Baw się i bądź bezpieczny

Baw się i bądź bezpieczny
Dwumiesięcznik edukacji komunikacyjnej i zdrowotnej
Rok szkolny 2014/2015
Opracowały:
Jolanta Wolna, Dorota Pawlak, Wioletta Suska
Wiosna
Wiosna rozgościła się u nas. Słońce coraz mocniej grzeje, puste skwery zapełniły pierwsze wiosenne kwiaty, drzewa coraz bardziej witają nas pięknymi pąkami i w ogrodach ludzie rozpoczynają pierwsze wiosenne porządki. Każdy z nas coraz więcej czasu spędza na świeżym powietrzu, korzystając z uroków młodej wiosny.
Obecna pora roku sprzyja przede wszystkim podglądaniu przyrody. Nie traćmy więc czasu na siedzenie przed telewizorem, ale wykorzystajmy go na spacery, by umożliwić naszym najmłodszym jak najlepszy kontakt z przyrodą.
Sobotnie i niedzielne popołudnia to czas, który powinniśmy poświęcić dziecku, by pokazać mu niezwykłe cuda
natury. Zaproponujmy więc wspólną wędrówkę po lesie i pokażmy piękno w nim ukryte. Taka wyprawa to wspaniały sposób, aby dziecko mogło dostrzec jej piękno. Taką wędrówkę można uatrakcyjnić różnego rodzaju zabawami.
„O czym opowiada Wiosna?” – zaproponujmy dzieciom, aby będąc w lesie, zamknęły na chwilę oczy i wsłuchały się w rozmowę lasu. Kiedy podzieli się własnymi spostrzeżeniami, zróbmy to samo. Być może w ten właśnie
sposób, dziecko odkryje to, co do tej pory było dla niego niedostrzegalne.
„Wiosna obudziła drzewa” – podczas spaceru zachęćmy dziecko, aby przytuliło się do wybranego drzewa
i wsłuchało się w niego, My również włączmy się w te doświadczenia, aby zabawa się udała.
Propozycji leśnych spotkań można wymieniać jeszcze wiele, ale należy też dać szansę najmłodszym i pozwolić im
samodzielnie tworzyć własne koncepcje obcowania z przyrodą.
Apel waszego dziecka.
MAMO! TATO!
Tak wiele robicie dla mnie. Wiem, że mnie kochacie. Czy wiecie jednak, że dla mojego harmonijnego
rozwoju potrzebna jest mi umiejętność poprawnego posługiwania się mową?
A zatem:
- Zróbcie wszystko, bym mówił poprawnie — nie chcę, by śmiały się ze mnie dzieci!
- Bądźcie cierpliwi, gdy coś mi się nie udaje, nie zniechęcajcie się;
- Ćwiczcie ze mną — systematycznie, niezbyt długo, ale powtarzając wielokrotnie zadany przez logopedę
materiał, urozmaicajcie mi ćwiczenia zabawą;
- Przygotowujcie ze mną zalecony materiał ćwiczeniowy tak, by logopeda był ze mnie zadowolony, bo zależy
mi na jego uznaniu;
- Nie dajcie się nabrać, gdy próbuję się wymigać od ćwiczeń swoimi wykrętami — bądźcie konsekwentni;
- Nie przerywajcie rozpoczętej terapii - pomóżcie, bym mówił poprawnie!
Wasza córka! Wasz syn!
Przypominamy w naszym przedszkolu nad poprawną wymową czuwa logopeda Wioletta Suska.
Być panem własnych uczuć.
Panowanie nad swoimi uczuciami i emocjami to bardzo ważna umiejętność, gdy
dziecko wchodzi w świat obcych ludzi.
Oto kilka sposobów, by mu w tym pomóc.
- Nazywaj jego uczucia. W ten sposób pomożemy mu samodzielnie wyrażać swoje emocje.
Powiedz:
„Przykro mi, że pogoda pokrzyżowała nasze plany. Wiem, że jest Ci smutno z tego powodu”.
- Pomóż mu kierować emocjami. Wytłumacz, jakie relacje są dopuszczalne, a jakich nie będziesz
akceptować:
„Możesz sprawić lanie poduszce, gdy jesteś wściekły, ale nie wolno Ci bić innych dzieci”
- Naucz je przekształcania negatywnych emocji w działania twórcze. To pomoże uporać się
mu z emocjami nawet
wówczas, gdy będzie miało poczucie, że poniosło klęskę:
„Rozumiem, że czujesz się podle, ale zróbmy coś z tym. Chodźmy na dwór i zobaczmy, jak daleko potrafisz pobiec.”
- Naucz je rozpoznawać emocje innych ludzi i odpowiednio na nie reagować. Ta umiejętność
pomoże dziecku w budowaniu więzi z innymi ludźmi: „Joasia płacze. Spytajmy ją, co się stało”.
MOTTO
„Dzieci będą pamiętać Cię nie dzięki rzeczom materialnym,
które im zapewniłeś,
ale dzięki uczuciom, którymi je obdarzyłeś”
Richard L.Evans
WAŻNE NUMERY
Rodzicu!
