analizy - eksperci.kj.org.pl
Transkrypt
analizy - eksperci.kj.org.pl
ANALIZY RFN Bałkanów facto utrata Kosowa, a także prawda o ludobójczej polityce reżimu były dla opozycji wodą na młyn. W latach 90. trudno było znaleźć kraj europejski o Powstał masowy ruch przeciw Miloseviciovi o gorszej reputacji niż Serbia. Koszmar ludobójstwa nazwie Otpor. Jej liderem był charyzmatyczny, i czystek etnicznych, który miał już nigdy więcej proeuropejski polityk Zoran Dindić. Na początku nie powtórzyć się w Europie, pojawił się nagle na 2000 roku jasne stało się, że reżim może upaść. Bałkanach w formie, jaką najstarsi Europejczycy Kandydatem Otporu w zbliżających się wyborach pamiętali sprzed 50 lat. Winę za tę tragedię prezydenckich był, jak się wtedy wydawało, powszechnie przypisywano Serbii i jej przywódcy centroprawicowy Vojislav Kosztunica. Aktywiści Slobodanowi Otporu Miloseviciowi. Nie zamierzamy wnieśli ogromny wkład rozwój kwestionować tych opinii. Faktem jest, że to współczesnych „Slobo” był głównym sprawcą jugosłowiańskiego Organizację koszmaru. Swoją drogą jednak, także inne narody zrozumieli, że aby opozycja demokratyczna miała regionu owładnięte szansę, uprawiana przez nią polityka musi być szaleństwem nacjonalizmu w jego najgorszej XX- atrakcyjna. W 2000 roku Otpor dopiął swego. wiecznej postaci. Jednak zmiany, jakie dokonały Choć władze usiłowały sfałszować wybory, obaliła się w Serbii od tego czasu, są imponujące i je tak zwana „rewolucja buldożerów”. Serbska porównywalne z powojenną transformacją RFN, rewolucja była inspiracją dla wielu społeczeństw choć z różnych względów serbski dinar nie jest żyjących w systemach autorytarnych. Na Otporze chwilowo wzorowali były w tym najsilniejszą czasie walutą w Europie, a ruchów w tworzyli się antyautorytarnych. młodzi zarówno ludzie, liderzy którzy gruzińskiej gospodarczo Serbia wciąż zaliczana jest do Khmary, ukraińskiej Pory, jak i młodzi egipscy pariasów. Postaramy się jednak wykazać, że rewolucjoniści z placu Tahrir. W przemiany w sferze mentalnej są nawet głębsze i powstało nawet międzynarodowe centrum do przede wszystkim bardziej autentyczne niż te w spraw wspierania kolorowych rewolucji. Belgradzie adenauerowskich Niemczech. Pierwsze lata serbskiej transformacji nie wróżyły jej sukcesu. Problemem były wciąż silne wpływy Dał nam przykład Otpor zwolenników Na początek trzeba podkreślić, że poparcie Serbów dla Milosevicia nigdy nie przybrało aż tak zatrważającej skali jak Niemców dla Hitlera. Przez cały najgorszy okres wojny działała w tym kraju starego reżimu. Prezydentowi Kosztunicy brakowało odwagi, a pewnie i chęci, by oczyścić z nich wojsko i służby specjalne. Sam prezydent wielokrotnie udowadniał, że jest może umiarkowanym, ale jednak nacjonalistą. Był w tym silna opozycja. W 1995 roku, czyli w roku pokoju z okresie jedną z głównych osób hamujących Dayton, miały miejsce w Belgradzie masowe szybsze tempo transformacji. Z kolei wspominany protesty studenckie. Wojna 1999 roku i de już Zoran Dindić pełnił obowiązki premiera i 1 ANALIZY opowiadał się za przyspieszeniem tempa reform. serbskiej gospodarki. Kryzys 2008 roku uderzył w Skończyło się to dla niego tragicznie, gdyż w 2003 nią bardzo boleśnie. Na drugą stronę medalu roku został zamordowany, najprawdopodobniej składał się także układ, jaki stworzył wokół siebie przez i prezydent oraz podporządkowanie sobie przez przestępczość zorganizowana to także jeden z niego mediów. Dlatego też wybory 2012 roku głównych problemów pierwszej fazy serbskiej wygrał TomislavNikolić. Ten dawny Milosevicowski transformacji. aparatczyk struktury mafijne. Kolejnym Zresztą stała mafia się kulejąca po rewolucji stał na czele oraz nacjonalistycznej opozycji. Regularnie startował w problemy z „rozwodem” z Czarnogórą. Stosunki z wyborach prezydenckich i tak samo regularnie UE i USA psuła natomiast opieszałość przy przegrywał wydawaniu zbrodniarzy wojennych. momencie postanowił jednak zmienić wizerunek. gospodarka (mimo liberalnych reform) je o parę procent. W pewnym Założył własną partię (Serbską Partię Postępową) Sytuacja radykalnie zmieniła się, gdy w 2004 roku z programem centroprawicowym i umiarkowanie prezydentem prounijnym. I w 2012 roku wbrew sondażom został Demokratycznej lider Boris Serbskiej Tadić. Partii Zaczął on wygrał