2011 217 rwpk broszura - Ekopol Opolski Sp. z oo

Transkrypt

2011 217 rwpk broszura - Ekopol Opolski Sp. z oo
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
Wojciech Bartosz Głowacki
w wersji Piotra Stachiewicza
Od zwycięskiej bitwy po Racławicami (4 kwietnia 1794 roku) do obrony
Pragi (4 listopada 1794 roku) wobec przewaŜających sił, współdziałających
ze sobą armii rosyjskiej, pruskiej i austriackiej – wojsko polskie uległo ich
naporowi. 16 listopada 1794 roku naczelnik powstania Tomasz Wawrzecki
(zastąpił Kościuszkę, który ranny w bitwie pod Maciejowicami dostał się do
niewoli rosyjskiej), pod Radoszycami rozwiązał ostatnie oddziały
powstańcze i złoŜył kapitulację.
Niecały rok później – 24 października 1795 roku Rosja, Prusy i Austria
dokonały ostatecznego – III rozbioru Polski, wymazując ją z mapy Europy.
Wykaz źródeł:
1)
Wikipedia wg stanu na dzień 21.03.2011 r. – tekst w całości cytowany. Skróty oznaczono (…).
2)
Wikipedia wg stanu na dzień 21.03.2011 r. – tekst w całości cytowany.
3)
Herby Rzeczypospolitej Obojga Narodów pobrano ze strony internetowej Wikipedia wg stanu
na dzień 21.03.2011 r.
4)
Obraz Józefa Chełmońskiego – Modlitwa przed bitwą pobrano ze strony internetowej
Wikipedia wg stanu na dzień 21.03.2011 r.
5)
Fragment wiersza Teofila Lenartowicza (1822-1893) Bitwa Racławicka zacytowano na
podstawie: Lubicz-Pachoński Jan, „Wojciech Bartosz Głowacki”, Państwowe Wydawnictwo
Naukowe, Warszawa-Kraków, 1987.
6)
Fotokopia portretu Wojciecha Bartosza Głowackiego w wersji Piotra Stachiewicza na
podstawie: Lubicz-Pachoński Jan, „Wojciech Bartosz Głowacki”, Państwowe Wydawnictwo
Naukowe, Warszawa-Kraków, 1987.
© NTR 2011 Opracowanie Henryk Gałkowski.
Skład i druk: Odlewnia śeliwa w Tułowicach Małych, „Ekopol Opolski” sp. z o.o.
8
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
217 rocznica wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
24 marca 1794
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
24 marca 2011
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
Rok 1763
„Tajne instrukcje Katarzyny II dla dyplomatów rosyjskich w Warszawie
Hermana Karla von Keyserlinga i Nikołaja Repnina.
Sankt Petersburg, 6 listopada 1763.
Bezkrólewie w Polsce i wybór nowego króla są wydarzeniami
najwaŜniejszymi dla rzeczywistych interesów naszego imperium, dotyczy
integralności naszych granic i specjalnych korzyści, jakie są skutkiem
naszego bezpośredniego wpływu na system polityczny całej Europy.
Powierzając wam wspólnie interesy naszego cesarstwa, chcielibyśmy, o ile
to jest moŜliwe, odsunąć się od biegu wydarzeń. Przechylając szalę
naszych relacji i spraw publicznych na naszą stronę, chcielibyśmy wielkimi
krokami przyspieszyć ich realizację. Postępujcie wzajemnie z całą
szczerością, pozostawcie na stronie swoje sprawy osobiste. To jedyny
środek, abyście dali nam nowy dowód, całej waszej gorliwości, wierności
i nieustannych starań w obronie naszych interesów. Są one najwaŜniejsze.
Tak więc spodobało się nam w tym piśmie wyrazić naszą opinię i nakreślić
obraz naszych zamierzeń, w miarę jak wymagać tego będą okoliczności.
Nie ignorujcie tego, Ŝe pomimo tak wielkiego i tak długiego wpływu Rosji na
rządy w Polsce, naszym poprzednikom nie udało się uzyskać od tej republiki
potwierdzenia tytułu cesarskiego. NaleŜy więc teraz to uzyskać, tak dla
powagi naszej korony jak dla naszego własnego honoru. Jest to tym
waŜniejsze, Ŝe wstępując na tron związaliśmy ten tytuł z naszą koroną
i naszymi krajami.
