opis techn 3w - Muzeum Pomorza Środkowego

PROJEKT
restauracji i konserwacji
zabytkowego zespołu XIV w.
Bramy Młyńskiej
Obiekt:
budynek administracyjny z pracownią
Adres inwestycji:
76-200 SŁUPSK, ul. Dominkańska 5-9, działki nr 179, 180,
181/1,
Inwestor:
MUZEUM POMORZA ŚRODKOWEGO w SŁUPSKU,
ul. Dominikańska 5-9,
76-200 Słupsk
Opracowanie:
PROJEKT BUDOWLANY BRANśA:
ARCHITEKTURA
autorzy:
architektura:
mgr inŜ. arch. Bogdan Przylipiak
upr. GT-III/630/482/76
opracowanie:
mgr inŜ. arch. Wiktor Janusz
nr urb. G-233/2007
Słupsk
kwiecień
2009
Zawartość opracowania:
Karta tytułowa
Karta opisowa
I Opis techniczny.
II Część graficzna:
1. Plan sytuacyjny
cz.: Brama Młyńska
INWENTARYZACJA:
2. Rzut parteru
3. Rzut I piętra
4. Rzut II piętra
5. Rzut III piętra
6. Rzut IV piętra
7. Rzut V piętra
8. Rzut poddasza (IV)
PROJEKT:
9. Rzut parteru, przekrój I-I
10. Rzut I piętra
11. Rzut II piętra
12. Elewacje rozwinięcie 01
13. Elewacje rozwinięcie 02
14. Elewacje 03
cz.: Dworek
INWENTARYZACJA:
15. Rzut parteru
16. Rzut I piętra
17. Rzut poddasza
18. Elewacja północno – zachodnia
19. Elewacja południowo – wschodnia
20. Elewacje boczne
PROJEKT:
21. Rzut parteru
22. Rzut I piętra
23. Rzut poddasza
24. Elewacja północno – zachodnia
25. Elewacja południowo – wschodnia
26. Elewacje boczne
OPIS TECHNICZNY
Do projektu restauracji i konserwacji zabytkowego zespołu XIV w. Bramy
Młyńskiej
Podstawa opracowania:
1. Zlecenie Inwestora.
2. Aktualna matryca.
3. Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
„Śródmieście”
4. Ustalenia z inwestorem.
2. Opis stanu istniejącego:
2.1 Dane ogólne
Zabytkowy zespół znajduje się przy ulicy Dominikańskiej w otoczeniu
zabudowy o charakterze miejskim. NajbliŜsze sąsiedztwo stanowią budynki
mieszkalne usługowe i zabytkowy kościół św. Jacka. W miejscu posadowienia
budynku rzędna wynosi 16,8m n.p.m. Działki 179, 180, 181/1 znajdują się w
jednostce 12.U - MPZP- „Śródmieście”.
3. Opis stanu projektowanego:
3.1 Dane ogólne:
Na terenie inwestycji nie wprowadza się nowej kubatury. Zabudowę
stanowią zabytkowe budynki, które tworzą zespół muzealno-administacyjnowystawienniczy. Teren jest dostępny ze skrzyŜowania ulic Dominikańskiej –
Mostnika oraz ulicy Zamkowej (komunikacja piesza).
Projektowany zespół nie zmienia funkcji, będzie nadal pełnił funkcję
muzealno-administacyjno-wystawienniczą. Reorganizacji podlegają
niefunkcjonalne, ciasne, niespełniające norm – węzły sanitarne budynku
Dworka. Korekty wprowadza się teŜ w pomieszczeniach biurowych i pracowni.
(w Bramie Młyńskiej: przebudowa wentylacji mechanicznej, modyfikacja
instalacji ogrzewania w tym projektowane ogrzewanie podłogowe,
wprowadzenie dwóch elektrycznych podgrzewaczy wody, wprowadzenie
nowych urządzeń na potrzeby pracowni). Projektuje się remont elewacji
budynku Bramy Młyńskiej, oraz docieplenie ścian zewnętrznych Dworku (wraz
z nowym szachulcowym wizerunkiem). Roboty budowlane obejmą wymianę
całej stolarki okiennej i drzwiowej, wyrównanie ścian, malowanie ścian,
cyklinowanie podłóg drewnianych, odsolenie ścian przyziemia Bramy
Młyńskiej.
Projektuje się przyłącze do sieci kanalizacji deszczowej drenaŜ murów
Bramy Młyńskiej. W pozostałe niezbędne media zespół jest wyposaŜony.
