Rozważania różańcowe na XIV Dzień Papieski: „Jan Paweł II
Transkrypt
Rozważania różańcowe na XIV Dzień Papieski: „Jan Paweł II
Opracował:Ks. Dariusz Kowalczyk Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” Warszawa Rozważania różańcowe na XIV Dzień Papieski: „Jan Paweł II – Świętymi Bądźcie” Niedziela, 12 października 2014 r. Tajemnice chwalebne 1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa. W pierwszej tajemnicy chwalebnej różańca świętego dotykamy wydarzenia, na którym opiera się cała nasza wiara. Jezus Chrystus poprzez swoją paschę, a więc mękę, konanie i chwalebne zmartwychwstanie pokonał ostatecznie grzech, szatana i śmierć. Jednocześnie nasz Pan otworzył nowy rozdział historii świata – epokę zmartwychwstawania, jako Pierwszy spośród tych, co pomarli. Dzięki temu mamy nadzieję na życie wieczne. Zbawienie w Chrystusie zostało nam dane za darmo. Bóg do końca umiłował grzeszników.Dlatego najlepszą odpowiedzią i wyrazem wdzięczności za ten niewypowiedziany dar jest święte życie. Wyjątkowo piękny wzór drogi do świętości odnajdujemy w osobie naszego umiłowanego rodaka – Jana Pawła II. W tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego, razem z Matką Bożą, prośmy o świętość dla nas i całego świata. 2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Kolejnym aktem tajemnicy paschy Pana jest Wniebowstąpienie. Nieustannie powinniśmy sobie przypominać tę prawdę! Nasz Zbawiciel nie powrócił do życia w ten sam sposób, co Łazarz, który wstał z grobu, by kiedyś powtórnie umrzeć. Pan Jezus w akcie zmartwychwstania wstąpił do nieba, do swojego Ojca. Przebywa teraz w rzeczywistości wiecznej i już nigdy nie będzie umierał. Wypełniło się we wniebowstąpieniu to, co zapowiedział. Jakże pocieszająca to tajemnica. Kiedy dziś prosimy o świętość, dobrze jest zapatrzeć się w naszego Pana, który wstąpił do nieba, aby pomarzyć o tej rzeczywistości, która naprawdę na nas czeka. Jak pięknie będzie po dobrym i świętym życiu spotkać w wieczności Pana Jezusa razem ze wszystkimi zbawionymi. Warto prosić o siły, aby dzięki łasce Bożej znaleźć się w tym gronie, gdzie przebywa już święty Jan Paweł II i inni święci Kościoła. 3. Zesłanie Ducha Świętego. Duch Święty uczy nas wszystkiego, co potrzebne do zbawienia. On wzbudza w nas wiarę i prowadzi do Chrystusa czyniąc świętymi. Jan Paweł II pisał w swych wspomnieniach, że w dzieciństwie jego ojciec nauczył go modlitwy do Ducha Świętego, z której on nigdy nie zrezygnował. Pomódlmy się tymi słowami: „Duchu Święty, proszę Cię o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej, o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary, o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, o dar bojaźni Bożej, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać. Amen. 4. Wniebowzięcie Matki Bożej. Święty Jan Paweł II powiedział na Jasnej Górze 15 sierpnia 1991 roku: „Dzieje człowieka na ziemi stają się długim pasmem zmagań i walk pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy Ojcem Przedwiecznym, który miłuje świat aż do oddania swego Syna Jednorodzonego, a "ojcem kłamstwa", który jest "od początku zabójcą"."Ojciec kłamstwa" walczy o to, ażeby człowieka wyzuć z przybranego synostwa”. Walczy z Niewiastą, która jest pierwowzorem Kościoła. Znak Niewiasty w Apokalipsie wskazuje jednocześnie na Bogarodzicę i na Kościół. „Na wszystkich, którzy wraz z Chrystusem, jako synowie w Synu, wołają: "Abba, Ojcze!"Jako przybrani synowie, uczestniczymy w tym paschalnym zwycięstwie Krzyża i Zmartwychwstania, w którym pierwsza uczestniczy Bogarodzica: Maryja wniebowzięta!”. Wiele ośrodków pracuje nad tym, abyśmy swe życie kształtowali tak, „jakby Bóg nie istniał” i nie kochał człowieka. Prośmy zatem razem z Maryją wniebowziętą – zwycięską, abyśmy nie pozwolili się wyzuć z „przybrania za synów” i pomagali wszystkim to przybranie wybrać i potwierdzać życiem.Wtedy będziemy „błogosławieni wraz z Maryją, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana”. 5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny. Jak przekonujenas Ojciec Święty Franciszek,«u początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie» (Evangeliigaudium, nr 7).To dlatego z głębi wiekowego doświadczenia Kościoła święty Jan Paweł II wyznacza chrześcijanom na trzecie tysiąclecie zadanie kontemplowania oblicza naszego Pana Jezusa Chrystusa. Prosi, byśmy czynili to w towarzystwie i w szkole Najświętszej Matki Zbawiciela. Maryja Królowa aniołów i świętych, kieruje do nas nieustanne wezwanie z Kany Galilejskiej: „Uczyńcie wszystko, cokolwiek mój Syn wam powie” (J 2,5). Zechciejmy dziś pójść duchową drogą Jana Pawła II i bądźmy świętymi! Wszędzie, gdziekolwiek Pan Bóg nas stawia. Na każdej drodze życia, w każdym powołaniu, służbie i zawodzie, w każdym położeniu i w każdym doświadczeniu. Prośmy wspólnie o łaskę nieustannego nawracania się i wytrwania na drodze wiary.