Informacja

„Jest alternatywa”
Autor: Czesław Bielecki
Wydawnictwo: Poltext , Czerwiec 2014
ISBN: 978-83-7561-322-3
Liczba stron: 200
Wymiary: 124 x 190 mm
W 1989 roku udało nam się zrobić rzecz dla innych narodów niewyobrażalną.
Ruszyliśmy z miejsca głaz komunizmu, który przygniatał ludzkość przez niemal pół wieku.
W skali globalnej było to z pewnością największe polskie zwycięstwo w historii.
Dokonaliśmy tego, co innym narodom - także naszym sąsiadom, w tym Niemcom i Rosji wydawało się niemożliwe. "Alternatywa" jest książką o rzeczach już jak najbardziej
możliwych, których nie zrobiliśmy przez następne 25 lat po upadku komunizmu. Rzeczach,
bez których nasza wolność i nasza niepodległość są wciąż kruche. Zdaniem autora polska
administracja publiczna, sądownictwo, obrona narodowa nie gwarantują nam miejsca
w Europie, do jakiego aspirujemy. - Ani to Zachód, ani Wschód, jakbyś stanął w drzwiach pisał o takiej sytuacji jeden z publicystów Drugiej Rzeczpospolitej. Nasza Trzecia trwa już
dłużej niż Druga, choć nie zrealizowała żadnego projektu na miarę Gdyni czy COP-u.
Czesław Bielecki przedstawia swoje diagnozy i formułuje wybory, przed którymi
stoimy. Pokazuje sploty problemów i fałszywe alternatywy, wszystko to, czego polska klasa
polityczna nie ma odwagi rozstrzygnąć. Pokazuje jak, zachowując tożsamość, przezwyciężyć
naszą mentalność. To ona prowadzi do notorycznego marnowania kapitału ludzkiego
i intelektualnego, a w konsekwencji - przegrywania zwycięstw. Autor jest wierny swemu
mottu: Każdy wie tyle, ile wiedzieć chce. Szczególnie w polityce. Czesław Bielecki jest
absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i drem nauk technicznych,
jako architekt pracował i odbywał staże zawodowe we Francji, Izraelu i RFN, od 1984 r.
prowadzi założoną przez siebie firmę architektoniczną "Dom i Miasto", w 1968 r. brał udział
w wydarzeniach marcowych, w 1979 r. rozpoczął współpracę z paryską "Kulturą", od 1980 r.
należał do NSZZ "Solidarność", w stanie wojennym zaangażował się w działalność
wydawnictw podziemnych, był aresztowany i więziony, po 1989 r. był posłem na sejm.
O autorze
Wykształcenie
W 1973 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.
W 1997 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki
na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej na podstawie rozprawy pt. Gra w miasto.
Jako architekt pracował i odbywał staże zawodowe we Francji, Izraelu i RFN. W 1984
założył i zaczął prowadzić firmę architektoniczną "Dom i Miasto".
Działalność w okresie PRL
Działał w opozycji demokratycznej. W 1968 brał udział w wydarzeniach marcowych,
został aresztowany za próby koordynowania protestu studentów Politechniki i Uniwersytetu
Warszawskiego. W latach 1970–1979 był członkiem konspiracyjnej grupy "Polska
Walcząca", a w latach 1979–1980 Polskiego Porozumienia Niepodległościowego.
W 1979 rozpoczął współpracę z paryską "Kulturą", publikując tekst Wolność w
obozie. Regularnie pisywał w tym czasopiśmie do końca lat 90. Materiały opozycji
antykomunistycznej przekazywał do Francji poprzez zorganizowaną przez siebie sieć
kurierów. Publikował liczne artykuły w prasie podziemnej, w okresie opozycyjnym
posługiwał się pseudonimem Maciej Poleski.
Od 1980 należał do NSZZ "Solidarność". Zasiadał w Komisji Kultury MKZ Regionu
Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się. Zaangażował się w działalność
wydawnictw podziemnych: był współautorem Małego Konspiratora, publikował m.in.
w Tygodniku KOS i Tygodniku Solidarność. W latach 1982–1989 był założycielem i szefem
Wydawnictwa CDN. Dwukrotnie aresztowany: w maju 1983, a następnie w kwietniu 1985,
oskarżony o próbę obalenia ustroju. Za drugim razem został zwolniony po około jedenastu
miesiącach. W trakcie osadzenia, domagając się przyznania mu statusu więźnia politycznego,
prowadził głodówkę, podczas której był dokarmiany przymusowo[4]. We Francji powstał
wówczas komitet działający w jego obronie. W 1989 Czesław Bielecki uczestniczył
w Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie, organizowanej przez radzieckich
opozycjonistów.
Działalność w III RP
W latach 1990–1995 jako doradca prezydenta Lecha Wałęsy zasiadał w Radzie
ds. Stosunków Polsko-Żydowskich oraz kierował Zespołem ds. Reformy Administracji
Publicznej. W 1992 był doradcą w rządzie Jana Olszewskiego. W 1995 założył Komitet Stu,
przekształcony następnie w partię Ruch Stu. W latach 1997–2001 sprawował mandat posła
na Sejm III kadencji, wybranego w Warszawie z listy Akcji Wyborczej Solidarność.
Przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych.
W 2001 wraz z pozostałymi działaczami Ruchu Stu przystąpił do PPChD. W tym
samym roku bez powodzenia ubiegał się o reelekcję[5]. Później należał do SKL-RNP,
następnie wycofał się z bieżącej polityki i powrócił do pracy zawodowej w ramach swojej
pracowni architektoniczno-budowlanej.
W wyborach samorządowych w 2010 był bezpartyjnym kandydatem z ramienia Prawa
i Sprawiedliwości na prezydenta Warszawy, zajmując 2. miejsce z wynikiem 23,16%[6].
Należy do Stowarzyszenia Wolnego Słowa, Stowarzyszenia Architektów Polskich,
Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN Clubu. Jest inicjatorem utworzenia w Warszawie
SocLandu (Muzeum Pamięci Komunizmu). Publikuje felietony z cyklu Na własny rachunek –
najpierw publikowane we "Wprost", później w tygodniku "Uważam Rze".
Odznaczenia
W 2006 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem
Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
Wybrane publikacje









Mały konspirator (z Janem Krzysztofem Kelusem i Urszulą Sikorską, 1983)
Mały jawniak (1988)
Gra w miasto (1996)
Plan akcji (1997)
Głowa (2003)
Więcej niż architektura. Pochwała eklektyzmu (2005)
Wizja Polski (2007)
Scenarzysta (2009)
Wolność zrób to sam (2010)