Projektowane elementy nie będą powodowały kolizji z sieciami.
4. Dane liczbowe :
powierzchnia pomieszczeń projektowanych - Pz=59,8m2
kubatura brutto pomieszczeń projekt. :
5. Dane konstrukcyjne:
• konstrukcja budynku – tradycyjna:
• ściany zewnętrzne murowane z cegły
Ściany zewnętrzne:
•
•
ściany zewnętrzne –murowane z cegły, w części dot. budynku dworku
projektuje się docieplenie – styropian 12cm,
w części zespołu dot. Bramy Młyńskiej w ścianach zewnętrznych od strony
wewnętrznej projektuje się na I i II piętrze obniŜenie dwóch wnęk na ścianie
północnej
Ściany wewnętrzne:
ściana nośna –ściana nośna wewnętrzna występuje w dworku wzdłuŜ
całego budynku i nie ulega znacznym przekształceniom
ściany działowe:
– istniejące murowane z cegły na grubość 12 cm z grubą warstwą tynku
(łączna grubość ścianki do 19cm)
– projektowane ściany w systemie lekkim (płyty GKF na stelaŜu
metalowym lub drewnianym + wełna mineralna o właściwościach
wygłuszających) – łączna grubość ścianki 10cm lub murowane z
gazobetonu (o grubości 8cm)
6. Komunikacja:
Wejścia istniejące do budynków nie ulegają zmianie.
Nie przebudowuje się dróg ewakuacyjnych wewnętrznych zespołu.
7. Izolacje:
Izolacje przeciwwilgociowe:
•
izolacja pionowa – partie fundamentowe bramy młyńskiej po odkopaniu i
oczyszczeniu powinny być pokryte tynkiem renowacyjnym uszczelniającym,
odpornym na wysolenia SP 63 zabezpieczony folią kubełkową
Izolacja termiczna:
•
ściany zewnętrzne budynku dworku – ocieplenie styropianem -grubość 12
8. Wykończenie wewnętrzne:
• remont podłóg – cyklinowanie powierzchni drewnianych, wymiana wykładzin, wymiana listew cokołowych (nowe listwy drewniane – mogą być sosnowe),
- w budynku Dworku nowa podłoga – terrakota w proj, pomieszczeniach
higieniczno – sanitarnych i pom. socjalnym,
- w Bramie Młyńskiej:
- na parterze:podłoga Ŝywiczna np. POLYMENT Dietermann 1000 lub
granitowa,
- na I piętrze: nowa terrakota
- na II piętrze: w pom. do elektrolizy - powłoka kwasoodporna (np.
Dietermann POLYMENT 5000- ok.3mm) lub terrakota, proj. wnęka
pod kowadło - powłoka epoksydową (Arpox 3mm),
- podłogi pomieszczeń higieniczno sanitarnych proj. terrakota
• malowanie wszystkich ścian (oprócz parteru Bramy Młyńskiej) i sufitów, w
dworku – tynk cienkowarstwowy – gładzie i płyty GK w projektowanych pom.
higieniczno – sanitarnych i pom. socjalnym,
• konserwacja ścian parteru Bramy Młyńskiej: -zmycie wodą pod ciśnieniem z
dodatkiem detergentów, -powierzchnie cegły licowej doczyścić mechanicznie
na mokro, chemia tylko w ostateczności, -wskazane jest całkowite usuniecie
wszystkich spoin na głębokość, co najmniej 20mm
• remont stalowych schodów Bramy Młyńskiej z poziomu parteru na I piętro,
konstrukcja stalowa, stopnie aluminiowe, oraz budowa antresoli na wysokości
2,57m
• pomieszczenie do prac chemicznych i pyłowych (Brama Młyńska – I piętro):
powiększenie istniejącej wnęki poprzez dobudowanie małych ścianek
bocznych, u góry okap, spuszczana roleta ograniczająca przenikanie środków
chemicznych; doświetlenie wnęki pod okapem
• pomieszczenie do elektrolizy (Brama Młyńska – II piętro) wbudowanie wanny
do mycia (wymiary: dł. ok.210 cm, wys. ok.90 cm, szer. ok.80cm), pokrytej
powłoką kwasoodporną (np. Dietermann POLYMENT 5000- ok.3mm) lub
powłoką epoksydową (Arpox 1-3mm) lub wyłoŜonej innym materiałem
szczelnym, kwasoodpornym np. granitem lub KALDEWEI wanna
ergonomiczna 180 x 80 cm, wanna do elektrolizy ze stali chromowej
wbudowana na stelaŜu, pod spodem miejsce), na mniejszą wanienkę ze stali
chromowanej
• instalacja CO - dworku: przełoŜenie instalacji i poprowadzenie jej w ścianach
(w uprzednio wykutych bruzdach) i izolacjach termicznych, - w Bramie
Młyńskiej malowanie widocznych części instalacji,
• ściany pomieszczeń higieniczno – sanitarnych istniejących i
przebudowywanych powinny mieć do wysokości co najmniej 2 m powierzchnie
zmywalne i odporne na działanie wilgoci – przewiduje się wykończenie w
glazurze,
• niektóre ściany pomieszczenia pracowni (zgodnie z rysunkami tj.
