O programie 54. Warszawskiej Jesieni
Transkrypt
O programie 54. Warszawskiej Jesieni
Warszawska Jesień 2011 W ramach 54. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień (16-24 września 2011) będziemy chcieli przedstawić muzykę, która nie jest jedynie skupiona na sobie, lecz która otwiera się na otaczający świat, komentuje go, pragnie go zmieniać. Chodzi o rzeczywistość wokół nas i o postawy kompozytorów, którzy zabierają głos w sprawach społecznych, politycznych, dotyczących współczesnej cywilizacji. Usłyszymy szereg dzieł o charakterze dokumentalnym. Na przykład w koncercie inauguracyjnym kompozycję Strange News Rolfa Wallina z tekstem Josse de Pauwa, przeznaczoną na orkiestrę, aktora i projekcję wideo i poruszającą problem dzieci-żołnierzy w Afryce. Tekst i warstwa wideo wykorzystują materiał reportażu telewizyjnego zrealizowanego w 2006 roku w Ugandzie i Kongu. Sopranistka Pia Freund oraz Plus Ensemble przedstawią monodram Lotty Wennäkoski Lelele. Autorką warstwy wizualnej – zdjęć i filmu wideo – jest Elina Brotherus. W warstwie słownej kompozytorka wykorzystała autentyczne wypowiedzi kobiet uprowadzonych z Europy Wschodniej i sprzedanych na Zachód w celach prostytucji. W dziele Philla Niblocka The Movement of People Working tematem jest praca ludzkich rąk, jej powtarzalność, uporczywość, magia. Kompozycja ma formę koncertu-instalacji i wykorzystuje przestrzenną projekcję dźwięku elektronicznego oraz filmy prezentowane na trzech ekranach. W wykonaniu Neue Vocalsolisten zobaczymy Freizeitspektakel Daniela Koettera i Hannesa Seidla na głosy, elektronikę i instalację wideo, którego treścią jest zjawisko czasu wolnego we współczesnej kulturze. Zorka Wollny i Artur Zagajewski przygotowują oratorium uliczne z udziałem orkiestry i chóru mieszkańców Warszawy, rodzaj zakomponowanej manifestacji. Będzie to wielogłos obywateli, którzy czują się pomijani w społecznym dyskursie. Projekt powstaje we współpracy z Narodową Galerią Sztuki – Zachęta. Inną relację do rzeczywistości odnajdujemy na przykład w Missa pro nobis Romana Bergera, na solistów, chór i orkiestrę – jest to dramatyczny sprzeciw wobec barbarzyństwa i cynizmu współczesnej cywilizacji. Jeszcze inną – w superprodukcji Songs of Wars I Have Seen, muzyczno-teatralnym dziele Heinera Goebbelsa do dzienników Wars I Have Seen Gertrudy Stein (1945) – relacji z prozy życia codziennego, toczącego się jednak w atmosferze grozy wojny (koncert London Sinfonietty). A jak w kontekście muzyki zaangażowanej w dziś zabrzmi emblematyczne Il Canto Sospeso Luigiego Nono, które przedstawimy w koncercie finałowym? Pierwszy i jedyny raz słyszeliśmy je w Polsce dokładnie pół wieku temu (Warszawska Jesień 1961). Dzieła wykorzystujące środki sceniczne i multimedia to także Hellhörig Caroli Bauckholt oraz – podobnie jak u Niblocka – koncert-instalacja Sandglasses młodej Litwinki Juste Janulyte (cztery wiolonczele, dźwięki elektroniczne i światła). Muzycy grają wewnątrz swego rodzaju piaskowych zegarówklepsydr, uzyskanych za pomocą projekcji wideo. Ponadto koloński zespół musikFabrik przedstawi 5 nie granych jeszcze w naszym kraju kompozycji ze słynnego cyklu Klang Karlheinza Stockhausena. Z recitalem własnych utworów fortepianowych wystąpi Frederic Rzewski, grając między innymi (a także mówiąc i śpiewając) De Profundis do tekstów Oscara Wilde’a. Prawykonane zostaną: skomponowana w 1975 roku, lecz nigdy dotąd niewykonana monumentalna I Symfonia przedwcześnie zmarłego Andrzeja Krzanowskiego, jednego z najważniejszych kompozytorów pokolenia stalowowolskiego oraz utwory zamówione przez Warszawską Jesień u polskich kompozytorów młodszej generacji: Agaty Zubel, Pawła Hendricha i Aleksandra Nowaka. Natomiast na koncercie inauguracyjnym – słynne orkiestrowe Scontri. To hołd dla postaci zmarłego niedawno Henryka Mikołaja Góreckiego. 54. edycja festiwalu w pewnym sensie będzie premierowa – w tym roku ogłaszamy Małą Warszawską Jesień! Zachęceni powodzeniem ubiegłorocznych instalacji, odwiedzanych chętnie przez dzieci, zaplanowaliśmy koncert, instalację i warsztaty specjalnie z myślą o młodszych słuchaczach. Chcemy, aby Mała Warszawska Jesień była stałą częścią festiwalu. Wśród wydarzeń towarzyszących na plan pierwszy wybija się konferencja na temat „Muzyka i polityka”, organizowana przez Polskie Centrum Informacji Muzycznej. Tadeusz Wielecki Dyrektor Festiwalu