Esej_potega umyslu - Przedszkole Miejskie Nr 97 w Łodzi

Agnieszka Stobiecka
Przedszkole Miejskie Nr 160, Łódź, ul. Marysińska 100a
IX Festiwal Twórczości Małego Dziecka – konkurs na esej.
Potęga umysłu naszych dzieci.
Sposób myślenia przedszkolaka nie jest linearny i uporządkowany. Każde
dziecko wraz z nabywaniem doświadczeń życiowych - myśli skojarzeniami i obrazami.
Działania nauczyciela w przedszkolu i rodziców w domu zmuszają przedszkolaka do
porządkowania procesów myślowych, przyczyniając się jednocześnie do myślenia
ukierunkowanego, którego konsekwencją stają się działania kreatywne. Twórcze
postępowanie dziecka jest więc wynikiem nieograniczonej dyrektywami - pracy
mózgu.
Zachęcenie dziecka do kreatywności w działaniu winno odbywać się etapami.
Pierwszym z nich, moim zdaniem, jest przygotowanie - czyli sformułowanie problemu
w sposób jak najbardziej jasny dla dziecka. Drugim etapem - jest sesja generowania
pomysłów, w czasie której osoba dorosła prowadząc zajęcia powinna przestrzegać
zasad:
•
braku jakiejkolwiek krytyki,
•
akceptacji wszystkich pomysłów, które nasuwają się młodemu badaczowi,
•
nauczenia dziecka korzystania z wszelkich inspiracji i skojarzeń.
Kreatywność sprzyja rozwijaniu sprawności umysłowych takich jak:
skojarzenia, logiczne powiązania, abstrahowanie, uogólnianie i wyobraźnia.
Umiejętność samodzielnego działania jest równie ważna jak grupowa sprawność
kreowania pomysłów. Pomysł rodzi pomysł i dlatego też prowadząc zajęcia z dziećmi
musimy to my pedagodzy wykazać się maksymalną inwencją, chęcią działania
i brakiem jakiegokolwiek strachu przed ewentualnymi pomysłami naszych
wychowanków. Kreatywność dziecka nie może być oceniana w fazie pojawienia się
pomysłów. Opiera się ona na spontanicznej grze skojarzeń, w której czasami wiązanie
ze sobą różnych i pozornie niezależnych od siebie pojęć rodzi odkrycia. Tak jak
w przypadku ludzi dorosłych, którzy starannie analizują problem, tworzą analogie,
porównują – ich twórczość jest raczej zaplanowana, tak w przypadku małych dzieci
proces kreatywności jest spontaniczny i nie ograniczony jakimikolwiek barierami.
Dzieci posiadają wyobraźnię - czego konsekwencją są działania kreatywne,
które w odpowiednio stworzonych warunkach przez nauczyciela i rodziców mogą stać
się ich naturalną potrzebą. Różnica pomiędzy twórczością dorosłych, a twórczością
dzieci polega przede wszystkim na bagażu doświadczeń i zdobytej wiedzy przez
pierwszą wymienioną grupę. Osoby dorosłe nie muszą być kreatywne z wielu
powodów: bo nie wykazują takiej chęci, bo w końcu z powodu ciągłych obowiązków
i z braku siły stają się mniej twórczy. Dzieci natomiast, na skutek odpowiedniej
edukacji i ukierunkowania - działają spontanicznie, czego efektem stają się działania
kreatywne. Obserwując podopiecznych w przedszkolu można jedynie sporadycznie
zauważyć spadek energii, zmęczenie, stres. Brak spowolnienia u nich aktywności
pracy mózgu daje efekt ciągłego działania. Otwarty umysł dzieci pozwala osiągać im
w świecie realnym kolejne szczeble wiedzy, a pozytywne myślenie, które nie jest
źródłem zahamowań, barier i lęków - umożliwia im ciągły rozwój czego skutkiem jest
kreatywność, której poświęcony jest ten esej. Jego konkluzją może być więc
dyrektywa dla nas pedagogów: nie upierajmy się przy swojej dorosłości, bądźmy
czasami jak dzieci, myślmy jak one, a może wtedy postrzeganie świata i przeróżnych
sytuacji nas uelastyczni i sprzyjać będzie gotowości do kreatywnego działania.
Agnieszka Stobiecka
Wyrażam zgodę na publikację mojego eseju pt. „Potęga umysłu naszych dzieci”
Agnieszka Stobiecka