuje, że zagrożone sa˛: Łupisko, Kacze-Lasek, Macelowa Góra,
Nowa Góra, lasy Skarbu Państwa w okolicach
Niedzica
Lasek
Sromowce
Wy¿ne
Ryc. 8. Mapa zagrożenia obszarów leśnych w PPN.
The map of the degree of forests area at stake in PPN.
– zamek lub ruiny zamku
The castle or the ruins of the castle
– zapora wodna
The water dam
– granica PPN
Pieniny National Park boundaries
– sk³adnice drewna zagro¿one kradzie¿ami
Timber storages are threatened with the thefts
– obszary leœne PPN zagro¿one
nielegalnymi wyrêbami i kradzie¿ami
Forests area at stake in PPN
– obszary leœne PPN
Forests area in PPN
Legenda:
Zielone Ska³ki
e
tyñ
ski
rsz
zo
ro
C
zio
Macelak
Macelowa Góra
Kroœnica
Nowa Góra
Facimiech
Trzy Korony
Szopka
Zamkowa
Góra
£upisko
Dunajec
Je
Sokolica
Kras
Kacze
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
117
118
G. Vončina – Kradzieże drewna w PPN
Krasu, uroczysko Zielone Skałki oraz tymczasowe składnice drewna o lokalnych nazwach: Ciemie˛życa, Psiarka, Dolinki (Ryc. 8).
PIŚMIENNICTWO
Analiza działalności Pienińskiego Parku Narodowego za 2000
rok. 2001 — Pieniński Park Narodowy, msk., 265 s.
Dziewolski J. 1992. Rozwój drzewostanów na zachodnim obszarze Pienińskiego Parku Narodowego w okresie 20 lat
(1968–1988). — Ochr. Przyr., 50: 109–127.
Glaza J. 1998. Współdziałanie Straży Parku z Policja˛. — Parki
Narodowe, 4: 19.
Jagiełło Z. Operat szczegółowy ochrony przed szkodnictwem
i pożarami – brudnopis. Plan ochrony Pienińskiego Parku
Narodowego.
Pancer-Kotejowa E. 1973. Zbiorowiska leśne Pienińskiego
Parku Narodowego. — Fragm. Flor. Geobot., 19(2):
197–257.
Plan urza˛dzania gospodarstwa rezerwatowego PPN według
stanu na 1.01.1989 r. Opis taksacyjny. T. II. — Biuro
Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie,
msk.
Program zagospodarowania lasów wsi Hałuszowa. — Biuro
Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie,
msk.
Program zagospodarowania lasów wsi Krościenko n/D. —
Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk.
Program zagospodarowania lasów wsi Sromowce Niżne. —
Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk.
Program zagospodarowania lasów wsi Sromowce Wyżne. —
Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk.
Program zagospodarowania lasów wsi Tylka. — Biuro Urza˛dzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Krakowie, msk.
SUMMARY
The analysis of the characteristics of illegal logging of trees and log thefts in the Pieniny National Park in 1982 – 2000 revealed the following
results. The most thefts were done from October
to April (Fig. 1), the object of the thefts were a
spruce and a fir (Fig. 6) counted of the volume of
the trees to one m3 (Fig. 4). The aim of the determination of the degree was done on the base of
the juxtaposition of the thefts. The forest stands
are threatened with thefts which concerns 16%
of all forest area in the Pieniny National Park
(Fig. 7). The results of these analysis provide the
possibility to label the dates and location of the
park service activities (Fig. 8).

Podobne dokumenty