Streszczenie/Summary

Streszczenie
Wstęp
Wzrost znaczenia sportu w ostatnich latach spowodował, że coraz częstsze stają się
uszkodzenia aparatu więzadłowego stawu kolanowego. Więzadło krzyżowe przednie (ACL)
jest najczęściej zrywanym, a co za tym idzie najczęściej rekonstruowanym więzadłem tego
stawu. Do rekonstrukcji ACL w Polsce najczęściej stosuje się ścięgna mięśnia półścięgnistego
ST i smukłego GR. Zdecydowanie mniej popularne są materiały syntetyczne, takie jak LARS.
Przekłada się to na liczbę doniesień na temat funkcjonowania stawu kolanowego po
rekonstrukcji ACL przy pomocy materiałów syntetycznych.
Cel pracy
Głównym celem pracy jest ocena funkcji stawu kolanowego po rekonstrukcji więzadła
krzyżowego przedniego przy zastosowaniu metody LARS i przeszczepu autogennego.
Materiał i metodyka
Materiał badań stanowiło 96 pacjentów, 76 mężczyzn i 20 kobiet operowanych w
latach 2010-2012 w Szpitalu Specjalistycznym im. Świętej Rodziny w Rudnej Małej k.
Rzeszowa, u których wykonana została rekonstrukcja zerwanego więzadła krzyżowego
przedniego. Grupę badaną stanowiło 44 osoby operowane metodą LARS. Grupę kontrolną
stanowiło 52 osoby, u których wszczepiono autogenny przeszczep ST/GR.
Badania kliniczne, ocenę jakości życia i ankietę własną u wszystkich chorych
przeprowadzono jednokrotnie, średnio 4 lata po zabiegu operacyjnym. Wyniki badań
odniesiono do wcześniej opisanych wyników innych autorów oraz norm. Porównano wyniki
otrzymane dla kończyny operowanej i zdrowej.
Wyniki
Nie ma podstaw do stwierdzenia, iż istnieje różnica w ocenie funkcji stawu
kolanowego za pomocą skali Lysholma. W obydwu badanych grupach pacjentów uzyskano
wynik na poziomie bardzo dobrym.
W przeprowadzonych badaniach jakości życia za pomocą skali SF36v2 pacjenci
wysoko ocenili swoją jakość życia na średnim poziomie dla obydwu grup 83,9/100 pkt.
Najlepiej zostały ocenione podskale dotyczące ograniczeń roli ze względu na problemy
fizyczne i psychiczne. Wyniki w tych skalach przekraczały wyraźnie próg 90 pkt. Najgorzej
oceniona została jakość życia w kategorii zdrowie ogólne 62,5 pkt. oraz samopoczucie 71,1
pkt. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy zbadanymi grupami pacjentów
z grupy LARS i ST/GR pod względem jakości ich życia.
Badanie siły mięśniowej na stanowisku do oceny izokinetycznej w trybie pracy
koncentrycznej (con/con) wykazało, że wartości uzyskiwane przez zginacze i prostowniki
kończyny operowanej były znacznie niższe niż te same parametry w kończynie zdrowej.
Badani ze wszczepionym więzadłem LARS uzyskali niższe wyniki dla zginaczy i
prostowników w obydwu kończynach w porównaniu do badanych z grupy ST/GR. Różnice te
były jednak nieistotne statystycznie za wyjątkiem siły zginaczy w kończynie operowanej.
Wyraźne zaburzenia pomiędzy silą mięśniową poszczególnych grup mięśniowych
uwidaczniają się dopiero podczas testowania ich w trybach, w których wykonują pracę
ekscentryczną (tryb ecc/con i con/ecc). Nie zaobserwowano różnic pomiędzy kończyną
zdrową i operowana, jak było w przypadku badania con/con. Widać natomiast, bardzo
wyraźną różnicę siły mięśniowej zginaczy i prostowników pomiędzy pacjentami z grup
LARS i ST/GR.
Parametrami ocenianymi podczas badania na platformie stabilometrycznej były
średnie wychylenie COP w osi X i Y w testach z oczami otwartymi (OO), zamkniętym (OZ)
oraz średnie obciążanie kończyn dolnych. Różnice pomiędzy badanymi grupami
zaobserwowano w wychyleniach COP z uwzględnieniem kierunku. Pacjenci z grupy
autogennej mieli tendencje do większych wychyleń COP w tył, a pacjenci z grupy LARS w
przód. Wychylenia te zwiększyły swoją amplitudę podczas próby z zamkniętymi oczami.
Wykonano również testy dystrybucji obciążeń kończyn dolnych, jednak nie stwierdzono
różnic w wynikach tego parametru dla obu zbadanych grup pacjentów.
Wnioski
1. Rodzaj zastosowanego przeszczepu nie ma wpływu na poziom oceny funkcji stawu
kolanowego.