pomieszczenie do prac chemicznych i pyłowych, pomieszczenie do elektrolizy,
kafle na ścianie we wnęce pomieszczenie przejściowe) naraŜone na działanie
cieczy – wykończenie w glazurze,
• na schodach Bramy Młyńskiej wymalowanie pasów ostrzegających,
•
•
•
•
•
stolarka okienna wymiana wszystkich okien – okna jednoramowe drewniane z
drewna twardego (np. z mahoniu), malowanie lakierobejcą (widoczna struktura
drewna), szyby jednokomorowe o współczynniku K≤1,1W/m², w Dworku na
poddaszu ujednolicenie okien dachowych na typowe okna 78/118
(powiększenie dwóch otworów okiennych, zmniejszenie wysokości dwóch
największych okien)
wymiana wszystkich parapetów
drzwi zewnętrzne drewniane z drewna twardego (np. z mahoniu), malowanie
lakierobejcą (widoczna struktura drewna), szyby jednokomorowe o
współczynniku K≤1,1W/m²
główne wejście do Parteru Bramy Młyńskiej -drzwi i wypełnienie otworu:
– od strony zewnętrznej projektuje się wypełnienie o wzorze w nawiązaniu do
istniejącego (zgodnie z rysunkiem), elementy kraty wykonane z drewna
(najlepiej – klejonego), wypełnienia pól nieprzeszklonych pomiędzy szprosami
– ze sklejki drewnianej
– od strony wewnętrznej wykończenie laminatem
Jako ocieplenie projektuje się poliuretan.
stolarka drzwiowa wewnętrzna
skrzydło: drzwi płaskie (płyta wiórowa + płyta HDF) okleinowne – aŜurowe
(najlepiej z podziałem na 4-5 otworów) z wypełnieniem szkłem bezpiecznym –
matowym
ościeŜnice (o stałej szerokości) z MDF-u okleinowana
drzwi zamykające wnękę z wanną elektrolityczną (Brama Młyńska – II piętro) –
oraz drzwi w pomieszczeniu pomocniczym na poddaszu dworku – szkło
hartowane przezroczyste,
nowa armatura w pomieszczeniach higieniczno – sanitarnych i wyposaŜenie
pom. socjalnego [zabudowa kuchenna (szafki stojące i wiszące) +zlew]
Dworku,
9. Wykończenie zewnętrzne:
•
•
•
•
Dworek:
Projektuje się korektę -zmianę dotychczasowej elewacji – imitacji szachulca w
postaci nabitych desek na widoczną drewnianą kratę szachulcową o przekroju
13/20cm (w kolorze czarnym) dostawioną do ścian zewnętrznych, jako
wypełnienie projektuje się płyty styropianowe (wykończenie: sitka zatopiona w
kleju – na gładko + biała, silikonowa farba elewacyjna),
mocowanie kraty z pomocą łączników metalowych, które będą ukryte pod
dociepleniem,
Efekt elewacji szachulcowej moŜna równieŜ uzyskać poprzez dostawienie
kraty szachulcowej z kantówki o przekroju 6/20cm przylegającej do płyty
styropianowej o grubości 6cm, puste pola pomiędzy elementami drewnianymi
naleŜy wypełnić płytami styropianowymi jw.
