Rozum praktyczny w filozofii Kanta i Fichtego : prymat

CZĘŚĆ I. PRYMAT ROZUMU PRAKTYCZNEGO
W FILOZOFII IMMANUELA KANTA
Wprowadzenie
Rozdział 1. Rozum teoretyczny a rozum praktyczny. Empirycznie
uwarunkowany a czysty rozum praktyczny. Prymat rozumu
praktycznego zamiast koordynacji użytków rozumu.
Analiza Krytyki praktycznego rozumu
Rozdział 2. Rozum praktyczny jako autonomiczny namysł moralny.
Państwo celów. Analiza Uzasadnienia metafizyki moralności
Rozdział 3. Pojęcie zainteresowania. Prawa wolności
i wzajemność przymusu. Czysty rozum praktyczny
jako źródło prawa moralnego i zewnętrznego.
Analiza Metafizyki moralności
Rozdział 4. Czy czysty rozum może być praktyczny?
Praktyka jako sfera rozumności. Analiza O porzekadle
Rozdział 5. Rozum jako porządek celów. Zgodność między rozumem
teoretycznym i praktycznym. Analiza Krytyki władzy sądzenia
CZĘŚĆ II. RADYKALIZACJA KANTOWSKIEJ TEZY
O PRYMACIE ROZUMU PRAKTYCZNEGO
W FILOZOFII JOHANNA GOTTLIEBA FICHTEGO
Wprowadzenie
Rozdział 1. Nieskończona aktywność Ja. Naoczność intelektualna.
Analiza Pierwszego i Drugiego wprowadzenia do Teorii Wiedzy
Rozdział 2. Rozum praktyczny a rozum teoretyczny: zmiana odniesień.
Analiza Teorii Wiedzy nova methodo
A) Pierwotny akt i wyłonienie się przedmiotowości
B) Wolność: czysta wola i wola empiryczna. Działanie
Rozdział 3. Oblicza Fichteańskiego prymatu praktyczności.
Analiza Systemu teorii moralności (1798)
Rozdział 4. Praktyczność poza racjonalnością? Ewolucja znaczenia
prymatu praktyczności na przykładzie Systemu teorii moralności
i Zachęty do życia szczęśliwego
Rozdział 5. Absolutna wolność jako wolność Absolutu.
Analiza Zachęty do życia szczęśliwego
Zakończenie
Bibliografia