Podczas wypraw do lasu w cieplejsze dni można już spotkać

Interaktywna Mapa Puszczy Knyszyńskiej - www.puszcza-knyszynska.pl
Wygenerowano: 2017-03-07/02:31:06
Podczas wypraw do lasu w cieplejsze dni można już spotkać wygrzewające się w wiosennym słońcu
zaskrońce.
W lesie od wielu dni kwitną wawrzynek wilczełyko, przylaszczka pospolita, śledziennica skrętolistna,
zawilec gajowy, zdrojówka rutewkowata, praktycznie większość leszczyn już przekwitła. Wiosnę widać
także w świecie zwierząt.
Zaskroniec zwyczajny to gatunek niejadowitego węża, podlegający ochronie. Zaskrońce są
zwierzętami pożytecznymi - żywią się małymi gryzoniami (myszy, nornice), a także płazami i rybami.
Polują wyłącznie na zwierzęta w ruchu. Same zaś zaskrońce są pokarmem różnych zwierząt, a już
absolutnym przysmakiem... bocianów.
Ten wąż występuje na terenie całej Europy, z wyjątkiem Szkocji i Irlandii.
By odstraszyć drapieżnika, zaskrońce wydzielają nieprzyjemnie pachnącą ciecz, udając martwe zwierzę.
Zagrożony, wydaje głośny syk.
Polska nazwa zwierzęcia wiąże się z dwiema żółtymi plamami z tyłu głowy - jakby za skroniami.
Plamy te są otoczone wyraźną czarną linią, tworzącą obwódkę. Spód węża jest jasny - białokremowy z
wyraźnymi czarnymi plamami.
Okres godowy przypada na kwiecień. Samica składa na przełomie wiosny i lata od 9 do 40 jaj. Wylęg
młodych węży następuje na ogół po dwóch miesiącach (od sierpnia do jesieni), a długość młodych węży
wynosi około 15 cm i są one natychmiast samodzielne.
Zaskrońce lubią tereny podmokłe, bagienne, bliskość jezior i zbiorników. Węże te doskonale pływają i
nurkują.
Zaskroniec to wąż niegroźny, który wręcz unika człowieka - choć coraz częściej spotykamy go w
sąsiedztwie naszych domów, w naszych ogrodach.
tekst: Andrzej Antczak
1/1
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)