2. Jakość życia pacjentów nie zależy od rodzaju przeszczepu zastosowanego do
rekonstrukcji..ACL
3. Poziom aktywności fizycznej u pacjentów po rekonstrukcji ACL
obniża się niezależnie od rodzaju zastosowanego wszczepu.
4. Siła mięśniowa zginaczy i prostowników stawu kolanowego jest niższa w kończynie
operowanej niezależnie od zastosowanego rodzaju przeszczepu.
5. Pacjenci, u których wykonano przeszczep autogenny z ST/GR mają lepsze parametry
pracy ekscentrycznej zginaczy i prostowników stawu kolanowego.
6. Rodzaj wszczepionego więzadła nie wpływa na dystrybucje obciążeń kończyn
dolnych.
7. Ocena równowagi na statycznej platformie stabilometrycznej nie wnosi istotnych
informacji o zaburzeniach równowagi pacjentów po rekonstrukcji ACL w okresie 4 lat
od operacji.
8. Czas i rodzaj rehabilitacji jaką przeszli pacjenci z obydwu grup jest niewystarczający
do odbudowy siły zginaczy i prostowników stawu kolanowego.
Summary
Introduction
The growing importance of sport in recent years has resulted in more and more
frequent injuries of the knee ligament system. Anterior cruciate ligament (ACL) is most
frequently torn, and thus the most often reconstructed ligament of that joint. The tendons from
semitendinosus (ST) and gracilis (GR) muscles are most frequently used in ACL
reconstruction in Poland. Synthetic materials, such as LARS are definitely less popular. This
fact is reflected in the number of papers on the functioning of the knee joint after ACL
reconstruction by means of synthetic materials.
Aim
The main aim of the study is to assess knee function after anterior cruciate ligament
reconstruction by means of LARS method and autologous graft.
Materials and Methods
The research material consisted of 96 patients, 76 men and 20 women operated in
2010-2012 in Holy Family Specialist Hospital in Rudna Mała near Rzeszów, who underwent
the reconstruction of the ruptured anterior cruciate ligament. The test group included 44
people operated by means of LARS method. The control group consisted of 52 subjects who
underwent ST / GR autogenous graft.
Clinical tests, quality of life assessment and the author’s questionnaire for all patients were
performed once, on average, four years after the surgery. The test results were compared to
previously described results of other authors and norms. The results obtained for the operated
and healthy limb were compared.
Results
There is no basis to conclude that there is a difference in the assessment of the knee
function in Lysholm scale. The results achieved in both groups of patients were very good.
The quality of life was measured with SF36v2 scale, the patients rated their quality of life
highly at an average level for both groups, 83.9 / 100 points. The best scores were in the
subscales concerning restrictions in the role due to physical and mental problems. The results
of these scales clearly exceeded the threshold of 90 points. Quality of life for general health 62.5 points and well-being - 71.1 points were assessed the worst. There were no statistically
significant differences between the researched patients from LARS and ST / GR groups in
terms of their quality of life.
Muscle strength test conducted at the isokinetic evaluation site in concentric mode
(con / con) showed that the values obtained by flexors and extensors of the operated limb
were significantly lower than the same parameters in the healthy limb. The subjects with
implanted LARS ligament obtained lower scores for flexors and extensors in both limbs
compared to the control ST / GR group. However, these differences were not statistically
significant except for flexor strength in the operated limb. Prominent disorders between
muscle strength of individual muscle groups were apparent only when tested in eccentric
modes (ecc/con and con/ecc mode). There were no differences between the healthy and the
operated limb, as in case of con / con test. However, a very clear difference can be observed
in muscle strength of flexors and extensors between patients from LARS and ST / GR group.
The parameters assessed during the test on stabilometric platform were mean
deflection of COP in X and Y-axis in tests with eyes open (OO), closed (OZ) and average
load of the lower extremities. Differences between the groups were observed in deflections of
COP, taking into account the direction. Patients treated with autologous graft have a tendency
to higher COP deflection backwards and patients from LARS group to forward deflection.
These deflection increased their amplitude during the test with eyes closed. Tests of load
distribution in the lower limbs were also performed, but there were no difference in the results
of this parameter for both examined groups of patients.
Conclusions
1.The kind of applied graft had no effect on the assessment of the knee function.
2.The quality life of patients did not depend on the type of graft used for ACL reconstruction.
3. The level of physical activity in patients after ACL reconstruction was reduced regardless
of the type of graft.
4. Flexor and extensor strength in the knee was lower in the operated limb regardless of the
type of graft.
5. The patients, who underwent autogenous ST / GR transplant had better eccentric flexors
and extensors parameters of the knee.
6. The kind of implanted ligament did not affect the distribution of the load of the lower
limbs.
7. The assessment of balance on static stabilometric platform did not bring any new on
balance disorders in patients after ACL reconstruction 4 years after the surgery.
8. Time and type of rehabilitation that the patients from both groups underwent was
insufficient to restore the strength of flexors and extensors in the knee.