wybory. Na zwolenników orientacji wprowadzać w życie projekt szeroko zakrojonych prozachodniej padł strach – zastanawiano się, czy reform. Jego sztandarowym była zmiana wizerunku nie była tylko kamuflażem. „debałkanizacja” Bałkanów. Pod hasłem tym krył Tymczasem po roku rządów Nikolicia możemy z się czystym program pojednania. postulatem Prezydent wykonał sumieniem stwierdzić, że serbska w restauracja przebiega łagodnie. Co więcej, to Vukowarze i Srebrenicy, miejscach serbskich właśnie Nikolić, polityk, który deklaruje, że w głębi zbrodni z okresu wojen bałkańskich. Wizyta w duszy pozostaje zwolennikiem Wielkiej Serbii, ale Vukowarze była porównywana ze słynnym gestem nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań w Willy’ego Brandta pod pomnikiem bohaterów tym getta. Belgrad za sprawą polityki Tadicia zaczął Kosowem zmieniać się z pariasa w regionalnego lidera, niepodległości). szereg gestów, jak na przykład wizyty kierunku, zaakceptował (bez porozumienie formalnego z uznania przyczyniając się równocześnie do generalnej zmiany atmosfery w regionie. Drugim z celów Wiatr zmian polityki Tadicia była integracja europejska. Aby osiągnąć ten cel, nie tylko przeprowadził szereg Nie da się ukryć, że wielu Serbów uległo w latach reform, ale też doprowadził do wydania dwóch 90. rojeniom o Wielkiej Serbii i słusznie spotkało najbardziej zbrodniarzy ich za to potępienie. Ale przemiany mentalne, Radovana jakie zaszły w tym kraju po „rewolucji buldożerów”, polityce są imponujące. Serbscy socjologowie szacują, że międzynarodowej nie przełożyły się na osiągnięcia idee nacjonalistyczne wyznaje dziś około 10-15% poszukiwanych wojennych: Radko Karadzicia. Niestety, Mladicia sukcesy i w 2 ANALIZY społeczeństwa. Jednak młode pokolenie, które porozumienia nie powinno stanowić warunku głęboko zinternalizowało idee demokratyczne, rozpoczęcia negocjacji. Znany jest emocjonalny pozwala wierzyć w trwałość serbskiej demokracji. stosunek Serbów do Kosowa i takie postawienie Trzeba pamiętać, że Milosević upadł nie w wyniku sprawy bomb NATO, ale wskutek pierwszej rewolucji postrzegane jako upokorzenie ich kraju. Unia ma nowego typu. Ta część serbskiego społeczeństwa, jednak szansę naprawić swoje błędy w polityce która wierzyła w wartości demokratyczne, nigdy wobec Belgradu. Perspektywa członkostwa Serbii, się nie poddała. Potrafiła obalić prezydenta, który nawet gdyby negocjacje miały potrwać około 10 nie tylko dopuścił się zbrodni, ale też doprowadził lat, byłaby historyczną szansą na rozbrojenie do tego, że Serbia była przez Albańczyków sławnego „kotła bałkańskiego”. Inicjatywa należy porównywana do telefonu Nokii –jakoco roku jednak nie tylko do Belgradu, ale i do Brukseli, a mniejsza i cieńsza. Natomiast prezydent Tadić zwłaszcza kilku europejskich stolic – jak Berlin może być śmiało porównywany z Adenauerem czy albo Haga. Jeżeli zaś chodzi o polską politykę Willym Brandtem ze względu na wspomniane zagraniczną, to Belgrad jest w niej właściwie wyżej zasługi dla pojednania w regionie. Co nieobecny. Polska zajęta jest Ukrainą, która dla prawda polityka nieco wyprzedziła tu przemiany członkostwa zrobiła zdecydowanie mniej. Prawdą społeczne, ale eksperci mówią o powolnym jest, że na Bałkanach nie mamy historycznych odradzaniu się tak zwanej „Jugosfery” i ponownie interesów. silniejszych inspirujący, choćby dla Ukrainy. Dlatego mimo że więzach między mieszkańcami mogło Ale być przez przykład społeczeństwo Serbii może być Belgrad nie ma siły gospodarczej powojennej regionu. RFN, Europa i Polska powinny docenić drogę od Tymczasem to, co dostrzegają eksperci, umyka czarnej owcy do bałkańskiego lidera, jaką przeszła uwadze polskich i unijnych polityków. Unia co Serbia w ostatnich 13 latach. prawda najprawdopodobniej rozpocznie niedługo rozmowy z Belgradem, ale ciągle są we Autor: Łukasz Koltuniak wspólnocie kraje, które traktują Belgrad jak potencjalnego wroga. Słusznym postulatem było uzależnienie rozpoczęcia negocjacji od wydania Karadzicia i Mladicia. Jednak gdy Serbia ogromnym wysiłkiem ten postulat zrealizowała, pojawił się kolejny: porozumienie z Kosowem. Post factum można oceniać te żądania pozytywnie, gdyż porozumienie zostało zawarte. Ale abstrahując od oceny bardzo kontrowersyjnej niepodległości Kosowa, żądanie takiego 3