Popularyzatorski opis rezultatów uzyskanych w ramach realizacji

Nr wniosku: 212605, nr raportu: 10715. Kierownik (z rap.): mgr Lidia Joanna Szczepanik
Popularyzatorski opis rezultatów uzyskanych w ramach realizacji stypendium
doktorskiego
Projekt badawczy zatytułowany Sanskrycka dutakawja: tendencje rozwojowe gatunku miał na celu
umożliwienie mi napisania pracy doktorskiej, w której zostaną dogłębnie zbadane geneza i rozwój
sanskryckich poematów o posłannictwie, dutakawja (dūtakāvya). Dutakawja, inaczej sandeśakawja
(sandeśakāvya), to termin używany do określania krótkiego utworu lirycznego, zainspirowanego
pierwszym przedstawicielem tego gatunku, czyli Meghadutą Kalidasy, najbardziej znanego i
poważanego twórcy dawnych Indii (Meghadūta – Obłok-posłańcem; Kālidāsa, ok. V w. n.e.).
Większość z tych utworów opartych jest na motywie rozpaczy dwóch kochanków rozdzielonych przez
los. Ból rozłąki jest tak ogromny, że jeden z bohaterów, zwykle mężczyzna, rozpaczliwie szuka
posłańca, który mógłby zanieść wiadomość drugiej osobie. Wybór posłańca jest zazwyczaj
zaskakujący, co ma zwiększyć wrażenie szaleństwa miłosnego odczuwanego przez głównego bohatera
– posłańcami bywają chmury, pszczoły, księżyc, ptaki, czy nawet dusza.
Moja dysertacja Come Fly with Me. Messengers in Indian Skies. A study of Sanskrit dūtakāvya poetry
with reference to the Vāgmaṇḍanaguṇadūtakāvya of Vīreśvara („Szybuj wraz ze mną”. Posłańcy w
indyjskich
przestworzach.
Opracowanie
sanskryckiej
poezji
dutakawja
ze
szczególnym
uwzględnieniem Wagmandanagunadutakawji autorstwa Wireśwary) zawiera rozważania na temat
genezy dutakawji sanskryckiej, miejsca gatunku w indyjskich dociekaniach genologicznych, struktury
utworów, typów posłańców, miłości w rozłące: jej wymiar świecki i religijny, opisu wędrówki
posłańca i geografii pielgrzymkowej, typologii dutakawji na podstawie zawartości tematycznej
utworów oraz o dutakawji będącej źródłem wiedzy o historii Indii i tradycjach religijnych. Znaczną
część pracy poświęciłam poematowi Wagmandanagunadutakawja autorstwa Wireśwary, nieznanej
wcześniej dutakawji, będącej bardzo ciekawym przedstawicielem gatunku. Dodatkowo zawarłam w
niej transkrypcję naukową (IAST) tego poematu oraz tłumaczenie całego utworu na język angielski.
Jest to pierwszy przekład tego dzieła na jakikolwiek język.
Moja praca doktorska stanowi prekursorską próbę dokładnego zbadania i opisania sanskryckiej poezji
dutakawja, która nigdy wcześniej nie została w tak kompleksowy sposób opracowana. Może być
punktem wyjścia do dalszych, bardzo potrzebnych, studiów nad niezbadanymi sanskryckimi
dutakawjami oraz nad rozwojem tej bogatej tradycji literackiej w językach lokalnych Indii. Analiza
tych utworów, jak udowadniam, przyczyni się również do powiększenia naszej wiedzy o historii,
kulturze i społeczeństwie Indii.