Zalacznik_do_Decyzji_VIII_3 - System Wymiany Informacji

Transkrypt

Zalacznik_do_Decyzji_VIII_3 - System Wymiany Informacji
Aneks
Dodatkowe zaplanowane działania
I. Zaplanowane działania: różnorodność biologiczna obszarów górskich
(i) Uzasadnienie
1. Taksonomiczny skład różnorodności biologicznej obszarów górskich różni się ze względu
na region biogeograficzny, szerokość i długość geograficzną obszaru górskiego, jak również
jego ukształtowanie. W niektórych przypadkach, obszary górskie dostarczają niezbędnych
sezonowych zasobów dla organizmów, które w innych okresach czasu znajdują się na
obszarze biomów nizinnych. Ponadto znaczna ilość grup organizmów posiada swoich
reprezentantów zarówno na obszarach nizinnych, jak również w regionach górskich; w takim
przypadku napotyka się na szeroki zakres grup organizmów, a nie tylko kilka grup
taksonomicznych. W konsekwencji regiony górskie często stają się „hot spots” różnorodności
biologicznej, dla których pełny zakres działań taksonomicznych stanowi wyzwanie oraz
wymagają udziału wielu uczestników oraz ekspertów dla różnego rodzaju organizmów.
2. Ponieważ większość łańcuchów górskich rozciąga się na znacznej długości i obszarze,
istotne znaczenie ma regionalne podejście do zagadnienia różnorodności biologicznej
obszarów górskich. Wiele stosownych informacji na ten temat dostępnych jest w różnego
rodzaju bazach danych i spisach inwentarzowych. Dlatego też Globalna Inicjatywa
Taksonomiczna może wnosić wkład do programu pracy dotyczącego różnorodności
biologicznej na obszarach górskich na kilka sposobów, łącznie z gromadzeniem stosownych
informacji i doświadczeń.
(ii) Rezultaty
3. Zwiększony zakres wiedzy na temat składu gatunkowego na obszarach górskich jako
rezultat przeprowadzonych krajowych badań taksonomicznych oraz spisów inwentarzowych.
(a) Robocza lista organizmów – opracowanie roboczej listy organizmów pojawiających się na
obszarach górskich, która zawiera ich nazwy lokalne, z informacją na temat szerokości
geograficznej i ukształtowania terenu;
(b) Robocze klucze identyfikacyjne – opracowanie kluczy identyfikacyjnych w wersji
drukowanej i elektronicznej, użytecznej dla celów zachowania, monitorowania oraz
zrównoważonego użytkowania organizmów na obszarach górskich;
(c) Upowszechnienie danych – należy rozpowszechnić listy robocze oraz klucze w jak
najszerszym zakresie w celu zwiększenia ich użyteczności;
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
(d) Zasoby ludzkie – należy udzielać bezpośredniego wsparcia ekspertom ds. taksonomii
poprzez zachęcanie ich do uczestnictwa w odpowiednich programach szkoleniowych, a także
wspieranie procesu tworzenia zbiorów zawierających lokalne źródła oraz dane na temat fauny
i flory obszarów górskich;
(e) „hot spots” i obszary chronione – zapewnienie stosownych informacji taksonomicznych,
infrastruktury oraz zasobów ludzkich w celu identyfikacji „hot spots” na obszarach górskich
oraz ustanowienia i monitorowania obszarów chronionych.
(iii) Ramy czasowe
4. Biorąc pod uwagę, że istniejący obecnie stan wiedzy na temat różnorodności biologicznej
obszarów górskich pozostaje nadal nieodpowiedni, Globalna Inicjatywa Taksonomiczna
podejmować będzie ustawiczne wysiłki w celu opracowania oraz udoskonalenia roboczych
list oraz roboczych kluczy identyfikacyjnych dla organizmów zamieszkujących te obszary. W
ciągu najbliższych trzech lat Inicjatywa podejmie działania zmierzające do opracowania
wskazówek taksonomicznych, skomputeryzowanej listy organizmów zamieszkujących
obszary górskie, oraz kluczy identyfikacyjnych, w porozumieniu z odpowiednimi krajowymi
agencjami taksonomicznymi i zarządzającymi.