(…)
Po zgłębieniu wszystkich motywów i nie wdając się we wszystkie
moŜliwości jest prawdopodobne i nieodzowne, Ŝe osadzimy na tronie
polskim przychylnego nam „Piasta”, uŜytecznego dla naszych rzeczywistych
interesów, jednym słowem człowieka, który tylko nam zawdzięczać będzie
swoje wyniesienie. W osobie stolnika litewskiego hrabiego Poniatowskiego,
znajdujemy wszystkie warunki niezbędne dla naszej przychylności
i w konsekwencji postanowiliśmy wynieść go na tron polski.
(...)
JednakŜe, by nasze intencje jeŜeli to moŜliwe były jeszcze bardziej
precyzyjne, wykonają panowie, co następuje:
I. Jakkolwiek zarządziliśmy przygotowania wojenne i duŜa część naszych
wojsk jest gotowa przekroczyć granice na pierwsze wezwanie, to niemniej
jednak waŜne jest, dla chwały naszej i imperium, by pokazać całemu światu,
Ŝe Rosja we wszystkich najwaŜniejszych sprawach będzie pertraktować
i działać sama, bez niczyjej pomocy, Ŝe posiada ona roztropność
i znajomość prowadzenia polityki twarzą w twarz z innymi państwami i Ŝe
2
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
się 24 marca, kiedy to NajwyŜszy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej –
Tadeusz Kościuszko w obliczu Boga i całemu Narodowi Polskiemu złoŜył
przysięgę, co miało miejsce na krakowskim rynku – 24 marca 1794 roku,
około godziny 10.00.
Modlitwa przed bitwą – Józef Chełmoński, 1906.
„Podniosły się przed Kościuszką
Na kosach czapeczki,
Pokłonił się naród wiejski
Jak zboŜe w wietrzyku,
„Wiwat” – krzyknął – najmniejszy
Ojcze Naczelniku !
(…)
A gdy Bartosz czapkę w górę
Wyrzucił nad głowy,
śe juŜ teraz za ojczyznę
Polski lud gotowy …
(…)
Jezus, Maria, hasło nasze,
Jezus, Maria, wrzasną,
A na rŜysku, od kos błysku
5)
Zrobiło się jasno …”
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
7
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
Lata 1768 – 1772 Konfederacja Barska
Rok 1772 – pierwszy rozbiór Polski
Lata 1788 – 1792 – Sejm Czteroletni zwany Wielkim
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
w razie potrzeby jej siły fizyczne są wystarczające by ją skutecznie
podeprzeć. Jednak z drugiej strony jesteśmy w oczywisty sposób skłonni do
umiłowania pokoju i ludzkości, chcielibyśmy, by elekcja naszego kandydata
przebiegła bez zgiełku, bez wojny domowej i z zagwarantowaniem
wszystkich prerogatyw, przywilejów i wolności Rzeczypospolitej Polskiej
i byśmy w ten sposób zrealizowali wszystkie nasze projekty. Jednak gdyby,
wbrew naszym przewidywaniom sprawy przyjęły inny obrót, jesteśmy
zdecydowani z niewzruszoną wytrwałością wysłać wszystkie wojska, jakie
Opatrzność nam powierzyła i na naszą korzyść zakończyć sprawy polskie.
Z tego powodu nakazujemy wam trzymać rękę nad wykonaniem poniŜszych
artykułów.
3 maja 1791 – uchwalenie Konstytucji 3-go Maja
Rok 1792 – wojna polsko-rosyjska
27 kwietnia 1792 – zawiązanie w Petersburgu spisku pod
patronatem cesarzowej Katarzyny II – ogłoszonej 14 maja
w Targowicy
Rok 1793 – drugi rozbiór Polski
Rok 1794
Słudzy najjaśniejszej imperatorowej (zdrajcy, konfederaci targowiccy) po
przegranej (przez Rzeczpospolitą) w 1792 roku wojnie, według jej Ŝyczenia
dokonali zniszczenia dzieła Konstytucji 3-go Maja doprowadzając przy tym
do bankructwa finanse państwa polskiego i do załamania gospodarczego na
ziemiach Rzeczypospolitej. Wojsko Rzeczypospolitej zmniejszono o połowę
a zwalnianych Ŝołnierzy obowiązywał przymusowy werbunek do wojska
rosyjskiego i pruskiego.