Elementy drewniane tj. siding na lukarnach czy inne drewniane wykończenia –
malowanie w kolorze czarnym
Ocieplenie ścian styropianem o gr.12cm
cokół – cegła klinkierowa, lub (rozwiązanie bardziej preferowane) cegła
klinkierowa ½ (6/6/26) dostawiona do płyty styropianowej o gr 6cm w
naroŜnikach cegła klinkierowa – pełnowymiarowa (6/12/25) lub na całości –
•
•
•
system gebrik (poliuretan 5-6cm z wtopioną płytką klinkierową) (rozwiązanie
równieŜ preferowane), kolor naleŜy dobrać maksymalnie zbliŜony do cegły
Bramy Młyńskiej,
pokrycie dachu – bez zmian - dachówka
obróbki blacharskie – ocynk.
rynny i rury spustowe – metalowe
Brama Młyńska – zalecenia konserwatorsko – wykonawcze:
- STAN ZACHOWANIA: UŜyte do uzupełnień podczas remontu współczesne
cegły są roŜnej wielkości, formy i opracowania. RóŜny jest takŜe ich stan
zachowania, część nadaje się juŜ do wymiany ze względu na daleko posunięty
proces destrukcji. Dla przywrócenia pierwotnego wyglądu wskazane było by
ich całkowite usuniecie i uzupełnienie cegłą z rozbiórki obiektów o podobnym
rodowodzie, lub wykonanie w cegielni zajmującej się tego typu indywidualną
produkcją. Samo uzupełnianie elewacji wymaga duŜo staranności, aby ściana
nabrała jednolitego wyglądu. Obecne uzupełnienia współczesną cegłą szpecą
obiekt. UŜycie materiału z tamtych lat (podobnych wymiarów i koloru) umoŜliwi
scalenie ściany i nawiązanie się do istniejącego wątku ceglanego.
Jakiekolwiek uzupełnienia murów dla fachowców będą zawsze widoczne, ale
dla przeciętnego odbiorcy, budynek mimo przeprowadzonego remontu będzie
czytelny, jako całość. Widoczne są duŜe ubytki spoin nawet w nowych
przemurowanych fragmentach. Brak spoin (fug) sprzyja wnikaniu wód
opadowych w głąb murów a wiec szybszej ich destrukcji. Koniecznie trzeba je
uzupełnić, aby powstrzymać dalsze niszczenie. Ze względu na stosowane na
przestrzeni lat róŜne materiały do spoinowania, zwłaszcza cement zaleca się
wymianę spoin (fug) na całej powierzchni murów. Dolne partie murów są
znacznie ciemniejsze, co wskazuje na zwiększone zawilgocenie, dlatego teŜ
ich stan techniczny jest duŜo gorszy od wyŜszych partii. W wielu miejscach
widać wyraźne wysolenia oraz zazielenienia, które potwierdzają zwiększonego
zawilgocenie podłoŜa. Źródłem zawilgocenia są nieszczelne opierzenia lub ich
brak, woda wznoszona kapilarnie z gruntu i woda rozbryzgowa odbijająca się
od powierzchni trawników lub chodników, która potrafi zachlapywać ścianę na
wysokość do 80 cm. Powinno się uwzględnać ograniczenie dostępu wody do
murów. NaleŜy wprowadzić pionowe izolacje przeciwwilgociowe części murów
poniŜej poziomu gruntu oraz takŜe drenaŜ. Wskazana jest wymiana mokrego
gruntu wokół obiektów na materiał zapewniający stabilność budowli, który
jednocześnie nie utrzymuje wody. To rozwiązanie umoŜliwi spływ wody do
projektowanego drenaŜu i ułatwi wysychanie partii murów poniŜej poziomu
gruntu. Wyeliminowanie zawilgocenia ścian poprawi ich wygląd i izolacyjność
termiczną, mokre mury są zawsze zimnymi murami. Cała powierzchnia
elewacji wymaga gruntownego mycia przed rozpoczęciem prac. NaleŜy
wykonać próby mycia i czyszczenia wybranych fragmentów róŜnymi
materiałami, aby wybrać najmniej agresywne, ale skuteczne rozwiązanie.
NaleŜy pamiętać, Ŝe nawet nowe cegły ze względu na wypał nie są idealne,
dlatego teŜ, próby doczyszczania za wszelka cenę są niewskazane.
,,Przeczyszczona” powierzchnia cegieł traci autentyczny-historyczny wygląd i
jest bardziej naraŜona (porowatość) na działanie czynników atmosferycznych.
Dopiero potem moŜna uzupełniać lub wymieniać brakujące elementy oraz
dokonać wymiany fug. Wszystkie zabiegi powinna zakończyć hydrofobizacja
zabezpieczająca przed wpływem czynników atmosferycznych (wody).
