kupieckie wieści nr 7/2015 - Zrzeszenie Handlu i Usług

KUPIECKIE WIEŚCI NR 7/2015
Rok założenia 1945
ZRZESZENIE HANDLU I
USŁUG
W JELENIEJ GÓRZE
58-500 Jelenia Góra
ul. Wolności 82
tel./fax 75-75-266-36
tel. kom. 690 074 085
e-mail: [email protected]
www.zhiu.jgora.pl
Numer konta bankowego:PKO BP
42 1020 2124 0000 8802 0069 5353
Z okazji zbliżającego się sezonu urlopowego
życzymy wszystkim udanego wypoczynku,
samych słonecznych dni, interesujących
podróży i powrotu z nowymi siłami do dalszej
pracy.
Zarząd i Pracownicy Biura
Zrzeszenia Handlu i Usług w Jeleniej Górze
1. Nowy wiek emerytalny mężczyzn
DATA
URODZENIA
DATA PRZEJŚCIA
NA EMERYTURĘ
I.1948
II.2013
II.1948
III.2013
III.1948
IV.2013
IV.1948
VI.2013
V.1948
VII.2013
VI.1948
VIII.2013
VII.1948
X.2013
VIII.1948
XI.2013
IX.1948
XII.2013
X.1948
II.2014
XI.1948
III.2014
XII.1948
IV.2014
I.1949
VI.2014
II.1949
VII.2014
III.1949
VIII.2014
IV.1949
X.2014
V.1949
XI.2014
VI.1949
XII.2014
VII.1949
II.2015
VIII.1949
III.2015
IX.1949
IV.2015
X.1949
VI.2015
XI.1949
VII.2015
XII.1949
VIII.2015
I.1950
X.2015
II.1950
XI.2015
III.1950
XII.2015
IV.1950
II.2016
V.1950
III.2016
VI.1950
IV.2016
VII.1950
VI.2016
VIII.1950
VII.2016
IX.1950
VIII.2016
X.1950
X.2016
XI.1950
XI.2016
XII.1950
XII.2016
I.1951
II.2017
II.1951
III.2017
III.1951
IV.2017
IV1951
VI.2017
V,1951
VII.2017
VI.1951
VIII.2017
VII.1951
X.2017
VIII.1951
XI.2017
IX.1951
XII.2017
X.1951
II.2018
XI.1951
III.2018
XII.1951
IV.2018
I.1952
VI.2018
II.1952
VII.2018
III.1952
VIII.2018
IV1952
X.2018
V.1952
XI.2018
VI.1952
XII.2018
VII.1952
II.2019
VIII.1952
III.2019
IX.1952
IV.2019
X.1952
VI.2019
XI.1952
VII.2019
XII.1952
VIII.2019
I.1953
X.2019
II.1953
XI.2019
III.1953
XII.2019
IV.1953
II.2020
V.1953
III.2020
VI.1953
IV.2020
VII.1953
VI.2020
VIII.1953
VII.2020
IX.1953
VIII.2020
X.1953
X.2020
2. Opłaty z tytułu reklamy napojów alkoholowych
Każde rozpowszechnianie nazwy piwa albo logo jego producenta jest reklamą napojów alkoholowych.
W związku z tym jako reklamę traktować należy uwidacznianie marek piw czy nazw producentów na
dystrybutorach, szklankach i podkładkach używanych w pubie. W takim przypadku konieczne jest
wnoszenie opłaty w wysokości 10% podstawy opodatkowania VAT. Tak uznał Naczelny Sąd
Administracyjny w wyroku z dnia 31 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 707/13.
Kontrolerzy urzędu skarbowego przeprowadzili kontrolę w pubie. W jej wyniku stwierdzili, że właściciel pubu
nie złożył deklaracji DRA-1 oraz nie wniósł opłat z tytułu świadczenia usługi będącej reklamą napojów
alkoholowych. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Właściciel pubu
nie zgodził się z nią i wniósł sprawę do sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił złożoną skargę. Powołując się na art. 21 pkt 3 ustawy
o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi stwierdził, że w lokalu jest spełniona
przesłanka publicznej reklamy napojów alkoholowych. W jego opinii każda osoba decydująca się odwiedzić
pub staje się odbiorcą tej reklamy. Strona wniosła skargę kasacyjną.
NSA skargę oddalił. Wskazał, że jako reklama traktowane jest każde publiczne rozpowszechnianie informacji,
za wyjątkiem informacji używanych w celach handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się
produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi. Tym samym każde działanie zmierzające
do publicznego rozpowszechniania znaków towarowych napojów alkoholowych traktować należy jako ich
reklamę. Sąd wskazał również, iż świadczenie przez pub usługi reklamy piwa wynikało wprost z zapisów
umowy zawartej pomiędzy lokalem a producentem piwa.
