Choroby tropikalne – leiszmanioza, riketsjozy oraz egzotyczne

Choroby tropikalne – leiszmanioza,
riketsjozy oraz egzotyczne robaczyce
W rejonach o klimacie gorącym i tropikalnym możemy zetknąć się ze
specyficznymi drobnoustrojami wywołującymi określone, charakterystyczne
dla danego regionu choroby. Trzeba mieć to na uwadze zawsze, kiedy
podróżujemy w rejony okołorównikowe i podzwrotnikowe, zwłaszcza jeśli w
danym kraju obowiązują niskie standardy higieniczne. Przed egzotyczną
wyprawą wskazany jest kontakt z lekarzem medycyny tropikalnej, który
uprzedzi o wszelkich możliwych zagrożeniach i środkach ostrożności. Dziś
możemy znaleźć się w dowolnym zakątku świata i spełniać największe
turystyczne pragnienia. Dając się ponieść emocjom zachowajmy jednak
zdrowy rozsądek.
Choroby tropikalne – leiszmanioza
Lejszmanioza to choroba pasożytnicza wywołana przez wiciowce Leishmania. Pasożyt
przedostaje się do krwiobiegu człowieka poprzez ukłucie moskita bądź kontakt z
zarażonymi zwierzętami, po czym się rozmnaża. Można się zetknąć z dwoma
postaciami choroby – skórną i trzewną. Ta pierwsza stanowi zagrożenie w regionach
Północnej Afryki, Południowej Europy, Bliskiego Wschodu, Chin, druga natomiast w
środkowej Afryce, Bliskim i Środkowym Wschodzie, Azji.
Od momentu wniknięcia pasożyta do czasu wystąpienia objawów może upłynąć sporo
czasu. Najwcześniej, po kilku tygodniach, w przypadku postaci skórnej, w miejscu
wkłucia moskita pojawiają się guzki i owrzodzenia. Z kolei na pierwsze symptomy
postaci trzewnej należy czekać nawet kilka miesięcy. Po tym czasie pojawiają się
zazwyczaj: gorączka, spadek masy ciała, utrata łaknienia, powiększenie śledziony,
biegunka, krwawienie z nosa i inne, nieswoiste objawy. Okres utajenia bywa bardzo
niebezpieczny. Wracając z podróży możemy nie zdawać sobie sprawy z obecności
pasożyta w organizmie. Choroba rozwija się podstępnie pogarszając rokowania,
dotyczy to przede wszystkim leiszmaniozy trzewnej. Jeśli natomiast zostanie wykryta w
porę – leczenie jest skuteczne. Niestety nie istnieją szczepionki ani leki zapobiegawcze.
Chorobo tropikalne – riketsjozy
Riketsje – to różnorodne bakterie przenoszone przez pchły, kleszcze, wszy i inne
roztocza. Powszechnie występują na terenach USA, Ameryki Środkowej, Afryce
Wschodniej i Południowej. Są przyczyną głównie gorączek plamistych. Niestety
zakażenie nie objawia się w jednoznaczny sposób. Pierwszą oznaką pozwalającą
podejrzewać inwazję bakterii jest strup lub krostka w miejscu wniknięcia riketsji.
Późniejsze oznaki zakażenia przypominają grypę – ból głowy, mięśni, gorączka,
dreszcze. Takie symptomy powinny zwrócić uwagę każdej osoby, która wyjeżdżając w
dalekie podróże narażona została na kontakt z tamtejszą fauną. Od momentu odkrycia
antybiotyków leczenie chorób bakteryjnych stało się w większości przypadków
stosunkowo proste, także i w tym wypadku. Ponadto przed wyjazdem można
skorzystać z profilaktycznego szczepienia lub prewencyjnego zażywania doksycykliny
(antybiotyk). Podstawą, mimo wszystko, jest zachowanie ostrożności i podstawowych
zasad higieny.
Choroby tropikalne – egzotyczne robaczyce
Schostosomatoza i filariozy to choroby pasożytnicze. Ta pierwsza spowodowana jest
przez przywry z rodzaju Schistosoma. Zetknąć można się z nimi głównie w Afryce i
Ameryce Południowej. Bytują w zbiornikach wodnych, gdzie potrafią aktywnie wniknąć
przez skórę do naczyń krwionośnych człowieka, w konsekwencji czego w późniejszym
etapie następuje uszkodzenie wątroby. Także i tutaj – objawy są nieswoiste – ból
brzucha, katar, krwiomocz. Tym ważniejsze staje się wczesne wykrycie inwazji. Im
szybciej postawiona zostanie właściwa diagnoza – tym większe szanse na
wyzdrowienie.
Nie tylko woda stanowi zagrożenie. Jak w przypadku wielu egzotycznych chorób,
nicienie wywołujące filariozy przenoszone są przez komary w regionach tropikalnych i
podzwrotnikowych. Objawy różnią się w zależności od stadium choroby wywołanej
wniknięciem pasożytów. W fazie ostrej – zapalenie naczyń chłonnych, obrzęk naczyń
chłonnych i zewnętrznych narządów płciowych, w fazie przewlekłej – gorączka, ból
głowy, obrzęki, objawy neurologiczne, zapalenie tęczówki. Leczenie odbywa się
wyłącznie w placówkach zajmujących się medycyną chorób tropikalnych.
Choroby pasożytnicze są bardzo groźne dla zdrowia. Warto zasięgnąć porady
specjalisty w przypadku planowania podróży do krajów tropikalnych. Pamiętać należy o
możliwości zastosowania szczepień, w niektórych przypadkach są one nawet
warunkiem uzyskania zezwolenia na wyjazd. Także zachowanie fundamentalnych zasad
higieny zmniejsza ryzyko związane z zakażeniem – mycie rąk, owoców, warzyw, picie
wody ze sprawdzonych źródeł, niespożywanie niedogotowanego mięsa, unikanie
kontaktu z osobami chorymi. Cieszmy się zatem możliwością odkrywania nowych lądów
odpowiedzialnie i z zachowaniem zasad bezpieczeństwa.
Literatura:
Szczeklik Andrzej, Choroby wewnętrzne tom 2; Kraków 2006
Strona Główna Powiatowej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej w Wejherowie
Author: Paulina Hetwer
Link do artykułu: http://bonavita.pl/choroby-tropikalne-leiszmanioza-riketsjozy-orazegzotyczne-robaczyce