Uczelnia: Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Koło Naukowe
Transkrypt
Uczelnia: Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Koło Naukowe
Uczelnia: Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Koło Naukowe Zootechników Sekcja Hodowli Drobiu Autor: Joanna Orel Opiekun naukowy: dr inż. Marcin Lis Czynniki wpływające na wyniki lęgów Gęsi Zatorskiej w sezonie 2012 The factors determining the results of Zatorska Gees during 2012 year Gęś Zatorska należy do zasobów genetycznych drobiu wodnego w kraju, objęta jest również programem ochrony różnorodności biologicznej oraz znajdują się na światowej Liście Zwierząt FAO. Jedyne stado tej rasy (ZD – 1) utrzymywane jest na fermie w Rząsce pod Krakowem, a wielkość populacji liczy 400 samic i 50 samców (450 sztuk). W sezonie od jednej gęsi można pozyskać od 35 do 45 jaj, dlatego gęsi te zalicza się do gatunku cechującego się dość wysoką nieśnością. Wyniki lęgów gęsi zatorskiej w ostatnich latach kształtowały się na poziomie ok. 50-60%, co należy uznać za wynik raczej niezadowalający. Dlatego interesującym wydawała się próba wskazanie czynników wpływających na wyniki lęgów Gęsi zatorskiej ze stada utrzymywanych w Stacji Doświadczalnej Katedry Hodowli Drobiu, Zwierząt Futerkowych i Zoohigieny w Rząsce w sezonie roku 2012. Lęgi przeprowadzono w aparatach lęgowych Pas-Reform D36 i komorach klujnikowych ATLAS w komercyjnym zakładzie wylęgu drobiu Jaja świetlono w 6. i 16. dobie inkubacji. Podczas badań stwierdzono, że najważniejszą przyczyną wpływająca na wyników lęgów u gęsi Zatorskiej w sezonie 2012 było niskie zapłodnienie jaj oraz wysoka zamieralność zarodków w pierwszym tygodniu embriogenezy. Natomiast zamieranie zarodków w okresie klujnikowym było najczęściej spowodowane nieprawidłowym ułożeniem zarodka w jaju. Ponadto analizując przebieg zamierania zarodków u gęsi Zatorskiej można zaproponować podział na cztery okresy: pierwszy szczyt zamieralności pomiędzy 1. a 7. dobą inkubacji; okres miedzyszczytowy pomiędzy 8. a 22. dobą inkubacji; okres podwyższonej zamieralności pomiędzy 23. a 27. dobą inkubacji oraz II szczyt zamieralności pomiędzy 28. a 32. dobą inkubacji. Ponieważ etologia wielu zaburzeń w przebiegu embriogenezy stwierdzonych w analizowanych legach gęsi Zatorskiej nie została jednoznacznie udowodniona, dlatego interesującym i zarazem potrzebnym wydaje się kontynuowanie badań w tym zakresie. Praca wykonana jako praca inżynierska, finansowana ze środków DS3241/KHDZFiZ