Orgia kompilacji albo zarządzanie pakietami

Instalacja oprogramowania – wprowadzenie
COVER STORY
Łatwa instalacja oprogramowania
Orgia kompilacji albo
zarządzanie pakietami
W dzisiejszych czasach można zainstalować Linuksa przy użyciu trzech
kliknięć myszą, graficzne interfejsy użytkownika są coraz ładniejsze i intuicyjne, a obsługa sprzętu jest coraz lepsza. Jednak jedna rzecz zmienia się
powoli: instalacja dodatkowego oprogramowania.
HANS-GEORG EßER
T
eoretycznie instalacja nowych programów w Linuksie jest prosta – wystarczy uruchomić narzędzie do zarządzania pakietami przeznaczone dla konkretnej dystrybucji, wybrać odpowiedni pakiet i kliknąć przycisk OK – reszta powinna
odbyć się automatycznie.
Mając na uwadze użytkowników dwóch
popularnych dystrybucji – SUSE i Debian
Linux, opisujemy narzędzia do zarządzania
oprogramowaniem przeznaczone dla tych
dystrybucji: dobrze znany użytkownikom
Cover Story
YaST . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20
Standardowe narzędzie konfiguracyjne dystrybucji
SUSE – YaST, przekształciło się z biegiem lat
w potężną aplikację. Przyjrzymy się, czego możemy od niego oczekiwać na polu zarządzania oprogramowaniem.
Aptitude . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32
Obecna wersja Debian-a zawiera około 9000 pakietów. Następna wersja (sarge) będzie zawierać ich
około 14 000. Program Aptitude to prosty i przejrzysty sposób na zarządzanie oprogramowaniem w tej
dystrybucji.
Configure . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .28
Błędy zgłaszane przez skrypt configure w czasie kompilacji mogą doprowadzić do łez niejednego użytkownika. Nasz artykuł pozwoli uniknąć najczęściej spotykanych problemów.
Make . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .33
Po zakończonym sukcesem uruchomieniu skryptu
configure czas na wykonanie poleceń make i make
install, które uruchamiają właściwy proces kompilacji
i instalacji aplikacji. Wygląda to na bardzo proste,ale
czasami wcale tak nie jest.
SUSE YaST – tym razem jednak pokażemy,
jak pracować z nim w trybie znakowym.
W Debianie użytkownicy mają możliwość
korzystania z programu Aptitude, który jest
interfejsem do narzędzia APT – ten program
również działa w trybie znakowym i znakomicie nadaje się do pracy zdalnej albo w sytuacjach awaryjnych.
ka root. Jednak często pierwsze dwa polecenia
generują błędy uniemożliwiające instalację.
To jest właśnie przyczyna, dla której przyjrzymy się bliżej całemu procesowi kompilacji: rozpoczynamy od artykułu opisującego
skrypt configure, a zwłaszcza sposoby uniknięcia najczęściej spotykanych błędów w jego
pracy. Po udanym uruchomieniu configure
prawdopodobieństwo prawidłowej kompilacji wzrasta znacząco, ponieważ to właśnie
configure odpowiada za przygotowanie środowiska do kompilacji programu i wygenerowanie pliku sterującego dla polecenia – Makefile. Tym właśnie zajmujemy się w drugim
z artykułów naszej mini serii.
■
Trzy kroki
Niestety, wiele programów nie jest dostępnych
w postaci gotowych pakietów RPM lub DEB
(Debian). Odnosi się to szczególnie do najnowszych i najciekawszych wersji programów.
Jeśli śledzisz informacje o nowych aplikacjach,
np. używając serwisu http://www.freshmeat.net, bardzo rzadko znajdziesz tutaj gotowe do instalacji pakiety. Zamiast tego zazwyczaj można ściągnąć archiwum zawierające kod źródłowy w postaci archiwum
tar.gz lub tar.bz2.
Do kompilacji programów należy oczywiście najpierw zainstalować niezbędne
dla programistów pakiety, takie jak kompilator języka C/C++: gcc, narzędzie make
i długą listę bibliotek wraz z plikami nagłówkowymi niezbędnymi do kompilacji.
Klasyczna dla Linuksa (Uniksa) instalacja
w trzech krokach wygląda następująco:
./configure
make
make install
Przynajmniej w przypadku ostatniego polecenie wymagane są uprawnienia użytkowni-
www.linux-magazine.pl
Lipiec 2004
17