(iv) Uczestnicy
5. Program prac na rzecz różnorodności biologicznej obszarów górskich określił dużą liczbę
odpowiednich uczestników, w tym między innymi: program Globalnej Oceny Różnorodności
Biologicznej Obszarów Górskich w ramach programu DIVERSITAS, Partnerstwo Obszarów
Górskich, Forum Obszarów Górskich, BioNET-INTERNATIONAL (w celu organizacji
lokalnych węzłów, ang.: LOOP), organizacja FAO w ramach zagadnień związanych z
rolnictwem, System Wymiany Informacji w ramach Konwencji, oraz Globalne Centrum
Informacji na Rzecz Różnorodności Biologicznej (ang.: GBIF), Globalne Centrum
Środowiskowe (ang.: GEF), oraz krajowe instytucje finansujące zapewniające wsparcie
finansowe, Globalna Strategia na rzecz Ochrony Roślin (ang.: GSPC) (dla roślin), organizacje
krajowe, agencje zajmujące się ochroną środowiska oraz programy, w tym również
odpowiednie organizacje pozarządowe, lokalne wspólnoty oraz wiele innych podmiotów.
6. Społeczność naukowa, wraz z jej zakończonymi i aktualnymi programami naukowymi na
temat różnorodności biologicznej obszarów górskich oraz muzea przyrodnicze ze zbiorami
gromadzonymi przez wiele dekad, odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu wiedzy fachowej
oraz stosownych informacji, i w związku z tym powinny brać aktywny udział w projektach.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
(v) Mechanizmy
7. Istniejące mechanizmy, takie jak System Wymiany Informacji, Mechanizm Koordynacyjny
Globalnej Inicjatywy Taksonomicznej, Partnerstwo Obszarów Górskich, oraz Forum
Obszarów Górskich, a także centrum GBIF mogą być wykorzystane dla celów koordynacji i
promocji działań.
(vi) Wymagania dotyczące finansowania, zasobów ludzkich oraz innych kompetencji
8. Zagadnienia dotyczące finansowania, zasobów ludzkich oraz budowania potencjału
wymagają identyfikacji odpowiednich funduszy w ramach już istniejących, jak i nowych
projektów, oraz nowych źródeł finansowania udostępnianych w celu zwiększenia potencjału
technicznego krajów rozwijających się.
(vii) Projekty pilotażowe
9. Projekty pilotażowe powinny być budowane na bazie informacji pochodzących z kilku
regionów górskich, takich jak Alpy, Andy, Himalaje, Łuk Wschodni, w celu pozyskania
rezultatów w krótkim czasie i poddania ocenie ich użyteczności. Globalna Inicjatywa
Taksonomiczna może zajmować się między innymi potrzebami dotyczącymi budowy
potencjału na poziomie lokalnym i regionalnym poprzez koordynację warsztatów we
współpracy z partnerami obszarów górskich, Forum Obszarów Górskich oraz programem
DIVERSITAS, koncentrując się na zachowaniu i monitorowaniu różnorodności biologicznej
obszarów górskich.
II. Zaplanowanie działanie: Inwazyjne Gatunki Obce
(i) Uzasadnienie
10. Zapobieganie wpływom oraz łagodzenie skutków jakie wywierają inwazyjne gatunki obce
często zależy od dostępu we właściwym czasie do fachowej wiedzy taksonomicznej oraz do
taksonomicznych zasobów, takich jak narzędzia identyfikacyjne, informacje na temat nazw
gatunków, oraz przyrodnicze kolekcje referencyjne. Dla wielu dróg przenikania się
inwazyjnych gatunków obcych, skuteczne działania zapobiegawcze i łagodzące mogą polegać
na wykrywaniu i monitorowaniu prowadzonym na poziomie sub-regionalnym, regionalnym, a
nawet globalnym. W konsekwencji wymagane jest by możliwości działań taksonomicznych
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
oraz informacje dostępne były dla wszystkich krajów w celu zapewnienia skutecznej ochrony
oraz działań łagodzących potencjalny wpływ inwazyjnych gatunków obcych. Kluczem do
przewidywania, wczesnego wykrywania oraz monitorowania inwazji może stać się lepsza
charakterystyka gatunków dokonywana za pomocą badań naukowych. Ponadto podstawowe
informacje taksonomiczne na temat różnorodności biologicznej w obszarach, które mogą być
wystawione na działanie lub wrażliwe na kluczowe drogi przenikania gatunków inwazyjnych
(np. w porty morskie) mogą przyczyniać się do wczesnego wykrywania zmian w strukturze
gatunków powodowanych przez inwazyjne gatunki obce. Ponadto taksonomiczna wiedza
fachowa może mieć duże znaczenie dla opracowywania środków kontroli biologicznej,
których użycie może być brane pod uwagę przez decydentów w odniesieniu do inwazyjnych
gatunków obcych w szczególnych przypadkach.
