Inżynieria wytwarzania II

Transkrypt

Inżynieria wytwarzania II
"Z A T W I E R D Z A M"
Dziekan Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa
prof. dr hab. inż. Radosław TRĘBIŃSKI
Warszawa, dnia ..........................
SYLABUS PRZEDMIOTU
INŻYNIERIA WYTWARZANIA II
MANUFACTURING ENGINEERING II
NAZWA PRZEDMIOTU:
Kod przedmiotu: WMLAKCSI-Inw2; WMLAKCNI-Inw2
Podstawowa jednostka organizacyjna (PJO):
Wydział Mechatroniki i Lotnictwa
Kierunek studiów:
Mechatronika
Specjalność:
Techniki komputerowe w mechatronice
Poziom studiów:
studia pierwszego stopnia
Forma studiów:
studia stacjonarne i niestacjonarne
Język prowadzenia:
polski
Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego
20012/2013
1. REALIZACJA PRZEDMIOTU
Osoba(-y) prowadząca(-e) zajęcia (koordynatorzy): ppłk dr hab. inż. Jacek JANISZEWSKI,
dr inż. Leszek SZYMAŃCZYK
PJO/instytut/katedra/zakład Wydział Mechatroniki i Lotnictwa/Instytut Techniki Uzbrojenia/Zakład
Wspomagania projektowania Wytwarzania i Eksploatacji
2. ROZLICZENIE GODZINOWE
a. Studia stacjonarne
forma zajęć, liczba godzin/rygor
(x egzamin, + zaliczenie na ocenę, z zaliczenie)
semestr
ćwiczenia
punkty
ECTS
razem
wykłady
VI
60
18+
16+
26+
5
razem
60
18+
16+
26+
5
laboratoria
projekt
seminarium
b. Studia niestacjonarne
forma zajęć, liczba godzin/rygor
(x egzamin, + zaliczenie na ocenę, z zaliczenie)
semestr
ćwiczenia
punkty
ECTS
razem
wykłady
VI
36
6+
16+
14+
5
razem
36
6+
16+
14+
5
laboratoria
projekt
seminarium
3. PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI


Nauka o materiałach: znajomość procesów kształtujących właściwości mechaniczne materiałów
konstrukcyjnych i zasad doboru materiałów wykorzystywanych w urządzeniach mechatronicznych.
Inżyniera wytwarzania: znajomość tradycyjnych metod wytwarzania części maszyn.
4. ZAKŁADANE EFEKTY KSZTAŁCENIA
odniesienie do
efektów kształcenia dla kierunku
Symbol
Efekty kształcenia
W1
zna podstawowe i zaawansowane metody i techniki kształtowania materiałów, zjawiska im towarzyszące, procesy wytwórcze, maszyny stosowane w
procesach wytwarzania (bezwiórowych, ubytkowych, przyrostowych i wybuchowych).
zna techniki szybkiego prototypowania i inżynierii odwrotnej wspomagające
proces projektowania i wytwarzania części maszyn oraz obszary zastosowań tych technik.
W2
K_W08
K_W09
W3
ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań wprowadzania nowych technologii wytwórczych i ich wpływ na
środowisko naturalne.
K_W14
U1
potrafi scharakteryzować współcześnie zaawansowane technologie wytwórcze.
potrafi identyfikować i dobierać materiały i metodę wytwórczą na podstawie
wymagań konstrukcyjno-technologicznym stawianym częściom maszyn
K_U16
umie integrować informacje pozyskane z literatury w języku polskim i angielskim i efektywnie je prezentować.
K_U05
ma świadomość wpływu stosowania zaawansowanych technologii wytwórczych na społeczeństwo i środowisko naturalne.
K_K02
U2
U3
K1
K_U15
5. METODY DYDAKTYCZNE



