sylabus

SYLABUS
Nazwa
przedmiotu/modułu
Choroby wewnętrzne
Wydział
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Forma studiów
Język przedmiotu
Lekarski I
lekarski
Magisterskie jednolite
stacjonarne
polski
obowiązkowy
Rodzaj przedmiotu
fakultatywny 
Rok studiów/semestr
1 2 3 4 5 6 7 8 9
I  II  III  IV  V  VI  
10  11  12 
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z
podziałem na formy
prowadzenia zajęć
..60.., w tym:
Założenia i cele
przedmiotu
Celem zajęć jest nauczenie techniki zbieranie wywiadu i przeprowadzania badania
przedmiotowego u pacjentów. Ponadto omówienie najczęstszych schorzeń
internistycznych z uwzględnieniem etiologii, epidemiologii, symptomatologii oraz
podstawowych zasad rozpoznawania poszczególnych jednostek chorobowych.
Omawiane są także zasady diagnostyki różnicowej wybranych objawów.
Symbol
efektów
kształcenia
zgodnie ze
standardami
..0.. - wykłady, ..5.. - seminaria, .55... – ćwiczenia, .... – fakultety
OPIS KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Metody weryfikacji
osiągnięcia
zamierzonych efektów
kształcenia:
WIEDZA (ZGODNIE ZE SZCZEGÓŁOWYMI EFEKTAMI
KSZTAŁCENIA)
E. W1
E.W7
zna uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych
Kolokwium końcowe
chorób;
zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i
postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych
chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych:
a) choroby układu krążenia w tym: choroba niedokrwienna serca,
wady serca, choroby wsierdzia, mięśnia serca, osierdzia,
niewydolność serca (ostra i przewlekła), choroby naczyń tętniczych i
żylnych, nadciśnienie tętnicze: pierwotne i wtórne,
b) choroby układu oddechowego w tym: choroby dróg oddechowych: Kolokwium końcowe
przewlekła obturacyjna choroba płuc, astma oskrzelowa, rozstrzenie
oskrzeli, mukowiscydoza, zakażenia układu oddechowego, choroby
śródmiąższowe płuc, opłucnej, śródpiersia, obturacyjny i centralny
bezdech senny, niewydolność oddechowa: ostra i przewlekła,
nowotwory układu oddechowego;
c) choroby układu pokarmowego w tym: jamy ustnej, choroby
przełyku, żołądka i dwunastnicy, jelit, trzustki, wątroby, dróg
E.W30
E.W33
żółciowych i pęcherzyka żółciowego;
d) choroby układu wydzielania wewnętrznego w tym: choroby
podwzgórza i przysadki, tarczycy, przytarczyc, kory i rdzenia
nadnerczy, choroby jajników i jąder, guzy neuroendokrynne, zespoły
wielogruczołowe, cukrzyca i zespół metaboliczny: cukrzyca typu 1,
cukrzyca typu 2, ostre i przewlekłe powikłania cukrzycy,
hipoglikemia, otyłość, dyslipidemie;
e) choroby nerek i dróg moczowych w tym: ostra i przewlekła
niewydolność nerek, choroby kłębuszków nerkowych i
śródmiąższowe nerek, torbiele nerek, kamica nerkowa, zakażenia
układu moczowego, nowotwory układu moczowego, w szczególności
rak pęcherza moczowego, i rak nerki;
i) zaburzenia wodno-elektrolitowe i kwasowo-zasadowe: stany
odwodnienia, stany przewodnienia, zaburzenia gospodarki
elektrolitowej, kwasica i zasadowica;
Zajęcia kliniczne
zna i rozumie pojęcie kalectwa, inwalidztwa i niepełnosprawności;
zna podstawowe cechy, uwarunkowania środowiskowe i
Kolokwium końcowe
epidemiologiczne najczęstszych chorób skóry człowieka;
UMIEJĘTNOŚCI (ZGODNIE ZE SZCZEGÓŁOWYMI EFEKTAMI
KSZTAŁCENIA)
E.U1
przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym;
E.U3
przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne;
E.U6
przeprowadza orientacyjne badanie słuchu i pola widzenia
E.U7
ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta;
E.U12
E.U13
E.U14
E.U15
E.U16
E.U29
E.U32
E.U38
E.KS1
przeprowadza diagnostykę różnicową najczęstszych chorób osób
dorosłych
ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta;
rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia;
rozpoznaje stan po spożyciu alkoholu, narkotyków i innych używek;
planuje
postępowanie
diagnostyczne,
terapeutyczne
i
profilaktycznych
potrafi wykonać podstawowe procedury i zabiegi lekarskie, w tym:
pomiar temperatury ciała, pomiar tętna, nieinwazyjny pomiar
ciśnienia tętniczego,
wykonanie prostych testów paskowych, pomiar stężenia
glukozy we krwi;
potrafi planować konsultacje specjalistyczne;
potrafi prowadzić dokumentację medyczną pacjenta. (w zakresie
historii choroby)
KOMPETENCJE SPOŁECZNE (ZGODNIE Z OGÓLNYMI EFEKTAMI
KSZTAŁCENIA)
Potrafi nawiązać właściwą i efektywną relację pacjent-lekarz
Opracowanie historii
choroby
Kolokwium z badania
klinicznego
Opracowanie historii
choroby
Kolokwium z badania
klinicznego
Kolokwium z badania
klinicznego
Kolokwium z badania
klinicznego
Opracowanie historii
choroby
Zajęcia kliniczne
Zajęcia kliniczne
Zajęcia kliniczne
Opracowanie historii
choroby
Zajęcia kliniczne
Zajęcia kliniczne
Opracowanie historii
choroby
Zajęcia kliniczne
E.KS2
E.KS3
E.KS4
Zna i respektuje zasady zachowania tajemnicy lekarskiej
Przyswaja sobie i respektuje zasady zawarte w Kodeksie Etyki Lekarskiej
Potrafi właściwie funkcjonować w zespole diagnostyczno-terapeutycznym
PUNKTY ECTS
Zajęcia kliniczne
Zajęcia kliniczne
Zajęcia kliniczne
3
TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU:
Tematyka
Schemat historii choroby. Badanie podmiotowe: skargi główne, cel przybycia,
początek i przebieg choroby, wykonane dotychczas badania, co rozpoznano, jak
leczono. Wywiad dotyczący układów: oddechowego i krążenia, pokarmowego,
moczowego, płciowego, ruchu, nerwowego oraz skóry. Przebyte choroby, wywiad
rodzinny, warunki pracy, tryb życia, nałogi. Badanie przedmiotowe: stan ogólny,
budowa ciała, odżywienie, wzrost, skóra, węzły chłonne, temperatura.