(ii) Rezultaty
11. Rezultaty powinny obejmować:
(a) Opracowaną i / lub udostępnioną na dużą skalę bazę danych na temat inwazyjnych
gatunków obcych oraz przypadków inwazji;
(b) Opracowane i rozpowszechnione robocze klucze identyfikacyjne dla znanych
inwazyjnych gatunków obcych związane z kluczowymi drogami przenikania;
(c) Opracowaną i wdrożoną do użycia przez lokalne władze monitorujące roboczą listą
organizmów na obszarach, które są wystawione lub wrażliwe na skutki kluczowych dróg
przenikania.
(iii) Ramy czasowe
12. W okresie dwóch lat dopracowana zostanie i / lub rozbudowana, a także
rozpowszechniona na dużą skalę baza danych. Klucze identyfikacyjne dla znanych
inwazyjnych gatunków obcych zostaną sporządzone oraz rozpowszechnione w okresie trzech
lat. Robocza lista organizmów na obszarach, które są wystawione lub wrażliwe na kluczowe
drogi przenikania zostanie sporządzona i wdrożona w okresie trzech lat.
(iv) Uczestnicy
13. Opracowanie bazy danych – Komisja IUCN ds. Przetrwania gatunków (ang. SSC), Grupa
Specjalistów ds. Gatunków Inwazyjnych, Globalna Sieć Informacyjna ds. Inwazyjnych
Gatunków, System Wymiany Informacji Konwencji, ITIS, IABIN, GBIF, Gatunki 2000,
BioNET-INTERNATIONAL. Klucze identyfikacyjne – społeczność naukowa, Rządy
krajowe, muzea przyrodnicze i programy. Robocza lista organizmów na obszarach, które są
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
wystawione lub wrażliwe na kluczowe drogi przenikania gatunków inwazyjnych – rządy
krajowe, organizacje krajowe i regionalne, w tym organizacje pozarządowe.
(v) Mechanizmy
14. Ważnym mechanizmem pozostaną skoordynowane działania na poziomie krajowym i
globalnym podejmowane przez uczestników zdefiniowanych powyżej. Ponadto istniejące już
mechanizmy, takie jak System Wymiany Informacji Konwencji oraz GBIF mogą
funkcjonować jako portale informacyjne.
(vi) Wymagania dotyczące finansowania, zasobów ludzkich oraz innych kompetencji
15. Zagadnienia dotyczące finansowania, zasobów ludzkich oraz budowania potencjału
wymagają identyfikacji odpowiednich funduszy w ramach już istniejących, jak i nowych
projektów, oraz nowych źródeł finansowania udostępnianych w celu zwiększenia możliwości
technicznych krajów rozwijających się. Istotnym źródłem zapewnienia wsparcia finansowego
może być GEF, jak również krajowe organizacje finansujące.
III. Zaplanowane działanie: obszary chronione
(i) Uzasadnienie
16. Taksonomiczna wiedza fachowa oraz informacje stanowią kluczowe wymagania dla
planowania ochrony oraz zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi. Jest to
szczególnie istotne w przypadku obszarów chronionych, które ustanowione zostały w celu
zachowania znaczącej części naturalnej różnorodności biologicznej, jednakże w oparciu o
ograniczony poziom wiedzy lub informacji dostępnych na temat różnorodności biologicznej,
którą one obejmują. Przy braku w chwili obecnej kompletnej inwentaryzacji gatunków dla
istniejących, czy planowanych dużych obszarów chronionych, a także odpowiednich
informacji na temat taksonomii, występowania i biologii wielu taksonów o dużej wartości dla
zachowania przyrody, trudno będzie opracować wartościowy plan działań ochronnych. Celem
programu prac nad obszarami chronionymi jest wpieranie działań zmierzających do
ustanowienia krajowego i regionalnego systemu obszarów chronionych, który będzie
reprezentatywny pod względem ekologicznym oraz efektywnie zarządzany. Działanie 1.1.2 w
ramach programu prac w sposób szczególny wymaga ustanowienia obszarów chronionych na
dużych, nienaruszonych i trudnych do zastąpienia obszarach naturalnych, a także na
obszarach chroniących najbardziej zagrożone gatunki; ponadto działanie 1.1.5 wymaga
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
przeprowadzenia analizy braków na poziomie krajowym i regionalnym dotyczącej
reprezentacyjności systemu obszaru chronionego (do 2006 roku). Globalna Inicjatywa
Taksonomiczna może odegrać istotną rolę szczególnie w procesie identyfikacji, ustanawiania
oraz zarządzania obszarami chronionymi (Decyzja VII/28, aneks, element programu nr 1)
przez koncentrowanie się na przeprowadzaniu inwentaryzacji różnorodności biologicznej oraz
analizie braków istniejących już inwentaryzacji, oraz przez opracowywanie standardów dla
zarządzania i monitorowania obszarów chronionych (Decyzja VII/28, aneks, element
programu nr 4) poprzez umożliwienie prowadzenia ocen oraz porównań różnego rodzaju
elementów taksonomiczny różnorodności biologicznej objętej i utrzymywanej dzięki
istniejącej sieci obszarów chronionych. Biorąc pod uwagę zagrożenia, na które wystawione są
obszary chronione w wyniku zmian klimatycznych oraz inwazyjnych gatunków obcych,
ważne jest by zrozumieć aktualne ograniczenia jakim poddawane są gatunki i populacje, a
także w jaki sposób ograniczenia te będą miały wpływ na zasięg występowania przy
zmieniających się warunkach. Dostęp do dokładnych informacji na temat aktualnego zakresu
występowania oraz możliwość ich modelowania istotne są dla właściwego zarządzania oraz
rozwoju polityki decyzyjnej.