Pierwszym generałem, który odmówił zmniejszenia podległych mu
oddziałów był generał Antoni Madaliński dowodzący I Wielkopolską Brygadą
Kawalerii, z którą wyruszył z Ostrołęki do Krakowa. Data tego wydarzenia –
12 marca 1794 roku jest datą faktycznego rozpoczęcia Insurekcji
Kościuszkowskiej. Jednak za oficjalną datę początku insurekcji przyjmuje
6
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
II. Niech panowie uŜyją wszystkich pieniędzy, jakie macie w swoich rękach,
wraz ze 100 000 rubli, zaciągniętymi na dom handlowy Clifford syn
i wspólnicy w Amsterdamie, w celu zwiększenia liczby przywódców
i stronników naszej partii. Nie chcemy wam przepisywać, komu, kiedy i ile
macie przelać z tych pieniędzy, wiemy bowiem, Ŝe sami zrobicie z nich
najlepszy uŜytek. Spuszczamy się w tym panie hrabio Kayserling na pańską
roztropność, wierność w naszej słuŜbie i wreszcie na doskonałą znajomość
spraw tego państwa. Niemniej jednak zwracamy pańską szczególną uwagę
na sejmiki, by posłowie tam wybrani działali całkowicie w naszym interesie.
Jest więc waŜne byśmy mieli tam swoich aktywnych emisariuszy
wyposaŜonych w pieniądze. Dołączamy więc ich listę, dla kaŜdego
województwa, którą to listę hrabia Władysław Gurowski dostarczył niedawno
naszemu tajnemu radcy Paninowi. Zweryfikuje pan skuteczność tego
środka. Jednocześnie posłuŜy on panu do wyjaśnienia postępowania
hrabiego Gurowskiego wobec nas, potwierdzi jego szczerość wobec nas,
gdy obiecał on nam uroczyście wiernie słuŜyć naszym zapatrywaniom
i zapewnił nas w sposób najbardziej stanowczy, Ŝe szybko wykonując
dokładnie wszystko to, co on zaleca będzie moŜna w sposób energiczny
ocalić jego ojczyznę od niebezpieczeństw, które jej zagraŜają. Poza tym
oświadczył, Ŝe śmierć króla Polski uwolniła go kompletnie od zobowiązań,
które zaciągnął wobec zmarłego króla i jego rodziny.
(…)
VI. Nie widzimy konieczności zalecać wam w osobnym piśmie, środków,
jakich macie uŜyć, by skłonić Polaków do naszych zamiarów. Wasz własny
sąd i zdolność zastąpią to, czego brakuje w niniejszych instrukcjach.
Znajdziecie sprzyjającą okazję z czym, jak i przez kogo będzie dla was
uŜyteczne pozyskać panów polskich, spuszczamy się w tym na doskonałą
znajomość rzeczy i ludzi i długie doświadczenie hrabiego Kayserlinga.
VIII. Wśród tak róŜnych i licznych czynności, niepodobna przewidzieć
wszystkie potrzeby i stawić czoło wszystkim wydarzeniom we właściwym
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
3
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
Broszura okolicznościowa na 217. rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego
czasie i miejscu. Dlatego więc, wysyłamy wam 20 naszych podpisów in
blanco w róŜnej formie i wielkości. Powierzamy je waszemu doświadczeniu
i sprawdzonej wierności i Ŝe zrobicie z nich uŜytek dla osiągnięcia celów
wyłoŜonych powyŜej. W naszym imieniu wydajcie wszystkie noty, manifesty,
rozporządzenia lub paszporty. Zobowiązujemy was w sposób jak najbardziej
wyraźny, by nasza godność i nasze imię nie były wystawione na jakąkolwiek
zniewagę.
Rok 1764
IX. Widzimy, Ŝe ta waŜna i doniosła sprawa jest trudna do przeprowadzenia
i zakończenia i Ŝe przyciągnie uwagę i zazdrość całej Europy. Trudno nam
takŜe w tej chwili dokładnie określić środki które wydadzą się wam
niezbędne. Nie ograniczamy wam w zupełności wysokości sum, jakie
będziecie potrzebowali wydać, powierzając je waszemu honorowi
i uczciwości, jednakŜe ostrzeŜcie nas o naduŜyciach, gdy będzie to
konieczne, byśmy w porę mogli mogli je wam wysłać bez zbytniej straty dla
naszego skarbca.