Badanie szczegółowe głowy i szyi. Klatka piersiowa: okolice topograficzne, linie
orientacyjne. Oglądanie: budowa klatki piersiowej, typy oddychania, oddychanie
patologiczne. Badanie drżenia piersiowego. Opukiwanie pośrednie. Rodzaje odgłosu
opukowego. Opukiwanie porównawcze. Opukiwanie szczegółowe. Dolne granice
płuc i ich ruchomość. Osłuchiwanie płuc. Szmery oddechowe dodatkowe.
Serce: oglądanie i badanie dotykiem okolicy serca. Opukiwanie granic stłumienia
bezwzględnego. Prawidłowa i patologiczna granica stłumienia bezwzględnego serca.
Osłuchiwanie serca: czynność, zaburzenia rytmu, tony serca, szmery wewnątrz- i
zewnątrzsercowe. Ciśnienie tętnicze krwi, badanie tętna, rodzaje tętna. Badanie
układu żylnego.
Jama brzuszna: okolice topograficzne, linie orientacyjne. Oglądanie. Badanie przy
podejrzeniu płynu w jamie otrzewnej. Badanie dotykiem powierzchowne i głębokie
jamy brzusznej. Objawy otrzewnowe. Osłuchiwanie: perystaltyka jelit.
Układ ruchu: mięśnie, stawy, kręgosłup. Zmiany w układzie ruchu ( np. w gpp, w
chorobie zwyrodnieniowej, w zapaleniu stawów kręgosłupa). Badanie układu
nerwowego: czucie powierzchowne i głębokie, odruchy powierzchowne i głębokie,
odruchy fizjologiczne i patologiczne, chód.
Wykorzystanie badania podmiotowego i przedmiotowego w kontekście chorób
układu oddechowego, nabytych wad serca, choroby niedokrwiennej serca,
niewydolności serca i nadciśnienia tętniczego, chorób układu pokarmowego i chorób
nerek, żółtaczek, marskości wątroby i cukrzycy, opracowanie historii choroby.
Forma
(wykłady,seminari
u,, ćwiczenia,
zaj.fakultatywne,
itp…)
Seminaria
i ćwiczenia
Seminaria
i ćwiczenia
Seminaria
i ćwiczenia
Seminaria
i ćwiczenia
Seminaria
i ćwiczenia
Ćwiczenia
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Szczeklik (red.): Interna Szczeklika - Podręcznik Chorób Wewnętrznych 2013. Medycyna
Praktyczna, Kraków 2013
Uzupełniająca literatura.
1. L.S. Bickley: Kieszonkowy przewodnik po badaniu podmiotowym i przedmiotowym. Termedia,
Poznań 2014.
2. L.S. Bickley: Przewodnik Batesa po badaniu podmiotowym i przedmiotowym. Termedia,
Poznań 2010.
3. F. Kokot (red.): Choroby wewnętrzne podręcznik akademicki, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2004.
4. G. Herold (red.): Medycyna wewnętrzna repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
5. J. Dacre, P. Kopelman: Badanie kliniczne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
6. M.A. Allan, J. Marsch J.: Wywiad i badanie przedmiotowe. Seria Crash Course, Urban&Partner,
2005.
7. G. Douglas, F. Nicol, C. Robertson: Badanie kliniczne Macleod. Elsevier Urban&Partner, 2010.
WARUNKI UZYSKANIA ZALICZENIA PRZEDMIOTU:
Warunkiem zaliczania ćwiczeń jest obecność na wszystkich seminariach i zajęciach praktycznych,
zaliczenie sprawdzianu końcowego oraz samodzielne przygotowanie jednej historii choroby.
Sprawdzian końcowy odbywa się w ostatnim dniu ćwiczeń i obejmuje sprawdzenie umiejętności z
badania podmiotowego i przedmiotowego oraz wiadomości teoretycznych.
W przypadku otrzymania oceny niedostatecznej należy przystąpić do zaliczenia w terminie
uzgodnionym z odpowiedzialnym za zajęcia do końca roku akademickiego.