(ii) Rezultaty
17. Udoskonalone oraz rozszerzone listy inwentaryzacje różnorodności biologicznej obszarów
chronionych wszystkich typów, również rozbudowane o działania monitoringowe, których
celem jest zapis zachodzących w czasie zmian dotyczących gatunków i populacji.
Taksonomiczne wskazówki dla kluczowych organizmów bezkręgowych, roślin i organizmów
niższych, gatunków pod względem ekonomicznym istotnych i zagrożonych. Informacje na
temat aktualnego występowania oraz pojawiania się gatunków istotnych na obszarach
chronionych, włączając w to również trendy populacyjne. Identyfikacja siedlisk oraz
wyznaczenie priorytetów dla ustanowienia nowych obszarów chronionych, poprzez
nakreślenie występowania gatunków na poziomie lokalnym, krajowym i regionalnym.
Mobilizacja oraz zwiększenie liczby okazów oraz danych na poziomie obserwacyjnym
dotyczących gatunków w celu umożliwienia modelowania aktualnego występowania oraz
występowania w różnego rodzaju modelach zmian klimatycznych, a także innych zmian
biotycznych i abiotycznych (np. zmiany w wykorzystaniu gruntu, inwazyjne gatunki).
(iii) Ramy czasowe
18. Data docelowa dla działania 1.1.5 dotyczącego przeprowadzenia analizy braków
wyznaczona została na 2006 rok. Data docelowa dla celu 4.3. (dotyczącego oceny oraz
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
monitorowania statusu i trendów dotyczących obszaru chronionego) oraz dla celu 4.4
programu prac (dotyczącego zapewnienia, że wiedza naukowa umożliwia ustanowienie i
skuteczność obszarów chronionych) - 2010 rok. Wynika z tego, że rezultaty powinny być
przedstawione wciągu następnych czterech lat, jednakże działania powinny być cały czas
kontynuowane.
(iv) Uczestnicy
19. Agencje krajowe oraz lokalne władze zajmujące się administracją i zarządzaniem
obszarem chronionym, wraz z instytucjami ds. taksonomii, a zwłaszcza muzeami
przyrodniczymi, uniwersyteckimi wydziałami zajmującymi się systematyką biologiczną oraz
innego typu instytucjami badawczymi, ogrodami botanicznymi oraz zbiorami upraw, oraz
Komisją IUCN ds. Przetrwania Gatunków, wraz z agencjami ds. ochrony przyrody, w tym
międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi, takimi jak Conservation International,
BirdLife International, Flora and Fauna International, WWF, World Resources Institute
(WRI) oraz z lokalnymi wspólnotami. Ważną rolę ogrywać również mogą parataksonomiści.
Pozostali uczestnicy to System Wymiany Informacji Konwencji oraz GBIF (jako portal
informacyjny), GEF i krajowe organizacji finansujące, oraz BioNET-INTERNATIONAL (w
celu organizacji lokalnych węzłów, ang.: LOOP). Istotną rolę odgrywać również mogą innego
rodzaju konwencje, w tym Konwencja Ramsarska na rzecz obszarów wodno-błotnych,
Światowa Konwencja na Rzecz Dziedzictwa Kulturowego, Konwencja o ochronie Gatunków
Wędrownych, oraz Konwencja o Międzynarodowym Handlu Zagrożonymi Gatunkami Flory i
Fauny (ang.: CITES), a ponadto program UNESCO Człowiek i Biosfera (ang.: MAB)
dotyczący ochrony biosfery. Należy również ustanowić bezpośrednią łączność z
odpowiednimi, trwającymi lub planowanymi, projektami związanymi z zagadnieniem
taksonomii oraz budowaniem potencjału, np. z Międzynarodową Inicjatywą Zapylania (ang.:
IPI), programem badawczym "Spis morskiego życia" (ang.: Census of Marine Life (CoML)),
Biologiczną / Zoologiczną Siecią na Rzecz Afryki Wschodniej, Partnerstwem na rzecz
Zaawansowanej Wiedzy Taksonomicznej (ang.: PEET), oraz z zainicjowanym w ostatnim
okresie Europejskim Powszechnym Instytutem na rzecz Taksonomii (ang.: EDIT).
(v) Mechanizmy
20. Istotny mechanizm stanowić będą skoordynowane działania na poziomie krajowym i
globalnym podejmowane przez uczestników zdefiniowanych powyżej. Wymagane jest
zgromadzenie pozostałych danych oraz ich odpowiednia prezentacja, wraz z opracowaniem
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
narzędzi analitycznych. Potrzeba opracowania kluczy identyfikacyjnych, inwentaryzacji oraz
podstawowych danych musi zostać wyrażona w sposób przejrzysty kluczowym agencjom
oraz podmiotom finansującym, wraz ze wskazaniem priorytetów.
(vi) Wymagania dotyczące finansowania, zasobów ludzkich oraz innych kompetencji
21. Tak jak dotychczas, gdy wymagania koncentrować musiały się na tradycyjnych procesach
wykonawczych oraz wzorcach stosowanych przez podmioty dostarczające danych, wskazane
jest by proces finansowania koncentrował się na zaspakajaniu zdefiniowanych potrzeb.
(vii) Projekty pilotażowe
22. Należy stymulować oraz podejmować działania zmierzające do stworzenia Spisu
Inwentarzowego zawierającego Wszystkie Grupy Taksonomiczne (ang.: ATBI) w ramach
istniejących i planowanych obszarów chronionych. Analiza braków przeprowadzana na
reprezentatywnych grupach taksonomicznych wykrytych na obszarze chronionym, w
kontekście występowania oraz obecności tych grup w innych obszarach krajowych i
regionalnych, wykazując opracowanie i wykorzystanie takich analiz w procesie wyboru i
zarządzania obszarem chronionym. Zgromadzenie podstawowych danych dotyczących
występowania gatunku na obszarze chronionym, przekazanie ich do krajów pochodzenia, oraz
analiza występowania za pomocą niszowego systemu modelowania.
VI. Różnorodność biologiczna wysp
23. Zgodnie z rekomendacją X/1, pkt 6, wystosowaną przez SBSTTA, na wyspy składają się
wszystkie obszary tematyczne (różnorodność biologiczna obszarów morskich i
przybrzeżnych, różnorodność biologiczna obszarów leśnych, różnorodność biologiczna wód
śródlądowych, różnorodność biologiczna obszarów suchych i półwilgotnych, różnorodność
biologiczna obszarów górskich oraz różnorodność biologiczna obszarów rolniczych) zawarte
w Konwencji. Dlatego też zaplanowane działania, zdefiniowane już jako cel operacyjny nr 4
(w tematycznym programie prac) oraz nr 5 (odnoszące się do zagadnień horyzontalnych) w
ramach programu prac GTI (Decyzja VI/8, aneks, zaplanowane działania 8 – 18)
zdefiniowane już dla tematycznych oraz horyzontalnych programów prac, mogą być również
uważane jako działania generujące informacje taksonomiczne potrzebne do zachowania
różnorodności biologicznej wysp, zrównoważonego użytkowania jej komponentów, a także
sprawiedliwego i godziwego podziału korzyści płynących z jej użytkowania.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com
24. Jednakże, biorąc pod uwagę, że: obecne alarmujące tempo utraty różnorodności
biologicznej wysp, zarówno w punktach zapalnych jaki i "spokojnych"; ze względu na ich
izolację, środowisko naturalne wysp jest świadkiem unikalnego procesu ewolucji, często
endemicznych i specyficznych elementów flory i fauny; wyspy są mikrokosmosem na miarę
ich kontynentalnych odpowiedników; bezbronność małych wysp wymaga nie tylko
specjalnej, ale natychmiastowej uwagi, wymagane jest przedstawienie specjalnego raportu
dotyczącego wysp, a w szczególności małych wysp, w celu wdrożenia, w trybie pilnym,
zaplanowanych działań 8 – 18 w ramach programu prac GTI. Ponadto, należy podkreślić
konieczność zastosowania indywidualnego sposobu podejścia do zagadnienia potrzeb
taksonomicznych oraz budowania potencjału, zwłaszcza w przypadku małych wysp.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com