ZALECANE PRACE ELEWACYJNE
Całe powierzchnie elewacji naleŜy zmyć w okresie letnim wodą z detergentami
(zmniejszają napięcie powierzchniowe) przegrzaną parą wodną (najbardziej
zalecane gdyŜ zmniejszają niebezpieczeństwo dodatkowego zawilgocenia
ścian), oba zabiegi ułatwiają oczyszczenie powierzchni z wieloletnich
zanieczyszczeń. Nawarstwienia stałe z zapraw uŜywanych podczas wtórnych
uzupełnień naleŜy doczyszczać mechanicznie. Doczyszczanie chemiczne
wskazane jest jedynie w uzasadnionych przypadkach. Ze względu na wiek
obiektu oraz lokalnie wymienione fugi na mocne i szczelne cementowe, naleŜy
załoŜyć wymianę fug na całej powierzchni. Jednorodne (kolor i faktura) fugi w
murach licowych w znacznym stopniu decydują o wyglądzie ścian, nawet tych
z wymieniona częściowo cegłą.
Fuga w murach licowych ma decydujący wpływ na trwałość całego muru,
chroni przed wnikaniem wody, która zwłaszcza w okresie zmiennych
temperatur +/-, czyni największe zniszczenia. Dlatego najrozsądniej jest
wymienić całość, lokalne uzupełnienia fug poza trudnościami w doborze
koloru, róŜnią się nasiąkliwością, wytrzymałością itp. Podstawowym błędem
popełnianym podczas prac jest złe oczyszczenie (zbyt płytkie) ze starej fugi
oraz uŜycie zbyt mocnych współczesnych zapraw. Nowa fuga powinna być
zakładana na grubość, co najmniej 20mm. W przypadku zalecanej fugi
renowacyjnej, porowata budowa tak jak w tynkach renowacyjnych zwiększa
powierzchnię oddawania wilgoci, ( co sprzyja wysychaniu murów).
Pojawiające się podczas wysychania sole magazynowane są w grubości fug,
chroniąc samą cegłę. Łatwiej jest po wielu latach gdyby zaszła taka potrzeba,
wymienić fugi niŜ całe cegły. Występujące miejscami ślady mikroorganizmów
zdezynfekować preparatem SanierLösung, powierzchnie osłabione wzmocnić
preparatem TiefenGrund. Całość powierzchni zabezpieczyć środkiem
hydrofobowym Baumit Imprägnierung, który wzmocni i zabezpieczy przed
wodą nie zamykając moŜliwości wysychania.
ETAPY PRAC NA ELEWACJI
- zmycie wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów
- powierzchnie cegły licowej doczyścić mechanicznie na mokro, chemia tylko
w ostateczności,
- wskazane jest całkowite usuniecie wszystkich spoin na głębokość, co
najmniej 20mm, jeŜeli jednak ze względów finansowych nie będzie to moŜliwe
naleŜy usunąć chociaŜ ta najbardziej zniszczone („skruszone”)
- mur wyszczotkować i oczyścić np. spręŜonym powietrzem lub twardą
szczotką,
- uzupełnienie i wymiana najbardziej zniszczonej cegły (zgodnie z
zaznaczeniami na rysunku + ewentualne inne ubytki odkryte w trakcie prac
konserwatorskich)
- wykonanie nowe spoiny z fugi renowacyjnej SFM z dodatkiem piasku
kwarcowego (w kolorze piaskowym), działają one na zasadzie sączków,
umoŜliwiają wysychanie murów, szkodliwe sole krystalizują w porach fugi
oszczędzając powierzchnie cegieł,
- po oczyszczeniu i fugowaniu powierzchnia cegieł powinna być
zabezpieczona przed działaniem czynników atmosferycznych,
- gruz i resztki tynku usunąć z terenu prac (zwłaszcza gdy są ślady soli lub
grzybów)
- dolne partie fundamentowe po odkopaniu i oczyszczeniu powinny być
pokryte tynkiem renowacyjnym uszczelniającym, odpornym na wysolenia SP
63 zabezpieczony folia kubełkową
- pomalowanie kratek oraz skrzynki hydrantu na farbą do krycia metalu na
kolor czarny
AUTORZY:
mgr inŜ. arch. Bogdan Przylipiak
upr. GT-III/630/482/76
oprac.: mgr inŜ. arch. Wiktor Janusz
nr urb. G-233/2007