Sprawdzaj systematycznie (podczas zabawy, rozmowy), czy Twoje dziecko zna numery telefonów alarmowych
997
998
POLICJA
STRAŻ POŻARNA
999
112
POGOTOWIE RATUNKOWE
992
POGOTOWIE GAZOWE
NUMER ALARMOWY
UŻYWANY W SIECI
KOMÓRKOWEJ
oraz swoje podstawowe dane osobiste, które mogą pomóc mu w trudnych sytuacjach:
- imię i nazwisko
- ulica
- numer domu i mieszkania
- miejscowość,
- imiona rodziców
Baw się i bądź bezpieczny
Uwaga!
Gminny konkurs dla przedszkolaków!!!
„Dbam o swoje bezpieczeństwo”
Cele konkursu:
1. Podkreślenie znaczenia znajomości przepisów ruchu drogowego oraz
uświadomienie dzieciom zagrożeń, z jakimi mogą się spotkać na drodze.
2. Zrozumienie zagrożenia niebezpieczeństwa wynikającego z niewłaściwego
doboru miejsca zabaw.
3. Rozwijanie wyobraźni i umiejętności przewidywania zagrożeń w domu podczas
nieobecności rodziców.
4. Kształtowanie umiejętności bezpiecznego korzystania z Internetu,
przeciwdziałanie cyber - przemocy.
5. Utrwalanie właściwych postaw wobec osób nieznanych.
Zadaniem konkursowym jest wspólnie z rodzicami wykonanie pracy
plastycznej, która będzie uwzględniać zagadnienia bezpieczeństwa dziecka w ruchu
drogowym, w miejscu zabawy, w domu, w kontaktach z nieznajomymi, podczas
korzystania z mediów (TV, Internet)
Format kartki A-3 (duży blok)
Technika wykonania dowolna (np. farby, pastele, wydzieranka, wycinanka,
collage —łączenie różnych materiałów itp.)
Każda praca powinna być opatrzona metryczką:
-imię i nazwisko dziecka, nazwa grupy, nazwa przedszkola do którego uczęszcza.
Prace prosimy składać u wychowawców do 30. 04.2015 r.
Dla dzieci, które wezmą udział w konkursie przewidziane są upominki.
Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału!
Organizatorzy: Jolanta Wolna, Dorota Pawlak, Wioletta Suska
Uśmiechnij się!
W muzeum zwiedzający stłukł wazon.
Uśmiechnij się!
Przerażony ochroniarz mówi:
Asia do brata;
- To wazon z XVII wieku.
- Przynieś mi szkło powiększające.
- Ale spadł mi kamień z serca.
- Po co?
Myślałem, że nowy.
- Chciałabym zobaczyć ten kawałek
czekolady, który mi zostawiłeś.
Baw się i bądź bezpieczny
Co powinniście, a czego nie powinniście robić,
aby podołać moim wybuchom gniewu ?
~ Kontynuuj swoje zajęcia przez cały czas trwania moich wybuchów złości. Nie strofuj mnie, nie
krzycz na mnie, ani nie próbuj robić tego, co ja (pamiętaj, że jesteś dla mnie wzorem do naśladowania).
~ Jeśli rozmawiałaś/eś i przerwałem ci, powróć do rozmowy.
~ Nie patrz na mnie, bo to tylko przedłuży mój wybuch złości.
~ Kiedy wreszcie mój płacz ucichnie, zaproponuj mi zabawę albo wyjście na spacer tak, jakby nic się nie stało.
~ Nie ustępuj, choćby mi się nawet udało zmęczyć cię.
~ Wytłumacz mi, że jesteś zmęczona/y moimi krzykami.
~ Zaprowadź mnie do drugiego pokoju i postaw sprawę jasno: będę mógł wrócić, kiedy się uspokoję.
~ Nie martw się: płaczę, ponieważ jestem dobrym aktorem i wiem, że w ten sposób najłatwiej mi będzie wymusić
na tobie to, co chcę.
~ Musisz być stanowcza/y; twoje „nie” ma znaczyć „nie”, nawet, kiedy masz gości albo czujesz się zmęczona/y,
czy jesteś poza domem.
Ideałem byłoby, aby nasze dzieci już od najmłodszych lat znały pewne granice. Jeśli z jakichkolwiek powodów
nie zawsze tak było, to teraz musimy przyjąć założenie, że ich wybuchy złości muszą zniknąć wraz z wiekiem i to my
rodzice, jesteśmy za to odpowiedzialni.
Dlatego też należy pamiętać, że choćby nam było przykro i choćby nas to dużo kosztowało, nie wolno nam ustąpić. Kiedy nasza pociecha zobaczy, jak nieugięcie trwamy w naszym postanowieniu, natychmiast zrozumie, że swoim zachowaniem nie tylko nic nie zyskuje, ale i traci: czas zabawy, radości i nagrody.
Dzięki temu pomożemy jej wydorośleć i jak najlepiej ukształtować osobowość, a jednocześnie
sami zyskamy towarzystwo, z którym miło nam będzie wspólnie spędzać czas.
Dbamy o bezpieczeństwo dziecka.
Zjawiska atmosferyczne i ich wpływ na życie człowieka.
Wdrażajmy zasady dotyczące zachowania się w czasie burzy m. in.:
Zakaz chronienia się pod wysokimi drzewami.
Zakaz używania telefonów komórkowych.
Zakaz biegania.
Baw się i bądź bezpieczny