wykład,
seminarium,
ćwiczenia laboratoryjne.
6. TREŚCI PROGRAMOWE
lp
temat/tematyka zajęć
liczba godzin
wykł.
1.
Wprowadzenie do współczesnych technologii wytwórczych części maszyn.
1
2.
Zaawansowane techniki wytwarzania stosowane w
obróbce ubytkowej (obróbka skrawaniem - z dużymi
prędkościami, wysoko wydajna, na sucho, materiałów w
stanie utwardzanym; obróbka ścierna – bardzo dokładna, luźnym ścierniwem; obróbka erozyjna – elektrochemiczna, elektroerozyjna, strumieniowo-erozyjna;
obróbka hybrydowa, obróbka kompletna).
1*
3.
Optymalizacja parametrów cięcia elektroerozyjnego
drutem.
4.
Techniki laserowe w zastosowaniach produkcyjnych
(techniki laserowego cięcia i wykrawania, techniki spawania laserowego, laserowe techniki toczenia, frezowania, wiercenia i drążenia otworów, laserowe techniki
obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej).
5.
Wytwarzanie materiałów i elementów półprzewodnikowych (otrzymywanie monokryształów, domieszkowanie,
przemysłowe wytwarzanie złącz p-n i układów scalonych).
ćwicz.
lab.
proj.
semin.
4/2*
4
1*
4/2*
2/1*
6.
Nanotechnologia – istota, uwarunkowania obróbki ultraprecyzyjnej i nanoobróbki, techniki mikroobróbki.
1*
2/1*
7.
Wybrane zaawansowane technologie metalurgii proszków (wtryskowe formowanie proszków, mechaniczne
stopowanie proszków, produkcja nanoproszków).
1*
3/2*
8.
Techniki stosowane w Rapid Prototyping i Rapid Tooling (stereolitografia, zestalające utwardzanie podłoża,
selektywne scalanie laserowe, wytłoczne osadzanie
stopionego materiału, wytwarzania przedmiotów warstwowych, selektywne spiekanie laserowe, wytwarzania strumieniem balistycznych kropli materiału,
scalanie proszku strumieniem kropli spoiwa, szybkie
prototypowanie w formach sylikonowych).
2/1*
4/2*
1*
1
9.
10.
11.
12.
13.
Inżynieria odwrotna - istota i techniki stosowane w inżynierii odwrotnej.
Zaawansowane technologie stosowane w przeróbce
plastycznej (elektromagnetyczne formowanie blach).
Wykonywanie modeli prototypowych z wykorzystaniem
druku 3D.
Zaawansowane techniki wytwarzania stosowane w
odlewnictwie (technologia odlewania precyzyjnego,
technologia modeli zgazowanych, odlewanie ciśnieniowe - odlewanie w warunkach obniżonego ciśnienia,
odlewanie tiksotropowe).
Formowanie proszków metali metodą prasowania izostatycznego.
14.
Nowoczesne technologie wtryskiwania (zmodyfikowane
technologie konwencjonalne, technologie wtryskowe
tworzyw sztucznych o specjalnych właściwościach
przetwórczych, technologie obtryskiwania, technologie
wtryskiwania wielokomponentowego).
15.
Technologie wybuchowe w produkcji części maszyn
(zgrzewanie wybuchowe materiałów, wybuchowe
umacnianie metali, wybuchowe prasowanie i dogęszczanie proszków, wytwarzanie materiałów supertwardych technologiami wybuchowymi).
16.
Wybuchowe cięcie, umacnianie i zgrzewanie metali.
2/1*
4
2/1*
3/1*
4
2*
3/1*
4/2*
4
* zagadnienia realizowane indywidualnie przez studenta studiów niestacjonarnych
7. LITERATURA
podstawowa:

M. Feld; Inżynieria wytwarzania, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 2008.

T. Karpiński; Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2007.

E. Pająk; Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych, 2000.

H. Dyja, A. Maranda, R. Trębiński; Technologie wybuchowe w inżynierii materiałowej, 2001.

K.E. Oczoś; Artykuły w miesięczniku „Mechanik”, od 1996.

R.W. Kelsall, I.W. Hamley, M. Geoghegan, Nanotechnologie, PWN 2008.
uzupełniająca:

Praca zbiorowa; Odlewnictwo XXI w. Stan Aktualny i kierunki rozwoju technologii odlewania,
2003.

Z. Celiński; Materiałoznawstwo elektrotechniczne, 1998.

E. Chlebus; Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji, Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa 2000.
8. SPOSOBY WERYFIKACJI ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Przedmiot zaliczany jest na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia.
Efekt W1 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu i na podstawie opracowanego i wygłoszonego referatu.
Efekt W2 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu oraz podczas sprawdzania wiedzy teoretycznej
przed ćwiczeniami laboratoryjnymi.
Efekt W3 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu i na podstawie opracowanego i wygłoszonego referatu.
Efekty U1 i U2 - sprawdzane są na ćwiczeniach laboratoryjnych i zaliczeniu:
Ocena
Opis umiejętności
5,0
Student potrafi scharakteryzować wszystkie zaawansowane technologie wytwórcze pre(bdb)
zentowane w trakcie zajęć, potrafi wskazać przykłady części maszyn produkowanych daną techniką, a także omówić technologie z którymi zapoznał się samodzielnie w ramach
analizy dostępnej literatury i wskazać ich kierunki rozwojowe. Aktywnie uczestniczy w zajęciach seminaryjnych i ma wpływ na treść omawianych na zajęciach zagadnień.
4,0
Student nie tylko poprawnie charakteryzuje współczesne zaawansowane technologie wy(db)
twórcze, ale również potrafi wskazać przykłady części maszyn produkowanych tą techniką. Aktywnie uczestniczy w zajęciach seminaryjnych.
3,0
Student poprawnie charakteryzuje współcześnie zaawansowane technologie wytwórcze, o
(dst+)
których była mowa na zajęciach.
Efekt U3 sprawdzany jest na podstawie referatu przedstawionego na seminarium:
Ocena
Opis umiejętności
5,0
Student potrafi wyszukać, zebrać i dokonać analizy informacji na temat współczesnych
(bdb)
technologii wytwórczych pod kątem tendencji rozwojowych oraz potrafi w wyczerpujący
sposób zaprezentować wyniki swoich analiz literaturowych na forum grupy.
4,0
Student potrafi wyszukać i zebrać informacje na temat współczesnych technologii wytwór(db)
czych i potrafi w wyczerpujący sposób je zaprezentować na forum grupy.
3,0
Student potrafi wyszukać i zebrać podstawowe informacje na temat współczesnych tech(dst)
nologii wytwórczych i potrafi w dostateczny sposób zaprezentować je na forum grupy.
Efekt K1 sprawdzany jest na podstawie referatów przedstawionych na seminarium.
autor sylabusa
ppłk dr hab. inż. Jacek JANISZEWSKI
tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis
kierownik jednostki organizacyjnej
odpowiedzialnej za przedmiot
prof. dr hab. inż. Józef GACEK
tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis