Porada prawna, Kancelaria BKM Finansujący i korzystający w

Porada prawna, Kancelaria BKM
Finansujący i korzystający w umowie leasingu.
Umowa leasingu została wprowadzona do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 26 lipca
2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2010 r. Nr 74, poz. 857), która weszła w życie
9 grudnia 2000 r. Zgodnie z art. 7091 Kodeksu cywilnego (dalej jako k.c.) przez umowę leasingu
finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz
od oznaczonego zbywcy w warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu
do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje
się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie
lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Stronami omawianej umowy są finansujący i korzystający. Finansującym może być jedynie
przedsiębiorca, którego zakres działalności obejmuje działalność leasingową. Natomiast korzystającym
może być każda osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną,
której ustawa przyznaje zdolność prawną (ustawa nie kreuje po stronie korzystającego dodatkowych
wymogów).
W odniesieniu do formy zawarcia umowy leasingu należy podkreślić, że ustawa dla jej ważności
wymaga formy pisemnej. Podobnie zmiana i uzupełnienie umowy powinna zostać dokonana w formie
pisemnej pod rygorem nieważności (art. 77 § 1 k.c.). Natomiast stosownie do art. 77 § 2 k.c.
rozwiązanie umowy oraz złożenie oświadczenia o jej wypowiedzeniu bądź odstąpieniu od niej powinny
zostać stwierdzone pismem i ustawa nie łączy z niedochowaniem tej formy nieważności czynności
prawnej (jest ona w tym przypadku zastrzeżona jedynie dla celów dowodowych).
Należy nadto wskazać, że ustawa kreuje po stronie finansującego oraz korzystającego szereg
obowiązków. Finansujący ma przede wszystkim obowiązek wydać korzystającemu rzecz w takim
stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili jej wydania przez zbywcę oraz wraz z wydaniem rzeczy
przekazać odpis umowy ze zbywcą lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczących
tej umowy, w szczególności odpis dokumentu gwarancyjnego co do jakości rzeczy, otrzymanego
od zbywcy lub producenta. Uważa się, że finansujący powinien także przekazać m.in. dokumenty
potwierdzające, że rzecz wyróżnia się określonymi cechami szczególnymi, czy też instrukcję obsługi.
Natomiast finansujący nie odpowiada za przydatność rzeczy do umówionego użytku i ta okoliczność
leży po stronie korzystającego (art. 7094 § 2 k.c.).
Podstawowym obowiązkiem korzystającego jest uiszczenie na rzecz finansującego rat
w umówionych terminach. Jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty,
finansujący powinien wyznaczyć na piśmie korzystającemu odpowiedni termin dodatkowy
do zapłacenia zaległości z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu
może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin
wypowiedzenia. Umowa leasingu nie może przewidywać mniej korzystnych dla korzystającego
postanowień w zakresie zwłoki w płatności rat, ponieważ takie postanowienie będzie z mocy prawa
nieważne.
Korzystający obowiązany jest nadto utrzymywać rzecz w należytym stanie, w szczególności
dokonywać jej konserwacji i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym,
z uwzględnieniem jej zużycia wskutek prawidłowego używania. Powyższe oznacza, że koszty napraw
oraz konserwacji, które są niezbędne do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym obciążają
korzystającego. Korzystający ma obowiązek także ponosić ciężary związane z własnością
lub posiadaniem rzeczy, a zatem m.in. uiszczać podatki, a także pokryć koszty ubezpieczenia.
Jeżeli korzystający nie będzie wywiązywał się z opisanych wyżej obowiązków, finansujący może
wypowiedzieć umowę leasingu zgodnie z art. 70911 k.c. Warto także pamiętać, że jeżeli w umowie
leasingu nie postanowiono, aby naprawy i konserwacje były dokonywane przez wyspecjalizowany
podmiot, a powstała konieczność wykonania istotnej naprawy, to korzystający ma obowiązek
niezwłocznie zawiadomić o tym finansującego.
Korzystający powinien używać rzeczy i pobierać jej pożytki w sposób określony w umowie
leasingu, jeżeli jednak umowa tego nie określa – w sposób odpowiadający właściwościom
i przeznaczeniu rzeczy. Co więcej, korzystający nie może bez zgody finansującego czynić w rzeczy zmian
(chyba że wynikają one z przeznaczenia rzeczy) ani oddać rzeczy do używania osobie trzeciej.
Izabela Kultys
aplikant radcowski
Kancelaria Radców Prawnych i Doradców Podatkowych
Bernatowicz Komorniczak Mazur sp.p.