Przypomnijmy, że podmioty świadczące usługę reklamy napojów alkoholowych zobowiązane są wnosić opłatę
na wyodrębniony rachunek, utworzony w tym celu przez Ministra Sportu i Turystki. Stanowi ona 10%
podstawy opodatkowania podatkiem VAT dotyczącej tej usługi. Ponadto obowiązkowe jest składanie
deklaracji DRA-1. Źródło: Gazeta Podatkowa
3. Od lipca br. więcej towarów objętych odwrotnym obciążeniem
Ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz. U.
poz. 605) wprowadzono zmiany mające na celu zapewnienie większej skuteczności i uszczelnienie
mechanizmu odwrotnego obciążenia poprzez objęcie tym instrumentem dodatkowych towarów.
Odwrotnym obciążeniem od 1 lipca 2015 r. zostaną objęte dodatkowo:
1) "Arkusze żeberkowane ze stali niestopowej" (PKWiU 24.33.20.0),
2) złoto w postaci surowca lub półproduktu (o próbie 325 tysięcznych lub większej) oraz złoto
inwestycyjne w sytuacji gdy podatnik skorzystał z opcji opodatkowania,
3) telefony komórkowe (w tym smartfony), tablety, notebooki, laptopy oraz konsole do gier wideo
i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem,
4) "Aluminium nieobrobione plastycznie" (PKWiU 24.42.11.0),
5) "Ołów nieobrobiony plastycznie" (PKWiU 24.43.11.0),
6) "Cynk nieobrobiony plastycznie" (PKWiU 24.43.12.0),
7) "Cyna nieobrobiona plastycznie" (PKWiU 24.43.13.0),
8) "Nikiel nieobrobiony plastycznie" (PKWiU 24.45.11.0).
Jednocześnie w przypadku dostaw towarów wymienionych powyżej w pozycji 3 wprowadzono limit, po
przekroczeniu którego dostawa tych towarów będzie objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia
(przekroczenie kwoty 20 tys. zł netto w ramach jednolitej gospodarczo transakcji).
Ponadto od 1 lipca 2015 r. mechanizm odwrotnego obciążenia będzie dotyczył wyłącznie transakcji na rzecz
podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Z procedury tej zostaną więc wyłączone transakcje
dokonywane na rzecz podatników zwolnionych z VAT.
Dla transakcji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia wprowadzono także informacje podsumowujące
w obrocie krajowym składane przez sprzedawców. Źródło: Gazeta Podatkowa
4. Ponowne rozpoczęcie działalności a kasa rejestrująca
Jeżeli wcześniej u podatnika powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to
w przypadku wznowienia działalności podatnik nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego
z ewidencjonowania.
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą - wynajem domków letniskowych. Są one wynajmowane osobom
fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Działalność prowadzona jest w okresie letnim (lipiec sierpień). W tym czasie podatnik rejestruje swoją działalność. Po czym, jak co roku, po zakończeniu sezonu
wakacyjnego działalność jest likwidowana. W 2014 r. podatnik rozpoczął ewidencjonowanie sprzedaży za
pomocą kasy rejestrującej.
Problem podatnika sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy ma obowiązek w nowo
rozpoczętej działalności ewidencjonować sprzedaż na kasie rejestrującej. W jego ocenie ma taki obowiązek.
Organ podatkowy uznając stanowisko podatnika za prawidłowe przypomniał, że podatnicy dokonujący
sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych
są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku
prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania
w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót
zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników
ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł. W przypadku podatników
rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz tych
osób, limit uprawniający do zwolnienia należy ustalać w proporcji do okresu wykonywania tych czynności
w poprzednim roku podatkowym.
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa powyżej, nie stosuje się w przypadku
podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali
spełniać warunki do zwolnienia.
Zdaniem organu fakt przerwy w działalności związany z jej likwidacją przez osobę fizyczną, a następnie
ponowne jej zainicjowanie, bez względu na to, czy o tym samym profilu, czy innym, na gruncie przepisów
regulujących obowiązek ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas, nie ma znaczenia. W związku ze
wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej podatnik nie będzie miał możliwości skorzystania ze
zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu oraz kwot podatku należnego ze sprzedaży na rzecz osób
fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bowiem wcześniej
powstał wobec niego obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy. Źródło: Gazeta Podatkowa
5. Nowe zasady wydawania kart parkingowych
Najpóźniej do 30 czerwca 2015 r. zachowają ważność karty parkingowe dla osób z niepełnosprawnością wydane na
mocy starych przepisów. Od 1 lipca br. honorowane będą zatem wyłącznie nowe karty parkingowe, których zasady
wydania odbiegają od tych wcześniej obowiązujących. Niestety, część osób, która posiadała karty do tej pory, po 30
czerwca br. nowej karty nie otrzyma.
