więcej

D
ługo
oczekiwana
Ustawa
Prawo
energetyczne wprowadziła
zasade uwolnienia cen na
wszystkie rodzaje energii. Przedsiębiorstwa energetyczne wytwarzające energią oraz zajmujące się
jej przesyłem i dystrybucją mają
na podstawie uzasadnionych
kosztów opracować odpowiednie
taryfy ujmujące opłaty i stawki dia
wszystkich rodzajów ich działalności. Powołany Urząd Regulacji
Energetyki ma pełnić rolą swoistego regulatora lub strażnika interesów zarówno wytwórcy jak i
odbiorcy energii poprzez sprawdzanie i zatwierdzanie taryfy.
Tak przyjęte w ustawie założenia od razu pokazują, że sektor
energetyczny ma sią dobrze i zrobi wszystko aby tylko jego interesy były w pełni zabezpieczone.
Potwierdzają to zresztą dalsze
przepisy ustawy, które zawierają
szereg uchybień i niejasności powodujących powstawanie konfliktów na styku dostawca i odbiorca energii. Dobitnym potwierdzeniem tego są otrzymywane
przez nas rachunki za energią
elektryczną gdzie dodatkowo
wprowadzono elementy opłat stałych za usługi przesyłowe. Zamiast maksymalnie uprościć sposób ustalania opłat za dostarczone ciepło w myśl zasady zużyłempłacą, wprowadzono obligatoryjnie dwuczłonową opłatą za ciepło
której prawidłowe ustalenie wymaga posługiwania się złożonymi wzorami matematycznymi w
których na dodatek zamówioną
moc cieplną wyraża się MW. Powoduje to konieczność dodatkowego przeliczania jednostek. Ten
sposób jest dla większości indywidualnych odbiorców nieczytelny i niezrozumiały. O wiele bar-
nia prac termomodernizacyjnych
jest ich spłata oszczędnościami ze
zużycia energii cieplnej. Przy systemie taryf bardzo trudno bądzie
wykazać że oszcządności uzasadniającelowe działania moderniza-
dziej zrozumiała jest sytuacja w
której znana jest cena jednostki
ciepła i tak jak przy innych rodzajach energii opłatę ustala się mnożąc cenę jednostkową poprzez
wskazania licznika jej poboru.
Obserwacja wskazań zużycia
energii na liczniku ma też i inny
bardzo ważny aspekt. Jest nim
oszczędzanie zużycia energii i
prowadzenie prac termomodernizacyjnych . Podstawą finansowa-
cyjne gdyż zyski na mocy zamówionej są zwykle niższe niż
oszczędności energii. System
dwuczłonowy w sytuacji gdy
energia cieplna jest odbierana w
ciągu całego roku stwarza komfortową sytuacje dla wytwórców.
Nie wymusza na nich żadnych
działań, które skutkowałyby
zmniejszaniem kosztów wytwarzania czy minimalizowania strat
przesyłu.
Tak na marginesie Rzecznik
Praw Obywatelskich zwrócił się
do Trybunału Konstytucyjnego z
wnioskiem o zbadanie konstytucyjności przepisu art. 46 ustawy
Prawo Energetyczne w zakresie w
jakim zawiera on w odniesieniu
do paliw gazowych, energii elektrycznej i cieplnej upoważnienie
dla ministra gospodarki do określania w drodze rozporządzenia
szczegółowych zasad rozliczeń z
indywidualnymi odbiorcami w
lokalach mieszkalnych. Pośpiesznie przygotowane Prawo Energetyczne nie uporządkowało całego
procesu wytwarzania, przesyłania
i dystrybucji ciepła co znajduje
wyraz w niewielkiej ilości zatwierdzonych do tej pory taryf
cieplnych. Spowodowało natomiast w wielu miastach nieracjonalne tendencje do budowy w
sąsiedztwie systemu sieci cieplnych nowych lokalnych kotłowni.
W odczuciu bezpośrednich
konsumentów ciepła nowa ustawa w dalszym ciągu ochrania tylko sektor energetyczny nie zmuszając go do dostosowania się do
nowych wymagań gospodarki
rynkowej. W efekcie końcowym
i tak za wszystko zapłaci konsument nie mając innego wyboru.
Oby tylko wysiłek i poświęcenie
lokatorów oszczędzających energię cieplną nie "przeziębiło się"
pod płaszczykiem nowego prawa.
O jego skutkach poinformujemy
w następnym numerze.
(A.W.)