Mazowieckim

Tadeusz Mazowiecki, ur. 18 IV 1927 w Płocku. Ukończył LO im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w
Płocku (1946), od 1946 student Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa (studia nieukończone). 1949-1951 w
grupie tygodnika „Dziś i Jutro” związanej z Bolesławem Piaseckim, 1950-1952 z-ca redaktora nacz. „Słowa
Powszechnego”; 1952-1955 członek Stowarzyszenia Pax; 1953-1955 redaktor nacz. „Wrocławskiego Tygodnika
Katolickiego”, 27 IX 1953 opublikował artykuł atakujący bp. Czesława Kaczmarka, skazanego w procesie
pokazowym na 12 lat więzienia. Od 1956 w Ogólnopolskim Klubie Postępowej Inteligencji Katolickiej, nast. w
KIK: 1957-1963 i 1968-1969 członek Zarządu KIK w Warszawie, 1975-1981 i 1988-1990 wiceprezes. 19581981 redaktor nacz. miesięcznika „Więź”. 1961-1972 poseł (Koło Poselskie Znak). 11 III 1968 współautor
interpelacji poselskiej w obronie represjonowanych studentów. 24-30 V 1977 mąż zaufania uczestników
głodówki w kościele św. Marcina w Warszawie w obronie aresztowanych członków i współpracowników KOR.
22 I 1978 sygnatariusz deklaracji założycielskiej TKN, członek Rady Programowej; współpracownik tajnego
PPN. 20 VIII 1980 współautor Apelu 64 intelektualistów popierającego postulaty strajkowe stoczniowców; od 24
VIII przewodniczący Komisji Ekspertów MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina; doradca KKP, nast. KK i Lecha
Wałęsy. W III 1981 uczestnik rozmów z władzami podczas kryzysu bydgoskiego. W 1981 (oraz w VI-VIII 1989)
redaktor nacz. „Tygodnika Solidarność”. 13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzebielinku,
Jaworzu i Darłówku, zwolniony 23 XII 1982. XI 1983 – VI 1984 przewodniczący Rady Programowej KIK. W
1985 współautor opracowania Raport. Polska 5 lat po Sierpniu (Wers, 1985). W 1986 współtwórca (z Ryszardem
Bugajem, Andrzejem Celińskim, Kazimierzem Dziewanowskim, Bronisławem Geremkiem i Andrzejem
Wielowieyskim) podziemnego pisma „21”. W 1987 był przez rok zagranicą. 18 XII 1988 współzałożyciel KO
przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. We IX 1988 oraz I-III 1989 uczestnik poufnych rozmów „S” z
władzą w Magdalence k. Warszawy, współorganizator Okrągłego Stołu, uczestnik obrad plenarnych,
współprzewodniczący zespołu ds. pluralizmu związkowego oraz koordynator pracy zespołów negocjacyjnych
opozycji. VIII 1989 – XII 1990 premier PRL/RP. 1991-2001 poseł RP z listy UD, UW; 1992-1993
przewodniczący Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego; 1998-2001 przewodniczący Komisji
Integracji Europejskiej; w 1997 współautor preambuły do uchwalonej Konstytucji RP. 1990-1994
współzałożyciel i przewodniczący UD, 1994-2002 w UW, do 1995 przewodniczący W 2005 współtwórca PD
demokraci.pl, do 2006 przewodniczący Rady Politycznej. 1992-1995 specjalny wysłannik Komisji Praw
Człowieka ONZ do b. Jugosławii. Autor książek: Rozdroża i wartości (Znak, 1970), Antysemityzm (z Jerzym
Turowiczem i Tadeuszem Żychiewiczem, NOWa, 1981), Internowanie (Krąg, 1982), Powrót do najprostszych
pytań (Oficyna Literacka, 1986), Druga twarz Europy (Biblioteka „Więzi” 1990), Raporty Tadeusza
Mazowieckiego z byłej Jugosławii (1993), Kredowe koła i dwa inne eseje (Biblioteka „Więzi”, 1997). Dr h.c.
Uniwersytetów w Leuven, Genui, Giessen, Poitiers, Exeter, UW, Akademii Ekonomicznej w Katowicach,
Uniwersytetu w Tuzli. Honorowy Obywatel Miasta Gdańska (2009), odznaczony m.in. Orderem Orła Białego
(1995), Złotym Orderem Herbu Bośni (1996), francuskim Orderem Legii Honorowej (1998), Krzyżem Średnim z
Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1998), Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I kl. (2000). 19952007 członek Kapituły Orderu Orła Białego (do chwili odmowy ponownego złożenia oświadczenia
lustracyjnego). 12 VII 1972 – 25 IX 1989 rozpracowywany przez Wydz. II Dep. IV/ Wydz. IV Dep. III/Wydz. I
Biura Studiów MSW w ramach SOR krypt. Boss.
Mirosława Łątkowska, Adam Borowski
Encyklopedia Solidarności