Ważność starych kart
Karty parkingowe wydane na podstawie starych przepisów zachowują ważność do dnia określonego jako data
ważności karty, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2015 r. Po tej dacie konieczne będzie zatem wyrobienie nowej
karty, a niektóre osoby będą musiały przejść na nowo badania celem uzyskania zaświadczenia upoważniającego do
wydania tego dokumentu. Osoba niepełnosprawna legitymująca się kartą parkingową, kierująca pojazdem
samochodowym oznaczonym tą kartą, może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu
ruchu lub postoju (są one określone w przepisach szczegółowych). Co więcej, osoba ta jest zwolniona z opłaty
związanej z korzystaniem z drogi publicznej lub drogi wewnętrznej umożliwiających dojazd bezpośrednio do
obiektów użyteczności publicznej.
Zwolnienie nie obejmuje prawa m.in. do bezpłatnego parkowania czy korzystania z płatnych autostrad. Kartę
parkingową umieszcza się za przednią szybą pojazdu samochodowego, a jeśli pojazd nie posiada przedniej szyby w widocznym miejscu w przedniej części pojazdu, w sposób eksponujący widoczne zabezpieczenia karty oraz
umożliwiający odczytanie jej numeru i daty ważności.
Kto jest uprawniony?
W myśl zmienionych przepisów kartę parkingową wydaje się:
1) osobie niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się,
2) osobie niepełnosprawnej, która nie ukończyła 16. roku życia mającej znacznie ograniczone możliwości
samodzielnego poruszania się,
3) placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych mających znacznie
ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.
Kartę parkingową osobie, o której mowa w pkt 1 i 2, wydaje, za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej (będzie
ona pobierana od 4 stycznia 2016 r.) przewodniczący powiatowego zespołu do spraw orzekania
o niepełnosprawności na podstawie wydanego przez zespół orzeczenia o niepełnosprawności, o stopniu
niepełnosprawności, o wskazaniach do ulg i uprawnień, które musi ponadto zawierać wskazanie, że
niepełnosprawny spełnia warunki do wydania karty. Zaliczenie do znacznego stopnia niepełnosprawności nie jest
zatem tożsame z posiadaniem znacznych ograniczeń w możliwości samodzielnego poruszania się.
W przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności spełnienie tych
przesłanek może zostać stwierdzone jedynie w przypadku ustalenia przyczyny niepełnosprawności oznaczonej
symbolem 04-O (choroby narządu wzroku), 05-R (upośledzenie narządu ruchu) lub 10-N (choroba neurologiczna).
W odniesieniu do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności, a także wobec osób niepełnosprawnych które nie
ukończyły 16. roku życia, takiego ograniczenia nie ma - ale i one muszą mieć stwierdzone znacznie ograniczone
możliwości samodzielnego poruszania się.
Ustawodawca przewidział odstępstwo od zasady, zgodnie z którą karta parkingowa od dnia 1 lipca 2014 r.
przysługuje na podstawie orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności wydawanego także od 1 lipca 2014 r.
Wyjątek dotyczy osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym, które posiadają ważne orzeczenia wydane przed 1
lipca 2014 r. wraz z symbolem przyczyny niepełnosprawności 04-O (choroby narządu wzroku), 05-R (upośledzenie
narządu ruchu) lub 10-N (choroba neurologiczna). Osoby posiadające tego rodzaju orzeczenia uzyskają kartę
parkingową bez konieczności ponownego orzekania - na podstawie dotychczasowego orzeczenia, jeżeli zawiera ono
wskazanie do karty parkingowej.
Wniosek o wydanie karty
Kartę parkingową wydaje się na wniosek osoby niepełnosprawnej lub placówki. Składa się go do przewodniczącego
powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu
osoby niepełnosprawnej w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych lub siedzibę
placówki. Osoba niepełnosprawna składa wniosek osobiście, z wyjątkiem: osoby, która nie ukończyła 18. roku
życia, za którą wniosek składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jeden z rodziców lub
ustanowionych przez sąd opiekunów. W przypadku osoby ubezwłasnowolnionej wniosek składa jeden z rodziców
bądź kurator czy opiekun prawny. Składając wniosek, przedstawia się do wglądu oryginał prawomocnego
orzeczenia o niepełnosprawności, o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień wraz ze
wskazaniem, że osoba spełnia warunki do wydania karty parkingowej.
Termin ważności karty
Karta parkingowa traci ważność przede wszystkim po upływie terminu ważności. Wydaje się ją na okres ważności
orzeczenia, jednakże nie dłużej niż na 5 lat. W przypadku karty dla placówki okres jej ważności wynosi 3 lata.