(…)
XII. Zdajecie sobie sprawę jak nikłe są przychody króla polskiego, według
dawnego wykazu i Ŝe nie ma on własnych. Nasz interes wymaga więc,
byście uŜyli całego waszego kredytu, by zasilić jego szkatułę prywatną dla
utrzymania świetności królestwa. Po ten środek nie naleŜy sięgać
w wypadku zabiegania o pomoc zagraniczną.
Jako Ŝe leŜy w interesie Jego Królewskiej Mości króla Prus i Jej Cesarskiej
Mości cesarzowej wszech Rosji, dołoŜenie wszelkich starań by zachować
w Rzeczypospolitej Polskiej prawo wolnej elekcji i by nikomu nie było wolno
przywrócić dziedziczności tronu w wyŜej wymienionym królestwie lub
przywrócić w nim władzy absolutnej, Jego Królewska Mość król Prus i Jej
Cesarska Mość cesarzowa obiecują i zobowiązują się wzajemnie i w sposób
jak najbardziej stanowczy, niniejszym artykułem tajnym, nie tylko, nikomu
nie pozwolić ograbić Rzeczpospolitą Polską z jej prawa wolnej elekcji,
obrócenia jej w monarchię dziedziczną lub uczynienia absolutną, we
wszystkich wypadkach, gdzie mogło by do tego dojść, lecz jeszcze zapobiec
i unieszkodliwić wszystkimi moŜliwymi metodami i za obopólną zgodą
zamiary i plany, które mogły by prowadzić do tego celu, natychmiast, gdy
zostaną wykryte, i o ile zajdzie taka potrzeba będą mieli prawo do uŜycia siły
zbrojnej, dla zagwarantowania republice przywrócenia jej konstytucji i jej
praw fundamentalnych.
Niniejszy artykuł tajny będzie miał taką samą siłę i moc, jak gdyby był
umieszczony słowo po słowie w traktacie głównym przymierza ostatecznie
dzisiaj podpisanego i będzie ratyfikowany w tym samym czasie.
Na świadectwo czego, stworzono dwa podobne egzemplarze, które my
ministrowie pełnomocni, Jego Królewskiej Mości króla Prus i Jej Cesarskiej
Mości cesarzowej wszech Rosji, zaświadczamy w tym celu, podpisami,
przywieszając pieczęcie swych herbów.
działo się w Sankt Petersburgu 11 kwietnia 1764.
XIII. Na koniec, nie powinniśmy podejrzewać, Ŝe tak człowiek tak
szlachetnie myślący jak nasz kandydat dał posłuch radom
przeszkadzającym w przyjęciu korony, niemniej zdajemy sobie
zdecydowanie sprawę, Ŝe nasi przeciwnicy tak w Polsce jak za granicą,
uŜyją w tym celu wszelkich energicznych środków i nie oszczędzą niczego
by do tego doprowadzić. Zalecamy wam pilnować tego z całą moŜliwą
czujnością, i zapewnić naszego kandydata, Ŝe odkąd będzie pod naszą
opieką i protekcją nikomu nie uda się wydrzeć mu korony.
XIV. Wydając dla was obu niniejsze instrukcje, powierzając waszemu
doświadczeniu wszystkie środki, jakie uznacie za uŜyteczne do podjęcia, nie
pozostaje nam nic innego jak tylko czekać na realizację naszych zamiarów.
Ani przez chwilę nie wątpimy, znając dobrze wasz zapał i wierność, Ŝe
hrabia Keyserling w tym celu uŜyje swoich wypróbowanych talentów,
a ksiąŜę Repnin, idąc w ślady pierwszego ujawni swoje. W ten sposób
zjednoczeni, nie zaniedbujcie codziennie niczego by więcej zasłuŜyć się na
naszą cesarską łaskę.
Katarzyna”
4
„Sankt Petersburg 11 kwietnia 1764
Traktat przymierza pomiędzy Cesarzową wszech Rosji i królem Prus.
[...]
Artykuł tajny
Locus Sigilli
Victor Friedrich von Solms
Nikita Panin
2)
Glicyn”
Locus Sigilli*
* miejsce pieczęci
1)
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne
5