Dodatkowo utrata ważności karty następuje w przypadku zgłoszenia jej utraty przez osobę lub placówkę, której
wydano kartę, w przypadku zwrotu karty organowi, który ją wydał, w razie likwidacji placówki, której wydano
kartę, a także w razie śmierci osoby, której wydano kartę. Źródło: Gazeta Podatkowa
6. Nowe przepisy w sprawie przewożenia dzieci w fotelikach samochodowych
Od 15 maja 2015 r. obowiązują nowe przepisy. Zrezygnowano przede wszystkim z bariery wieku - 12 lat oraz
wskazano kategorię pojazdów, do których stosuje się omawiany obowiązek. Nadal aktualna jest zasada, że kierujący
pojazdem samochodowym oraz osoba przewożona takim pojazdem wyposażonym w pasy bezpieczeństwa są
obowiązani korzystać z tych pasów podczas jazdy - poza wyjątkami wskazanymi w przepisach. Odnośnie fotelików
dla dzieci wprowadzono regułę, w myśl której w pojeździe kategorii M1 ("normalne" samochody osobowe) oraz
N1, N2 i N3 wyposażonym w pasy bezpieczeństwa lub urządzenia przytrzymujące dla dzieci, dziecko mające mniej
niż 150 cm wzrostu jest przewożone w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym
dla dzieci, zgodnym z masą i wzrostem dziecka oraz właściwymi warunkami technicznymi. Stanowi o tym art. 39
ust. 3 Prawa o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.). Jednakże zezwala się na przewożenie
w pojeździe kategorii M1, N1, N2, N3 na tylnym siedzeniu pojazdu, dziecka mającego co najmniej 135 cm wzrostu
przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa w przypadkach, kiedy ze względu na masę i wzrost dziecka
nie jest możliwe zapewnienie dla niego fotelika bezpieczeństwa lub innego urządzenia przytrzymującego dla dzieci.
Ponadto - co szczególnie ważne dla osób posiadających trójkę dzieci i "normalnej" wielkości samochód osobowy zezwala się na przewożenie w pojeździe kategorii M1 i N1, na tylnym siedzeniu pojazdu, trzeciego dziecka w wieku
co najmniej 3 lat, przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa, w przypadku gdy dwoje dzieci jest
przewożonych w fotelikach. Źródło: Gazeta Podatkowa
7. Miejsca objęte zakazem palenia
Powszechnie - a więc na terenie całego kraju - zabrania się palenia wyrobów tytoniowych - poza pomieszczeniami
wyodrębnionymi i odpowiednio przystosowanymi - w takich miejscach, jak:
1) teren przedsiębiorstw podmiotów leczniczych i w pomieszczeniach innych obiektów, w których są
udzielane świadczenia zdrowotne, na terenie jednostek organizacyjnych systemu oświaty, oraz jednostek
organizacyjnych pomocy społecznej,
2) teren uczelni,
3) pomieszczenia zakładów pracy,
4) pomieszczenia obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,
5) lokale gastronomiczno-rozrywkowe,
6) środki pasażerskiego transportu publicznego oraz obiekty służące obsłudze podróżnych,
7) przystanki komunikacji publicznej,
8) pomieszczenia obiektów sportowych,
9) ogólnodostępne miejsca przeznaczone do zabaw dzieci,
10) inne pomieszczenia dostępne do użytku publicznego.
Właściciel lub zarządzający obiektem bądź środkiem transportu, w którym obowiązuje zakaz palenia wyrobów
tytoniowych, ma jednak obowiązek umieścić w widocznych miejscach odpowiednie oznaczenia słowne i graficzne
informujące o zakazie palenia wyrobów tytoniowych na danym terenie lub środku transportu. Od tej zasady są
pewne wyjątki (np. wyodrębnienie zamkniętego pomieszczenia konsumpcyjnego w lokalu gastronomicznorozrywkowym z co najmniej dwoma pomieszczeniami przeznaczonymi do konsumpcji).
Palenie tytoniu w miejscu objętym zakazem stanowi wykroczenie, za które może zostać wymierzona kara grzywny
(nakładana także w drodze mandatu). Maksymalna wysokość kary może wynieść 500 zł. Karą grzywny w kwocie
do 2 tys. zł za wykroczenie może zostać ukarany również właściciel (zarządzający), który wbrew obowiązkowi nie
umieszcza informacji o zakazie palenia tytoniu. Źródło: Gazeta Podatkowa
Zrzeszenie Handlu i Usług, 22.06.2015 r.
UWAGA !!!!
Od 1 lipca 2015 r. w budynku przy ul. Wolności 82
w Jeleniej Górze będzie wolny lokal na II piętrze o
łącznej powierzchni 62,10 m2. Cena do
uzgodnienia. Wiadomość w Zrzeszeniu.